Heilsa hunds veltur á mikilli umhyggju fyrir líkama dýrsins - þar með talið lappirnar! Það eru þeir sem veita allan nauðsynlegan stuðning svo að hvolpurinn geti hlaupið, leikið sér og hoppað, eins og hann vill. Margir kennarar taka ekki tilhlýðilega gaum að loppu hundsins og það getur endað með því að koma af stað ýmsum vandamálum á svæðinu sem veldur dýrinu mikil óþægindi. Við höfum safnað saman hér öllu sem þú þarft að vita um þennan hluta líkama hundsins: allt frá umönnun og sjúkdómum sem geta haft áhrif á svæðið, til forvitnilegra bragða og grunnbragða (til dæmis hvernig á að kenna hundinum að gefa loppu). Athugaðu það!

Skiljið líffærafræði hundsloppa

• Neglur: Hundsnögl virkar sem eins konar „kló“ fyrir dýrið, þar sem það er þú getur einnig notað þetta svæði líkamans sem varnar- og/eða árásarkerfi. Það er svæði sem þarf að hugsa mjög vel um og sem ætti að skera reglulega til að koma í veg fyrir að dýrið slasist sjálft eða annað fólk óviljandi.

• Stafrænir púðar: þessi hluti samsvarar „fingur“ hunda, mjúkasti hlutinn er staðsettur við enda loppunnar. Púðarnir hjálpa til við að draga úr högginu og virka sem einskonar höggdeyfar.

• Metacarpal púðar: í grundvallaratriðum samsettar úr fitu, þetta er svæðið sem samsvarar lófanum. Vegna mikils magns affita til staðar, hvolpurinn getur stigið á kalt land án vandræða, en þú verður að vera meðvitaður um jarðveg með mjög heitum hita, þar sem það getur valdið óþægindum fyrir dýrið.

• Púðar ( púðar) úlnliðspúðar: þessir púðar eru staðsettir á framlappum hundsins, virka sem eins konar „bremsa“ og koma í veg fyrir að gæludýrið renni.

• Ergôs: einnig þekkt sem "fimmti fingur" hundsins er ergo talið innri fingur og hefur svipaða virkni og þumalfingur manna. Það er, það er með honum sem hvolpurinn getur haldið á mat og öðrum hlutum.

Klöpp: hundar þurfa sérstaka aðgát við þennan hluta líkamans

Kópur hunds er náttúrulega ónæmari, þar sem púðarnir eru grófari og þykkari. Það er samt afar mikilvægt að vera mjög varkár með þetta svæði líkama dýrsins til að forðast vandamál og sjúkdóma. Af þessum sökum ætti kennari alltaf að huga að atriðum eins og hreinlæti og rakstur hársins sem eru nálægt púðunum.

Klippa þarf hárið á þessu svæði til að koma í veg fyrir útlit sníkjudýra ( eins og mítla) og bakteríur, sem geta valdið vandamálum í loppu vinar þíns. Einnig getur langi feldurinn á þessu svæði gert lappirnar sleipari.

Önnur mjög mikilvæg varúðarráðstöfun er að fara ekki með hundinn þinn í göngutúrþegar sólin er mjög sterk, þar sem hár hiti malbiksins getur endað með því að brenna og skaða lappirnar á hundinum. Viltu alltaf snemma morguns, á milli 6am og 10am, eða seint síðdegis (eftir 4pm), þegar sólin er minna árásargjarn. Eftir gönguna skaltu alltaf þrífa lappirnar með hreinum, rökum klút eða með blautþurrkum sem ætlaðar eru gæludýrum.

Hundanögl: hvernig á að þrífa svæðið?

Eins og fólk þarf hvolpurinn þinn líka að skera neglurnar og gæti þjáðst af inngróinni tánögl. Einnig, ef þeir verða of langir, gætu þeir endað með því að meiða dýrið eða klóra annað fólk óviljandi. Stærð naglanna á hundinum er líka þáttur sem hefur áhrif á hvernig dýrið gengur, þar sem það getur endað með því að vera í veginum.

En hvernig veistu hversu mikið af nöglum þarf að klippa? Hjá hvolpum sem eru með ljósari neglur er tilvalið að klippa aðeins gegnsærasta svæði nöglunnar. Þegar í svörtum naglahundum ætti umsjónarkennari að klippa smátt og smátt þar til beygingin kemur. En það er þess virði að muna að undir engum kringumstæðum ættir þú að skera kolann, ha? Þetta getur valdið dýrinu miklum sársauka og blæðingum. Til að gera skurðinn þarftu gæludýrsskæri. Ef þú ert ekki viss er best að fara með hundinn þinn til dýralæknis eða gæludýrabúðar til að láta einhvern með reynslu gera verkið.málsmeðferð.

Slasaður hundalappi: hvað á að gera?

Sum algengustu vandamálin sem geta haft áhrif á lappir vinar þíns eru marblettir, liðskipti og jafnvel beinbrot. Slys getur til dæmis orðið þegar hvolpurinn slær óvart í loppuna einhvers staðar og vöðvinn endar með því að bólgna og mynda marbletti. Það er ástand sem venjulega lagast eftir smá stund, án þess að inngripa þurfi til. Hins vegar, ef gæludýrið virðist vera í miklum sársauka, er besta lausnin að fara með það til dýralæknis. Þannig getur læknirinn athugað hvort gera eigi einhverjar ráðstafanir.

Skiptingin hefur aftur á móti bein áhrif á liðskiptingu lappa hundsins, sem veldur því að beinið breytist um stað. Það er oft mjög áberandi ástand sem veldur miklum sársauka hjá dýrinu og nauðsynlegt er að fara með gæludýrið til dýralæknis til að leita bestu meðferðar. Í sumum tilfellum getur skurðaðgerð verið nauðsynleg.

Þegar loppa hundsins verður fyrir einhvers konar beinbrotum er skurðaðgerð næstum alltaf besti kosturinn. Þetta er vegna þess að þar sem beinið var brotið er skurðaðgerðin yfirleitt mun árangursríkari en til dæmis að nota spelku. En mundu: leitaðu alltaf álits sérfræðings um efnið til að vita hvaða viðhorf er nauðsynlegt til að sjá um vin þinn.

Hundalapp: sjá önnur vandamál sem geta haft áhrif ásvæði

• Ofnæmi: snerting við ákveðin efni, eins og frjókorn, getur kallað fram ofnæmiskreppu á húð dýrsins. Svo fylgstu alltaf með umhverfi vinar þíns svo hann eigi ekki á hættu að vera með ofnæmi.

• Brunsbruna: Brunasár eru algengari en þú gætir haldið og orsakast venjulega af snertingu við mjög heitan jörð. Til að forðast þá er mest mælt með því að ganga með hundinn á stundum þegar sólin er ekki svo sterk.

• Húðþurrkur: Með lækkandi hitastigi getur loppa hundsins endað með því að verða þurr, sem og húðin almennt. Þess vegna eru til rakagefandi krem ​​fyrir hunda sem geta hjálpað til við að komast í kringum þessar aðstæður. Talaðu við dýralækni.

• Sníkjudýr: Almennt er útlit sníkjudýra á lappasvæðinu tengt hárinu sem umlykur púðana - af þessum sökum verður að klippa þá reglulega. Flóar, mítlar og maurar eru algengustu sníkjudýrin. Ef kennari tekur eftir því að einhver þeirra sé til staðar í líkama dýrsins er nauðsynlegt að gera ráðstafanir til að binda enda á vandamálið - svo sem notkun mítla- og flóalyfja.

• Sálfræðileg vandamál: aðstæður þar sem streitu eða kvíða eru mikil geta valdið því að hundurinn þróar með sér þann vana að bíta eða sleikja sína eigin loppu."léttir". Þetta gæti endað með því að valda marbletti á svæðinu. Vertu alltaf meðvitaður um hegðun gæludýrsins þíns til að koma í veg fyrir að þetta gerist!

6 skemmtilegar staðreyndir um loppu hunds sem þú vissir líklega ekki

1) Það er hægt að vita stærð hvolps eftir loppunni. Til að komast að því skaltu bara greina svæðið. Ef hún er óhófleg og stærri en restin af líkamanum þýðir það að hún á enn eftir að stækka mikið. Ef loppan á hundinum er minni verður stærðin lítil.

2) Hundar eru með um 319 bein samtals, en flest þeirra eru eingöngu hluti af loppum dýrsins. Hver vissi að svona pínulítið svæði hefði svo mikið af beinum, ekki satt?

3) Eftir göngutúr skaltu prófa hundaloppanudd. Þetta hjálpar dýrinu að slaka á og létta spennu - og getur jafnvel gert það rólegra. Ekki heimta ef honum líkar ekki ástúðin, allt í lagi?!

4) Döggklærnar, kallaðar „fimmti fingur“ hunda, eru mjög gagnlegar þegar dýrið vill „grípa“ hlut - annað hvort til að leika sér eða borða. Þeir skipta ekki miklu þegar kemur að því að dempa eða gleypa högg, eins og kodda.

5) Fótabein hunds eru nauðsynleg fyrir stuðning hans þar sem dýrið hallar sér oftast á tærnar en ekki á hælinn.

6) Óþægileg lyktin semsem venjulega fylgir loppu hunds stafar af bakteríum og sveppum á svæðinu en skaða dýrið ekki.