Hundar þurfa ekkert mjög dýrt eða nútímalegt til að leika sér og skemmta sér og hundabeinið er ein besta sönnunin fyrir því. Komdu bara með bein og dýrið getur eytt klukkustundum í að naga það án þess að hafa áhyggjur af öðru. En þrátt fyrir þá afþreyingu sem hundabeinið býður upp á er líka mikilvægt að huga að þeim afleiðingum sem leikurinn getur haft í för með sér ef ekki er farið með nauðsynlega aðgát.

Með það í huga höfum við útbúið infografík útskýrir allt um mismunandi tegundir beina - náttúrulegt, reykt, nælon og leður -, sem og kosti og galla þess að setja hlutinn inn í rútínu hundsins þíns. Athugaðu það!

Þegar öllu er á botninn hvolft, geturðu gefið hundi bein til að tyggja eða ekki?

Ein af stærstu efasemdum kennara er að komast að því hvort hófar og bein fyrir hunda séu örugg eða ekki. Það er vegna þess að þrátt fyrir að vera mjög vel þegið af loðnu vinum okkar, geta þessi „leikföng“ valdið ýmsum mjög óþægilegum vandamálum fyrir heilsu þessara dýra ef þau eru notuð á óviðeigandi hátt. En við skulum fara eftir hlutum, allt í lagi?!

Til að byrja með er engin ástæða til að djöflast í beininu. Hundum finnst gaman að tyggja og leika við hann og ef umsjónarkennari er varkár mun verkið varla skapa neina hættu fyrir gæludýrið. Við the vegur, það eru nokkrir kostir þegar boðið er upp á bein til hundsins, eins og orkueyðsla - þegar allt kemur til alls mun hundurinn eyða miklum tíma í að leika við það - og lækkuninaf streitu og kvíða. Auk þess hafa beinin svipaða virkni og hundatönn, nudda tannholdið og fullnægja bítþörf gæludýrsins. Aukabúnaðurinn aðstoðar einnig við tannhirðu, fjarlægir vandamál eins og myndun veggskjölds og tannsteins hjá hundum.

Á hinn bóginn eru vissulega einhverjir ókostir við notkun beina. Ef efnið er of stíft getur brotnað hundatönn. Ef hundabeinið er of „viðkvæmt“ brotnar það auðveldlega og á hættu á að dýrið gleypi það, skilur hundinn eftir að kæfa eða jafnvel valda köfnun. Einnig er hætta á að gleypa litla brotna bita sem gætu stungið í meltingarfæri gæludýrsins eða valdið stíflu í þörmum.

Tegundir beina fyrir hunda: vita hvaða beina á að nota (og hver á að forðast!)

Náttúruleg hundabein: mest mælt með eru nautgripir eða dýrabein svínakjöt. Auk þess að útvega mikið magn af brjóski og jafnvel kjöti eru þessi bein venjulega stærri og ekki hætta á að þau verði kyngt. Forðast skal kjúklingabein þar sem þau eru mjög viðkvæm og lítil.

Nylonbein fyrir hunda: þetta er mjög vel heppnað leikfang og passar inn á listann yfir tegundir tanna. Líkanið er framleitt úr efnum sem eru ekki eitruð fyrir hunda og geta verið harðari eða mýkri.myllur. Þar sem það er úr nylon ætti dýrið ekki að neyta þess, aðeins notað sem skemmtun í leikjum.

Reykt hundabein: eru venjulega náttúruleg hundabein, en þeim geta fylgt rotvarnarefni, krydd og gervibragðefni meðan á reykingum stendur. Þetta ferli endar líka oft með því að gera beinið viðkvæmara og stökkara. Allt þetta getur skaðað heilsu dýra, svo það ætti að forðast það.

Leðurbein fyrir hunda: þetta er heldur ekki einn besti kosturinn til að bjóða hundinum þínum. Auk þess að ganga í gegnum mismunandi efnaferla eru leðurbein erfið fyrir líkamann að melta og geta til dæmis skilið hundinn eftir með niðurgang.

Þú getur boðið hundi bein, svo framarlega sem það er gert með varúð

Ef þú ert að hugsa um að gefa hundi bein til að tyggja, farðu varlega. Við höfum þegar séð að þrátt fyrir að líta út eins og meinlaus leikur, þá fylgja smábeinunum nokkrar hættur. Þannig að eitt af bestu ráðunum til að lenda ekki í neinum vandræðum er að velja alltaf varahluti sem hæfir hundinum - og það er jafnvel gott að tala við dýralækni áður en þú tekur þá ákvörðun á eigin spýtur. Jafnvel með útgáfu fagmanns er önnur mikilvæg varúðarráðstöfun að hafa umsjón með leiknum bara ef svo ber undir.

Forðastu líka alltaf bein sem eru brotin, brothætt, of hörð eða þess háttarhafa verið soðnar/bakaðar. Það þýðir að afgangur af hádegismat getur ekki farið beint í hundinn þinn, allt í lagi? Þegar beinið er soðið eða bakað verður það stökkt. Ekki gleyma líka að fylgjast með hvort eiturefni fyrir hunda eru í beinum.

Að lokum, viðvörun: ekki bjóða hvolpum bein, sérstaklega ef dýrið er að skipta um tann eða er ekki enn með allar varanlegar tennur. Í því tilviki er best að leita að tönnum sem henta virkilega stigi dýrsins.