Երբ խոսքը վերաբերում է ձեր կատվի առողջությանը, դուք չեք կարող չափազանց զգույշ լինել: Չնայած ընտանի կենդանիների մեծ մասը առողջ է մեծանում, մենք չենք կարող անտեսել, որ կատվային օրգանիզմը կարող է նաև զարգացնել մի շարք անհանգստացնող հիվանդություններ, ինչպիսին է կատվային միկոպլազմոզը: Անունը կարող է բարդ թվալ, բայց պատկերը ոչ այլ ինչ է, քան անեմիայի մի տեսակ, որը կարող է վատթարանալ ժամանակի ընթացքում: Ավելի լավ հասկանալու համար, թե ինչպես է այս հիվանդությունը դրսևորվում կատուների մարմնում, որոնք են դրա հիմնական ախտանիշները և ինչպես է բուժվում կատվային միկոպլազմոզը, Պատաս դա Կասան հարցազրույց է տվել անասնաբույժ Մաթեուս Մորեյրայից: Տեսեք, թե ինչ է նա ասել մեզ և մաքրեք ձեր բոլոր կասկածները այս հիվանդության վերաբերյալ ստորև:

Ի՞նչ է կատվային միկոպլազմոզը և ինչպե՞ս է փոխանցվում հիվանդությունը: հիվանդություն, որն այնքան էլ տարածված չէ: «Միկոպլազման բակտերիա է, որը կարող է առաջացնել սակավարյունություն և այլ թուլացնող պայմաններ ընտանի կատվազգիների մոտ: Սակայն շատ դեպքերում դա ենթկլինիկական վիճակ է, այսինքն՝ կատվիկը վարակվածության ախտանշաններ չի ցուցաբերում»,- պարզաբանում է անասնաբույժը։ Չնայած դրան, հարկ է նշել, որ կատվային միկոպլազման կարող է դրսևորվել ավելի սուր՝ առաջացնելով անեմիա, որը տատանվում է մեղմից մինչև ծանր: Երբ դա տեղի է ունենում, ախտանշաններն ավելի պարզ են դառնում, որ ինչ-որ բան լավ չի ընթանում հիվանդի առողջության հետpet.

Հիվանդության փոխանցման մասին Մաթեուսը պարզաբանում է. «Դա կարող է առաջանալ խայթոցների, արյան և տրանսպլացենտային փոխներարկման հետևանքով առաջացած վերքերի միջոցով։ Այնուամենայնիվ, ամենատարածված ձևը վեկտորացվում է հեմատոֆագ հոդվածոտանիներով, որոնց հիմնական վեկտորը լուն է»: Հենց այս պատճառով է, որ հատուկ խնամք պետք է ցուցաբերվի լուերի և տզերի հնարավոր վարակման և կատուների կռվի ժամանակ խայթոցների դեպքում (հատկապես այն կատվազգիների դեպքում, որոնք ստերիլիզացված չեն և հաճախ դուրս են գալիս տնից):

Որոշ մարդիկ կարող են նույնիսկ զարմանում է, թե արդյոք կատվային միկոպլազմոզը փոխանցվում է մարդկանց, բայց միայն կատվայիններն են տառապում այս վարակից: Ավելին, անասնաբույժի կողմից արված ևս մեկ կարևոր դիտարկումն այն է, որ ռետրովիրուսներով (FIV/FELV) վարակված կենդանիները ավելի հակված են զարգացնելու և դրսևորելու կլինիկական նշաններ:

Կատուների մոտ միկոպլազմոզի 7 ախտանիշ, որոնցից պետք է ուշադրություն դարձնել

Կատուների մեծամասնությունը սովորաբար ցույց չի տալիս կլինիկական ախտանիշներ, որ նրանք ունեն կատվային միկոպլազմոզ, և բուժման կարիք չկա: «Այս դեպքերում միկոպլազման սովորաբար հայտնաբերվում է միայն սովորական հետազոտությունների ժամանակ», - ասում է Մաթեուսը: Այնուամենայնիվ, երբ հիվանդությունը սկսում է դրսևորվել և վատթարանալ, որոշ նշաններ կարող են նկատվել, ինչպիսիք են՝

• Անեմիա

• ախորժակի բացակայություն

• Քաշի կորուստ

• գունատ լորձաթաղանթներ

• դեպրեսիա

• ընդլայնված փայծաղ

• դեղնախտ (միայն որոշ դեպքերում,բնութագրվում է լորձաթաղանթների դեղինացումով)

Միկոպլազմա կատուների մոտ. ինչպե՞ս է ախտորոշվում:

«Կատուների մոտ միկոպլազմայի ախտորոշման երկու մեթոդ ունենք. առաջինը արյան քսուքն է, որն արվում է ականջի ծայրից արյուն հավաքելով, սակայն ցածր զգայունության պատճառով հազվադեպ է կիրառվում։ Երկրորդ՝ մենք ունենք նաև PCR տեխնիկան, որն ամենաօգտագործվողն ու ամենահուսալին է կատուների մեջ հարուցիչը հայտնաբերելու համար»,- բացահայտում է բժիշկը։ Հետևաբար, շատ կարևոր է օգնություն խնդրել որակյալ և վստահելի մասնագետից, երբ ձեր կատվիկի առողջության հետ ինչ-որ բան այն չէ: Սա ամենաանվտանգ և ամենաարդյունավետ միջոցն է ճիշտ ախտորոշում ստանալու և այնուհետև յուրաքանչյուր դեպքի համար առավել համապատասխան բուժում սկսելու համար (անհրաժեշտության դեպքում): Թեև կատվային միկոպլազմոզը միշտ չէ, որ սիմպտոմատիկ է, սովորական խորհրդատվությունները կարող են օգնել բացահայտել կենդանու ցանկացած տեսակի անոմալիա:

Կատվային միկոպլազմոզի բուժումը հնարավոր է միայն պատշաճ բուժմամբ

Բարեբախտաբար, միկոպլազմոզ ֆելինա կարող է լինել: բուժվում է, եթե ճիշտ բուժվի, ըստ Մաթեուսի. «Հնարավոր է հասնել հիվանդության կլինիկական բուժման: Բուժումն իրականացվում է հակաբիոտիկներով և օժանդակ դեղամիջոցներով, որոնք ցուցված կլինեն ըստ ներկայացված ախտանիշների»։ Կախված պայմանի ծանրությունից՝ մասնագետն ընդգծում է, որ հնարավոր է՝ անհրաժեշտ լինի իրականացնել աարյան փոխներարկում.

Հարկ է նաև նշել, որ չնայած այս հիվանդության կրկնությունն այնքան էլ տարածված չէ, այն կարող է առաջանալ: Ամեն դեպքում, կարևոր է չտրվել ձեր ընտանի կենդանուն ինքնուրույն բուժելու գայթակղություններին, քանի որ դա կարող է վնասակար լինել կենդանու առողջության համար: Միշտ օգնություն խնդրեք որակավորված մեկից, նույնիսկ եթե ձեր ընտանի կենդանուն նախկինում հանդիպել է այս խնդրին:

Հնարավո՞ր է կանխել կատվային միկոպլազմոզը:

Կատվի միկոպլազմոզի դեպքում միանգամայն հնարավոր է կանխարգելիչ միջոցներ ձեռնարկել: Քանի որ այս հիվանդության հիմնական փոխանցողը լուսն է, ուստի ձեր չորքոտանի ընկերոջ վարակումը կանխելու լավագույն միջոցը մակաբույծների վարակման հնարավորության բացառումն է: Լսային օձիքների օգտագործումը կարող է շատ օգտակար լինել՝ ի լրումն այն միջավայրի հաճախակի մաքրման, որտեղ կատուն ապրում է: Կատուների ամորձումը ևս մեկ միջոց է, որն ի վերջո օգնում է կանխել կատվային միկոպլազմոզը (և մի շարք այլ հիվանդություններ), քանի որ կատուն նվազեցնում է փախուստի փորձերը և, հետևաբար, փողոցում այլ կատվայինների հետ կռվելու հնարավորությունը: