Calquera persoa que teña o privilexio de vivir cun cachorro sabe que o comportamento canino adoita resultar intrigante. Despois de todo, quen nunca se preguntou por que o can xira en círculos antes de facer os seus negocios na rúa? Ou mesmo á hora de durmir: quen nunca se decatou de que estes animais teñen o costume de "cavar" a cama antes de durmir? O comportamento dos cans é moi curioso, non o podes negar. Entón, cando vemos un can adulto "chupando" a manta, pode suscitar algunhas dúbidas. É isto normal ou é indicativo dun problema de saúde? Faino porque está ansioso ou estresado? Entende o que hai detrás deste comportamento canino!

É "chupar" a manta un comportamento normal do can?

Segundo a veterinaria e condutista Renata Bloomfield, cando un cachorro comeza a presentar este tipo de comportamento, é importante facer unha análise da súa saúde xeral coa axuda dun veterinario. “En primeiro lugar, hai que excluír alteracións endócrinas, gastrointestinais ou neurolóxicas. Se todo está ben co animal, entón comezamos a preguntarnos se se trata dun trastorno do comportamento canino ou se hai algún outro factor que poida estar levando ao cachorro a mamar a manta”, revela.

Neste caso dun can fisicamente san, o que pode desencadear este tipo de actitudes é a ansiedade. Segundo Renata, animaisquen non teñen ningún tipo de enriquecemento ambiental en interiores adoitan ser máis vulnerables a tal comportamento. “O animal non ten nada que ver, así que acaba collendo un pano para mamar. Isto, en certo modo, beneficialle, xa que hai unha liberación de endorfinas, que é algo moi pracenteiro para os cans”, explica. Deste xeito, os cans comezan a asociar o acto de chupar a manta cunha sensación positiva, facendo que esta se repita con máis frecuencia.

Como tratar. cun can adulto que mama na manta?

Para aqueles que teñen un cachorro que ten o costume de coller a manta e chupar nela, o primeiro paso é comprender a motivación que está detrás deste comportamento canino. Pode ser indicativo de enfermidade ou outros problemas de saúde, pero no caso dun can san, a ansiedade adoita ser a principal causa. Se é o caso, é importante que o titor e a familia dirixan os estímulos do can a outras cousas, como xoguetes e dentidores. Teña en conta que cando o animal morde e roe cousas, desprenden moita enerxía, polo que o ideal é contar cun accesorio para tal fin. Hai diferentes modelos de mordedores; só tes que atopar o que máis lle guste ao teu amigo de catro patas. “Se a familia ve que o can está a mamar, só tes que retirar a manta con calma e sen pelexar. Entón só dá algo axeitado paramorde, redirixindo a súa atención e animándoo a cambiar a manta por un xoguete”.

O adestramento de cans é unha opción para mellorar este tipo de comportamento?

Moitos titores buscan axuda dos adestradores nestes momentos, pero hai outros profesionais que tamén poden axudar a mellorar o comportamento do can: os conductistas. Segundo Renata, que traballa nesta área, o conductista é quen dá consellos, que aconsella sobre que facer, quen pode identificar o que pode causar ansiedade ao animal na casa. “El dirixirá e enriquecerá o ambiente, axudando á familia a afrontar a situación”, afirma. Paralelamente, tamén é posible contar coa axuda dun veterinario, que traballará na parte clínica do can, buscando evidencias e signos que poidan indicar un problema de saúde que está motivando a conduta.

Pódese evitar o comportamento co enriquecemento ambiental dos cans

Se non queres que o teu cachorro desenvolva este tipo de comportamento, non tes nada de que preocuparte. Unha boa forma de facelo, segundo o profesional, é investir en enriquecer o medio no que vive a túa mascota. Xa sexa con xoguetes interactivos, diferentes comederos, mordedores para aliviar o estrés ou darlle máis atención á túa mascota no día a día: hai varias formas de favorecer o benestar.ser o teu amigo de catro patas. Así, dificilmente sentirá a necesidade de chupar a manta ou algo así. Ademais, Renata tamén destaca outra medida importante, que é revisar o animal con regularidade. Recoméndase que os cans de ata 6 anos visiten o veterinario polo menos unha vez ao ano, e a partir dos 6 anos estas visitas deben realizarse polo menos cada 6 meses. Co seguimento médico, faise moito máis fácil entender cando hai algo mal na saúde do animal.