कुकुरहरूमा हुने डर्मेटाइटिस एक सामान्य कुकुरको छालाको रोग हो जस्तो देखिन्छ, विशेष गरी जब कारण परजीवीको टोकाइ हो, जस्तै फ्ली, टिक्स र जुम्रा पनि। तर क्यानाइन एटोपिक डर्मेटाइटिसको विपरीत, कुकुरको छालामा यस प्रकारको सूजन उपचार गर्न अधिक शान्तिपूर्ण हुन सक्छ, साथै पाल्तु जनावरको लागि कम पीडादायी हुन सक्छ। तल, परजीवीहरूसँगको सम्पर्कबाट हुने डर्मेटाइटिसको हेरचाह कसरी गर्ने हेर्नुहोस्।

परजीवीहरूद्वारा छालाको सूजन भएको कुकुरको हेरचाह कसरी गर्ने

कुकुर र मानव दुवैमा छालाको सूजन एक प्रकारको हो। कुनै अज्ञात पदार्थ वा छालामा आक्रामक हुने, सूजन निम्त्याउने विरुद्ध शरीरमा एलर्जी हुने प्रतिक्रिया। सामान्यतया, परजीवीसँगको सम्पर्कले मात्र यो प्रतिक्रिया उत्पन्न गर्न सक्छ। तर जब किराले टोक्छ, कुकुरमा छालाको सूजन हुने सम्भावना बढी हुन्छ।

क्यानाइन डर्मेटाइटिसका लक्षणहरू कम गर्न घरेलु उपचारले मद्दत गर्न सक्छ। घरमा, डर्मेटाइटिससँग लड्न संकेत गरिएको शैम्पूहरू प्रयोग गर्न सिफारिस गरिन्छ, र यो हेरचाहले मात्र घरपालुवा जनावरको खुजलीलाई राहत दिन्छ! तर केही घरेलु रेसिपीहरू, जस्तै सौंफ चिया, एलोभेरा वा नरिवलको तेल, घाउ ठाउँमा कपासको बलको मद्दतले अलग्गै लागू गर्ने, पनि पशु चिकित्सकहरूले सिफारिस गर्न सक्छन्। यद्यपि, यो सुनिश्चित गर्न महत्त्वपूर्ण छ कि कुकुरले उपचार भइरहेको क्षेत्र चाट्न सक्दैन। त्यसकारण, घरपालुवा जनावरलाई हेर्नुहोस् वा त्यसमा एलिजाबेथन कलर लगाउनुहोस्।

यसमा पनि ध्यान दिनुहोस्।केही थप आक्रामक पदार्थहरूको प्रयोग, जस्तै स्याउ साइडर सिरका, सोडियम बाइकार्बोनेट वा नुन, किनकि यी उत्पादनहरूले सूजनलाई बिग्रन सक्छ र फररीलाई थप पीडा दिन्छ। मलम वा चक्कीमा भडकाउने प्रतिरोधी प्रयोगको आवश्यकता जाँच गर्न पशु चिकित्सकलाई भेट्नु पनि राम्रो हुन्छ। र परजीवीहरूको टोकाइबाट हुने डर्मेटाइटिसबाट बच्न, घरपालुवा जनावरको सरसफाइ र घरको सरसफाइको साथ, कुकुर र घरलाई पिसाव र टिक्सबाट मुक्त र सुरक्षित राख्नुहोस्।

कुकुरहरूलाई असर गर्ने डर्मेटाइटिसका प्रकारहरू

सबैभन्दा सामान्य छालाको सूजन परजीवीहरूसँगको सम्पर्कले गर्दा हुन्छ। तर पराग, धुलो, ब्याक्टेरिया र कवक जस्ता केही अन्य बाह्य एजेन्टहरूले पनि चित्रकला ट्रिगर गर्न सक्छन्। कुकुरहरूमा हुने डर्मेटाइटिसका केही प्रकारहरू छन्:

• क्यानाइन पायोडर्मा: कुकुरको छालाको ब्याक्टेरिया संक्रमणको कारणले हुने छालाको सूजन हो र सतही वा गहिरो हुन सक्छ। होस्ट ब्याक्टेरियालाई Staphylococcus pseudintermedius भनिन्छ, र यो प्राकृतिक रूपमा कुकुर जीवको भाग हो, केहि अन्य सूजन र छाला घावहरू विरुद्ध कार्य गर्दछ। यद्यपि, धेरै मात्रामा पुन: उत्पादन गर्दा, यसले छालाको सूजनमा परिणत हुन सक्छ।
• साइकोजेनिक डर्मेटाइटिस: यो विशेष रूपमा मनोवैज्ञानिक र वातावरणीय कारकहरूद्वारा उत्पन्न हुन्छ, जहाँ कुकुरले अत्यधिक चाट्दा छालाको सूजनमा परिणत हुन्छ। सर्ने, अन्य घरपालुवा जनावरहरू वा परिवारमा बच्चाको आगमन वा कुनै अन्य अवस्थातनावले कुकुरलाई यो प्रतिक्रिया हुन सक्छ। यसलाई धेरै स्नेह र हेरचाह संग रोकथाम गर्न सकिन्छ!
• कुकुर मा भिजेको rhematitis: यो सबैभन्दा पीडादायी मध्ये एक हो र यसको विशेषता संक्रमित क्षेत्र को आर्द्रता हो। यो छालामा आघात मार्फत विकसित हुन्छ र चाँडै जनावरको शरीरमा फैलिन सक्छ।
• क्यानाइन एटोपिक डर्मेटाइटिस: यसको आनुवंशिक उत्पत्ति छ र यो पुरानो प्रकृतिको छ। केही नस्लहरूमा यस प्रकारको डर्मेटाइटिसको विकास हुने सम्भावना हुन्छ, जसका लागि सुजनको बहाव र प्रवाहको विरुद्ध निरन्तर उपचार आवश्यक हुन्छ।

यसका अतिरिक्त, अन्य कारकहरू, जस्तै महिला कुकुरको हर्मोन, कवकमा पाइन्छ। घरको भित्ता र केही खानेकुराको एलर्जीले पनि क्यानाइन डर्मेटाइटिसलाई ट्रिगर गर्न सक्छ। तिनीहरू सबैमा लक्षणको रूपमा कुकुर खुजली र असुविधा हुन्छ, छाला रातो हुने र अत्यधिक पाल्तु जनावर चाट्नुको अतिरिक्त। कुकुरमा उदासीन व्यवहार र भोकको कमी पनि हुन सक्छ।

केही नस्लहरू क्यानाइन डर्मेटाइटिसको बढी जोखिममा हुन्छन्

कुकुरहरूमा एटोपिक डर्मेटाइटिसको अवस्थामा, दुर्भाग्यवश केही नस्लहरूले प्राकृतिक रूपमा विकास गर्न सक्छन्। रोग। Shih Tzu को नकारात्मक विशेषताहरु मध्ये एक, उदाहरण को लागी, यो नस्ल atopic dermatitis को विकास को लागी प्रवण छ। ग्रूम गरिएको वा अनक्लिप गरिएको ल्हासा एप्सोमा पनि यो अवस्था हुन सक्छ। र अन्य नस्लहरू जस्तै फ्रेन्च बुलडग, योर्कशायर कुकुर, पग, ल्याब्राडोर, अन्य धेरैमा यो रोग लाग्न सक्छ। सत्य मा,कुनै नस्ल क्यानाइन डर्मेटाइटिसबाट बच्दैन। त्यसकारण, कुकुरलाई नुहाउँदा र हेरचाह गर्दा, विशेष गरी पाल्ने कुकुरहरूलाई सधैं सावधानी अपनाउनु राम्रो हुन्छ।