Feline panleukopenia ແມ່ນໜຶ່ງໃນພະຍາດແມວທີ່ອັນຕະລາຍທີ່ສຸດທີ່ມີຢູ່. ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກກັນດີໃນນາມ parvovirus ໃນແມວ, ພະຍາດດັ່ງກ່າວແມ່ນຕິດຕໍ່ໄດ້ສູງແລະສາມາດນໍາໄປສູ່ການເສຍຊີວິດຂອງສັດລ້ຽງຖ້າບໍ່ໄດ້ກວດຫາໂຣກນີ້ໄວ. ເຊື້ອໄວຣັສ parvovirus feline, ເຊິ່ງສົ່ງ panleukopenia ໄປຫາແມວ, ແມ່ນທົນທານຕໍ່ຫຼາຍແລະພັດທະນາຢ່າງໄວວາໃນຮ່າງກາຍຂອງສັດ. ເມື່ອມີການປົນເປື້ອນ, ລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງ feline ແລະອະໄວຍະວະຕ່າງໆໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ, ເຮັດໃຫ້ມັນອ່ອນແອທີ່ສຸດ. ເພື່ອຊອກຫາເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບ feline panleukopenia, ອາການຂອງມັນ, ວິທີການປິ່ນປົວແລະວິທີການປ້ອງກັນ, ໃຫ້ກວດເບິ່ງບົດຄວາມທີ່ Paws da Casa ກະກຽມຂ້າງລຸ່ມນີ້.

Feline panleukopenia ແມ່ນເກີດມາຈາກການເປັນ ເຊື້ອໄວຣັສທີ່ທົນທານຕໍ່ສູງແລະຕິດເຊື້ອ

Feline panleukopenia ເປັນພະຍາດໄວຣັສທີ່ຕິດຕໍ່ກັນສູງທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ແມວ. ມັນເກີດມາຈາກ feline parvovirus (FPV) - ດັ່ງນັ້ນມັນຍັງເອີ້ນວ່າ feline parvovirus. ດັ່ງນັ້ນ, ພວກເຮົາສາມາດເວົ້າໄດ້ວ່າ parvovirus ເກີດຂື້ນໃນແມວ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບຫມາ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ພວກເຂົາເຈົ້າແມ່ນພະຍາດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. Feline parvovirus ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຄອບຄົວ Parvoviridae, ຄືກັນກັບເຊື້ອໄວຣັສທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດ parvovirus canine, ແຕ່ພວກມັນແມ່ນຕົວແທນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອ parvovirus ຖືກຈັບຢູ່ໃນແມວ, ມັນແຕກຕ່າງຈາກຫມາ, ເພາະວ່າມັນບໍ່ແມ່ນພະຍາດດຽວກັນ, ພວກມັນມີພຽງແຕ່ຕົວສົ່ງທີ່ເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຄອບຄົວດຽວກັນ.

ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນແມ່ນ. ທົ່ວໄປສໍາລັບຄົນທີ່ຈະເອີ້ນ feline panleukopenia ຂອງ "canine distemper ໃນແມວ". Distemper ເປັນພະຍາດທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ຫມາແລະມີອາການຄ້າຍຄືກັນກັບໂຣກ panleukopenia, ແຕ່ພວກມັນເປັນພະຍາດທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. Panleukopenia ແມ່ນຖືວ່າເປັນພະຍາດທີ່ຕິດເຊື້ອໄວແລະງ່າຍ. ນີ້ແມ່ນຍ້ອນວ່າ feline parvovirus ແມ່ນທົນທານຕໍ່ທີ່ສຸດແລະສາມາດຢູ່ໃນບ່ອນດຽວເປັນເວລາດົນນານ. feline parvovirus ປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນແຜ່ລະບາດ, ນັ້ນແມ່ນ, ມັນສະແດງອອກເປັນສ່ວນໃຫຍ່ໃນອານານິຄົມ.

Panleukopenia ໃນແມວແມ່ນເກີດມາຈາກການຕິດຕໍ່ໂດຍກົງກັບເຊື້ອໄວຣັສໃນສະພາບແວດລ້ອມ

ຮູບແບບຂອງການຕິດເຊື້ອຂອງ panleukopenia feline ມັນປົກກະຕິແລ້ວ. ເກີດຂື້ນໂດຍການຕິດຕໍ່ລະຫວ່າງແມວທີ່ມີສຸຂະພາບດີກັບອາຈົມ, ຍ່ຽວຫຼືນໍ້າລາຍຂອງສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ. ການຕິດເຊື້ອນີ້ສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ເມື່ອ kitty ໃຊ້ວັດຖຸທີ່ໃຊ້ຮ່ວມກັນ, ເຊັ່ນ: sandbox, ອາຫານແລະນ້ໍາ pots ແລະຂອງຫຼິ້ນ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່າມັນເປັນເລື່ອງທໍາມະດາທີ່ຈະແຜ່ລາມຢ່າງໄວວາໃນສະຖານທີ່ທີ່ມີແມວຫຼາຍ, ເຊັ່ນ: ສະຖານທີ່, ງານວາງສະແດງສັດແລະສວນສາທາລະນະ. ດັ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ອະທິບາຍ, feline parvovirus ແມ່ນທົນທານຕໍ່ທີ່ສຸດ. ດັ່ງນັ້ນ, ຖ້າມີແມວທີ່ມີ panleukopenia ຢູ່ໃນພື້ນທີ່, ເຊື້ອໄວຣັສຈະຖືກເປີດເຜີຍແລະເຖິງແມ່ນວ່າຢູ່ນອກຮ່າງກາຍຂອງສັດ, ມັນຈະມີຊີວິດຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມໄດ້ດົນນານ, ປົນເປື້ອນລູກແມວໃດໆທີ່ເຂົ້າມາພົວພັນກັບມັນ.<3

ເຊື້ອໄວຣັດ Parvovirus ໃນລູກແມວທີ່ບໍ່ໄດ້ສັກຢາແມ່ນຮ້າຍແຮງກວ່າໃນຜູ້ໃຫຍ່

Panleukopenia ຕິດເຊື້ອຫຼາຍ ແລະສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ລູກແມວທີ່ບໍ່ໄດ້ສັກຢາທຸກອາຍຸ, ຈາກແມວ.puppy ກັບຜູ້ສູງອາຍຸ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມເຂັ້ມຂຸ້ນຂອງພະຍາດທີ່ສະແດງອອກດ້ວຍຕົນເອງສາມາດແຕກຕ່າງກັນ. ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ, feline panleukopenia ມີຜົນກະທົບຕໍ່ລູກແມວທີ່ບໍ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາປ້ອງກັນເຖິງ 12 ເດືອນ. ໃນກໍລະນີເຫຼົ່ານີ້, ເຊື້ອໄວຣັສ parvovirus ໃນແມວມັກຈະສະແດງຕົວຂອງມັນເອງໃນຮູບແບບທີ່ຮຸນແຮງທີ່ສຸດ, ມີອາການທີ່ຮຸນແຮງແລະມີຄວາມສ່ຽງສູງຕໍ່ການເສຍຊີວິດ. ເມື່ອ feline panleukopenia ມີຜົນກະທົບຕໍ່ແມວຜູ້ໃຫຍ່ຫຼືແມວຜູ້ສູງອາຍຸ, ມັນມັກຈະເກີດຂື້ນໃນວິທີທີ່ອ່ອນໂຍນ, ແຕ່ເຖິງແມ່ນວ່າ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງປະຕິບັດການປິ່ນປົວຢ່າງຮີບດ່ວນ.

Parvovirus: ແມວມີລະບົບພູມຕ້ານທານທີ່ອ່ອນແອທີ່ສຸດ

ຫຼັງຈາກການຕິດເຊື້ອ, ເຊື້ອໄວຣັສ parvovirus feline ທໍາອິດຜ່ານເຍື່ອເມືອກແລະເນື້ອເຍື່ອ lymphatic. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ມັນແຜ່ລາມຜ່ານກະແສເລືອດ. Feline parvovirus ມີລັກສະນະທີ່ເອີ້ນວ່າ tropism. ນີ້ຫມາຍຄວາມວ່າພວກມັນສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນດຶງດູດເອົາຈຸລັງທີ່ສາມາດທະວີຄູນໄດ້ໄວ. ດັ່ງນັ້ນ, ສາເຫດຂອງ panleukopenia ມັກຈະຢູ່ໃນຈຸລັງຂອງເນື້ອເຍື່ອ lymphatic (lymphocytes) ແລະລໍາໄສ້, ຍ້ອນວ່າພວກມັນ replicate ຢ່າງໄວວາ, ອໍານວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ເຊື້ອໄວຣັສຕົວມັນເອງເພີ່ມຂຶ້ນໄວ. ດັ່ງນັ້ນ, ທຸກພາກສ່ວນຂອງຮ່າງກາຍທີ່ຖືກໂຈມຕີໄດ້ຮັບຜົນສະທ້ອນຂອງພະຍາດ. ໃນຂະນະທີ່ feline parvovirus ໂຈມຕີຈຸລັງປ້ອງກັນຂອງຮ່າງກາຍ, ລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງສັດຈະອ່ອນແອຫຼາຍຂຶ້ນ. ເນື່ອງຈາກວ່າ kitten ຍັງບໍ່ທັນມີພູມຕ້ານທານທີ່ພັດທະນາດີ, feline panleukopenia ແມ່ນຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າສໍາລັບລາວ.

Feline panleukopenia: ອາການຈະປາກົດຂຶ້ນຢ່າງກະທັນຫັນແລະມີຄວາມເຂັ້ມຂົ້ນຫຼາຍ

The Feline ເວລາ incubation ຂອງ parvovirus - ນັ້ນແມ່ນ, ໄລຍະເວລາລະຫວ່າງການຕິດເຊື້ອແລະການເລີ່ມຕົ້ນຂອງອາການ - ແມ່ນບໍ່ດົນຫຼາຍ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນ feline panleukopenia, ອາການເລີ່ມຕົ້ນປະມານຫນຶ່ງອາທິດຫຼັງຈາກການຕິດຕໍ່ກັບເຊື້ອໄວຣັສ. ຫຼັງຈາກໄລຍະເວລານີ້, ອາການເລີ່ມປາກົດທັງຫມົດໃນເວລາດຽວ, ເຮັດໃຫ້ສັດອ່ອນແອຢ່າງໄວວາແລະມີຄວາມເຂັ້ມຂົ້ນ. ອາການຂອງ feline panleukopenia ແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ, ຍ້ອນວ່າອົງການຈັດຕັ້ງທັງຫມົດອ່ອນແອລົງ. ລັກສະນະທີ່ສຸດແມ່ນແມວທີ່ມີອາການຖອກທ້ອງແລະອາຈຽນ, ເຊິ່ງສາມາດຮຸນແຮງຫຼາຍ, ເຮັດໃຫ້ເກີດການຂາດນ້ໍາ. ໃນແມວທີ່ມີ feline panleukopenia, ອາການທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດແມ່ນ:

• ຖອກທ້ອງ (ມີ ຫຼື ບໍ່ມີເລືອດ)
• ອາຈຽນ
• ຂາດນໍ້າ
• ອາການປວດຮາກ.
• ພະຍາດເຫຼືອງ (ກ່ຽວກັບການເຮັດວຽກຜິດປົກກະຕິຂອງຕັບ)
• ມີໄຂ້ສູງ
• ຂາດຄວາມຢາກອາຫານ
• ອ່ອນເພຍໃນບໍລິເວນທ້ອງ
• ເຍື່ອເມືອກຈືດໆ
• Apathy
• Depression

Feline parvovirus ໃນແມ່ຍິງຖືພາສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດເຫດຮ້າຍແຮງຕໍ່ລູກແມວ

Feline panleukopenia ສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດອັນຕະລາຍຍິ່ງຂຶ້ນຕໍ່ກັບລູກແມວທີ່ຖືພາໄດ້. . ເມື່ອແມວຖືພາເປັນພະຍາດ, ມີຄວາມສ່ຽງທີ່ຈະສົ່ງຕໍ່ໃຫ້ລູກແມວຢູ່ໃນທ້ອງ. feline parvovirus ຕົ້ນຕໍຜົນກະທົບຕໍ່ສະຫມອງຂອງ fetal, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດ hypoplasia cerebellar congenital. ສະພາບການນີ້ເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍ, ເມື່ອເກີດມາ, ມີບັນຫາການເຄື່ອນທີ່ຮຸນແຮງແລະສັ່ນສະເທືອນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ແມ່ຍິງຖືພາທີ່ມີ panleukopenia ມີຄວາມສ່ຽງສູງທີ່ຈະມີລູກທີ່ຍັງເກີດມາ.

ການວິນິດໄສຂອງ panleukopenia ແມ່ນເຮັດດ້ວຍການວິເຄາະການສອບເສັງແລະປະຫວັດຂອງສັດລ້ຽງ

ເພື່ອວິນິດໄສ panleukopenia ໃນແມວ, ສັດຕະວະແພດຈະປະຕິບັດບາງການກວດ. Leukogram ແມ່ນເຮັດເພື່ອວິເຄາະຈໍານວນຂອງເມັດເລືອດຂາວ. ເມື່ອສັດມີ feline parvovirus, ອັດຕາແມ່ນຕໍ່າຫຼາຍ, ຍ້ອນວ່າເຊື້ອໄວຣັສໂຈມຕີຈຸລັງເຫຼົ່ານີ້ຢ່າງແນ່ນອນ. ການກວດເລືອດຍັງຖືກປະຕິບັດສໍາລັບການນັບເມັດເລືອດແດງ. ນອກຈາກນັ້ນ, ສັດຕະວະແພດ palpates ພາກພື້ນທ້ອງເພື່ອປະເມີນຄວາມອ່ອນໄຫວຂອງສະຖານທີ່. ສໍາລັບການວິນິດໄສຂອງ panleukopenia, ປະຫວັດຂອງສັດຍັງຕ້ອງໄດ້ຮັບການປະເມີນໂດຍທ່ານຫມໍ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນການປຶກສາຫາລື, ບອກລາວທຸກສະຖານທີ່ທີ່ສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າໄດ້ໄປຢ້ຽມຢາມ, ຖ້າທ່ານໄດ້ຕິດຕໍ່ກັບສັດອື່ນໆແລະຖ້າທ່ານຮູ້ວ່າລູກແມວຢູ່ໃນພາກພື້ນທີ່ມີພະຍາດ. ຖ້າການບົ່ງມະຕິໄດ້ຮັບການຢືນຢັນ, ໃຫ້ແຈ້ງເຈົ້າຂອງສັດລ້ຽງທີ່ໄດ້ຕິດຕໍ່ກັບສັດຂອງເຈົ້າ, ເພາະວ່າແມວຂອງພວກມັນອາດຈະປົນເປື້ອນນຳ.

ການປິ່ນປົວພະຍາດ panleukopenia ແມ່ນ ເຮັດດ້ວຍເຕັກນິກການສະໜັບສະໜູນ

Panleukopenia ໃນແມວແມ່ນສາມາດປິ່ນປົວໄດ້. ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຜົນດີ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ການວິນິດໄສໃນໄວໆນີ້, ເພື່ອເລີ່ມຕົ້ນການປິ່ນປົວໄວເທົ່າທີ່ເປັນໄປໄດ້. Panleukopenia ກ້າວຫນ້າຢ່າງໄວວາແລະ, ຖ້າທ່ານບໍ່ໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວທີ່ເຫມາະສົມໃນທັນທີ, ມັນສາມາດປິ່ນປົວໄດ້ຍາກຫຼາຍ. ການປິ່ນປົວຂອງ feline panleukopenia ແມ່ນເຮັດດ້ວຍການໃຊ້ຢາຕ້ານເຊື້ອ, ກໍານົດໂດຍສັດຕະວະແພດດ້ວຍປະລິມານທີ່ເຫມາະສົມຕາມແຕ່ລະກໍລະນີ. ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງຈື່ໄວ້ວ່າການກິນຢາດ້ວຍຕົນເອງບໍ່ຄວນຖືກປະຕິບັດ, ເພາະວ່າພຽງແຕ່ທ່ານ ໝໍ ເທົ່ານັ້ນຮູ້ວ່າສິ່ງທີ່ຈະປິ່ນປົວສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າໄດ້ແທ້ໆ. ນອກຈາກນັ້ນ, ການປິ່ນປົວແບບສະຫນັບສະຫນູນແມ່ນປະຕິບັດ, ເຊັ່ນ: ການປິ່ນປົວດ້ວຍນ້ໍາໃນແມວ. ມັນຊ່ວຍເພີ່ມລະດັບນ້ໍາແລະ electrolytes ທີ່ສູນເສຍໃນການຂາດນ້ໍາ. ການປິ່ນປົວສະເພາະອື່ນໆສາມາດຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບແຕ່ລະອາການທີ່ປາກົດ.

ເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບ feline parvovirus ໃນສະພາບແວດລ້ອມ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະຂ້າເຊື້ອໃນພື້ນທີ່ທີ່ປົນເປື້ອນ

ຖ້າສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າມີ feline panleukopenia, ໃນ ນອກ ເໜືອ ໄປຈາກການປິ່ນປົວ, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງ ທຳ ຄວາມສະອາດສະພາບແວດລ້ອມຢ່າງເຂັ້ມງວດ. ເຊື້ອໄວຣັສ parvovirus feline ສາມາດທີ່ຈະຍັງຄົງມີຊີວິດຢູ່ຢູ່ນອກອົງການຈັດຕັ້ງຂອງສັດເປັນເວລາດົນນານ. ດັ່ງນັ້ນ, ເຖິງແມ່ນວ່າແມວບໍ່ສາມາດຕິດເຊື້ອ panleukopenia ສອງຄັ້ງ, ສັດອື່ນໆສາມາດປົນເປື້ອນໂດຍການຕິດຕໍ່ກັບເຊື້ອໄວຣັສໃນສະພາບແວດລ້ອມເລັກນ້ອຍທີ່ສຸດ. ດັ່ງນັ້ນ, ການຂ້າເຊື້ອຂອງສະຖານທີ່ເປັນສິ່ງຈໍາເປັນຫຼັງຈາກການວິນິດໄສຂອງພະຍາດເພື່ອກໍາຈັດເຊື້ອໄວຣັສໃດໆທີ່ມີຢູ່. ມັນບໍ່ພຽງພໍທີ່ຈະໃຊ້ພຽງແຕ່ຢາຂ້າເຊື້ອໂລກທົ່ວໄປ, ເພາະວ່າມັນບໍ່ພຽງພໍ. ໃຊ້ການແກ້ໄຂຂອງ sodium hypochlorite ແລະ hydroxideຂອງ sodium. ສີດໃຫ້ທົ່ວສະພາບແວດລ້ອມ, ແຕ່ເອົາສັດອອກຈາກພື້ນທີ່ກ່ອນທີ່ຈະໃຊ້, ເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການເປັນພິດຂອງແມວ.

ວັກຊີນຕ້ານ feline panleukopenia ແມ່ນຮູບແບບຕົ້ນຕໍຂອງການປ້ອງກັນພະຍາດ

Parvovirus Felina ສາມາດປ້ອງກັນໄດ້. ໃນວິທີທີ່ງ່າຍດາຍຫຼາຍ: ວັກຊີນສໍາລັບແມວ. ວັກຊີນຕ້ານ feline panleukopenia ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງອັນທີ່ເອີ້ນວ່າວັກຊີນ quadruple. ມັນສາມາດຖືກປະຕິບັດຈາກອາຍຸສອງເດືອນ. ຫຼັງຈາກສາມຫຼືສີ່ອາທິດຂອງຢາທໍາອິດ, ຄັ້ງທີສອງແມ່ນໃຊ້. ຫຼັງຈາກຄໍາຮ້ອງສະຫມັກທີສອງ, ທ່ານຍັງຕ້ອງລໍຖ້າປະມານສອງອາທິດ, ເວລາທີ່ຈໍາເປັນເພື່ອໃຫ້ມັນມີຜົນ. ສະນັ້ນລູກໝາຂອງເຈົ້າຈະຖືກປ້ອງກັນຈາກ parvovirus. ແມວຕ້ອງການຕົວເສີມປະຈຳປີເພື່ອຮັບປະກັນການປົກປ້ອງເຕັມເວລາ. ເນື່ອງຈາກ feline panleukopenia ຕິດເຊື້ອສູງ, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະນໍາໃຊ້ວັກຊີນກັບແມວໂດຍບໍ່ມີການຊັກຊ້າ. ການປະຕິບັດຕາມຕາຕະລາງການສັກຢາປ້ອງກັນແມວກັບຈົດຫມາຍແມ່ນວິທີທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອປົກປ້ອງແມວຂອງທ່ານຈາກພະຍາດອັນຕະລາຍທີ່ສຸດ.