ყველას, ვისაც აქვს ლეკვთან ცხოვრების პრივილეგია, იცის, რომ ძაღლების ქცევა ხშირად დამაინტრიგებელია. ბოლოს და ბოლოს, ვის არასოდეს უფიქრია, რატომ ტრიალებს ძაღლი წრეებში, სანამ ქუჩაში აკეთებს საქმეს? ან თუნდაც ძილის წინ: ვის არასოდეს შეუმჩნევია, რომ ამ ცხოველებს ძილის წინ საწოლის „თხრა“ აქვთ? ძაღლის ქცევა ძალიან კურიოზულია, ამას ვერ უარყოფთ. ასე რომ, როდესაც ვხედავთ ზრდასრულ ძაღლს, რომელიც „წოვს“ საბანზე, ამან შეიძლება გარკვეული ეჭვები გააჩინოს. ეს ნორმალურია თუ ჯანმრთელობის პრობლემაზე მიუთითებს? აკეთებს ამას იმიტომ, რომ შფოთავს ან სტრესს განიცდის? გაიგეთ, რა დგას ძაღლების ამ ქცევის უკან!

საბნის „წოვა“ ძაღლის ნორმალური ქცევაა?

ვეტერინარისა და ბიჰევიორისტის რენატა ბლუმფილდის მიხედვით, როდესაც ლეკვი იწყებს ამ ტიპის ქცევის წარმოჩენას, ის მნიშვნელოვანია მისი ზოგადი ჯანმრთელობის ანალიზი ვეტერინარის დახმარებით. „პირველ რიგში, უნდა გამოირიცხოს ენდოკრინული, კუჭ-ნაწლავის ან ნევროლოგიური ცვლილებები. თუ ცხოველთან ყველაფერი რიგზეა, მაშინ ჩვენ ვიწყებთ ფიქრს, არის თუ არა ეს ძაღლების ქცევის დარღვევა თუ არის თუ არა რაიმე სხვა ფაქტორი, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ლეკვი საბანის წოვამდე“, გვიხსნის ის.

ამაში. ფიზიკურად ჯანმრთელი ძაღლის შემთხვევაში, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ამ ტიპის დამოკიდებულება არის შფოთვა. რენატას თქმით, ცხოველებივისაც არ აქვს რაიმე სახის გარემოს გამდიდრება შენობაში, როგორც წესი, უფრო დაუცველები არიან ასეთი ქცევის მიმართ. „ცხოველს არაფერი აქვს გასაკეთებელი, ასე რომ, ის აგროვებს ქსოვილს საწოვლად. ეს, გარკვეულწილად, სარგებელს მოუტანს მას, რადგან ხდება ენდორფინის გამოყოფა, რაც ძალიან სასიამოვნოა ძაღლებისთვის“, - განმარტავს ის. ამგვარად, ძაღლები იწყებენ საბნის წოვის აქტის დაკავშირებას პოზიტიურ განცდასთან, რის გამოც ეს უფრო ხშირად მეორდება.

როგორ მოვიქცეთ. ზრდასრულ ძაღლთან, რომელიც საბანს წოვს?

მათთვის, ვისაც ჰყავს ლეკვი, რომელსაც აქვს ჩვევა, აიღოს საბანი და წოვოს იგი, პირველი ნაბიჯი არის გაიგოს მოტივაცია ამ ძაღლური ქცევის უკან. ეს შეიძლება მიუთითებდეს ავადმყოფობაზე ან ჯანმრთელობის სხვა პრობლემებზე, მაგრამ ჯანმრთელი ძაღლის შემთხვევაში, შფოთვა, როგორც წესი, მთავარი მიზეზია. თუ ეს ასეა, მნიშვნელოვანია, რომ დამრიგებელმა და ოჯახმა მიმართონ ძაღლის სტიმულს სხვა ნივთებზე, როგორიცაა სათამაშოები და კბილები. გაითვალისწინეთ, რომ როდესაც ცხოველი კბენს და ღრღნის ნივთებს, ისინი უამრავ ენერგიას გამოყოფენ, ამიტომ იდეალურია ამ მიზნისთვის აქსესუარი გქონდეთ. არსებობს კბილების სხვადასხვა მოდელი - უბრალოდ იპოვეთ ის, რომელიც ყველაზე მეტად ახარებს თქვენს ოთხფეხა მეგობარს. „თუ ოჯახი ხედავს, რომ ძაღლი ძუძუს წოვს, უბრალოდ ამოიღეთ საბანი მშვიდად და ჩხუბის გარეშე. შემდეგ უბრალოდ მიეცით რაიმე შესაფერისიის კბენს, ყურადღებას აქცევს და წაახალისებს, რომ საბანი სათამაშოზე გადაცვალოს“.

არის თუ არა ძაღლის წვრთნა ამ ტიპის ქცევის გასაუმჯობესებლად?

ამ დროს ბევრი დამრიგებელი დახმარებას სთხოვს ტრენერებს, მაგრამ არიან სხვა პროფესიონალები, რომლებსაც ასევე შეუძლიათ ძაღლის ქცევის გაუმჯობესება: ბიჰევიორისტები. რენატას თქმით, რომელიც მუშაობს ამ სფეროში, ბიჰევიორისტი არის ის, ვინც აძლევს რჩევებს, რომელიც გვირჩევს, რა უნდა გააკეთოს, ვინ შეიძლება დაადგინოს, რა შეიძლება აწუხებდეს ცხოველს სახლში. „ის ხელმძღვანელობს და გაამდიდრებს გარემოს, დაეხმარება ოჯახს სიტუაციის გამკლავებაში“, - ამბობს ის. ამის პარალელურად შესაძლებელია ვეტერინარის დახმარებაც, რომელიც იმუშავებს ძაღლის კლინიკურ ნაწილზე, მოიძიებს მტკიცებულებებსა და ნიშნებს, რომლებიც შეიძლება მიუთითებდეს ჯანმრთელობის პრობლემაზე, რომელიც ქცევის მოტივაციას იწვევს.

ქცევის თავიდან აცილება შესაძლებელია ძაღლების გარემოს გამდიდრებით

თუ არ გსურთ, რომ თქვენს ლეკვს ამ ტიპის ქცევა განუვითარდეს, სანერვიულო არაფერი გაქვთ. ამის კარგი გზა, პროფესიონალის აზრით, არის ინვესტიცია გარემოს გამდიდრებაში, რომელშიც თქვენი საყვარელი ცხოვრობს. იქნება თუ არა ინტერაქტიული სათამაშოებით, სხვადასხვა მიმწოდებლით, კბილების სამაგრებით სტრესის შესამსუბუქებლად თუ თქვენს შინაურ ცხოველს ყოველდღიურად მეტი ყურადღების მიქცევით: კეთილდღეობის ხელშეწყობის რამდენიმე გზა არსებობს.იყავი შენი ოთხფეხა მეგობარი. ამდენად, ის ძნელად იგრძნობს საბნის ან რაიმე მსგავსის შეწოვის საჭიროებას. გარდა ამისა, რენატა ხაზს უსვამს კიდევ ერთ მნიშვნელოვან ღონისძიებას, ეს არის ცხოველის რეგულარული შემოწმება. რეკომენდირებულია 6 წლამდე ძაღლების ვეტერინართან ვიზიტი მინიმუმ წელიწადში ერთხელ, ხოლო 6 წლიდან ეს ვიზიტები უნდა მოხდეს მინიმუმ 6 თვეში ერთხელ. სამედიცინო მეთვალყურეობით, ბევრად უფრო ადვილი ხდება იმის გაგება, თუ როდის არის რაიმე არასწორი ცხოველის ჯანმრთელობაში.