Յուրաքանչյուր ոք, ով ունի շան հետ ապրելու արտոնություն, գիտի, որ շների պահվածքը հաճախ ինտրիգային է դառնում: Ի վերջո, ո՞վ երբեք չի մտածել, թե ինչու է շունը փողոցում իր գործն անելուց առաջ պտտվում շրջաններով: Կամ նույնիսկ քնելուց առաջ. ո՞վ երբեք չի նկատել, որ այս կենդանիները հակված են «փորել» մահճակալը քնելուց առաջ: Շների պահվածքը շատ հետաքրքիր է, չես կարող ժխտել դա։ Այսպիսով, երբ մենք տեսնում ենք, թե ինչպես է չափահաս շանը «ծծում» վերմակը, դա կարող է որոշակի կասկածներ առաջացնել: Սա նորմա՞լ է, թե՞ առողջական խնդրի մասին է վկայում: Արդյո՞ք նա դա անում է անհանգստության կամ սթրեսի պատճառով: Հասկացեք, թե ինչ է թաքնված շների այս պահվածքի հետևում:

Արդյո՞ք վերմակը «ծծելը» սովորական շան վարքագիծ է:

Ըստ անասնաբույժ և վարքաբան Ռենատա Բլումֆիլդի, երբ քոթոթը սկսում է նման վարքագիծ ներկայացնել, դա Կարևոր է անասնաբույժի օգնությամբ վերլուծել նրա ընդհանուր առողջական վիճակը: «Նախ պետք է բացառվեն էնդոկրին, ստամոքս-աղիքային կամ նյարդաբանական փոփոխությունները։ Եթե ​​կենդանու հետ ամեն ինչ կարգին է, ապա մենք սկսում ենք մտածել՝ դա շների վարքի խանգարում է, թե կա որևէ այլ գործոն, որը կարող է լակոտին մղել վերմակը ծծելու», - բացահայտում է նա:

Ֆիզիկապես առողջ շան դեպքում այն, ինչ կարող է առաջացնել այս տեսակի վերաբերմունքը, անհանգստությունն է: Ըստ Ռենատայի՝ կենդանիներովքեր չունեն որևէ տեսակի շրջակա միջավայրի հարստացում փակ տարածքներում, հակված են ավելի խոցելի լինել նման վարքագծի նկատմամբ: «Կենդանին անելիք չունի, ուստի վերջում կտոր է վերցնում՝ ծծելու համար: Սա ինչ-որ առումով օգուտ է տալիս նրան, քանի որ կա էնդորֆինի արտազատում, ինչը շատ հաճելի բան է շների համար»,- բացատրում է նա։ Այսպիսով, շները սկսում են վերմակը ծծելու ակտը կապել դրական զգացողության հետ, ինչը հանգեցնում է նրան, որ դա ավելի հաճախ է կրկնվում:

Ինչպես վարվել: մեծահասակ շան հետ, որը ծծում է վերմակը:

Նրանց համար, ովքեր ունեն լակոտ, որը սովորություն ունի բռնել վերմակը և ծծել այն, առաջին քայլը հասկանալն է, թե որն է այս շների վարքագծի դրդապատճառը: Դա կարող է վկայել հիվանդության կամ առողջական այլ խնդիրների մասին, սակայն առողջ շան դեպքում անհանգստությունը սովորաբար հիմնական պատճառն է: Եթե ​​դա այդպես է, ապա կարևոր է, որ դաստիարակը և ընտանիքը շան խթաններն ուղղեն այլ բաների, օրինակ՝ խաղալիքների և ատամնավորների: Նկատի ունեցեք, որ երբ կենդանին կծում և կրծում է իրերը, դրանք մեծ էներգիա են թողնում, ուստի իդեալականը այդ նպատակով աքսեսուար ունենալն է: Ատամնակալների տարբեր մոդելներ կան՝ պարզապես գտե՛ք այն մեկը, որն ամենաշատն է գոհացնում ձեր չորս ոտանի ընկերոջը: «Եթե ընտանիքը տեսնում է, որ շունը ծծում է, պարզապես հանգիստ և առանց կռվի հանեք վերմակը։ Այնուհետև պարզապես տվեք ինչ-որ բան, որի համար հարմար էնա կծում է՝ ուղղելով իր ուշադրությունը և խրախուսելով վերմակը փոխանակել խաղալիքի հետ»։

Արդյո՞ք շների վարժեցումը տարբերակ է այս տեսակի վարքագիծը բարելավելու համար:

Շատ դաստիարակներ այս պահին օգնություն են փնտրում վարժեցնողներից, սակայն կան նաև այլ մասնագետներ, ովքեր կարող են նաև օգնել բարելավել շան վարքագիծը. Ըստ Ռենատայի, ով աշխատում է այս ոլորտում, վարքագիծը նա է, ով խորհուրդ է տալիս, ով խորհուրդ է տալիս, թե ինչ անել, ով կարող է բացահայտել, թե ինչ կարող է անհանգստացնել կենդանուն տանը: «Նա կուղղորդի և կհարստացնի միջավայրը՝ օգնելով ընտանիքին հաղթահարել ստեղծված իրավիճակը»,- ​​ասում է նա։ Դրան զուգահեռ հնարավոր է նաև դիմել անասնաբույժի օգնությանը, ով կաշխատի շան կլինիկական մասի վրա՝ փնտրելով ապացույցներ և նշաններ, որոնք կարող են ցույց տալ առողջական խնդիր, որը դրդում է վարքագծին:

Վարքագծից կարելի է խուսափել շների համար շրջակա միջավայրի հարստացման միջոցով

Եթե դուք չեք ցանկանում, որ ձեր լակոտը զարգացնի նման վարքագիծ, դուք անհանգստանալու ոչինչ չունեք: Դա անելու լավ միջոցը, ըստ մասնագետի, ներդրումներ կատարելն է այն միջավայրը հարստացնելու համար, որտեղ ապրում է ձեր ընտանի կենդանուն: Անկախ նրանից, թե ինտերակտիվ խաղալիքներով, տարբեր սնուցիչներով, ատամիկներով՝ սթրեսը թեթևացնելու համար, թե ձեր ընտանի կենդանուն ամեն օր ավելի մեծ ուշադրություն դարձնելու համար. բարեկեցությունը խթանելու մի քանի եղանակ կա:լինել քո չորս ոտանի ընկերը: Այսպիսով, նա հազիվ թե կարիք զգա վերմակը ծծելու կամ նման այլ բաների։ Բացի այդ, Ռենատան կարևորում է նաև մեկ այլ կարևոր միջոց, այն է՝ պարբերաբար ստուգել կենդանուն։ Խորհուրդ է տրվում, որ մինչև 6 տարեկան շները այցելեն անասնաբույժին առնվազն տարին մեկ անգամ, իսկ 6 տարեկանից սկսած՝ այդ այցելությունները պետք է կատարվեն առնվազն 6 ամիսը մեկ։ Բժշկական հսկողության դեպքում շատ ավելի հեշտ է դառնում հասկանալ, թե երբ ինչ-որ բան այն չէ կենդանու առողջության հետ: