Gebrek oan appetit is in symptoom mienskiplik foar in protte sykten dy't hûnen beynfloedzje. It is normaal dat in eigner rapportearret "myn hûn wol net ite", mar soms hat de hûn gewoan in selektive appetit of de dei is te hyt. As de situaasje lykwols útwreidet en wurdt begelaat troch oare symptomen, kin it betsjutte in virale of baktearjende ynfeksje, parasytfersmoarging, problemen mei spijsvertering of nieren en sels psychologyske problemen. Dêrom skiede wy guon fan 'e sûnensproblemen dy't it meast relatearre binne oan it gebrek oan appetit by hûnen.

1) Ticksykte hat in gebrek oan appetit as ien fan 'e wichtichste symptomen

De tik bringt fjouwer soarten sykte oer, mar de twa meast foarkommende binne Ehrlichiosis, feroarsake troch baktearjes, en Babesiosis, troch in protozoa. Beide geane oer de bloedstream, mar wylst de baktearjes yn 'e skippen sitte, bliuwt de protozoa yn' e reade bloedsellen. Se hawwe as ien fan 'e wichtichste symptomen it gebrek oan appetit. In hûn mei koarts, apathy, braken en bloeden út 'e noas, urine of fecaliën binne ek oare tekens. Om út te finen oft de hûn de tekensykte hat en hokker type is it nedich om spesifike tests út te fieren. Behanneling moat sa gau mooglik begon wurde om foar te kommen dat it probleem slimmer wurdt. It wurdt normaal dien mei antibiotika, mar swiere gefallen kinne in bloedtransfúzje nedich wêze.

2) Parvovirus fan hûnen ynterferearret mei gewoanten

Canine parvovirus is in serieuze sykte feroarsake troch Parvovirus. It komt faker foar yn net-faksinearre welpen en folwoeksenen. De sykte evoluearret fluch yn hûnen en kin liede ta tige serieuze omstannichheden en sels de dea. Oerdracht komt foar nei kontakt mei de fekaliën fan in besmette hûn, mar it firus slagget deryn om lang yn it miljeu yn libben te bliuwen, troch objekten, klean en de flier te ynfektearjen. It firus beynfloedet ferskate sellen yn it lichem, benammen dy yn 'e darm, wêrtroch diarree en braken, neist in gebrek oan appetit. Wat te dwaan as jo dizze symptomen opmerke? Jo moatte de hûn fuortendaliks nei de bistedokter nimme om sa gau mooglik behanneling te begjinnen. It is goed om te ûnthâlden dat previnsje wurdt dien mei it faksin!

3) Canine gastritis lit de hûn mei maagpine en wearze

Canine gastritis is in ûntstekking fan 'e mucosa dy't de mage linet. It kin wêze groanyske - weromkommende, wierskynlik fanwegen yntolerânsje foar guon iten of sykten dy't fergrutsje de produksje fan secretions yn 'e mage -, acute - feroarsake troch de ingestion fan giftige stoffen of in frjemd foarwerp - of senuweftich - it bart yn stressfolle situaasjes. Ien fan 'e earste symptomen om te merken is de hûn net honger, neist it hawwen fan abdominale pine, diarree en prostraasje. Behanneling sil ôfhingje fan it type gastritis, mar feroarings yn it dieet fan it húsdier wurde altyd oanrikkemandearre.

4) Constipatie kin de hûn net honger meitsje

Constipatie bart as de hûn muoite hat of net evakuearje kin. De stoel wurdt hurder en kin sels bloed útkomme. Ferskate oarsaken kinne liede ta dizze situaasje, lykas intestinale obstruksje - it kin komme troch in spijsvertering probleem of it ynnimmen fan in frjemd lichem -, stadiger darmbewegingen, neuromuskulêre problemen en útdroeging, ûnder oaren. As er ferstoppe is, wol de hûn net ite en hat er oare symptomen, lykas pine by in darmbeweging, in swollen buik en braken.

5) Hûnen mei nierinsuffisinsje kinne swierrichheid hawwe om harsels te iten

Nierensufficiency treft benammen âldere hûnen, mar kin ek ynfloed hawwe op jongere. Mei ferskate oarsaken feroarsaket de betingst dat de nieren grutte muoite hawwe om te funksjonearjen en har basisfunksjes út te fieren, sadat it hiele funksjonearjen fan it organisme beynfloedet. Ien fan 'e wichtichste symptomen is gebrek oan appetit, dat wurdt beselskippe troch braken, ferhege wetter intake en in grutter folume fan urine, dat is meastal lichter fan kleur

6) Depresje en eangst ek ynfloed op de appetit fan 'e hûn

Faak hat de hûn mei in gebrek oan appetit gjin fysiologysk probleem, mar in psychologysk. Guon feroarings yn routine of omjouwing, dea fan in famyljelid, skieding en sels dekomst fan in nij bist kin feroarsaakje stress en eangst, sels liedend ta depresje. De hûn wurdt listless en net ree om te iten. Yn dizze gefallen melde tutors gewoanlik "myn hûn wol net ite en smyt en is tryst". Ek skiedingsangst is in mooglike oarsaak fan minne appetit. Dat komt omdat de hûn de hiele dei sûnder iten bliuwt wachtsjen op de eigner om te kommen om allinnich yn syn bywêzen te iten.