Panleukopenia kotów: przyczyny, objawy, zapobieganie i leczenie

 Panleukopenia kotów: przyczyny, objawy, zapobieganie i leczenie

Tracy Wilkins

Panleukopenia kotów jest jedną z najbardziej niebezpiecznych chorób kotów. Znana również jako parwowirus u kotów, choroba ta jest wysoce zaraźliwa i może prowadzić do śmierci, jeśli nie zostanie wcześnie zdiagnozowana. Parwowirus kotów, który przenosi panleukopenię na kota, jest bardzo odporny i szybko ewoluuje w organizmie zwierzęcia. Po zakażeniu wpływa na układ odpornościowy i różne narządy.Aby dowiedzieć się więcej o panleukopenii kotów, jej objawach, sposobach leczenia i zapobiegania, zapoznaj się z artykułem na stronie Home Paws przygotował następny.

Panleukopenia kotów jest wywoływana przez wysoce odpornego i zaraźliwego wirusa

Panleukopenia kotów jest wysoce zaraźliwą chorobą wirusową, która dotyka kocięta. Jest wywoływana przez parwowirusa kotów (FPV) - dlatego nazywana jest również parwowirozą kotów. Możemy więc powiedzieć, że parwowiroza występuje zarówno u kotów, jak i u psów. Są to jednak różne choroby. Parwowirus kotów należy do rodziny Parvoviridae, tej samej, co wirus wywołujący parwowirozę psów, ale nie są one takie same.Dlatego też, gdy parwowirus zostanie złapany u kota, różni się od psa, ponieważ nie są one tą samą chorobą, mają tylko przekaźniki należące do tej samej rodziny.

Zobacz też: Odstawianie kota od piersi: krok po kroku, jak wprowadzić karmę dla kociąt

Ponadto, ludzie często nazywają panleukopenię kotów "nosówką u kotów". Nosówka jest chorobą, która dotyka psy i ma bardzo podobne objawy do panleukopenii, ale są to różne choroby. Panleukopenia jest uważana za chorobę, która szybko i łatwo się rozprzestrzenia. Dzieje się tak dlatego, że parwowirus kotów jest niezwykle odporny i może pozostawać w jednym miejscu przez długi czas.Parwowirus kotów jest zwykle endemiczny, tj. objawia się głównie w koloniach.

Panleukopenia u kotów jest wywoływana przez bezpośredni kontakt z wirusem w środowisku

Panleukopenia kotów zazwyczaj rozprzestrzenia się poprzez kontakt zdrowego kota z odchodami, moczem lub śliną zakażonego zwierzęcia. Może się to zdarzyć, gdy kot korzysta ze wspólnych przedmiotów, takich jak kuweta, miski z jedzeniem i wodą oraz zabawki. Dlatego tak często szybko rozprzestrzenia się w miejscach uczęszczanych przez wiele kotów, takich jak hodowle,Jak już wyjaśniliśmy, parwowirus kotów jest niezwykle odporny, więc jeśli na terenie posesji znajduje się kot z panleukopenią, wirus będzie narażony i nawet poza ciałem zwierzęcia pozostanie żywy przez długi czas w środowisku, zarażając każde kocię, które wejdzie z nim w kontakt.

Parwowiroza u nieszczepionych kociąt ma cięższy przebieg niż u dorosłych.

Panleukopenia jest niezwykle zaraźliwa i może dotknąć nieszczepione kocięta w każdym wieku, od szczeniąt po starsze koty. Jednak intensywność, z jaką objawia się choroba, może się różnić. Zwykle panleukopenia kotów dotyka nieszczepione kocięta w wieku do 12 miesięcy. W takich przypadkach parwowirus u kotów zwykle występuje w najcięższej postaci, z objawami w postaciGdy panleukopenia kotów dotyka kota dorosłego lub starszego, jej przebieg jest zwykle łagodniejszy, ale nadal konieczne jest pilne leczenie.

Parwowiroza: koty mają bardzo osłabiony układ odpornościowy.

Po zakażeniu parwowirus kotów najpierw przenika przez błony śluzowe i tkanki limfatyczne, a następnie rozprzestrzenia się przez krwiobieg. Parwowirusy kotów mają cechę zwaną tropizmem. Oznacza to, że przyciągają je głównie komórki, które mogą się szybko namnażać. Dlatego przyczyna panleukopenii zwykle osadza się w komórkach tkanekKomórki limfatyczne (limfocyty) i jelita, ponieważ szybko się replikują, ułatwiając wirusowi szybsze namnażanie się. W ten sposób wszystkie zaatakowane części ciała odczuwają konsekwencje choroby. W miarę jak parwowirus kotów atakuje komórki obronne organizmu, układ odpornościowy zwierzęcia staje się coraz bardziej osłabiony. Ponieważ kociaknie ma jeszcze dobrze rozwiniętej odporności, panleukopenia kotów jest dla niego jeszcze poważniejsza.

Zobacz też: Oddychanie psa: dowiedz się wszystkiego o tej części anatomii psa, grypie i opiece nad psem

Panleukopenia kotów: objawy pojawiają się nagle i dość intensywnie

Czas inkubacji parwowirusa kotów - czyli okres między zakażeniem a wystąpieniem objawów - nie jest zbyt długi. Tak więc w przypadku panleukopenii kotów objawy zaczynają się pojawiać około tygodnia po kontakcie z wirusem. Po tym okresie objawy zaczynają pojawiać się wszystkie naraz, osłabiając zwierzę szybko i bardzo intensywnie. Objawy panleukopenii kotów toNajbardziej charakterystyczne są biegunka i wymioty kota, które mogą być bardzo intensywne, prowadząc do odwodnienia. U kota z panleukopenią kotów najczęstszymi objawami są:

  • Biegunka (z krwią lub bez)
  • Wymioty
  • Odwodnienie
  • Anoreksja
  • Żółtaczka (związana z zaburzeniami czynności wątroby)
  • Wysoka gorączka
  • Brak apetytu
  • Tkliwość w okolicy brzucha
  • Blade błony śluzowe
  • Apatia
  • Depresja

Parwowirus kotów u kobiet w ciąży może powodować poważne następstwa u kociąt

Panleukopenia kotów może stanowić jeszcze większe zagrożenie dla ciężarnych kotek. Gdy ciężarna kotka zachoruje na tę chorobę, istnieje ryzyko przeniesienia jej na kocięta w jej brzuchu. Parwowirus kotów atakuje głównie mózg płodów, powodując wrodzoną hipoplazję móżdżku. Stan ten powoduje, że dziecko po urodzeniu ma poważne problemy z poruszaniem się i drżeniem. PonadtoPonadto u ciężarnych kobiet z panleukopenią istnieje wysokie ryzyko urodzenia martwych szczeniąt.

Diagnozę panleukopenii stawia się na podstawie analizy testów i historii zwierzęcia

Aby zdiagnozować panleukopenię u kotów, weterynarz wykona kilka testów. WBC wykonuje się w celu analizy liczby białych krwinek. Kiedy zwierzę ma parwowirusa kotów, wskaźniki są dość niskie, ponieważ wirus atakuje właśnie te komórki. Wykonuje się również badanie krwi w celu policzenia czerwonych krwinek. Ponadto weterynarz będzie palpował obszarAby zdiagnozować panleukopenię, lekarz musi również ocenić historię zwierzęcia. Dlatego podczas konsultacji opowiedz mu o wszystkich miejscach, które odwiedził Twój zwierzak, czy miał kontakt z innymi zwierzętami i czy wiedział o jakimkolwiek kociaku w okolicy, który ma tę chorobę. Jeśli diagnoza zostanie potwierdzona, ostrzeż opiekunów zwierząt, które weszły do domu.w kontakcie ze zwierzęciem, ponieważ ich cipki również mogą być skażone.

