Գիտե՞ք, որ կա գաճաճ շուն: Շների գաճաճությունը շատ հազվադեպ շների գենետիկ վիճակ է, որը կարող է հասնել որոշ ընտանի կենդանիների: Գաճաճություն ունեցող կենդանիները փոքրանում են չափերով և կարող են ունենալ այլ առողջական խնդիրներ՝ պայմանավորված հորմոնալ փոփոխությամբ, որն առաջացնում է այդ վիճակը: Այսպիսով, գաճաճ շունը որոշակի հատուկ խնամքի կարիք ունի ողջ կյանքի ընթացքում: Պարզելու համար, թե ինչպես է զարգանում գաճաճությունը շների մեջ, որո՞նք են թզուկ շան առանձնահատկությունները, և արդյոք կա այս վիճակի բուժումը, ստուգեք Patas da Casa-ի պատրաստած հոդվածը ստորև:

Գաճաճությունը շների մեջ. սա հազվագյուտ գենետիկ պայման է

Շների գաճաճությունը էնդոկրին վիճակ է, որն առաջանում է աճի հորմոնի` GH-ի արտադրության անբավարարությունից: Այս անբավարարությունը տեղի է ունենում հիպոֆիզի՝ GH արտադրող գեղձի վատ ձևավորման պատճառով: Ciência Rural ամսագրում հրապարակված շների գաճաճության դեպքի ուսումնասիրությունը ցույց է տալիս GH մակարդակների տարբերությունը թզուկով և առանց շների միջև: Հետազոտության ընթացքում գնահատվել է գաճաճություն ունեցող գերմանական հովիվը: Հետազոտողները նկատել են, որ հիպոֆիզի խթանումից հետո կենդանու GH մակարդակը 0,5 նգ/մլ-ից 1 նգ/մլ է: Երբ գրգռումից հետո կենդանին ունի 2 նգ/մլ-ից պակաս GH, այն համարվում է գաճաճ շուն։ Սա ապացուցում է գերմանական հովվի մոտ թզուկության ախտորոշումը:

Գաճաճ շունը միշտ չէ, որ ունի գաճաճ ծնողներ

Շների գաճաճության վիճակը:Այն ժառանգական է, այսինքն՝ այն անցնում է ծնողից երեխային։ Սակայն դա չի նշանակում, որ ծնողներից մեկը պետք է գաճաճ շուն լինի։ Գաճաճության գենը ռեցեսիվ է, ինչը նշանակում է, որ եթե ծնողներն ունեն այդ գենը իրենց ԴՆԹ-ում, նույնիսկ եթե այն չի երևում նրանց մեջ, նրանք կարող են միավորել և գաճաճ երեխա առաջացնել: Բացի այդ, պարտադիր չէ, որ երկու շներ, որոնք ունեն կենդանիների գաճաճության գեներ, այս վիճակով ձագ առաջացնեն: Հետևաբար, սովորական է, որ նույն աղբում ձագերից մեկը գաճաճ շուն է, իսկ մյուսները՝ ոչ, քանի որ նրանց մոտ գենը չի դրսևորվում:

Շների մոտ գաճաճություն առաջացնող հորմոնալ փոփոխությունը կարող է նաև. հանգեցնում է էնդոկրին այլ խնդիրների

Գաճաճություն ունեցող կենդանիները աճի հորմոնի արտադրության անբավարարություն ունեն: Հիպոֆիզային թզուկությունը տեղի է ունենում հիպոֆիզի թերզարգացման պատճառով և հիմնականում ազդում է գերմանական հովիվ շների վրա, բայց կարող է առաջանալ նաև Պինշերի, Վայմարաների և Կարելյան արջի մոտ: Այս խնդրի դեպքում որոշ ոսկորներ, մկաններ և օրգաններ վերջում չեն աճում և չեն զարգանում ճիշտ ձևով: Այս դեպքում գաճաճ շունը, չնայած չի աճում, ունի համամասնական մարմին։ Այսպիսով, այն միշտ պահպանում է լակոտի տեսքը:

