A e dini se ekziston një qen xhuxh? Xhuxhi në qen është një gjendje gjenetike në qen shumë të rrallë që mund të arrijë disa kafshë shtëpiake. Kafshët me xhuxhi zvogëlohen në madhësi dhe mund të kenë probleme të tjera shëndetësore për shkak të ndryshimit hormonal që shkakton gjendjen. Kështu, qeni me xhuxh ka nevojë për një kujdes të veçantë gjatë gjithë jetës. Për të zbuluar se si zhvillohet xhuxhi te qentë, cilat janë karakteristikat e një qeni xhuxh dhe nëse ka një trajtim për këtë gjendje, shikoni artikullin që Patas da Casa përgatiti më poshtë!

Xhuxhi tek qentë: kuptoni se çfarë a është kjo gjendje e rrallë gjenetike

Xhuxhizmi tek qentë është një gjendje endokrine që rezulton nga një mangësi në prodhimin e hormonit të rritjes, GH. Kjo mungesë ndodh për shkak të formimit të dobët të hipofizës, gjëndrës që prodhon GH. Një rast studimi i xhuxhit te qentë i botuar në revistën Ciência Rural tregon ndryshimin në nivelet e GH midis një qeni me xhuxh dhe një qeni pa. Në studim u vlerësua një bari gjerman me xhuxhizëm. Studiuesit vunë re se niveli i GH i kafshës pas stimulimit të hipofizës ishte midis 0.5 ng/ml dhe 1 ng/ml. Kur kafsha ka GH më pak se 2 ng/ml pas stimulit, ajo konsiderohet një qen xhuxh. Kjo dëshmon diagnozën e bariut gjerman me xhuxh.

Një qen xhuxh nuk ka gjithmonë prindër me xhuxhi

Gjendja e xhuxhit tek qentëËshtë trashëgimore, pra kalon nga prindi tek fëmija. Megjithatë, kjo nuk do të thotë që njëri nga prindërit duhet të jetë një qen xhuxh. Gjeni i xhuxhit është recesiv, që do të thotë se nëse prindërit e kanë gjenin në ADN-në e tyre, edhe nëse nuk shfaqet tek ata, ata mund të kombinohen dhe të prodhojnë një fëmijë me xhuxh. Gjithashtu, jo domosdoshmërisht dy qen që kanë gjene për xhuxhizëm te kafshët do të prodhojnë një qenush me këtë gjendje. Prandaj, është e zakonshme që në të njëjtën pjellë njëri prej këlyshëve të jetë një qen me xhuxh dhe të tjerët jo, sepse gjeni nuk manifestohet tek ata.

Ndryshimi hormonal që shkakton xhuxhi tek qentë mund të çojnë në probleme të tjera endokrine

Kafshët me xhuxh kanë mungesë në prodhimin e hormonit të rritjes. Xhuxhi i hipofizës ndodh për shkak të keqformimit të hipofizës dhe prek kryesisht qentë gjermanë Shepherd, por mund të ndodhë edhe në Pinscher, Weimaraner dhe Karelian Bear. Me këtë problem, disa kocka, muskuj dhe organe përfundojnë të mos rriten dhe zhvillohen në mënyrën e duhur. Në këtë rast, qeni xhuxh, pavarësisht se nuk rritet, ka një trup proporcional. Kështu ruan gjithmonë pamjen e një qenushi.

Gjëndra e hipofizës, përveçse prodhon GH, prodhon edhe hormone të tjera. Prandaj, është e zakonshme që qentë me xhuxh hipofizë të paraqesin, përveç një deficiti në prodhimin e GH, një mangësi në prodhimin e të tjerëve.hormonet gjithashtu, duke rezultuar në sëmundje të tjera endokrine, si hipotiroidizmi i qenit. Vlen të kujtohet se ekziston edhe një lloj tjetër i xhuxhit tek qentë. Xhuxhi akondroplastik është ai në të cilin ka një disproporcion në strukturën e trupit. Gjymtyrët janë më të shkurtra se pjesa tjetër e trupit, por nuk ka asnjë lidhje me hipofizën. Ky lloj xhuxhi te qentë është i pranishëm natyrshëm te racat si Dachshund, Basset Hound dhe Corgi, këmbët e të cilëve janë shumë më të vogla se trupi.

