Kêbûna gurçikan di pisîkan de nexweşiyek pir metirsîdar e ku ji bilî ku pisikê pir nazik dike, derman jî tune. Gurçikên pisîkê hêdî hêdî fonksiyona xwe winda dikin, heya dawiya jiyana xwe dermankirinê dixwazin. Bi neçarî, nîşanên têkçûna gurçikê ya qonaxa paşîn di pisîkan de her ku diçe bêhêz dibe. Li vir yek ji wan pirsên herî dijwar ên ku hene derdikeve holê: gelo euthanaziya heywanan di her qonaxek nexweşiyê de dikare were destnîşan kirin? Paws of the House bersiva vê pirsê dide û bi hûrgulî rave dike ka pisîk çawa di demên dawîn ên têkçûna gurçikê de ye û dermanê veterîneriyê li ser euthanasia çi dibêje.

Fêm bikin ku ew têkçûna gurçikê çi ye pisîk

Kêmasiya gurçikê ya mêşan dema ku her du gurçikên heywanê xera bibin û ji ber vê yekê, hemî hilberînê winda bikin çêdibe. Gurçik organên parzûnkirina xwînê ne. Dema ku nefron (şaneyên gurçikan) dimirin û nikanin li şûna wan bên guheztin, tevahiya organîzma heywanê diêşe. Kêmasiya gurçikan di pisîkan de dikare ji celebê akût be (ji nişka ve çêdibe û gurçik zû disekine) an ji celebê kronîk (ew hêdî hêdî dest pê dike û gurçik hêdî hêdî fonksiyonên xwe winda dike). Nexweşiyek bêveger e, îmkana dermankirinê tune ye. Lêbelê, dermankirin hene ku refaha heywanê çêtir dikin û zêde dikinbendewariya jiyanê, wek guherandina parêzê ji bo xwarina pisîka gurçikê, dana vîtamînan, dermankirina şilavê û, di rewşên pêşkeftî de, hemodialîz.

Gelo pisîkên bi têkçûna gurçikê êşê hîs dikin? Fêm bikin ka nexweşî di heywanan de çi dike

Nîşaneyên têkçûna gurçikê di pisîkan de di qonaxa destpêkê de bêdeng in û ev yek ji xetereyên mezin ên nexweşiyê ye. Ji ber ku nîşanan dem digire ku xuya bibin, gelek mamoste tenê vê rewşê gava ku ew di qonaxên pêşkeftî de ye kifş dikin. Ji ber vê yekê ew qas girîng e ku meriv çavê xwe ji hin tevgerên heywanan bigire. Hin ji nîşanên herî berbelav ev in: zêde vexwarina avê, kêmbûna îştê, bêhna uremîk (bêhna xurt a asetonê ji ber urea zêde), gêjbûn, vereşîn û bêhalî. Mixabin pisîka bi têkçûna gurçikê êşê hîs dike.

Nîşaneyên qonaxa dawîn a têkçûna gurçikan di pisîkan de bêtir bêhêz in

Tedama têkçûna gurçikê di pisîkan de di kontrolkirina nexweşiyê de pir girîng e. Hêviya jiyanê ya pisîkek gurçikê bi gelek faktoran ve girêdayî ye, wek mînak bersiva heywanê li dermankirinê, ew çend salî ye û kengê nexweşî hate kifş kirin (teşhîsên dereng çêtirkirina wê dijwar dike). Her ku dem derbas dibe, bi dermankirinê jî ev rewş dikare xirabtir bibe. Nîşaneyên têkçûna gurçikê ya paşîn di pisîkan de bi bingehîn yek in, lê di astên xemgîntir de ne. nexweşiyêpir zêde bibe û kêmbûna kîloyan her ku diçe diyar dibe, ev dibe sedem ku heywan kêmasiyên ciddî yên xwarinê peyda bike, ji ber ku ew pir kêmtir dixwe. Wekî din, pisîka bi têkçûna gurçikê di astek mezin de êşê hîs dike û rewşa wê ya apatîk xirabtir dibe.

Kêmasiya gurçikê: gelo di rewşên giran de euthanasia dikare were destnîşan kirin?

Di qonaxa dawî ya têkçûna gurçikê de, pir zehmet e ku pitik bi rehetî bijî. Wekî din, ji bo mamoste jî pir dijwar e ku di vê rewşê de heywanê xwe bibîne. Di vê gavê de pirs derdikeve holê: gelo euthanasia dikare di qonaxên herî giran ên nexweşiyê de were destnîşan kirin? Li gorî Encûmena Federal a Bijîşkiya Veterîneriyê (CMV), otonasiya li heywanan di rewşên ku îhtîmala dermankirinê tune ye û kalîteya jiyana heywanê têk diçe de dikare were destnîşan kirin. Ev di rewşên ku nexweşî nema bi karanîna analjezîk, sedatives û cûreyên din ên dermankirinên paliative nayê kontrol kirin de çêdibe. Ji ber vê yekê, di qonaxên dawîn ên têkçûna gurçikê de di pisîkan de, heke heywan li gorî vê pênaseya CMV-ê tevbigere, dibe ku eutanazi were destnîşan kirin.

Divê îthanazî ji bo heywanan her dem çareseriya gengaz be. Tenê doktorê veterîner dikare prosedurê nîşan bide û welî divê biryarê bide ka vê îhtîmalê qebûl bike an na. Ger xwedan nexwaze pêvajoyê pêk bîne, lênêrîna paliatîf dê bimîneheta ku pêwîst be. Pêdivî ye ku mamoste berî ku biryarek bide pir bi baldarî bifikire û gumanên ku dibe bila bibe zelal bike. Ew her weha dikare ji bo nirxandina veterînerek din bixwaze ku piştrast bike ku uthanasia bi rastî tê destnîşan kirin. Pêvajo tenê bi destûra welî dikare bê kirin.

Euthanasia di pisîkan de çawa tê kirin?

Di dema otonaziyê de pisîk êşê nabîne. Pêşî, bijîjk anesthesiyê li pisîkê dike. Digel ku pisîk bêhiş be, veterîner derziya hundurîn a ku zû tevdigere dide. Ji ber vê yekê, euthanasia bi awayek bi tevahî bê êş tê qedandin. Pispor her gav rêjeya dilê pisîkê dişopîne da ku her tişt ji bo wî bi aramî çêbibe.

Piştî otonaziyê divê çi bike?

Bêguman, bijartina otonaziyê ne hêsan e. Ev hilbijarkek nazik e ku pir fikir hewce dike. Lêbelê, euthanasia ji bo heywanek ku di jiyanê de pir diêşe dibe bijareya çêtirîn be. Tewra di hişê xwe de jî, neçar e ku meriv ji wê biryarê xirab bibe. Ji ber vê yekê, piştî mirina pisîka xwe, hestên xwe veneşêrin û ji bo bijarteyên xwe xwe zordest nekin. We têkoşîna li dijî têkçûna gurçikê di pisîkan de şopand (an nexweşiyek din a ku heywan berbi qonaxa dawîn ve bir) û hûn dizanin ku we her tişt kir da ku wî baş bibînin. Xemgîniya windakirina heywanek bi êş e, lê hewl bidin ku li ser bifikirindemên erênî yên ku bi hev re dijîn. Di heman demê de, hewl bidin ku bi mirovên ku hûn jê hez dikin re qala kiçika ​​xwe bikin, ji ber ku vekêşandin rêyek girîng e ku hûn ji hemî giranî û xemgîniya windabûnê xilas bibin.