Pies z karłowatością: dowiedz się, jak rozwija się to rzadkie schorzenie, jakie są jego cechy charakterystyczne i jak o niego dbać

 Pies z karłowatością: dowiedz się, jak rozwija się to rzadkie schorzenie, jakie są jego cechy charakterystyczne i jak o niego dbać

Tracy Wilkins

Czy wiesz, że istnieje coś takiego jak karłowatość u psów? Karłowatość u psów jest bardzo rzadką chorobą genetyczną u psów, która może dotknąć niektóre zwierzęta. Zwierzęta z karłowatością są mniejsze i mogą mieć inne problemy zdrowotne z powodu zmian hormonalnych, które powodują tę chorobę. Dlatego pies z karłowatością wymaga specjalnej opieki przez całe życie. Aby dowiedzieć się, jak powstaje karłowatość u psów, możesz dowiedzieć sięrozwija się, jakie są cechy psa karłowatego i czy istnieje leczenie tego schorzenia, sprawdź poniższy artykuł, który przygotował Patas da Casa!

Karłowatość u psów: zrozumienie, czym jest ta rzadka choroba genetyczna

Karłowatość u psów jest schorzeniem endokrynologicznym wynikającym z niedoboru produkcji hormonu wzrostu, GH. Niedobór ten występuje z powodu wad rozwojowych przysadki mózgowej, gruczołu produkującego GH. Studium przypadku karłowatości u psów opublikowane w czasopiśmie Ciência Rural pokazuje różnicę w poziomach GH między psem z karłowatością a psem bez karłowatości. W badaniu owczarek niemiecki z karłowatością byłNaukowcy zauważyli, że poziom GH zwierzęcia po stymulacji przysadki wynosił od 0,5 ng/ml do 1 ng/ml. Gdy zwierzę ma GH mniej niż 2 ng/ml po stymulacji, jest uważane za psa karłowatego. Dowodzi to diagnozy owczarka niemieckiego z karłowatością.

Pies karłowaty nie zawsze ma rodziców z karłowatością

Karłowatość u psów jest dziedziczna, co oznacza, że jest przekazywana z rodzica na dziecko. Nie oznacza to jednak, że jedno z rodziców musi być psem karłowatym. Gen karłowatości jest recesywny, co oznacza, że jeśli rodzice mają ten gen w swoim DNA, nawet jeśli nie objawia się on u nich, mogą się połączyć i wyprodukować szczenię z karłowatością. Niekoniecznie jest też tak, że dwa szczenięta, które mają karłowatość, muszą być recesywne.Geny karłowatości u zwierząt generują szczenię z tym schorzeniem, więc często zdarza się, że jedno ze szczeniąt w tym samym miocie jest karłowate, a inne nie, ponieważ gen się u nich nie ujawnił.

Zmiany hormonalne powodujące karłowatość u psów mogą również prowadzić do innych problemów endokrynologicznych

Zwierzęta z karłowatością mają niedobór w produkcji hormonu wzrostu. Karłowatość przysadkowa występuje z powodu wad rozwojowych przysadki mózgowej i dotyka głównie psy rasy owczarek niemiecki, ale może również wystąpić u pinczera, weimara i niedźwiedzia karelskiego. W przypadku tego problemu niektóre kości, mięśnie i narządy nie rosną i nie rozwijają się w prawidłowy sposób. W tym przypadku piesKarzeł, choć nie rośnie, ma proporcjonalne ciało, dzięki czemu zawsze zachowuje wygląd szczeniaka.

Przysadka mózgowa, oprócz produkcji GH, produkuje również inne hormony. Dlatego często zdarza się, że psy z karłowatością przysadkową, oprócz deficytu w produkcji GH, wykazują również niedobór w produkcji innych hormonów, co prowadzi do innych chorób endokrynologicznych, takich jak niedoczynność tarczycy u psów. Warto pamiętać, że istnieje jeszcze jeden rodzaj karłowatości u psów. Karłowatość achondroplastyczna to taka, w której występuje deficyt w produkcji GH.Kończyny są krótsze niż reszta ciała, ale nie jest to związane z przysadką mózgową. Ten typ karłowatości u psów występuje naturalnie u ras takich jak jamnik, Basset Hound i Corgi, których małe nogi są znacznie mniejsze niż ciało.

Pies z karłowatością rozwija się wolniej, wykazując zmiany fizyczne i problemy zdrowotne

Szczenię z karłowatością nie wykazuje żadnych oznak choroby do drugiego miesiąca życia, kiedy to nadal wygląda jak normalne szczenię. Po tym okresie objawy karłowatości u zwierząt zaczynają być zauważalne. Szczenię karłowate rozwija się znacznie wolniej niż jego miot, który nie ma tej choroby. Sierść szczenięcia pozostaje szczenięca,Po pewnym czasie szczeniak karłowaty zaczyna tracić włosy i wykazywać oznaki obustronnego łysienia. Ponadto pozostaje niewielkich rozmiarów, wyglądając tak, jakby zawsze był szczeniakiem. Inne cechy charakterystyczne szczeniaka karłowatego to:

Psa karłowatego diagnozuje się na podstawie obserwacji ciała i badań laboratoryjnych

Po dwóch miesiącach życia opiekun zaczyna zauważać te objawy u szczeniaka. Karłowatość można zdiagnozować, obserwując zmniejszony rozmiar psa i analizę hormonów. Badanie krwi szczeniaka może mierzyć wskaźniki hormonów, takich jak tarczyca i insulinowy czynnik wzrostu. Wyniki dowodzą, czy jest to przypadek psa karłowatego, czy nie. Innym sposobem na zdiagnozowanie goW przypadku psów z karłowatością, stymulacja ta nie będzie miała tak dużego wpływu.