Leczenie panleukopenii odbywa się za pomocą technik wspomagających

Panleukopenię u kotów można wyleczyć, ale ważne jest, aby zdiagnozować ją tak szybko, jak to możliwe, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie. Panleukopenia postępuje szybko i jeśli nie zostanie szybko leczona, może być bardzo trudna do wyleczenia. Leczenie panleukopenii kotów odbywa się za pomocą antybiotyków, przepisanych przez weterynarza z optymalną ilością antybiotyków.Ważne jest, aby pamiętać, że samoleczenie nigdy nie powinno być przeprowadzane, ponieważ tylko lekarz wie, co naprawdę wyleczy twojego zwierzaka. Ponadto wykonywane są zabiegi wspomagające, takie jak płynoterapia u kotów. Pomaga uzupełnić poziom wody i elektrolitów utraconych w wyniku odwodnienia. Inne bardziej specyficzne zabiegi mogą być stosowane w celu zwalczania każdego objawu, którypojawić się.

Aby zwalczyć parwowirusa kotów w środowisku, konieczne jest zdezynfekowanie skażonego obszaru.

Jeśli Twój zwierzak miał panleukopenię kotów, oprócz leczenia ważne jest przeprowadzenie intensywnego czyszczenia otoczenia. Parwowirus kotów może pozostawać żywy poza organizmem zwierzęcia przez długi czas. Tak więc, nawet jeśli kot nie może dwukrotnie zarazić się panleukopenią, inne zwierzęta mogą zostać zarażone przy najmniejszym kontakcie z wirusem w środowisku. Dlatego dezynfekcja miejsca jest niezbędnaNie używaj zwykłego środka dezynfekującego, ponieważ to nie wystarczy. Użyj roztworu podchlorynu sodu i wodorotlenku sodu. Zastosuj go w całym otoczeniu, ale przed zastosowaniem usuń zwierzęta z obszaru, aby uniknąć zatrucia kota.

Szczepionka przeciwko panleukopenii kotów jest głównym sposobem zapobiegania chorobie.

Parwowirozie kotów można zapobiegać w bardzo prosty sposób: szczepiąc koty. Szczepionka przeciwko panleukopenii kotów jest częścią tak zwanej szczepionki poczwórnej. Można ją podawać od drugiego miesiąca życia. Po trzech lub czterech tygodniach od pierwszej dawki podaje się drugą dawkę. Po drugiej aplikacji należy jeszcze odczekać około dwóch tygodni, czyli czas wymagany do podania szczepionki.Wówczas Twój kociak będzie chroniony przed parwowirusem. Koty muszą mieć coroczne szczepienie przypominające, aby zapewnić ochronę przez cały czas. Ponieważ panleukopenia kotów jest wysoce zaraźliwa, konieczne jest niezwłoczne zaszczepienie kociaka. Przestrzeganie harmonogramu szczepień kotów jest najlepszym sposobem ochrony kota przed najgroźniejszymi chorobami.

Tracy Wilkins

Jeremy Cruz jest zapalonym miłośnikiem zwierząt i oddanym rodzicem zwierząt. Mając doświadczenie w medycynie weterynaryjnej, Jeremy spędził lata współpracując z lekarzami weterynarii, zdobywając nieocenioną wiedzę i doświadczenie w opiece nad psami i kotami. Jego prawdziwa miłość do zwierząt i zaangażowanie w ich dobro doprowadziły go do stworzenia bloga Wszystko, co musisz wiedzieć o psach i kotach, w którym dzieli się fachowymi poradami lekarzy weterynarii, właścicieli i szanowanych ekspertów w tej dziedzinie, w tym Tracy Wilkins. Łącząc swoją wiedzę z zakresu medycyny weterynaryjnej ze spostrzeżeniami innych szanowanych specjalistów, Jeremy ma na celu zapewnienie właścicielom zwierząt kompleksowych zasobów, pomagając im zrozumieć i zaspokoić potrzeby ich ukochanych zwierząt. Niezależnie od tego, czy chodzi o wskazówki dotyczące szkolenia, porady zdrowotne, czy po prostu szerzenie wiedzy na temat dobrostanu zwierząt, blog Jeremy'ego stał się źródłem informacji dla entuzjastów zwierząt poszukujących rzetelnych i pełnych współczucia informacji. Jeremy ma nadzieję, że poprzez swoje pisanie zainspiruje innych, aby stali się bardziej odpowiedzialnymi właścicielami zwierząt domowych i stworzyli świat, w którym wszystkie zwierzęta otrzymują miłość, troskę i szacunek, na jakie zasługują.