Qeni me xhuxhi zhvillohet më ngadalë, duke paraqitur ndryshime fizike dhe probleme shëndetësore

Qeni me xhuxh nuk shfaq asnjë shenjë të gjendjes deri në dy muaj të jetës, kur ende ka vetëm pamjen e një qenushi normal. Pas kësaj periudhe, shenjat e xhuxhit tek kafshët fillojnë të vihen re. Qeni xhuxh fillon të ketë një zhvillim shumë më të ngadaltë se ai i bashkëmoshatarëve që nuk e kanë këtë gjendje. Veshja e qenit mbetet si ajo e një qenushi, me ruajtjen e qimeve dytësore dhe vështirësi në zhvillimin e qimeve parësore. Pas një kohe, qenit xhuxh fillon të humbasë qime dhe të shfaqë shenja të alopecisë dypalëshe. Përveç kësaj, ai vazhdon me një madhësi të reduktuar, duke u dukur si gjithmonë një qenush. Karakteristikat e tjera të një qeni xhuxh janë:

• Lëkura e hollë

• Vonesa në daljen e dhëmbëve

• Qërim i lëkurës dhe/ose i irrituar

• Prognathizëm (mandibula më e gjatë se maksilla)

• Infeksionet dytësore bakteriale të lëkurës

• Hipotiroidizmi

• Problemet e zemrës, veshkave dhe mëlçisë

  Shiko gjithashtu: Bullmastiff: origjina, karakteristikat dhe kujdesi... zbuloni racën e qenit nga Mbretëria e Bashkuar

Qeni xhuxh diagnostikohet duke vëzhguar trupin dhe analizat laboratorike

Pas dy muajsh jetë, pronari fillon të vërejë këto shenja tek qeni. Xhuxhizmi mund të diagnostikohet duke vëzhguar madhësinë e reduktuar të qenit dhe një analizë të hormoneve. Një test gjaku tek qeni mund të masë normat hormonale, të tilla si faktori i rritjes së tiroides dhe insulinës. Rezultatet vërtetojnë nëse kjo është apo jo rasti për një qen xhuxh. Një mënyrë tjetër për të diagnostikuar xhuxhizmin tek qentë është nëpërmjet stimulimit të hormonit të rritjes. Në rastin e një qeni me xhuxh, ky stimul nuk do të ketë aq shumë efekt.

Një qen me xhuxhi ka një jetëgjatësi më të shkurtër

Xhuxhi në qen nuk është një gjendje që zakonisht çon në vdekje. Megjithatë, është e zakonshme që qeni xhuxh të ketë një jetëgjatësi të reduktuar. Me trajtim të vazhdueshëm dhe efektiv, gjendja mund të lehtësohet dhe qeni ka një cilësi më të mirë të jetës. Megjithatë, ndryshimet hormonale ndikojnë shumë në rritjen e kafshës shtëpiake, kështu që zhvillimi i trupit të tij në tërësi dëmtohet. Kështu, një qen me xhuxhizakonisht kanë një jetëgjatësi më pak se 10 vjet.

Xhuxhi në qen nuk ka shërim, por efektet e tij mund të zbuten

Edhe pse xhuxhi tek qentë është një gjendje gjenetike pa shërim, disa trajtime ndihmojnë në përmirësimin e shëndetit dhe cilësisë së jetës së kafshës. Aplikimi i GH-së së qenit si një përdorim terapeutik nuk ekziston ende në treg dhe përdorimi i GH-së së derrit nuk është gjithashtu i disponueshëm, pavarësisht se sekuenca e tij aminoacide është e ngjashme me atë të qenit. Arsyeja për këtë janë kryesisht efektet anësore që mund të lindin, si diabeti i qenit.

Aplikimi i progestogjenëve që nxisin sekretimin e GH nga vetë organizmi sjell edhe efekte të shumta, si pyoderma dhe tumore të përsëritura. Pra, më të rekomanduara janë trajtimet mbështetëse: medikamente topikale për lezionet e lëkurës, zëvendësimi i hormoneve tiroide (nëse ka hipotiroidizëm), trajtimi specifik për problemet e veshkave dhe mëlçisë (të zakonshme kryesisht te kafshët shtëpiake që marrin shumë ilaçe), ndër të tjera. ndryshojnë sipas manifestimeve klinike.

Një qen xhuxh ka nevojë për vizita të shpeshta te veterineri dhe kujdes të veçantë të përditshëm

Një qen me xhuxh ka nevojë për kujdes gjatë gjithë jetës së tij. Përveç trajtimit të duhur të përshkruar nga një profesionist, vizitat tek veterineri duhet të jenë rutinë. Duhet të bëhen kontrolle periodikepër të kontrolluar nivelet e hormoneve dhe për të identifikuar çdo problem që herët. Qeni xhuxh duhet të ketë një dietë cilësore për të qëndruar i shëndetshëm dhe për të shmangur problemet gjatë ngrënies, pasi shumë prej tyre kanë vështirësi në të ngrënë dhe përfundojnë të vjella pas ngrënies.

Sa i përket ushtrimeve fizike, bisedoni me veterinerin tuaj për të gjetur intensitetin e duhur të ushtrimeve për qenin tuaj. Xhuxhi nuk e pengon kafshën të ushtrojë, por disa kafshë shtëpiake mund të kenë më shumë vështirësi. Por edhe me këto masa paraprake, është e rëndësishme që ta çoni gjithmonë në shëtitje, pasi qeni xhuxh pëlqen gjithashtu të luajë dhe ka nevojë për kohë të lirë. Në fund të fundit, xhuxhizmi tek qentë nuk e pengon atë të argëtohet. Dhe mbi të gjitha, qeni me xhuxh - si çdo qen tjetër - ka nevojë për shumë dashuri!