Pies z karłowatością ma krótszą oczekiwaną długość życia

Karłowatość u psów nie jest stanem, który zwykle prowadzi do śmierci. Jednak często zdarza się, że pies karłowaty ma skróconą średnią długość życia. Dzięki ciągłemu i skutecznemu leczeniu stan ten można złagodzić, a pies ma lepszą jakość życia. Jednak zmiany hormonalne wpływają na wzrost zwierzęcia, co wpływa na rozwój jego organizmu jako całości.W związku z tym średnia długość życia psa z karłowatością często wynosi mniej niż 10 lat.

Na karłowatość u psów nie ma lekarstwa, ale można złagodzić jej skutki

Chociaż karłowatość u psów jest chorobą genetyczną, na którą nie ma lekarstwa, niektóre terapie pomagają poprawić zdrowie i jakość życia zwierzęcia. Zastosowanie psiego GH jako zastosowania terapeutycznego nie istnieje jeszcze na rynku, a zastosowanie świńskiego GH również nie jest dostępne, mimo że jego sekwencja aminokwasowa jest podobna do psiej. Powodem tego są głównie skutki uboczne, które mogą wystąpić.takie jak cukrzyca psów.

Stosowanie progestagenów, które indukują wydzielanie GH przez organizm, ma również wiele skutków, takich jak nawracające ropne zapalenie skóry i nowotwory. Dlatego najbardziej zalecane jest leczenie wspomagające: miejscowe leki na zmiany skórne, zastępowanie hormonów tarczycy (jeśli występuje niedoczynność tarczycy), specyficzne leczenie problemów z nerkami i wątrobą (powszechne zwłaszcza u zwierząt z niedoczynnością tarczycy).przyjmowanie wielu leków), między innymi, które różnią się w zależności od objawów klinicznych.

Pies karłowaty wymaga częstych wizyt u weterynarza i specjalnej opieki na co dzień

Pies z karłowatością wymaga opieki do końca życia. Oprócz odpowiedniego leczenia zaleconego przez specjalistę, wizyty u weterynarza powinny być rutynowe. Należy przeprowadzać okresowe badania, aby kontrolować poziom hormonów i wcześnie wykrywać wszelkie problemy. Pies z karłowatością musi mieć odpowiednią dietę, aby zachować zdrowie i uniknąć problemów podczas jedzenia,Wiele osób ma trudności z jedzeniem i wymiotuje po posiłku.

Jeśli chodzi o ćwiczenia fizyczne, porozmawiaj z weterynarzem, aby dowiedzieć się, jaka intensywność ćwiczeń jest odpowiednia dla Twojego psa. Karłowatość nie uniemożliwia zwierzęciu ćwiczeń, ale niektóre zwierzęta mogą mieć większe trudności. Ale nawet przy tych środkach ostrożności ważne jest, aby zawsze zabierać go na spacer, ponieważ pies karłowaty również uwielbia się bawić i potrzebuje chwil wolnego czasu. W końcu karłowatość u psów nie uniemożliwiaA przede wszystkim pies z karłowatością - jak każdy inny - potrzebuje dużo miłości!

Tracy Wilkins

Jeremy Cruz jest zapalonym miłośnikiem zwierząt i oddanym rodzicem zwierząt. Mając doświadczenie w medycynie weterynaryjnej, Jeremy spędził lata współpracując z lekarzami weterynarii, zdobywając nieocenioną wiedzę i doświadczenie w opiece nad psami i kotami. Jego prawdziwa miłość do zwierząt i zaangażowanie w ich dobro doprowadziły go do stworzenia bloga Wszystko, co musisz wiedzieć o psach i kotach, w którym dzieli się fachowymi poradami lekarzy weterynarii, właścicieli i szanowanych ekspertów w tej dziedzinie, w tym Tracy Wilkins. Łącząc swoją wiedzę z zakresu medycyny weterynaryjnej ze spostrzeżeniami innych szanowanych specjalistów, Jeremy ma na celu zapewnienie właścicielom zwierząt kompleksowych zasobów, pomagając im zrozumieć i zaspokoić potrzeby ich ukochanych zwierząt. Niezależnie od tego, czy chodzi o wskazówki dotyczące szkolenia, porady zdrowotne, czy po prostu szerzenie wiedzy na temat dobrostanu zwierząt, blog Jeremy'ego stał się źródłem informacji dla entuzjastów zwierząt poszukujących rzetelnych i pełnych współczucia informacji. Jeremy ma nadzieję, że poprzez swoje pisanie zainspiruje innych, aby stali się bardziej odpowiedzialnymi właścicielami zwierząt domowych i stworzyli świat, w którym wszystkie zwierzęta otrzymują miłość, troskę i szacunek, na jakie zasługują.