Հիպոֆիզը, բացի GH արտադրելուց, արտադրում է այլ հորմոններ: Հետևաբար, հիպոֆիզի գաճաճություն ունեցող շների համար, ի լրումն GH-ի արտադրության դեֆիցիտի, սովորական է նաև այլ արտադրությունների անբավարարություն:նաև հորմոններ, ինչը հանգեցնում է այլ էնդոկրին հիվանդությունների, ինչպիսիք են շների հիպոթիրեոզը: Հարկ է հիշել, որ շների մեջ կա գաճաճության ևս մեկ տեսակ։ Ախոնդրոպլաստիկ թզուկությունը այն է, որի դեպքում առկա է մարմնի կառուցվածքի անհամաչափություն: Վերջույթներն ավելի կարճ են, քան մարմնի մնացած մասերը, բայց դա կապ չունի հիպոֆիզի հետ։ Շների մեջ գաճաճության այս տեսակը բնականաբար առկա է այնպիսի ցեղատեսակների մեջ, ինչպիսիք են դաչշունդը, բասեթ շունը և կորգիը, որոնց ոտքերը մարմնից շատ ավելի փոքր են:

Շունը գաճաճություն այն ավելի դանդաղ է զարգանում՝ ներկայացնելով ֆիզիկական փոփոխություններ և առողջական խնդիրներ

Գաճաճ շունը հիվանդության որևէ նշան ցույց չի տալիս մինչև կյանքի երկու ամիսը, երբ դեռևս ունի սովորական լակոտի տեսք։ Այս շրջանից հետո կենդանիների մոտ սկսում են նկատելի լինել գաճաճության նշանները։ Գաճաճ շունը սկսում է շատ ավելի դանդաղ զարգացում ունենալ, քան այն ծննդակիցների մոտ, ովքեր չունեն այդ վիճակը: Շան բաճկոնը մնում է լակոտի բաճկոնին, երկրորդական մազերի պահպանմամբ և առաջնային մազերի զարգացման դժվարությամբ: Որոշ ժամանակ անց գաճաճ շունը սկսում է մազաթափվել և երկկողմանի ալոպեկիայի նշաններ ցույց տալ։ Բացի այդ, այն շարունակում է կրճատված չափսերով, կարծես միշտ լակոտ լինի: Գաճաճ շան այլ հատկանիշներն են՝

• բարակ մաշկ

• ատամի ծլման ուշացում։

• Մաշկի կլեպ և/կամ գրգռված

• Պրոգնատիզմ (ծնոտի ծնոտն ավելի երկար է, քան վերնածնին)

• Մաշկի երկրորդական բակտերիալ վարակներ

• Հիպոթիրեոզ

• Սրտի, երիկամների և լյարդի խնդիրներ

Գաճաճ շուն ախտորոշվում է մարմնի դիտարկմամբ և լաբորատոր հետազոտություններով

Կյանքից երկու ամիս անց տերը սկսում է նկատել այս նշանները շան մոտ։ Թզուկությունը կարելի է ախտորոշել՝ դիտարկելով շան փոքրացված չափը և հորմոնների անալիզը: Շան վրա արյան թեստը կարող է չափել հորմոնալ մակարդակները, ինչպիսիք են վահանաձև գեղձը և ինսուլինի աճի գործոնը: Արդյունքները ցույց են տալիս, թե արդյոք դա այդպես է գաճաճ շան դեպքում, թե ոչ: Շների մոտ գաճաճությունը ախտորոշելու մեկ այլ միջոց է աճի հորմոնի խթանումը: Գաճաճություն ունեցող շան դեպքում այս խթանն այնքան էլ մեծ ազդեցություն չի ունենա։

