Panleukopenie bij katten: oorzaken, symptomen, preventie en behandeling

 Panleukopenie bij katten: oorzaken, symptomen, preventie en behandeling

Tracy Wilkins

Feline panleukopenie is een van de gevaarlijkste kattenziektes die er bestaat. De ziekte, ook bekend als parvovirus bij katten, is zeer besmettelijk en kan tot de dood leiden als de diagnose niet vroeg wordt gesteld. Het feline parvovirus, dat panleukopenie op de kat overbrengt, is zeer resistent en kent een snelle evolutie in het lichaam van het dier. Bij besmetting worden het immuunsysteem en verschillende organen aangetast.Om meer te weten te komen over panleukopenie bij katten, de symptomen, hoe het te behandelen en hoe het te voorkomen, kun je het artikel lezen dat de Home Pootjes heeft voorbereid.

Feline panleukopenie wordt veroorzaakt door een zeer resistent en besmettelijk virus

Feline panleukopenie is een zeer besmettelijke virusziekte die voorkomt bij kittens. Het wordt veroorzaakt door het feline parvovirus (FPV) - daarom wordt het ook wel feline parvovirose genoemd. We kunnen dus zeggen dat parvovirose zowel bij katten als bij honden voorkomt. Het zijn echter verschillende ziekten. Het feline parvovirus maakt deel uit van de Parvoviridae-familie, hetzelfde als het virus dat parvovirose bij honden veroorzaakt, maar ze zijn niet hetzelfde.Als het parvovirus bij een kat wordt opgelopen, is dat dus anders dan bij een hond, want het is niet dezelfde ziekte, ze hebben alleen overbrengers die tot dezelfde familie behoren.

Daarnaast is het gebruikelijk dat mensen kattenpanleukopenie "distemper bij katten" noemen. Distemper is een ziekte die voorkomt bij honden en lijkt qua symptomen erg op panleukopenie, maar het zijn verschillende ziekten. Panleukopenie wordt beschouwd als een snelle en gemakkelijke ziekte om te verspreiden. Dit komt doordat het feline parvovirus extreem resistent is en lang op één plek kan blijven.Feline parvovirus is meestal endemisch, dat wil zeggen dat het zich voornamelijk in kolonies manifesteert.

Panleukopenie bij katten wordt veroorzaakt door direct contact met het virus in de omgeving

Feline panleukopenie wordt meestal verspreid door een gezonde kat die in contact komt met de uitwerpselen, urine of speeksel van een besmet dier. Dit kan gebeuren wanneer de kat gedeelde voorwerpen gebruikt, zoals de kattenbak, voer- en waterbakjes en speeltjes. Daarom komt het zo vaak voor dat de ziekte zich snel verspreidt op plaatsen waar veel katten komen, zoals catteries,Zoals we hebben uitgelegd, is het feline parvovirus extreem resistent, dus als er een kat met panleukopenie op het terrein is, wordt het virus blootgesteld en blijft het, zelfs buiten het lichaam van het dier, lang in leven in de omgeving, waardoor elk kitten dat ermee in contact komt besmet wordt.

Parvovirose bij niet-gevaccineerde kittens is ernstiger dan bij volwassenen

Panleukopenie is zeer besmettelijk en kan ongevaccineerde kittens van elke leeftijd treffen, van puppy's tot oudere katten. De intensiteit waarmee de ziekte zich manifesteert kan echter variëren. Meestal treft panleukopenie bij katten ongevaccineerde kittens tot een leeftijd van 12 maanden. In deze gevallen presenteert het parvovirus bij katten zich meestal in zijn ernstigste vorm, met symptomen vanAls panleukopenie bij een volwassen of oudere kat voorkomt, is de aandoening meestal milder, maar behandeling blijft dringend noodzakelijk.

Parvovirose: katten hebben een extreem verzwakt immuunsysteem

Eenmaal geïnfecteerd, passeert het feline parvovirus eerst de slijmvliezen en lymfeweefsels. Daarna verspreidt het zich via de bloedbaan. Feline parvovirussen hebben een eigenschap die tropisme wordt genoemd. Dit betekent dat ze zich vooral aangetrokken voelen tot cellen die zich snel kunnen vermenigvuldigen. Daarom nestelt de oorzaak van panleukopenie zich meestal in weefselcellenlymfatische cellen (lymfocyten) en de darm, omdat deze zich snel vermenigvuldigen, waardoor het voor het virus zelf gemakkelijker wordt om zich sneller te vermenigvuldigen. Alle delen van het lichaam die worden aangevallen, lijden dus onder de gevolgen van de ziekte. Naarmate het feline parvovirus de afweercellen van het lichaam aanvalt, wordt het immuunsysteem van het dier steeds zwakker. Aangezien het kittennog geen goed ontwikkelde immuniteit heeft, is panleukopenie bij katten nog ernstiger voor hem.

Zie ook: De 10 meest intelligente hondenrassen

Panleukopenie bij katten: de symptomen treden plotseling en vrij hevig op

De incubatietijd van het feline parvovirus - dat wil zeggen, de periode tussen besmetting en het optreden van de symptomen - is niet erg lang. Bij feline panleukopenie beginnen de symptomen zich dus ongeveer een week na contact met het virus te manifesteren. Na deze periode beginnen de symptomen zich allemaal tegelijk te manifesteren, waardoor het dier snel en zeer ernstig verzwakt. De symptomen van feline panleukopenie zijnDe meest kenmerkende zijn diarree en braken bij de kat, die zeer intens kunnen zijn, wat leidt tot uitdroging. Bij een kat met kattenpanleukopenie zijn de meest voorkomende symptomen:

  • Diarree (met of zonder bloed)
  • Braaksel
  • Uitdroging
  • Anorexia
  • Geelzucht (gerelateerd aan leverfunctiestoornissen)
  • Hoge koorts
  • Gebrek aan eetlust
  • Trek in de buikstreek
  • Bleke slijmvliezen
  • Apathie
  • Depressie

Feline parvovirus bij zwangere vrouwen kan ernstige gevolgen hebben bij kittens

Feline panleukopenie kan een nog groter gevaar vormen voor drachtige kittens. Wanneer een drachtige poes de ziekte oploopt, bestaat het risico dat deze wordt doorgegeven aan de kittens in haar buik. Feline parvovirus tast vooral de hersenen van foetussen aan en veroorzaakt congenitale cerebellaire hypoplasie. Deze aandoening zorgt ervoor dat de baby bij de geboorte ernstige problemen heeft met bewegen en trillen. Daarnaast heeftBovendien heeft een zwangere vrouw met panleukopenie een hoog risico op doodgeboren puppy's.

De diagnose panleukopenie wordt gesteld op basis van tests en de voorgeschiedenis van het huisdier.

Om panleukopenie bij katten vast te stellen, zal de dierenarts een aantal tests uitvoeren. Er wordt een WBC gedaan om het aantal witte bloedcellen te analyseren. Als het dier het feline parvovirus heeft, zijn de percentages vrij laag, omdat het virus juist deze cellen aanvalt. Er wordt ook een bloedtest uitgevoerd om de rode bloedcellen te tellen. Daarnaast zal de dierenarts de regio palperenOm de diagnose panleukopenie te kunnen stellen, moet de arts ook de voorgeschiedenis van het dier beoordelen. Vertel hem daarom tijdens de consultatie alle plaatsen waar je huisdier is geweest, of hij contact heeft gehad met andere dieren en of hij weet heeft van een kitten in de omgeving dat de ziekte heeft. Als de diagnose wordt bevestigd, waarschuw dan de verzorgers van huisdieren die binnen zijn geweestin contact komen met je huisdier, omdat hun poesjes ook besmet kunnen zijn.

Behandeling van panleukopenie gebeurt met ondersteunende technieken

Panleukopenie bij katten kan worden genezen, maar het is belangrijk om de diagnose vroeg te stellen om zo snel mogelijk met de behandeling te kunnen beginnen. Panleukopenie ontwikkelt zich snel en als het niet snel wordt behandeld, kan het heel moeilijk te genezen zijn. De behandeling van panleukopenie bij katten wordt gedaan met antibiotica die worden voorgeschreven door de dierenarts met de optimale hoeveelheid antibiotica.Het is belangrijk om te onthouden dat zelfmedicatie nooit mag worden uitgevoerd, omdat alleen de arts weet wat je huisdier echt zal genezen. Daarnaast worden ondersteunende behandelingen uitgevoerd, zoals vloeistoftherapie bij katten. Dit helpt om het waterniveau en de elektrolyten die verloren zijn gegaan door uitdroging aan te vullen. Andere, meer specifieke behandelingen kunnen worden toegepast om elk symptoom te bestrijden datverschijnen.

Zie ook: Puppytijd: alles wat je moet weten voordat je een puppy mee naar huis neemt

Om het feline parvovirus in de omgeving te bestrijden, is het essentieel om het besmette gebied te desinfecteren.

Als je huisdier panleukopenie bij katten heeft gehad, is het belangrijk om naast de behandeling ook de omgeving grondig te reinigen. Het parvovirus bij katten kan lange tijd buiten het dierlijke organisme in leven blijven. Dus zelfs als de kat niet tweemaal panleukopenie kan oplopen, kunnen andere dieren al bij het geringste contact met het virus in de omgeving besmet raken. Daarom is desinfectie van de plaats van essentieel belang.Gebruik niet alleen een gewoon ontsmettingsmiddel, want dat is niet genoeg. Gebruik een oplossing van natriumhypochloriet en natriumhydroxide. Breng het aan op de hele omgeving, maar haal de dieren uit de buurt voordat je het aanbrengt om te voorkomen dat je de kat vergiftigt.

Het vaccin tegen kattenpanleukopenie is de belangrijkste manier om de ziekte te voorkomen.

Feline parvovirose kan op een heel eenvoudige manier worden voorkomen: door katten te vaccineren. Het vaccin tegen feline panleukopenie maakt deel uit van het zogenaamde viervoudige vaccin. Het kan worden toegediend vanaf de leeftijd van twee maanden. Na drie of vier weken na de eerste dosis wordt de tweede dosis toegediend. Na de tweede toepassing moet je nog ongeveer twee weken wachten, de tijd die nodig is om het vaccin toe te dienen.Dan is je kitten beschermd tegen het parvovirus. Katten hebben een jaarlijkse booster nodig om altijd beschermd te zijn. Omdat kattenpanleukopenie zeer besmettelijk is, is het essentieel om je kitten onmiddellijk te vaccineren. Het kattenvaccinatieschema nauwkeurig volgen is de beste manier om je kat te beschermen tegen de gevaarlijkste ziekten.

Tracy Wilkins

Jeremy Cruz is een gepassioneerde dierenvriend en toegewijde huisdierouder. Met een achtergrond in diergeneeskunde heeft Jeremy jarenlang samen met dierenartsen gewerkt en waardevolle kennis en ervaring opgedaan in de zorg voor honden en katten. Zijn oprechte liefde voor dieren en toewijding aan hun welzijn brachten hem ertoe de blog Alles wat u moet weten over honden en katten te creëren, waar hij deskundig advies deelt van dierenartsen, eigenaren en gerespecteerde experts in het veld, waaronder Tracy Wilkins. Door zijn expertise in diergeneeskunde te combineren met inzichten van andere gerespecteerde professionals, wil Jeremy eigenaren van gezelschapsdieren een uitgebreid hulpmiddel bieden om hen te helpen de behoeften van hun geliefde huisdieren te begrijpen en aan te pakken. Of het nu gaat om trainingstips, gezondheidsadviezen of gewoon om bewustzijn over dierenwelzijn te verspreiden, Jeremy's blog is een go-to-source geworden voor dierenliefhebbers die op zoek zijn naar betrouwbare en medelevende informatie. Door zijn schrijven hoopt Jeremy anderen te inspireren om meer verantwoordelijke eigenaren van gezelschapsdieren te worden en een wereld te creëren waarin alle dieren de liefde, zorg en respect krijgen die ze verdienen.