ခွေးတစ်ကောင်၏ကျန်းမာရေးသည် ၎င်း၏ယက်များအပါအဝင် တိရစ္ဆာန်၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဂရုစိုက်မှုအပေါ်မူတည်ပါသည်။ ၎င်းတို့သည် ခွေးလေးအား ပြေးနိုင်၊ ဆော့ကစားကာ ခုန်ပေါက်နိုင်စေရန်အတွက် လိုအပ်သော ပံ့ပိုးကူညီမှုများအားလုံးကို ပေးဆောင်ကြသူများဖြစ်သည်။ ကျူရှင်ဆရာအများအပြားသည် ခွေးခြေသည်းကို ဂရုမစိုက်ကြဘဲ၊ ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်အတွက် မသက်မသာဖြစ်စေသည့် ဒေသအတွင်း ပြဿနာများစွာကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ ခွေးခန္ဓာကိုယ်၏ ဤအစိတ်အပိုင်းအကြောင်း သိလိုသမျှကို ဤနေရာတွင် စုစည်းထားသည်- စောင့်ရှောက်မှုနှင့် ဧရိယာကို ထိခိုက်စေနိုင်သော ရောဂါများ၊ သိချင်စိတ်များနှင့် အခြေခံလှည့်ကွက်များ (ဥပမာ၊ ခွေးကို ယက်နည်းသင်ပေးနည်း)။ စစ်ဆေးကြည့်ပါ။

ခွေးခြေသည်း၏ ခန္ဓာဗေဒကို နားလည်ပါ

• လက်သည်းများ- ခွေး၏လက်သည်းသည် တိရစ္ဆာန်အတွက် “ခြေသည်း” တစ်မျိုးအဖြစ် အလုပ်လုပ်သောကြောင့်၊ ခန္ဓာကိုယ်၏ ဤနေရာကို ကာကွယ်ရေးနှင့်/သို့မဟုတ် တိုက်ခိုက်ရေးယန္တရားအဖြစ်လည်း အသုံးပြုနိုင်သည်။ ၎င်းသည် အလွန်ဂရုစိုက်ရန်လိုအပ်ပြီး ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်ကိုယ်တိုင် သို့မဟုတ် အခြားလူများကို မရည်ရွယ်ဘဲ ဒဏ်ရာရခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် ပုံမှန်ဖြတ်သင့်သည်။

• ဒစ်ဂျစ်တယ်အကွက်များ- ဤအပိုင်းနှင့် သက်ဆိုင်သည် ခွေးများ၏ "လက်ချောင်းများ" ၊ အပျော့ဆုံးအစိတ်အပိုင်းသည် ခြေထောက်၏အဆုံးတွင်တည်ရှိသည်။ pads များသည် သက်ရောက်မှုကို လျှော့ချရန်နှင့် shock absorber အမျိုးအစားတစ်ခုအဖြစ် လုပ်ဆောင်သည်။

• Metacarpal pads- အခြေခံအားဖြင့် အဆီဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားပြီး၊ ၎င်းသည် လက်၏လက်ဖဝါးနှင့် သက်ဆိုင်သည့်နေရာဖြစ်သည်။ ပမာဏများပြားတာကြောင့်ပါ။အဆီများသော ခွေးကလေးသည် မည်သည့်ပြဿနာမျှမရှိဘဲ အေးသောမြေပေါ်တွင် နင်းနိုင်သော်လည်း အလွန်ပူသော အပူချိန်ရှိသော မြေဆီလွှာကို သတိထားရမည်ဖြစ်ပြီး၊ ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်ကို မသက်မသာဖြစ်စေနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။

• ခေါင်းအုံးများ ( ကူရှင်များ) carpal pads- အဆိုပါ pads များသည် ခွေး၏ရှေ့ယက်များတွင် တည်ရှိပြီး "ဘရိတ်" တစ်မျိုးအဖြစ် လုပ်ဆောင်ကာ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် ချော်လဲခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးပါသည်။

• Ergôs: ဟုလည်းလူသိများပါသည်။ ခွေး၏ "ပဉ္စမလက်ချောင်း" အနေဖြင့် ergo ကို အတွင်းလက်ချောင်းအဖြစ် သတ်မှတ်ပြီး လူ့လက်မနှင့် ဆင်တူသော လုပ်ဆောင်ချက်ရှိသည်။ ဆိုလိုသည်မှာ၊ ခွေးကလေးသည် အစာနှင့် အခြားအရာဝတ္ထုများကို ကိုင်ဆောင်နိုင်သူဖြစ်သည်။

ခွေး- ခွေးများသည် ခန္ဓာကိုယ်၏ ဤအစိတ်အပိုင်းကို အထူးဂရုစိုက်ရန် လိုအပ်သည်

ခွေးခြေသည်းသည် သဘာဝအတိုင်း ပို၍ခံနိုင်ရည်ရှိသောကြောင့်၊ pads တွေက ပိုကြမ်းပြီး ပိုထူတယ်။ သို့တိုင်၊ ပြဿနာများနှင့် ရောဂါများကို ရှောင်ရှားရန် ဤတိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်၏ ဤဒေသကို သတိထားရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ကျူရှင်ဆရာသည် တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းမှုနှင့် အဖုံးများအနီးရှိ ဆံပင်ရိတ်ခြင်းကဲ့သို့သော ကိစ္စရပ်များကို အမြဲဂရုပြုသင့်သည်။

ကပ်ပါးပိုးများပေါက်ဖွားခြင်းမှ ကာကွယ်ရန် ဤဒေသတွင် ဆံပင်ကို ဖြတ်ရန် လိုအပ်သည် ( မှင်များကဲ့သို့) နှင့် ဘက်တီးရီးယားများသည် သင့်သူငယ်ချင်း၏ ခြေသည်းများတွင် ပြဿနာများဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဒါ့အပြင် ဒီဧရိယာမှာရှိတဲ့ အင်္ကျီအရှည်က ခြေသည်းတွေကို ပိုချောစေနိုင်ပါတယ်။

နောက်ထပ် အရေးကြီးသော သတိပေးချက်မှာ သင့်ခွေးအား လမ်းလျှောက်မသွားရန် ဖြစ်သည်။ကတ္တရာ၏ အပူချိန်မြင့်လာသောအခါ နေရောင်သည် အလွန်ပြင်းထန်သောကြောင့် ခွေးခြေသည်းကို လောင်ကျွမ်းစေပြီး နာကျင်စေသည်။ နံနက်စောစော၊ နံနက် ၆ နာရီမှ ၁၀ နာရီကြား သို့မဟုတ် ညနေခင်း (ညနေ ၄ နာရီနောက်ပိုင်း) တွင် နေရောင်ခြည်သည် ပြင်းထန်မှုနည်းသောအချိန်ကို အမြဲနှစ်သက်သည်။ လမ်းလျှောက်ပြီးနောက်၊ သန့်ရှင်းသော၊ စိုစွတ်သောအ၀တ်စဖြင့် သို့မဟုတ် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များအတွက် ဖော်ပြထားသည့် ရေစိုသောအ၀တ်စဖြင့် ခြေသည်းများကို အမြဲဆေးကြောပါ။

ခွေးလက်သည်း- ဧရိယာကို မည်ကဲ့သို့ သန့်ရှင်းရမည်နည်း။

လူများကဲ့သို့ပင် သင့်ခွေးလေးသည်လည်း လိုအပ်ပါသည်။ လက်သည်းများကို ဖြတ်တောက်ပြီး ခြေသည်းခြေသည်းများ ပေါက်ခြင်းကိုလည်း ခံရနိုင်သည်။ ထို့အပြင် ၎င်းတို့သည် အလွန်ကြာပါက တိရစ္ဆာန်ကို နာကျင်စေခြင်း သို့မဟုတ် အခြားလူများကို မရည်ရွယ်ဘဲ ကုတ်ခြစ်ခြင်းအထိ ဖြစ်နိုင်သည်။ ခွေး၏လက်သည်းအရွယ်အစားသည် တိရစ္ဆာန်လမ်းလျှောက်သည့်လမ်းကို လွှမ်းမိုးနိုင်သည့်အချက်လည်းဖြစ်သည်။

သို့သော် လက်သည်းမည်မျှဖြတ်ရမည်ကို သင်မည်ကဲ့သို့သိသနည်း။ ပေါ့ပါးသောလက်သည်းရှိသည့် ခွေးကလေးများတွင်၊ အကောင်းဆုံးမှာ လက်သည်း၏ အပွင့်လင်းဆုံးနေရာကိုသာ ဖြတ်ရန်ဖြစ်သည်။ အနက်ရောင်လက်သည်း ခွေးများတွင် ရှိနှင့်ပြီးသော ကျူရှင်ဆရာသည် ကွေးညွှတ်သွားသည်အထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖြတ်သင့်သည်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လိုအခြေအနေမျိုးမှာမှ မြွေဟောက်ကို မဖြတ်သင့်ဘူးဆိုတာ သတိရဖို့ ကောင်းပါတယ်။ ဒါက တိရစ္ဆာန်ကို နာကျင်စေပြီး သွေးထွက်စေနိုင်ပါတယ်။ လှီးဖြတ်ရန်အတွက် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန် သီးသန့်ကတ်ကြေး လိုအပ်ပါသည်။ မသေချာပါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန် သို့မဟုတ် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်အရောင်းဆိုင်သို့ အတွေ့အကြုံရှိသူတစ်ဦးဦးကို ခေါ်ယူပြသခြင်းသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။လုပ်ထုံးလုပ်နည်း။

ဒဏ်ရာရထားသော ခွေးခြေသည်း- ဘာလုပ်ရမလဲ။

သင့်သူငယ်ချင်း၏ခြေသည်းများကို ထိခိုက်စေနိုင်သော အဖြစ်များဆုံးပြဿနာအချို့မှာ အဖုအထစ်များ၊ နေရာပြောင်းခြင်းနှင့် ကျိုးသွားခြင်းပင်ဖြစ်ပါသည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ခွေးကလေးသည် ၎င်း၏ခြေဖဝါးကို မတော်တဆ ထိမိပြီး ကြွက်သားများ ရောင်ရမ်းကာ အဖုအပိန့်များ ထွက်လာသောအခါတွင် ပေါက်တတ်ပါသည်။ စွက်ဖက်မှုမလိုအပ်ဘဲ ခဏအကြာတွင် တိုးတက်လေ့ရှိသော အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်က အရမ်းနာကျင်နေပုံပေါ်ရင် တိရစ္ဆာန်ဆရာဝန်ဆီ ခေါ်သွားတာက အကောင်းဆုံးဖြေရှင်းချက်ပါပဲ။ ထို့ကြောင့် ဆရာဝန်က မည်သည့် အတိုင်းအတာကို ဆောင်ရွက်ပေးသင့်သည်ကို စစ်ဆေးနိုင်ပါသည်။

တစ်ဖန် ရွေ့ပြောင်းခြင်းသည် ခွေးခြေသည်းများ၏ ပါးစပ်ကို တိုက်ရိုက်သက်ရောက်စေပြီး အရိုးနေရာများကို ပြောင်းလဲစေသည်။ တိရိစ္ဆာန်များတွင် နာကျင်ကိုက်ခဲမှုများစွာကို ဖြစ်စေသည့် အလွန်သိသာထင်ရှားသော အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာထံ ခေါ်ဆောင်ကာ အကောင်းဆုံးကုသမှုကို ရယူရန် လိုအပ်ပါသည်။ အချို့ကိစ္စများတွင် ခွဲစိတ်မှု လိုအပ်နိုင်သည်။

ခွေး၏ခြေသည်းအရိုးကျိုးခြင်းတစ်မျိုးမျိုးခံစားရသောအခါ ခွဲစိတ်မှုသည် အမြဲတမ်းနီးပါးအကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အရိုးကျိုးသွားသောကြောင့် ခွဲစိတ်မှုလုပ်ထုံးလုပ်နည်းသည် ဥပမာအားဖြင့် ခွဲစိပ်များအသုံးပြုခြင်းထက် များစွာပိုမိုထိရောက်မှုရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ သို့သော် သတိရပါ- သင့်သူငယ်ချင်းကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန် လိုအပ်သည့်သဘောထားကို သိရန် ဘာသာရပ်ဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်သူတစ်ဦး၏ ထင်မြင်ချက်ကို အမြဲရှာဖွေပါ။

ခွေးခြေသည်း- ထိခိုက်စေနိုင်သော အခြားပြဿနာများကို ကြည့်ပါ။ဒေသ

• ဓာတ်မတည့်မှု- ဝတ်မှုန်ကဲ့သို့သော အရာအချို့နှင့် ထိတွေ့ခြင်းက တိရစ္ဆာန်၏အရေပြားပေါ်တွင် ဓာတ်မတည့်မှုပြဿနာကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဒါကြောင့် သင့်သူငယ်ချင်းရဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အမြဲစောင့်ကြည့်ပြီး ဓာတ်မတည့်မှုဖြစ်နိုင်ခြေကို ရှောင်ရှားပါ။

• မီးလောင်မှုများ- ပူလောင်မှုသည် သင်ထင်ထားသည်ထက် ပိုအဖြစ်များပြီး ၎င်းတို့သည် အများအားဖြင့် အလွန်ပူပြင်းသော မြေပြင်နှင့် ထိတွေ့ခြင်းကြောင့် ဖြစ်တတ်ပါသည်။ ၎င်းတို့ကို ရှောင်ရှားရန် အကြံပြုချက်မှာ နေပူလွန်းသည့်အချိန်များတွင် ခွေးကို လမ်းလျှောက်ရန်ဖြစ်သည်။

• အရေပြားခြောက်သွေ့ခြင်း- အပူချိန်ကျဆင်းလာသည်နှင့်အမျှ ခွေးခြေသည်းသည် ခြောက်သွေ့လာပြီး ယေဘုယျအားဖြင့် သင့်အရေပြားများ ခြောက်သွေ့သွားနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ ဤအခြေအနေကို ပြေလည်အောင် ကူညီပေးနိုင်သည့် ခွေးသီးသန့် အစိုဓာတ်ထိန်းခရင်မ်များ ရှိပါသည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် ဆွေးနွေးပါ။

• ကပ်ပါးကောင်များ- ယေဘုယျအားဖြင့်၊ ယက်ဧရိယာရှိ ကပ်ပါးကောင်များ၏ အသွင်အပြင်သည် အဖုံးများပတ်ထားသော ဆံပင်များနှင့် ဆက်စပ်နေသည် - ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့ကို ပုံမှန်ဖြတ်ရမည်ဖြစ်သည်။ လှေးများ၊ မှက်များနှင့် ကြွက်များသည် အဖြစ်အများဆုံး ကပ်ပါးပိုးများဖြစ်သည်။ ကျူရှင်ဆရာသည် တိရစ္ဆာန်၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် ၎င်းတို့အနက်မှ တစ်စုံတစ်ရာ ပါဝင်နေသည်ကို သတိပြုမိပါက၊ တိရိစ္ဆာန်နှင့် ခွေးလှေးယားယံ ကုထုံးများ အသုံးပြုခြင်းကဲ့သို့သော ပြဿနာကို အဆုံးသတ်ရန် အစီအမံများ ပြုလုပ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

• စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာပြဿနာများ- အလွန်အကျွံစိတ်ဖိစီးမှု သို့မဟုတ် စိုးရိမ်သောကအခြေအနေများသည် ခွေးကို နည်းလမ်းတစ်ခုအနေဖြင့် ၎င်း၏ခြေသည်းကို ကိုက်ခြင်း သို့မဟုတ် လျှာဖြင့်ကိုက်ခြင်းအလေ့အထကို ဖြစ်ပေါ်စေသည်"ကယ်ဆယ်ရေးစခန်း"။ ၎င်းသည် ဒေသအတွင်း ဒဏ်ရာများကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ ဒီလိုမဖြစ်အောင် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ရဲ့ အပြုအမူကို အမြဲသတိထားပါ။

သင်မသိသေးတဲ့ ခွေးခြေသည်းနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ရယ်စရာကောင်းတဲ့ အချက် 6 ချက်

1) ခွေးကလေးရဲ့ ခြေသည်းနဲ့ အရွယ်အစားကို သိနိုင်ပါတယ်။ သိရှိရန်၊ ဒေသကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာရုံသာ။ သူမသည် အချိုးအစားမညီဘဲ ကျန်ခန္ဓာကိုယ်ထက် ပိုကြီးနေပါက၊ သူမသည် များစွာကြီးထွားနေသေးသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ခွေးခြေသည်းက ပိုသေးရင် အရွယ်အစားက သေးသွားမယ်။

2) ခွေးများတွင် စုစုပေါင်း အရိုးပေါင်း 319 ခန့်ရှိသော်လည်း အများစုမှာ တိရိစ္ဆာန်၏ ခြေသည်းများ သီးသန့်ဖြစ်သည်။ ဒီလိုသေးငယ်တဲ့ဒေသမှာ အရိုးတွေ အများကြီးရှိတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူသိလဲ၊

3) လမ်းလျှောက်ပြီးနောက် ခွေးခြေသည်းနှိပ်နယ်ပေးပါ။ ၎င်းသည် တိရိစ္ဆာန်အား ပြေလျော့စေပြီး တင်းမာမှုကို သက်သာစေသည် - ၎င်းကိုပင် ငြိမ်သက်စေနိုင်သည်။ ချစ်ခင်မှုကို မကြိုက်ရင် အတင်းအကြပ် မလုပ်ပါနဲ့ ၊

4) ခွေးများ၏ “ပဉ္စမလက်ချောင်း” ဟုခေါ်သော နှင်းခူများသည် တိရစ္ဆာန်များ- ကစားရန်ဖြစ်စေ စားသောက်ရန်ဖြစ်စေ အရာတစ်ခုကို ဖမ်းယူလိုသောအခါတွင် အလွန်အသုံးဝင်ပါသည်။ ခေါင်းအုံးကဲ့သို့သော ကူရှင် သို့မဟုတ် စုပ်ယူမှုဆိုင်ရာ အကျိုးသက်ရောက်မှုများနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် ၎င်းတို့သည် များစွာကွာခြားမှု မရှိပေ။

5) ခွေးခြေထောက်၏အရိုးများသည် ၎င်း၏ခြေဖနောင့်တွင်မဟုတ်ဘဲ ၎င်း၏ခြေချောင်းများကိုသာ အဓိကအားထားလေ့ရှိသောကြောင့် တိရစ္ဆာန်သည် ၎င်း၏ခြေဖနောင့်ကို ထောက်ထားရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။

6) ထိုအနံ့ဆိုးများသောအားဖြင့် ခွေးခြေသည်းမှာ ဘက်တီးရီးယားနဲ့ မှိုတွေကြောင့် ဖြစ်တတ်ပေမယ့် တိရစ္ဆာန်ကို အန္တရာယ်မပေးပါဘူး။