ਕੋਈ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜਿਸਨੂੰ ਇੱਕ ਕਤੂਰੇ ਦੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣ ਦਾ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਅਧਿਕਾਰ ਹੈ, ਉਹ ਜਾਣਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਅਕਸਰ ਦਿਲਚਸਪ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਆਖ਼ਰਕਾਰ, ਕਿਸ ਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਕੁੱਤਾ ਗਲੀ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚੱਕਰਾਂ ਵਿਚ ਕਿਉਂ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ? ਜਾਂ ਸੌਣ ਵੇਲੇ ਵੀ: ਕਿਸ ਨੇ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਜਾਨਵਰ ਸੌਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਿਸਤਰੇ ਨੂੰ "ਖੋਦਣ" ਕਰਦੇ ਹਨ? ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਬਹੁਤ ਉਤਸੁਕ ਹੈ, ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ. ਇਸ ਲਈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਕੰਬਲ 'ਤੇ "ਚੂਸਦੇ" ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਕੁਝ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਕੀ ਇਹ ਆਮ ਹੈ ਜਾਂ ਕੀ ਇਹ ਕਿਸੇ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਹੈ? ਕੀ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਚਿੰਤਤ ਜਾਂ ਤਣਾਅ ਵਿੱਚ ਹੈ? ਸਮਝੋ ਕਿ ਇਸ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਕੀ ਹੈ!

ਕੀ ਕੰਬਲ ਨੂੰ "ਚੂਸਣਾ" ਕੁੱਤੇ ਦਾ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਵਹਾਰ ਹੈ?

ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਅਤੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿਗਿਆਨੀ ਰੇਨਾਟਾ ਬਲੂਮਫੀਲਡ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕਤੂਰਾ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਪੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਆਮ ਸਿਹਤ ਦਾ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ ਕਰਨਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ। “ਪਹਿਲਾਂ, ਐਂਡੋਕਰੀਨ, ਗੈਸਟਰੋਇੰਟੇਸਟਾਈਨਲ ਜਾਂ ਨਿਊਰੋਲੋਜੀਕਲ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਰੱਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸੋਚਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਕੁੱਤਿਆਂ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਸੰਬੰਧੀ ਵਿਗਾੜ ਹੈ ਜਾਂ ਕੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕਾਰਕ ਹੈ ਜੋ ਕਤੂਰੇ ਨੂੰ ਕੰਬਲ ਨੂੰ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾਉਣ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ", ਉਹ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਰੀਰਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਿਹਤਮੰਦ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਕੀ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਰਵੱਈਏ ਨੂੰ ਟਰਿੱਗਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਚਿੰਤਾ ਹੈ. ਰੇਨਾਟਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਾਨਵਰਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਾਤਾਵਰਣ ਸੰਸ਼ੋਧਨ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਹ ਅਜਿਹੇ ਵਿਵਹਾਰ ਲਈ ਵਧੇਰੇ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। “ਜਾਨਵਰ ਕੋਲ ਕਰਨ ਲਈ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਾਉਣ ਲਈ ਕੱਪੜਾ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ, ਇੱਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ, ਉਸ ਨੂੰ ਲਾਭ ਪਹੁੰਚਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਐਂਡੋਰਫਿਨ ਰੀਲੀਜ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਅਨੰਦਦਾਇਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ", ਉਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਕੁੱਤੇ ਕੰਬਲ 'ਤੇ ਚੂਸਣ ਦੀ ਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਜੋੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਦੁਹਰਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਨਾਲ ਕਿਵੇਂ ਨਜਿੱਠਣਾ ਹੈ ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਕੁੱਤਾ ਜੋ ਕੰਬਲ 'ਤੇ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘਦਾ ਹੈ?

ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਇੱਕ ਕਤੂਰਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੰਬਲ ਨੂੰ ਫੜਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਦੀ ਆਦਤ ਹੈ, ਪਹਿਲਾ ਕਦਮ ਇਸ ਕੁੱਤੀ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਹੈ। ਇਹ ਬਿਮਾਰੀ ਜਾਂ ਹੋਰ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਸਿਹਤਮੰਦ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ, ਚਿੰਤਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਅਜਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਟਿਊਟਰ ਅਤੇ ਪਰਿਵਾਰ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਉਤੇਜਨਾ ਨੂੰ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਖਿਡੌਣੇ ਅਤੇ ਦੰਦਾਂ ਵੱਲ ਸੇਧਿਤ ਕਰਨ। ਇਹ ਗੱਲ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖੋ ਕਿ ਜਦੋਂ ਜਾਨਵਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਚੱਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕੁੱਟਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀ ਊਰਜਾ ਛੱਡਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਉਦੇਸ਼ ਲਈ ਇੱਕ ਸਹਾਇਕ ਹੋਣਾ ਆਦਰਸ਼ ਹੈ. ਦੰਦਾਂ ਦੇ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਮਾਡਲ ਹਨ - ਸਿਰਫ਼ ਉਹੀ ਲੱਭੋ ਜੋ ਤੁਹਾਡੇ ਚਾਰ-ਪੈਰ ਵਾਲੇ ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। “ਜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੇਖਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੁੱਤਾ ਦੁੱਧ ਚੁੰਘ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਬਸ ਕੰਬਲ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਨਾਲ ਅਤੇ ਬਿਨਾਂ ਲੜੇ ਹਟਾਓ। ਫਿਰ ਹੁਣੇ ਹੀ ਲਈ ਯੋਗ ਕੁਝ ਦੇਣਉਹ ਚੱਕਦਾ ਹੈ, ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਖਿਡੌਣੇ ਲਈ ਕੰਬਲ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।"

ਕੀ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਸਿਖਲਾਈ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦਾ ਵਿਕਲਪ ਹੈ?

ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟਿਊਟਰ ਇਸ ਸਮੇਂ ਟ੍ਰੇਨਰਾਂ ਤੋਂ ਮਦਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਕੁਝ ਹੋਰ ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ: ਵਿਵਹਾਰਵਾਦੀ। ਰੇਨਾਟਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜੋ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਵਿਵਹਾਰਵਾਦੀ ਉਹ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਪਛਾਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਾਨਵਰ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਕੀ ਚਿੰਤਾ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। "ਉਹ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਨਿਰਦੇਸ਼ਤ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਕਰੇਗਾ, ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਨਜਿੱਠਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰੇਗਾ", ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਪਸ਼ੂ ਚਿਕਿਤਸਕ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਭਰਤੀ ਕਰਨਾ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੈ, ਜੋ ਕੁੱਤੇ ਦੇ ਕਲੀਨਿਕਲ ਹਿੱਸੇ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰੇਗਾ, ਸਬੂਤ ਅਤੇ ਸੰਕੇਤਾਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਵਿਵਹਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਿਹਤ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਕੁੱਤਿਆਂ ਲਈ ਵਾਤਾਵਰਨ ਸੰਸ਼ੋਧਨ ਨਾਲ ਵਿਵਹਾਰ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ

ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਕੁੱਤਾ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿਕਸਿਤ ਕਰੇ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਤਰੀਕਾ, ਪੇਸ਼ੇਵਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਭਰਪੂਰ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਨਿਵੇਸ਼ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਚਾਹੇ ਇੰਟਰਐਕਟਿਵ ਖਿਡੌਣਿਆਂ, ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਫੀਡਰਾਂ, ਤਣਾਅ ਤੋਂ ਰਾਹਤ ਪਾਉਣ ਲਈ ਦੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਜਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਵਧੇਰੇ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੇ ਨਾਲ: ਤੰਦਰੁਸਤੀ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਕਈ ਤਰੀਕੇ ਹਨ।ਆਪਣੇ ਚਾਰ ਪੈਰਾਂ ਵਾਲੇ ਦੋਸਤ ਬਣੋ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਉਹ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕੰਬਲ ਜਾਂ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਚੀਜ਼ 'ਤੇ ਚੂਸਣ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੇਗਾ. ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਰੇਨਾਟਾ ਇਕ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਉਪਾਅ ਨੂੰ ਵੀ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਨਿਯਮਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿ 6 ਸਾਲ ਤੱਕ ਦੀ ਉਮਰ ਦੇ ਕੁੱਤੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ, ਅਤੇ 6 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਇਹ ਮੁਲਾਕਾਤਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਹਰ 6 ਮਹੀਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ। ਡਾਕਟਰੀ ਫਾਲੋ-ਅੱਪ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਬਹੁਤ ਸੌਖਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਸਿਹਤ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਗਲਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।