Շան առնանդամը զգայուն շրջան է և ենթակա է հիվանդությունների՝ օրգանի ազդեցության պատճառով: Ֆիմոզը և պարաֆիմոզը շների մոտ ավելի տարածված են, քան դուք կարծում եք, և, նույնիսկ նման անուններով, դրանք տարբեր պաթոլոգիաներ են, որոնք ազդում են շների օրգանի վրա. մինչդեռ ֆիմոզը դժվարացնում է գլխուղեղի մերկացումը, պարաֆիմոզը բարդություն է, որի դեպքում նախամաշկի մաշկը հետ է քաշվում: իսկ ընտանի կենդանուն չի կարող ծածկել լամպը: Լավ նորությունն այն է, որ կա բուժում, և բուժումը նման է մարդու պայմանների խնամքին:

Սակայն շան դեպքում ավելի մեծ ուշադրություն է պետք, որպեսզի չբարդացնեն թերապիան, որը կարող է ցավոտ լինել: Մենք հավաքել ենք որոշ տեղեկություններ շների պարաֆիմոզի և ֆիմոզիայի մասին՝ ի լրումն ամենօրյա խնամքի առաջարկությունների: Ստուգե՛ք այն:

Շների ֆիմոզ և պարաֆիմոզ. ո՞րն է տարբերությունը:

Շան առնանդամը քարանձավային մկան է, որը մենք տեսնում ենք միայն այն ժամանակ, երբ այն բացահայտվում է: Ձևավորվում է նախաբազուկով (մաշկով, որը ծածկում է ամբողջ ներքին շրջանը), մարմինը (ներքին տարածքը), արմատը (մարմինը միացնում է սիստատիկ կամարին՝ շների կոնքի մի տեսակ) և գլխուղեղից (ծածկույթը, որը մերկացվում է էրեկցիայի ժամանակ), օրգանը միզածորանի խոռոչը և հատման ժամանակ սերմնահեղուկի արտանետման համար պատասխանատու: Ֆիմոզը և պարաֆիմոզը տարբեր բարդություններ են, որոնք բնութագրում են գլխուղեղի և մարմնի բացահայտումը, թե ոչ, թեփի միջով: Հասկացեք յուրաքանչյուր պայմանի միջև եղած տարբերությունը.

• Շների ֆիմոզ - Ֆիմոզով շունը կունենաանդամին նախաբազուկի միջով մերկացնելու դժվարություն (այսինքն՝ դուրս հանելու), խնդիր, որն առաջացնում է մեծ ցավ և անհանգստություն։ Այն բուժելի է, բայց կարևոր է դիմել անասնաբուժական առաջարկություններին, որպեսզի չվատթարանան վիճակը: Շների ֆիմոզը սովորաբար բնածին ծագում ունի, սակայն կենդանին այն կարող է զարգանալ նաև վնասվածքից կամ բորբոքումից հետո ապաքինվելուց հետո: Երբ բնածին է, սովորական է, որ ֆիմոզը չունի բացվածք կամ ավելցուկային մաշկ: Ախտանիշները, ինչպիսիք են միզելու դժվարությունը և շների առնանդամի մեջ սեկրեցիայի կուտակումը, հաճախ են հանդիպում:

• Պարաֆիմոզը շների մոտ - Ի տարբերություն ֆիմոզիայի, պարաֆիմոզը շների մոտ բնութագրվում է գլխուղեղի գերցուցվածությամբ: և մարմին. Այս դեպքում դժվարություններ են առաջանում առնանդամը դեպի նախամաշկին հետ քաշելու հարցում։ Դա սովորական, բայց չափազանց ցավոտ խանգարում է, որը կարող է լուրջ դառնալ՝ տեղանքից արյան արտահոսքի և շան առնանդամի վարակվելու վտանգի պատճառով: Լամպի ազդեցության ժամանակն այն է, ինչը տարբերում է էրեկցիան պարաֆիմոզից. սովորաբար էրեկցիան տևում է 15 րոպեից մինչև մեկ ժամ, մինչդեռ պարաֆիմոզը հաղթահարում է այս ժամանակահատվածը: Պատճառները տատանվում են վնասվածքից մինչև նախաբազուկի այտուցվածություն: Բուժում կա, բայց անասնաբուժական հսկողության կարիք ունի:

Շան առնանդամը. ֆիմոզը կամ պարաֆիմոզը համապատասխան բուժում են պահանջում

Ֆիմոզով շունը անասնաբուժական գնահատման կարիք ունի՝ լավագույն բուժումը բացահայտելու համար, որը կարող է լինելկլինիկական կամ վիրաբուժական. Կլինիկական բուժման ժամանակ անասնաբույժը խորհուրդ է տալիս մերսումներ կատարել հակաբորբոքային քսուքներով և քսուքներով՝ խրախուսելու համար գլխուղեղի ելքը նախաբազուկից: Տարածված է նաև տաք կոմպրեսի օգտագործումը և տեղային ցավազրկող միջոցը: Ֆիմոզը պահանջում է տնային խնամքի ռեժիմ, որտեղ անհրաժեշտ կլինի մղել նախիքի մաշկը, որը թաքցնում է գլխուղեղը: Ֆիմոզիայի վիրահատության ժամանակ շունը ենթարկվում է պրոցեդուրա, որը կոչվում է պոստէկտոմիա (հայտնի է որպես թլփատություն), որը բաղկացած է նախաբազուկից մաշկը հեռացնելուց՝ բացումը հեշտացնելու համար:

Շների մոտ պարաֆիմոզի ախտորոշումից հետո անհրաժեշտ է նաև խստորեն հետևել անասնաբուժական առաջարկությունները՝ խնդրի սրությունը զսպելու համար: Ինչպես ֆիմոզիայի դեպքում, պարաֆիմոզի բուժումը բաղկացած է քսուքների և մերսումների օգտագործումից, որոնք խթանում են գլխուղեղի սեղմումը բնական վիճակին: Տեղային հիգիենան անհրաժեշտ է նաև գլխուղեղում բակտերիաների կուտակումը կանխելու համար։ Շների մոտ պարաֆիմոզի վիրահատությունը կատարվում է նաև մաշկի հեռացմամբ, որն այս դեպքում սեղմում է լամպը դեպի դուրս:

Վնասվածքի և վարակի դեմ խնամքը կանխում է շան առնանդամի ֆիմոզը կամ պարաֆիմոզը

Շան առնանդամը զգայուն շրջան է, որը կարող է տառապել վնասվածքներից և նույնիսկ սեռական ճանապարհով փոխանցվող հիվանդություններից, ինչպիսիք են շների վեներական ուռուցքը կամ բակտերիալ բրուցելյոզը: Մեկ այլ հնարավոր խնդիր է շների բալանոպոստիտը, առնանդամի բորբոքումը, որը առաջանում է կռիվներից կամ վնասվածքներիցբակտերիաների հետ շփման մեջ. Ֆիմոզը և պարաֆիմոզը, սակայն, ազդում են շների ցանկացած ցեղատեսակի վրա՝ թափառող շներից մինչև խոշոր շներ, օրինակ՝ բռնցքամարտիկը:

Կաստերացիան նվազեցնում է ուռուցքների զարգացումը և կանխում է պայքարի կամ փախուստի բնազդը, որը հանգեցնում է օրգանների վնասմանը, որը կարող է առաջացնել պայմաններից մեկը. Տանը հետևեք այնպիսի ախտանիշների, ինչպիսիք են չափից ավելի լիզելը և անհանգստությունը: Ինչպես իմանալ, թե շունը ցավում է, շատ պարզ է՝ նա դժվարությամբ է քայլում, բացի ոռնոցից և վարքագծի փոփոխություններից: