যিজনে কুকুৰ পোৱালিৰ সৈতে থকাৰ সৌভাগ্য লাভ কৰে তেওঁ জানে যে কেনিনৰ আচৰণ প্ৰায়ে কুটিল হৈ পৰে। কাৰণ, কুকুৰটোৱে ৰাস্তাত ব্যৱসায় কৰাৰ আগতে কিয় বৃত্তৰ দৰে ঘূৰি থাকে, কোনে কেতিয়াও ভাবিব পৰা নাই? বা আনকি শুই উঠাৰ সময়তো: কোনে কেতিয়াও লক্ষ্য কৰা নাই যে এই জীৱ-জন্তুবোৰে শুই উঠাৰ আগতে বিচনাখন “খন্দা” কৰাৰ অভ্যাস আছে? কুকুৰৰ আচৰণ বৰ কৌতুহলী, অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰি। গতিকে যেতিয়া আমি এটা প্ৰাপ্তবয়স্ক কুকুৰে কম্বলখনত “চুহি থকা” দেখিবলৈ পাওঁ, তেতিয়া ই কিছু সন্দেহৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। এইটো স্বাভাৱিক নে স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ ইংগিত? উদ্বিগ্ন বা মানসিক চাপত থকাৰ বাবেই কৰে নেকি? এই কেনিন আচৰণৰ আঁৰত কি আছে বুজি লওক!

কম্বল “চুষা” এটা স্বাভাৱিক কুকুৰৰ আচৰণ নেকি?

পশু চিকিৎসক আৰু আচৰণ বিশেষজ্ঞ ৰেনাটা ব্লুমফিল্ডৰ মতে, যেতিয়া এটা কুকুৰ পোৱালিয়ে এই ধৰণৰ আচৰণ উপস্থাপন কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, তেতিয়া ই... পশু চিকিৎসকৰ সহায়ত তেওঁৰ সাধাৰণ স্বাস্থ্যৰ বিশ্লেষণ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। “প্ৰথমে অন্তঃস্ৰাৱী, গেষ্ট্ৰাইটিছ বা স্নায়ুজনিত পৰিৱৰ্তন বাদ দিব লাগিব। যদি জন্তুটোৰ লগত সকলো ঠিকেই থাকে, তেন্তে আমি ভাবিবলৈ আৰম্ভ কৰোঁ যে ই কেনিন বিহেভিয়াৰ ডিছঅৰ্ডাৰ নেকি বা আন কোনো কাৰকে কুকুৰ পোৱালিটোক কম্বলখন স্তনপান কৰিবলৈ বাধ্য কৰিব পাৰে নেকি”, তেওঁ প্ৰকাশ কৰে।

এইটোত শাৰীৰিকভাৱে সুস্থ কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত এই ধৰণৰ মনোভাৱৰ সূচনা কৰিব পৰা কথাটো হ'ল উদ্বেগ। ৰেনাটাৰ মতে, জীৱ-জন্তু...যিসকলৰ ঘৰৰ ভিতৰত কোনো ধৰণৰ পৰিৱেশ সমৃদ্ধি নাই, তেওঁলোকে এনে আচৰণৰ প্ৰতি অধিক দুৰ্বল হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে। “জন্তুটোৰ একো কাম নাই, গতিকে শেষত ই স্তনপান কৰিবলৈ কাপোৰ এখন তুলি লয়। ইয়াৰ দ্বাৰা এক প্ৰকাৰে তেওঁক উপকৃত হয়, কিয়নো ইয়াত এণ্ড’ৰ্ফিন মুক্ত হয়, যিটো কুকুৰৰ বাবে অতি আনন্দদায়ক বস্তু”, তেওঁ ব্যাখ্যা কৰে। এইদৰে কুকুৰে কম্বলখন চুহি খোৱাৰ কাৰ্য্যক ইতিবাচক অনুভৱৰ সৈতে জড়িত কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে, যাৰ ফলত এইটো অধিক সঘনাই পুনৰাবৃত্তি হয়।

কেনেকৈ মোকাবিলা কৰিব লাগে কম্বলৰ ওপৰত স্তনপান কৰা এটা প্ৰাপ্তবয়স্ক কুকুৰ?

যিসকলৰ এটা কুকুৰ পোৱালি আছে যাৰ কম্বলখন ধৰি চুহি লোৱাৰ অভ্যাস আছে, তেওঁলোকৰ বাবে প্ৰথম পদক্ষেপটো হ’ল এই কেনিন আচৰণৰ আঁৰৰ প্ৰেৰণা বুজি পোৱা। ই অসুস্থতা বা অন্যান্য স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ ইংগিত দিব পাৰে, কিন্তু সুস্থ কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত সাধাৰণতে উদ্বেগেই ইয়াৰ মূল কাৰণ। যদি তেনেকুৱাই হয়, তেন্তে টিউটৰ আৰু পৰিয়ালে কুকুৰটোৰ উদ্দীপকক খেলনা আৰু দাঁতৰ দৰে আন বস্তুলৈ নিৰ্দেশিত কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। মনত ৰাখিব যে যেতিয়া জন্তুটোৱে বস্তুবোৰ কামোৰে আৰু চেপি ধৰে, তেতিয়া ই বহু শক্তি নিৰ্গত কৰে, গতিকে ইয়াৰ বাবে এটা আনুষংগিক বস্তু থকাটো আদৰ্শ। টিথাৰৰ বিভিন্ন মডেল আছে - মাত্ৰ আপোনাৰ চাৰি ভৰিৰ বন্ধুক আটাইতকৈ বেছি ভাল পোৱাটো বিচাৰি উলিয়াওক। “যদি পৰিয়ালে কুকুৰটোৱে স্তনপান কৰাই থকা দেখিছে, তেন্তে কেৱল শান্তভাৱে আৰু কাজিয়া নকৰাকৈ কম্বলখন আঁতৰাই দিয়ক। তাৰ পিছত মাত্ৰ উপযোগী কিবা এটা দিয়কতেওঁ কামোৰে, তেওঁৰ মনোযোগ পুনৰ নিৰ্দেশিত কৰে আৰু কম্বলখন খেলনাৰ সৈতে বিনিময় কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰে।”

এই ধৰণৰ আচৰণ উন্নত কৰাৰ বাবে কুকুৰৰ প্ৰশিক্ষণ এটা বিকল্প নেকি?

বহুতো টিউটৰে এই সময়ত প্ৰশিক্ষকৰ পৰা সহায় বিচাৰে, কিন্তু কুকুৰৰ আচৰণ উন্নত কৰাত সহায় কৰিব পৰা আন পেছাদাৰীও আছে: আচৰণবিদ। এই ক্ষেত্ৰত কাম কৰা ৰেনাটাৰ মতে, আচৰণবিদজনেই হ’ল সেইজন যিয়ে পৰামৰ্শ দিয়ে, যিয়ে কি কৰিব লাগে সেই বিষয়ে পৰামৰ্শ দিয়ে, যিয়ে ঘৰত কিহৰ বাবে জন্তুটোক উদ্বিগ্ন কৰি তুলিব পাৰে সেইটো চিনাক্ত কৰিব পাৰে। “তেওঁ পৰিৱেশক পৰিচালনা আৰু সমৃদ্ধ কৰিব, পৰিয়ালটোক পৰিস্থিতিৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাত সহায় কৰিব”, তেওঁ কয়। ইয়াৰ সমান্তৰালভাৱে পশু চিকিৎসকৰ সহায় লোৱাটোও সম্ভৱ, যিয়ে কুকুৰটোৰ ক্লিনিকেল অংশত কাম কৰিব, প্ৰমাণ আৰু চিন বিচাৰিব যিয়ে আচৰণটোক প্ৰেৰণা যোগোৱা স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ ইংগিত দিব পাৰে।

কুকুৰৰ বাবে পৰিৱেশ সমৃদ্ধিৰ দ্বাৰা আচৰণ এৰাই চলিব পাৰি

যদি আপুনি নিবিচাৰে যে আপোনাৰ কুকুৰ পোৱালিটোৱে এই ধৰণৰ আচৰণ গঢ়ি তুলিব, তেন্তে আপুনি চিন্তা কৰিবলগীয়া একো নাই। পেছাদাৰীজনৰ মতে ইয়াৰ এটা ভাল উপায় হ’ল আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোৱে বাস কৰা পৰিৱেশটো সমৃদ্ধ কৰাত বিনিয়োগ কৰা। ইণ্টাৰেকটিভ খেলনাৰে হওক, বিভিন্ন ফিডাৰেৰে হওক, মানসিক চাপৰ পৰা উপশম পাবলৈ টিথাৰেৰে হওক বা আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোক দৈনিক অধিক মনোযোগ দিয়াই হওক: সুস্থতাক প্ৰসাৰিত কৰাৰ কেইবাটাও উপায় আছে।তোমাৰ চাৰি ভৰিৰ বন্ধু হওক। এইদৰে কম্বলখন বা তেনেকুৱা কিবা এটা চুহি লোৱাৰ প্ৰয়োজনীয়তা তেওঁ প্ৰায়েই অনুভৱ নকৰিব। ইয়াৰ উপৰিও ৰেনাটাই আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ ব্যৱস্থাও উজ্জ্বল কৰি তুলিছে, সেয়া হ’ল প্ৰাণীটোক নিয়মিতভাৱে পৰীক্ষা কৰা। ৬ বছৰ বয়সলৈকে কুকুৰে বছৰত কমেও এবাৰ পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যোৱাটো বাঞ্ছনীয়, আৰু ৬ বছৰৰ পৰা এই ভ্ৰমণ কমেও প্ৰতি ৬ মাহৰ মূৰে মূৰে হ’ব লাগে। চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ ফ’ল’-আপৰ দ্বাৰা জন্তুটোৰ স্বাস্থ্যৰ ক্ষেত্ৰত কেতিয়া কিবা অসুবিধা হয় সেয়া বুজিবলৈ বহুত সহজ হৈ পৰে।