Մարդկանց շրջանում հայտնի հիվանդությունը, որն ազդում է նաև մեր չորս ոտանի ընկերների վրա, շների գայլախտն է: Շների այս աուտոիմուն հիվանդությունը տեղի է ունենում, երբ մարմնի առողջ բջիջները հարձակվում են իրենց վրա՝ թողնելով շների իմունային համակարգը թուլացած և հակված տարբեր առողջական խնդիրներ ձեռք բերելու: Շների գայլախտը լավ հայտնի չէ, և միշտ չէ, որ հեշտ է հայտնաբերել կլինիկական ախտանիշները: Հետևաբար, կարևոր է հասկանալ, թե ինչպես է զարգանում գայլախտը շների մեջ, որ ցեղերն են ավելի շատ տուժում և ինչպես կարող է դրսևորվել ձեր ընտանի կենդանու մոտ:

Ի՞նչ է շների գայլախտը. հասկանալ այս հիվանդության պատճառները, որոնք ազդում են շների վրա

Շների գայլախտը աուտոիմուն հիվանդություն է: Սա նշանակում է, որ հենց կենդանու իմունային համակարգն է հարձակվում նրա մարմնի առողջ բջիջների վրա՝ թողնելով կենդանու առողջությունը բավականին ցնցված: Շների մեջ այս աուտոիմուն հիվանդության պատճառը դեռևս լավ հայտնի չէ: Այնուամենայնիվ, ենթադրվում է, որ որոշ շներ ունեն հիվանդությունը զարգացնելու գենետիկ նախատրամադրվածություն, որն ուժեղանում է արտաքին գործոնների պատճառով, ինչպիսիք են արևի ազդեցությունը կամ որոշակի դեղամիջոցներ ընդունելը: Քանի որ արևի ազդեցությունը կապված է գայլախտի առաջացման հետ, շները ավելի խոցելի են հիվանդության նկատմամբ ամռանը, իսկ ռեմիսիա՝ ձմռան ամիսներին:

Շների որոշ ցեղատեսակներ ավելի ենթակա են շների գայլախտի զարգացմանը

Շների գայլախտը շատ տարածված վիճակ չէ, բայց կանշների ցեղատեսակներ, որոնք ավելի հակված են այն զարգացնելու գենետիկ պատճառներով: Դրանցից են՝ պուդելը, գերմանական հովիվը, բիգլը, սահմանային կոլիը, սիբիրյան խասկի, աֆղանական շունը, շետլանդական ոչխարի շունը, իռլանդական սեթերը և հին անգլիական հովիվը: Չնայած այն ավելի հաճախ է հանդիպում այս ցեղատեսակների մոտ, այլ շների մոտ նույնպես կարող է զարգանալ շների գայլախտ: Հետևաբար, միշտ լավ է տեղյակ լինել նշաններին, անկախ ձեր ընտանի կենդանու ցեղից:

Շների մեջ կարմիր գայլախտը կարող է դրսևորվել երկու ձևով

Գայլուկը շների մոտ դրսևորվում է երկու ձևով. , որը կախված կլինի ախտահարված օրգաններից։ Առաջինը շների կարմիր գայլախտ դիսկոիդն է (LED): Սա հիվանդության ամենաթեթև ձևն է, քանի որ այն ազդում է միայն կենդանու մաշկի վրա՝ հիմնականում դեմքի, ականջի և դնչափի շրջաններում։ Մյուս ձևը համակարգային շների կարմիր գայլախտ է (SLE): SLE-ը բազմահամակարգային է, ինչը նշանակում է, որ այն կարող է ազդել կենդանու ցանկացած օրգանի վրա, ոչ միայն մաշկի վրա: Հիմնականներից են մաշկը, երիկամները, հոդերը և սիրտը:

Ինչպե՞ս ճանաչել գայլախտը շների մոտ:

Գայլախտի ժամանակ շները ախտանշաններ են ցույց տալիս՝ ըստ հարձակման ենթարկված օրգանի: LED-ի դեպքում, որի միակ ախտահարված օրգանը մաշկն է, ախտանշանները սովորաբար ախտահարումներ են, վերքեր, դնչկալի գունազրկում և շերտազատում, որը կարող է հանգեցնել խոցերի և արյունահոսության: Շան արտաքին տեսքը կարող է նույնիսկ փոխվել այս վնասվածքների պատճառով:

SLE-ի դեպքում այս նույն ախտանիշները կարող ենի լրումն երիկամային անբավարարության, հոդացավը, ջերմությունը, ստոմատիտը, բրոնխոպնևմոնիան, անեմիան, լնդերի գունատությունը, արթրիտը, մկանների ուռչվածությունը (ներառյալ սիրտը), շրջանառության հետ կապված խնդիրներ, որոնք հանգեցնում են մկանային ցավի, անտարբերության, ստամոքսի խնդիրների, մազաթափության, անորեքսիայի, նոպաների: և օրգանների մեծացում, ինչպիսիք են լյարդը և փայծաղը: Շների գայլախտով հիվանդ կենդանին անպայման չի ներկայացնի այս բոլոր պայմանները, քանի որ դա կախված կլինի նրանից, թե որ օրգաններն են ախտահարվել:

Շների գայլախտի ախտորոշումը միշտ չէ, որ հեշտ է

Ինչպես շների գայլախտի ախտանիշները: շատ բազմազան են, ախտորոշումը կարող է ժամանակ պահանջել, քանի որ հիվանդությունը հաճախ շփոթում են այլ պաթոլոգիաների հետ։ Շների մոտ գայլախտը ճիշտ ախտորոշելու համար հարկավոր է ուշադիր հետևել կենդանու վարքագծին: Անասնաբույժը հաճախ սկսում է հիվանդության վարկածից և մերժում է այն մինչև լաբորատոր թեստերի միջոցով հասնի շների գայլախտի: Առավել տարածված են արյան անալիզները, մեզի թեստերը, ռենտգենյան ճառագայթները, հակամարմինների թեստերը և ախտահարված օրգանների, հատկապես մաշկի բիոպսիան: Շների գայլախտը ճիշտ է ախտորոշվում այս թեստերի արդյունքներից հետո:

Շների մոտ գայլախտի բուժումը օգնում է բարելավել կենդանու կյանքի որակը

Շների գայլախտի բուժումը չկա, սակայն կա բուժում: որն օգնում է վերահսկել ախտանիշները: Քանի որ դա շների աուտոիմուն հիվանդություն է, իմունային համակարգը կաանընդհատ հարձակվում է, և, հետևաբար, կենդանին ավելի հավանական է ձեռք բերել այլ հիվանդություններ: Հետեւաբար, բուժումը անհրաժեշտ է ընտանի կենդանու ողջ կյանքի ընթացքում: Այն սովորաբար արվում է հակաբորբոքային դեղերի, վիտամինային հավելումների (հիմնականում վիտամին E) և իմունոզուպրեսանտների միջոցով։ Անասնաբույժը յուրաքանչյուր շան համար բուժում է նշանակում՝ կախված ծանրությունից և առավել տուժած օրգաններից: Եթե ​​գայլախտը վատանում է, շանը կարող է հոսպիտալացվել: Բացի այդ, շատ կարևոր է խուսափել կենդանուն արևի տակից և շների համար միշտ արևապաշտպան քսուք քսել։ Ճիշտ բուժումից հետո շների գայլախտով հիվանդ կենդանին կարող է վերահսկել ախտանիշները և ունենալ կյանքի լավ որակ: