ພະຍາດໝາກໄຂ່ຫຼັງໃນແມວເປັນພະຍາດອັນຕະລາຍຫຼາຍ ເຊິ່ງນອກຈາກຈະເຮັດໃຫ້ແມວມີຄວາມບອບບາງທີ່ສຸດແລ້ວ, ຍັງບໍ່ມີວິທີປິ່ນປົວ. ຫມາກໄຂ່ຫຼັງຂອງແມວຄ່ອຍໆສູນເສຍການເຮັດວຽກ, ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການປິ່ນປົວຕະຫຼອດຊີວິດ. ແນ່ນອນວ່າ, ອາການຂອງຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງໃນແມວໃນຂັ້ນຕອນສຸດທ້າຍກາຍເປັນຄວາມອ່ອນແອຫຼາຍຂຶ້ນ. ນີ້ແມ່ນບ່ອນທີ່ຫນຶ່ງໃນຄໍາຖາມທີ່ຍາກທີ່ສຸດທີ່ມີຢູ່ໃນ: euthanasia ຂອງສັດສາມາດຊີ້ບອກຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນຂອງພະຍາດໃດ? Paws of the House ຕອບຄຳຖາມນີ້ ແລະອະທິບາຍລາຍລະອຽດເພີ່ມເຕີມວ່າແມວເປັນແນວໃດໃນຊ່ວງເວລາສຸດທ້າຍຂອງຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງໝາກໄຂ່ຫຼັງ ແລະສິ່ງທີ່ແພດສາດເວົ້າກ່ຽວກັບ euthanasia.

ເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ມັນເປັນຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງ ໝາກ ໄຂ່ຫຼັງໃນ ແມວ

ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງຂອງແມວເກີດຂື້ນເມື່ອຫມາກໄຂ່ຫຼັງທັງສອງຂອງສັດຖືກທໍາລາຍແລະ, ດັ່ງນັ້ນ, ການສູນເສຍຜົນຜະລິດທັງຫມົດ. ໝາກ ໄຂ່ຫຼັງແມ່ນອະໄວຍະວະທີ່ຮັບຜິດຊອບໃນການກັ່ນຕອງເລືອດ. ເມື່ອ nephrons (ຈຸລັງຫມາກໄຂ່ຫຼັງ) ຕາຍແລະບໍ່ສາມາດທົດແທນໄດ້, ອົງການຈັດຕັ້ງທັງຫມົດຂອງສັດຈະທົນທຸກ. ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງໃນແມວສາມາດເປັນປະເພດສ້ວຍແຫຼມ (ມັນເກີດຂຶ້ນຢ່າງກະທັນຫັນແລະຫມາກໄຂ່ຫຼັງຢຸດເຮັດວຽກຢ່າງໄວວາ) ຫຼືປະເພດຊໍາເຮື້ອ (ມັນເລີ່ມປະກົດຕົວຄ່ອຍໆແລະຫມາກໄຂ່ຫຼັງຄ່ອຍໆສູນເສຍຫນ້າທີ່ຂອງມັນ). ມັນ​ເປັນ​ພະ​ຍາດ​ທີ່​ປ່ຽນ​ແປງ​ໄດ້​, ບໍ່​ມີ​ຄວາມ​ເປັນ​ໄປ​ໄດ້​ຂອງ​ການ​ປິ່ນ​ປົວ​. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມີການປິ່ນປົວທີ່ປັບປຸງສະຫວັດດີການຂອງສັດແລະເພີ່ມທະວີການອາຍຸຍືນ, ເຊັ່ນ: ການປ່ຽນແປງອາຫານເປັນອາຫານ cat renal, ການບໍລິຫານຂອງວິຕາມິນ, ການປິ່ນປົວດ້ວຍນ້ໍາແລະ, ໃນກໍລະນີກ້າວຫນ້າທາງດ້ານຫຼາຍ, hemodialysis.

ແມວທີ່ມີ renal failure ຮູ້ສຶກເຈັບປວດບໍ? ເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ເປັນສາເຫດຂອງພະຍາດໃນສັດ

ອາການຂອງຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງໃນແມວແມ່ນງຽບຢູ່ໃນໄລຍະເບື້ອງຕົ້ນແລະນີ້ແມ່ນຫນຶ່ງໃນອັນຕະລາຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງພະຍາດ. ເນື່ອງຈາກອາການຕ້ອງໃຊ້ເວລາໃນການປະກົດຕົວ, ຜູ້ສອນຫຼາຍຄົນພຽງແຕ່ຄົ້ນພົບເງື່ອນໄຂນີ້ເມື່ອມັນຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນທີ່ກ້າວຫນ້າກວ່າ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່າມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຮັກສາຕາອອກສໍາລັບພຶດຕິກໍາສັດລ້ຽງບາງຢ່າງ. ບາງອາການທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດແມ່ນ: ການກິນນໍ້າເພີ່ມຂຶ້ນ, ສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານ, ລົມຫາຍໃຈ uremic (ກິ່ນອັນແຮງຂອງອາເຊໂທນຍ້ອນທາດ urea ສູງ), ປວດຮາກ, ຮາກແລະງ້ວງຊຶມ. ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ແມວທີ່ມີຫມາກໄຂ່ຫຼັງລົ້ມເຫຼວຮູ້ສຶກເຈັບປວດ.

ອາການໄລຍະສຸດທ້າຍຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງລົ້ມເຫຼວໃນແມວແມ່ນ debilitate ຫຼາຍ

ການປິ່ນປົວຫມາກໄຂ່ຫຼັງຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງແມວໃນການຄວບຄຸມພະຍາດຫຼາຍ. ອາຍຸຍືນຂອງ cat renal ແມ່ນຂຶ້ນກັບປັດໃຈຈໍານວນຫຼາຍ, ເຊັ່ນ: ການຕອບສະຫນອງຂອງສັດຕໍ່ການປິ່ນປົວ, ມັນມີອາຍຸເທົ່າໃດແລະໃນເວລາທີ່ພະຍາດໄດ້ຖືກຄົ້ນພົບ (ການວິນິດໄສຊ້າເຮັດໃຫ້ມັນຍາກທີ່ຈະປັບປຸງ). ເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ, ເຖິງແມ່ນວ່າການປິ່ນປົວພະຍາດນີ້ສາມາດຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ. ອາການຂອງຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງຂັ້ນຕອນສຸດທ້າຍໃນແມວແມ່ນພື້ນຖານຄືກັນ, ແຕ່ໃນລະດັບທີ່ຫນ້າເປັນຫ່ວງຫຼາຍ. ພະຍາດເພີ່ມຂຶ້ນຫຼາຍແລະການສູນເສຍນ້ໍາຫນັກກາຍເປັນທີ່ຊັດເຈນ, ເຮັດໃຫ້ສັດລ້ຽງຂາດສານອາຫານທີ່ຮ້າຍແຮງ, ເພາະວ່າມັນກິນຫນ້ອຍລົງ. ນອກຈາກນັ້ນ, ແມວທີ່ມີອາການຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງປະສົບກັບຄວາມເຈັບປວດໃນລະດັບທີ່ໃຫຍ່ກວ່າແລະຄວາມບໍ່ສະບາຍຂອງມັນຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ.

ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງ: euthanasia ສາມາດຊີ້ບອກໄດ້ໃນກໍລະນີຮ້າຍແຮງບໍ?

ໃນຂັ້ນຕອນສຸດທ້າຍຂອງຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງ, ມັນເປັນການຍາກຫຼາຍສໍາລັບລູກແມວທີ່ຈະດໍາລົງຊີວິດສະດວກສະບາຍ. ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນຍັງມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍສໍາລັບຄູສອນທີ່ຈະເຫັນສັດລ້ຽງຂອງລາວຢູ່ໃນສະຖານະການນີ້. ໃນເວລານີ້, ຄໍາຖາມທີ່ເກີດຂື້ນ: euthanasia ສາມາດໄດ້ຮັບການຊີ້ບອກຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດຂອງພະຍາດບໍ? ອີງຕາມສະພາສັດຕະວະແພດຂອງລັດຖະບານກາງ (CMV), euthanasia ໃນສັດອາດຈະຖືກຊີ້ບອກໃນສະຖານະການທີ່ບໍ່ມີຄວາມເປັນໄປໄດ້ໃນການປິ່ນປົວແລະຄຸນນະພາບຊີວິດຂອງສັດຖືກຫຼຸດຫນ້ອຍລົງ. ນີ້ເກີດຂື້ນໃນສະຖານະການທີ່ພະຍາດບໍ່ສາມາດຄວບຄຸມໄດ້ອີກຕໍ່ໄປໂດຍໃຊ້ຢາແກ້ປວດ, sedatives ແລະການປິ່ນປົວແບບປະກະຕິປະເພດອື່ນໆ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນຂັ້ນຕອນສຸດທ້າຍຂອງຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງໃນແມວ, euthanasia ອາດຈະຖືກຊີ້ບອກວ່າສັດທີ່ເຫມາະສົມກັບຄໍານິຍາມ CMV ນີ້.

Euthanasia ຄວນເປັນການແກ້ໄຂສຸດທ້າຍທີ່ເປັນໄປໄດ້ສໍາລັບສັດ. ພຽງແຕ່ທ່ານຫມໍສັດຕະວະແພດສາມາດຊີ້ບອກຂັ້ນຕອນແລະຜູ້ປົກຄອງຕ້ອງຕັດສິນໃຈວ່າຈະຍອມຮັບຄວາມເປັນໄປໄດ້ນີ້ຫຼືບໍ່. ຖ້າເຈົ້າຂອງບໍ່ຕ້ອງການທີ່ຈະປະຕິບັດຂັ້ນຕອນ, ການດູແລແບບ palliative ຈະຍັງຄົງຢູ່ຕາບໃດທີ່ຈຳເປັນ. ຜູ້ສອນຕ້ອງຄິດຢ່າງລະອຽດກ່ອນທີ່ຈະຕັດສິນໃຈແລະຄວນຊີ້ແຈງຂໍ້ສົງໄສທີ່ລາວມີ. ລາວຍັງສາມາດຮ້ອງຂໍໃຫ້ມີການປະເມີນຜົນຂອງສັດຕະວະແພດອື່ນເພື່ອຢືນຢັນວ່າ euthanasia ແມ່ນຊີ້ໃຫ້ເຫັນແທ້ໆ. ຂະບວນການດັ່ງກ່າວສາມາດດໍາເນີນໄປດ້ວຍການອະນຸຍາດຈາກຜູ້ປົກຄອງເທົ່ານັ້ນ.

euthanasia ດໍາເນີນຢູ່ໃນແມວແນວໃດ?

ແມວບໍ່ຮູ້ສຶກເຈັບປວດໃນເວລາ euthanasia. ກ່ອນອື່ນ ໝົດ, ທ່ານ ໝໍ ໃຊ້ຢາສະລົບກັບແມວ. ເມື່ອແມວເສຍສະຕິ, ສັດຕະວະແພດໃຫ້ການສັກຢາເຂົ້າເສັ້ນເລືອດເຊິ່ງປະຕິບັດໄດ້ໄວ. ດັ່ງນັ້ນ, euthanasia ແມ່ນສໍາເລັດດ້ວຍວິທີທີ່ບໍ່ເຈັບປວດຢ່າງສົມບູນ. ຜູ້ຊ່ຽວຊານຕິດຕາມອັດຕາການເຕັ້ນຫົວໃຈຂອງແມວຕະຫຼອດເວລາເພື່ອຮັບປະກັນວ່າທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຈະເກີດຂື້ນຢ່າງສະຫງົບເທົ່າທີ່ເປັນໄປໄດ້ສໍາລັບລາວ.

ຈະເຮັດແນວໃດຫຼັງຈາກ euthanasia?

ບໍ່ຕ້ອງສົງໃສ, ເລືອກໃຊ້ euthanasia ມັນບໍ່ແມ່ນເລື່ອງງ່າຍ. ນີ້ແມ່ນທາງເລືອກທີ່ລະອຽດອ່ອນທີ່ຕ້ອງການຄວາມຄິດຫຼາຍ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, euthanasia ອາດຈະເປັນທາງເລືອກທີ່ດີທີ່ສຸດສໍາລັບສັດລ້ຽງທີ່ທົນທຸກຫຼາຍໃນຊີວິດ. ເຖິງແມ່ນວ່າຢູ່ໃນໃຈ, ມັນກໍ່ຫຼີກລ່ຽງບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະຮູ້ສຶກບໍ່ດີກັບການຕັດສິນໃຈນັ້ນ. ດັ່ງນັ້ນ, ຫຼັງຈາກການເສຍຊີວິດຂອງແມວຂອງທ່ານ, ຢ່າປິດບັງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຈົ້າແລະຢ່າຂົ່ມເຫັງຕົວເອງສໍາລັບການເລືອກຂອງເຈົ້າ. ທ່ານໄດ້ປະຕິບັດຕາມການຕໍ່ສູ້ຕ້ານຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງໃນແມວ (ຫຼືພະຍາດອື່ນໆທີ່ເຮັດໃຫ້ສັດລ້ຽງໄປສູ່ຂັ້ນຕອນສຸດທ້າຍ) ແລະທ່ານຮູ້ວ່າທ່ານໄດ້ເຮັດທຸກຢ່າງເພື່ອໃຫ້ລາວດີ. ໂສກເສົ້າທີ່ສູນເສຍສັດລ້ຽງແມ່ນເຈັບປວດ, ແຕ່ພະຍາຍາມຄິດກ່ຽວກັບການຊ່ວງເວລາໃນທາງບວກທີ່ມີຊີວິດຢູ່ຮ່ວມກັນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໃຫ້ລອງລົມເລື່ອງລູກແມວຂອງເຈົ້າກັບຄົນທີ່ທ່ານຮັກ ເພາະການລະບາຍອາກາດເປັນວິທີທີ່ດີທີ່ຈະກໍາຈັດນໍ້າໜັກ ແລະ ຄວາມໂສກເສົ້າຂອງການສູນເສຍທັງໝົດ.