โรคที่มนุษย์รู้จักและส่งผลต่อเพื่อนสี่ขาของเราด้วยคือโรคลูปัสในสุนัข โรคแพ้ภูมิตัวเองในสุนัขนี้เกิดขึ้นเมื่อเซลล์ที่แข็งแรงในร่างกายโจมตีตัวเอง ทำให้ระบบภูมิคุ้มกันของสุนัขอ่อนแอลงและมีแนวโน้มที่จะเกิดปัญหาสุขภาพต่างๆ โรคลูปัสในสุนัขไม่เป็นที่รู้จักกันดี และการตรวจหาอาการทางคลินิกไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเข้าใจว่าโรคลูปัสในสุนัขพัฒนาอย่างไร สายพันธุ์ใดได้รับผลกระทบมากที่สุด และจะแสดงอาการอย่างไรในสัตว์เลี้ยงของคุณ

โรคลูปัสในสุนัขคืออะไร: ทำความเข้าใจสาเหตุของโรคนี้ที่ส่งผลต่อสุนัข

Canine lupus เป็นโรคภูมิคุ้มกันทำลายตนเอง ซึ่งหมายความว่าเป็นระบบภูมิคุ้มกันของสัตว์เองที่โจมตีเซลล์ที่แข็งแรงในร่างกาย ทำให้สุขภาพของสัตว์สั่นคลอน สาเหตุของโรคภูมิต้านตนเองในสุนัขยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด อย่างไรก็ตาม เชื่อกันว่าสุนัขบางตัวมีความบกพร่องทางพันธุกรรมในการพัฒนาโรค ซึ่งรุนแรงขึ้นเนื่องจากปัจจัยภายนอก เช่น การสัมผัสแสงแดด หรือการกินยาบางชนิด เนื่องจากแสงแดดเกี่ยวข้องกับการเกิดโรคลูปัส สุนัขจึงมีความเสี่ยงต่อโรคนี้มากกว่าในฤดูร้อนและอาการจะทุเลาในฤดูหนาว

สุนัขบางสายพันธุ์มีความเสี่ยงต่อการเกิดโรคลูปัสในสุนัขมากกว่า

โรคลูปัสในสุนัขไม่ใช่อาการที่พบได้บ่อย แต่มีบางอย่างสายพันธุ์สุนัขที่มีความโน้มเอียงที่จะพัฒนาด้วยเหตุผลทางพันธุกรรม ในหมู่พวกเขา ได้แก่ : พุดเดิ้ล, เยอรมันเชพเพิร์ด, บีเกิ้ล, บอร์เดอร์ คอลลี่, ไซบีเรียน ฮัสกี้, อัฟกัน ฮาวด์, เช็ตแลนด์ ชีพด็อก, ไอริช เซ็ตเตอร์ และโอลด์ อิงลิช ชีพด็อก แม้ว่าสุนัขสายพันธุ์เหล่านี้จะพบได้บ่อยกว่า แต่สุนัขตัวอื่นก็สามารถพัฒนาโรคลูปัสในสุนัขได้เช่นกัน ดังนั้นจึงเป็นการดีเสมอที่จะตระหนักถึงสัญญาณต่างๆ โดยไม่คำนึงถึงสายพันธุ์ของสัตว์เลี้ยงของคุณ

โรคลูปัสในสุนัขสามารถแสดงออกได้สองแบบ

โรคลูปัสในสุนัขแสดงออกได้สองแบบ ซึ่งจะขึ้นอยู่กับอวัยวะที่ได้รับผลกระทบ ชนิดแรกคือ Canine Lupus Erythematosus Discoid (LED) โรคนี้เป็นรูปแบบที่ไม่รุนแรงที่สุด เนื่องจากจะเกิดกับผิวหนังของสัตว์เท่านั้น ส่วนใหญ่อยู่บริเวณใบหน้า หู และปากกระบอกปืน อีกรูปแบบหนึ่งคือ Systemic Canine Lupus Erythematosus (SLE) SLE เป็นโรคหลายระบบ ซึ่งหมายความว่าสามารถส่งผลกระทบต่ออวัยวะใดๆ ของสัตว์ ไม่ใช่แค่ผิวหนัง ปัจจัยหลักๆ ได้แก่ ผิวหนัง ไต ข้อต่อ และหัวใจ

จะระบุโรคลูปัสในสุนัขได้อย่างไร?