Գաճաճություն ունեցող շունն ավելի կարճ կյանքի տեւողություն ունի

Շների գաճաճությունը այն պայման չէ, որը սովորաբար հանգեցնում է մահվան: Այնուամենայնիվ, սովորական է, որ գաճաճ շան կյանքի տևողությունը կրճատվել է: Շարունակական և արդյունավետ բուժման դեպքում վիճակը կարող է մեղմվել, և շունն ավելի լավ կյանքի որակ ունի: Այնուամենայնիվ, հորմոնալ փոփոխությունները շատ են ազդում ընտանի կենդանու աճի վրա, այնպես որ նրա օրգանիզմի զարգացումն ամբողջությամբ խաթարվում է։ Այսպիսով, մի շուն հետ գաճաճսովորաբար ունեն 10 տարուց պակաս կյանքի տեւողություն:

Շների գաճաճությունը բուժում չունի, սակայն դրա հետեւանքները կարելի է մեղմել

Չնայած գաճաճությունը շների մոտ գենետիկական վիճակ է, որը բուժում չունի, որոշ բուժումներ օգնում են բարելավել կենդանու առողջությունն ու կյանքի որակը: Շների GH-ի կիրառումը որպես թերապևտիկ օգտագործման համար դեռևս գոյություն չունի շուկայում, և խոզի GH-ի օգտագործումը նույնպես հասանելի չէ, չնայած նրա ամինաթթուների հաջորդականությունը նման է շան հաջորդականությանը: Դրա պատճառը հիմնականում կողմնակի ազդեցություններն են, որոնք կարող են առաջանալ, օրինակ՝ շների շաքարախտը։

Գեստոգենների կիրառումը, որոնք հրահրում են GH-ի սեկրեցումը հենց մարմնի կողմից, նույնպես բերում են բազմաթիվ հետևանքների, ինչպիսիք են կրկնվող պիոդերման և ուռուցքները: Այսպիսով, ամենաառաջարկվողը աջակցող բուժումներն են. տեղային դեղամիջոցներ մաշկի վնասվածքների համար, վահանաձև գեղձի հորմոնների փոխարինում (եթե կա հիպոթիրեոզ), երիկամների և լյարդի խնդիրների հատուկ բուժում (հիմնականում շատ դեղորայք ընդունող ընտանի կենդանիների մոտ), ի թիվս այլոց: տարբերվում են ըստ կլինիկական դրսևորումների.

Թզուկ շանը կարիք ունի հաճախակի այցելությունների անասնաբույժին և հատուկ ամենօրյա խնամքին

Գաճաճ շանը խնամքի կարիք ունի իր ողջ կյանքի ընթացքում: Բացի մասնագետի կողմից նշանակված պատշաճ բուժումից, անասնաբույժի այցելությունները պետք է լինեն սովորական: Պարբերական ստուգումներ պետք է կատարվենվերահսկել հորմոնների մակարդակը և վաղաժամ բացահայտել ցանկացած խնդիր: Գաճաճ շունը պետք է որակյալ սննդակարգ ունենա՝ առողջ մնալու և ուտելիս խնդիրներից խուսափելու համար, քանի որ շատերը դժվարությամբ են ուտում և վերջում փսխում են ուտելուց հետո:

Ինչ վերաբերում է ֆիզիկական վարժություններին, խոսեք ձեր անասնաբույժի հետ՝ ձեր շան համար համապատասխան վարժությունների ինտենսիվությունը պարզելու համար: Գաճաճությունը չի խանգարում կենդանուն մարզվել, սակայն որոշ տնային կենդանիներ կարող են ավելի շատ դժվարություններ ունենալ: Բայց նույնիսկ այս նախազգուշական միջոցներով կարևոր է նրան միշտ զբոսնել, քանի որ գաճաճ շունը նույնպես սիրում է խաղալ և հանգստի կարիք ունի։ Ի վերջո, շների մեջ գաճաճությունը չի խանգարում նրան զվարճանալ։ Եվ ամենից շատ, գաճաճ շունը, ինչպես ցանկացած այլ շուն, շատ սիրո կարիք ունի: