Het jy geweet daar is 'n dwerghond? Dwergisme by honde is 'n genetiese toestand by baie skaars honde wat sommige troeteldiere kan bereik. Diere met dwerggroei is verminder in grootte en kan ander gesondheidsprobleme hê as gevolg van die hormonale verandering wat die toestand veroorsaak. Dus, die hond met dwerggroei benodig spesiale sorg deur die lewe. Om uit te vind hoe dwerggroei by honde ontwikkel, wat is die kenmerke van 'n dwerghond en as daar 'n behandeling vir die toestand is, kyk na die artikel wat Patas da Casa hieronder voorberei het!

Dwerggroei by honde: verstaan ​​wat is hierdie seldsame genetiese toestand

Dwergisme by honde is 'n endokriene toestand wat voortspruit uit 'n tekort aan die produksie van die groeihormoon, GH. Hierdie tekort kom voor as gevolg van die swak vorming van die hipofise, die klier wat GH produseer. 'n Gevallestudie van dwergisme by honde wat in die joernaal Ciência Rural gepubliseer is, toon die verskil in GH-vlakke tussen 'n hond met dwergisme en een sonder. In die studie is 'n Duitse Herder met dwerggroei geëvalueer. Die navorsers het opgemerk dat die dier se GH-vlak na die pituïtêre stimulasie tussen 0,5 ng/ml en 1 ng/ml was. Wanneer die dier GH minder as 2 ng/ml het na die stimulus, word dit as 'n dwerghond beskou. Dit bewys die diagnose van Duitse Herder met dwerggroei.

'n Dwerghond het nie altyd ouers met dwergisme nie

Die toestand van dwerggroei by hondeDit is oorerflik, dit wil sê dit gaan van ouer na kind oor. Dit beteken egter nie dat een van die ouers ’n dwerghond hoef te wees nie. Die dwergisme-geen is resessief, wat beteken dat as die ouers die geen in hul DNA het, selfs al verskyn dit nie in hulle nie, hulle kan kombineer en 'n kind met dwerggroei voortbring. Ook, nie noodwendig twee honde wat gene vir dwerggroei by diere het, sal 'n hondjie met die toestand produseer nie. Daarom is dit algemeen dat in dieselfde werpsel een van die hondjies 'n hond met dwerggroei is en die ander nie, want die geen het hom nie in hulle gemanifesteer nie.

Die hormonale verandering wat dwerggroei by honde veroorsaak, kan lei ook tot ander endokriene probleme

Diere met dwerggroei het 'n tekort aan die produksie van groeihormoon. Pituïtêre dwerggroei vind plaas as gevolg van pituïtêre misvorming en affekteer hoofsaaklik Duitse Herdershonde, maar kan ook by Pinscher, Weimaraner en Kareliese Beer voorkom. Met hierdie probleem groei en ontwikkel sommige bene, spiere en organe uiteindelik nie op die regte manier nie. In hierdie geval het die dwerghond, alhoewel dit nie groei nie, 'n proporsionele liggaam. Dit behou dus altyd die voorkoms van 'n hondjie.

Die pituïtêre klier, benewens die produksie van GH, produseer ander hormone. Daarom is dit algemeen dat honde met pituïtêre dwerggroei, benewens 'n tekort in GH-produksie, 'n tekort in die produksie van anderhormone ook, wat lei tot ander endokriene siektes, soos honde hipotireose. Dit is die moeite werd om te onthou dat daar nog 'n ander soort dwerggroei by honde is. Achondroplastiese dwergisme is een waarin daar 'n wanverhouding in die liggaamstruktuur is. Die ledemate is korter as die res van die liggaam, maar dit het niks met die hipofise te doen nie. Hierdie tipe dwerggroei by honde is natuurlik teenwoordig in rasse soos Worshond, Basset Hound en Corgi, wie se bene baie kleiner as die liggaam is.

Die hond met dwerggroei dit ontwikkel stadiger, wat fisiese veranderinge en gesondheidsprobleme bied

Die hond met dwerggroei toon geen teken van die toestand tot twee maande van die lewe, wanneer dit nog net die voorkoms van 'n normale hondjie het nie. Na hierdie tydperk begin die tekens van dwerggroei by diere merkbaar wees. Die dwerghond begin 'n baie stadiger ontwikkeling hê as dié van die rommelmaats wat nie die toestand het nie. Die hond se rok bly soos dié van `n hondjie, met die instandhouding van sekondêre hare en probleme om die primêre hare te ontwikkel. Na 'n rukkie begin die dwerghond hare verloor en toon tekens van bilaterale alopecia. Daarbenewens gaan dit voort met 'n verminderde grootte, wat lyk asof dit altyd 'n hondjie is. Ander kenmerke van 'n dwerghond is:

• Dun vel

• Vertraging in tandekry

• Velafskilfering en/of geïrriteerd

• Prognatisme (mandibel langer as die maksilla)

• Sekondêre bakteriële velinfeksies

• Hipotireose

  Sien ook: Ragdoll: sorg, persoonlikheid en nuuskierigheid ... Kom meer te wete oor hierdie reuse katras

• Hart-, nier- en lewerprobleme

Die dwerghond word gediagnoseer deur die liggaam en laboratoriumtoetse waar te neem

Na twee maande van die lewe begin die eienaar hierdie tekens by die hond opmerk. Dwergisme kan gediagnoseer word deur die verminderde grootte van die hond en 'n hormoonanalise waar te neem. `N Bloedtoets op die hond kan hormonale tariewe, soos skildklier- en insuliengroeifaktor, meet. Die resultate bewys of dit die geval is vir 'n dwerghond of nie. Nog 'n manier om dwergisme by honde te diagnoseer, is deur groeihormoonstimulasie. In die geval van `n hond met dwerggroei, sal hierdie stimulus nie soveel effek hê nie.

'n Hond met dwerggroei het 'n korter lewensverwagting

Dwerggroei by honde is nie 'n toestand wat gewoonlik tot die dood lei nie. Dit is egter algemeen dat die dwerghond 'n verminderde lewensverwagting het. Met deurlopende en doeltreffende behandeling kan die toestand verlig word en het die hond 'n beter lewenskwaliteit. Hormonale veranderinge beïnvloed egter die troeteldier se groei baie, sodat die ontwikkeling van sy liggaam as geheel benadeel word. Dus, 'n hond met dwerggroeihet gewoonlik 'n lewensverwagting van minder as 10 jaar.

Dwergisme by honde het geen genesing nie, maar die uitwerking daarvan kan versag word

Alhoewel dwergisme by honde is 'n genetiese toestand sonder genesing, sommige behandelings help om die dier se gesondheid en lewenskwaliteit te verbeter. Die toepassing van honde-GH as 'n terapeutiese gebruik bestaan ​​nog nie op die mark nie en die gebruik van vark-GH is ook nie beskikbaar nie, ten spyte daarvan dat die aminosuurvolgorde daarvan soortgelyk is aan dié van die hond. Die rede hiervoor is hoofsaaklik die newe-effekte wat kan ontstaan, soos honde-diabetes.

Die toediening van progestogene wat die afskeiding van GH deur die liggaam self veroorsaak, bring ook baie effekte mee, soos herhalende pyoderma en gewasse. Dus, die mees aanbeveel is ondersteunende behandelings: aktuele medikasie vir velletsels, vervanging van tiroïedhormone (as daar hipotireose is), spesifieke behandeling vir nier- en lewerprobleme (algemeen hoofsaaklik by troeteldiere wat baie medikasie neem), onder andere. wissel volgens die kliniese manifestasies.

'n Dwerghond benodig gereelde besoeke aan die veearts en spesiale dag-tot-dag sorg

'n Hond met dwerggroei benodig sorg vir die res van sy lewe. Benewens die behoorlike behandeling wat deur 'n professionele persoon voorgeskryf word, moet besoeke aan die veearts roetine wees. Periodieke ondersoeke moet gedoen wordom hormoonvlakke te beheer en enige probleme vroegtydig te identifiseer. Die dwerghond moet 'n kwaliteit dieet hê om gesond te bly en probleme te vermy wanneer hulle eet, aangesien baie sukkel om te eet en uiteindelik braak nadat hulle geëet het.

Wat fisiese oefening betref, praat met jou veearts om die toepaslike oefenintensiteit vir jou hond uit te vind. Dwergisme verhoed nie die dier om te oefen nie, maar sommige troeteldiere kan dalk meer moeilik wees. Maar selfs met hierdie voorsorgmaatreëls is dit belangrik om hom altyd vir 'n stap te neem, aangesien die dwerghond ook lief is om te speel en vrye tyd nodig het. Dwergisme by honde verhoed hom immers nie om pret te hê nie. En bowenal het die hond met dwerggroei – net soos enige ander hond – baie liefde nodig!