ในโรคลูปัส สุนัขจะแสดงอาการตามอวัยวะที่ถูกโจมตี ในกรณีของ LED ซึ่งมีอวัยวะที่ได้รับผลกระทบเพียงอย่างเดียวคือผิวหนัง อาการมักจะเป็นรอยโรค บาดแผล รอยคล้ำของปากกระบอกปืน และการลอกออก ซึ่งอาจนำไปสู่แผลและเลือดออกได้ รูปร่างหน้าตาของสุนัขสามารถเปลี่ยนแปลงได้เนื่องจากรอยโรคเหล่านี้

ในโรค SLE อาการเดียวกันนี้สามารถนอกเหนือไปจากไตวาย ปวดข้อ มีไข้ ปากอักเสบ หลอดลมอักเสบ โลหิตจาง เหงือกซีด ข้ออักเสบ กล้ามเนื้อพอง (รวมถึงหัวใจ) ปัญหาการไหลเวียนโลหิต ปวดกล้ามเนื้อ เซื่องซึม ปัญหากระเพาะ ผมร่วง เบื่ออาหาร ชัก และการขยายตัวของอวัยวะต่างๆ เช่น ตับและม้าม สัตว์ที่เป็นโรคลูปัสในสุนัขไม่จำเป็นต้องแสดงอาการเหล่านี้ทั้งหมด เนื่องจากจะขึ้นอยู่กับอวัยวะที่ได้รับผลกระทบ

การวินิจฉัยโรคลูปัสในสุนัขนั้นไม่ง่ายเสมอไป

เช่นเดียวกับอาการของโรคลูปัสในสุนัข มีความหลากหลายมาก การวินิจฉัยอาจใช้เวลา เนื่องจากโรคนี้มักสับสนกับโรคอื่นๆ ในการวินิจฉัยโรคลูปัสในสุนัขอย่างถูกต้อง คุณต้องสังเกตพฤติกรรมของสัตว์อย่างระมัดระวัง สัตวแพทย์มักจะเริ่มต้นด้วยสมมติฐานของโรคและทิ้งมันไปจนกว่าเขาจะมาถึงโรคลูปัสในสุนัขผ่านการทดสอบในห้องปฏิบัติการ การตรวจเลือด การตรวจปัสสาวะ การเอกซเรย์ การตรวจแอนติบอดี และการตรวจชิ้นเนื้อของอวัยวะที่ได้รับผลกระทบโดยเฉพาะผิวหนัง โรคลูปัสในสุนัขได้รับการวินิจฉัยอย่างถูกต้องหลังจากผลการทดสอบเหล่านี้

การรักษาโรคลูปัสในสุนัขช่วยปรับปรุงคุณภาพชีวิตของสัตว์

ไม่มีวิธีรักษาสำหรับโรคลูปัสในสุนัข แต่มีการรักษา ซึ่งช่วยควบคุมอาการ เนื่องจากเป็นโรคแพ้ภูมิตัวเองในสุนัข ระบบภูมิคุ้มกันจึงเป็นโจมตีอย่างต่อเนื่องดังนั้นสัตว์จึงมีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอื่น ๆ ดังนั้นการรักษาจึงเป็นสิ่งจำเป็นไปตลอดชีวิตของสัตว์เลี้ยง โดยปกติจะทำผ่านยาต้านการอักเสบ อาหารเสริมวิตามิน (วิตามินอีเป็นหลัก) และสารกดภูมิคุ้มกัน สัตวแพทย์จะกำหนดการรักษาสำหรับสุนัขแต่ละตัว โดยขึ้นอยู่กับความรุนแรงและอวัยวะที่ได้รับผลกระทบมากที่สุด หากโรคลูปัสแย่ลง สุนัขอาจต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล นอกจากนี้ สิ่งสำคัญอย่างยิ่งคือต้องหลีกเลี่ยงการให้สัตว์โดนแสงแดดและทาครีมกันแดดสำหรับสุนัขเสมอ หากได้รับการรักษาอย่างถูกต้องจะทำให้สัตว์ที่เป็นโรค Canine Lupus สามารถควบคุมอาการได้และมีคุณภาพชีวิตที่ดี