آلت تناسلی سگ یک منطقه حساس و مستعد ابتلا به بیماری‌ها به دلیل قرار گرفتن در معرض اندام است. فیموز و پارافیموز در سگ‌ها بیش از آنچه فکر می‌کنید شایع‌تر هستند و حتی با نام‌های مشابه، آسیب‌شناسی‌های متفاوتی هستند که اندام سگ را تحت تأثیر قرار می‌دهند: در حالی که فیموز در معرض دید قرار گرفتن غده را دشوار می‌کند، پارافیموز عارضه‌ای است که در آن پوست پوست ختنه‌گاه جمع می‌شود. و حیوان خانگی نمی تواند لامپ را بپوشاند. خبر خوب این است که درمان وجود دارد و درمان مشابه مراقبت از شرایط در انسان است.

اما در مورد سگ توجه بیشتری لازم است تا درمان را پیچیده نکند. که می تواند دردناک باشد. ما علاوه بر توصیه های مراقبت روزانه، اطلاعاتی در مورد پارافیموز و فیموز در سگ ها جمع آوری کرده ایم. آن را بررسی کنید!

فیموز سگ و پارافیموز: چه تفاوتی با هم دارند؟

آلت سگ یک عضله غاردار است که ما فقط وقتی در معرض آن قرار می‌گیرد می‌بینیم. این اندام توسط پوست ختنه گاه (پوستی که کل ناحیه داخلی را می پوشاند)، بدن (ناحیه داخلی)، ریشه (بدن را به قوس سیاتیک متصل می کند - نوعی لگن سگ سانان) و گلن (نوکی که در هنگام نعوظ در معرض آن قرار می گیرد) تشکیل می شود. حفره مجرای ادرار و مسئول دفع مایع منی در هنگام عبور. فیموز و پارافیموز عوارض متفاوتی هستند که مشخصه قرار گرفتن یا عدم مواجهه سر و بدن از طریق پوست ختنه گاه است. تفاوت بین هر بیماری را درک کنید:

• فیموز سگ - سگ مبتلا به فیموز مبتلا خواهد شدمشکل در قرار دادن عضو از طریق پوست ختنه گاه (یعنی بیرون آوردن آن)، مشکلی که باعث درد و ناراحتی زیادی می شود. قابل درمان است، اما توسل به توصیه های دامپزشکی برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت مهم است. فیموز در سگ ها معمولاً منشأ مادرزادی دارد، اما حیوان نیز می تواند پس از ضربه یا پس از بهبودی از التهاب به آن مبتلا شود. زمانی که فیموز مادرزادی باشد، بدون شکاف یا پوست پرپپوتیوم اضافی، معمول است. علائمی مانند مشکل در ادرار کردن و تجمع ترشح در آلت تناسلی سگ شایع است.

• پارافیموز در سگ - بر خلاف فیموز، پارافیموز در سگ ها با قرار گرفتن بیش از حد در دهان مشخص می شود. و بدن در این مورد، در جمع کردن آلت تناسلی به پوست ختنه گاه مشکلاتی وجود دارد. این یک اختلال شایع اما بسیار دردناک است که به دلیل تخلیه خون از محل و خطر عفونت در آلت تناسلی سگ می تواند جدی شود. زمان قرار گرفتن در معرض لامپ چیزی است که نعوظ را از پارافیموز متمایز می کند - معمولاً نعوظ از 15 دقیقه تا یک ساعت طول می کشد، در حالی که پارافیموز بر این دوره غلبه می کند. علل از ضربه تا تورم در پوست ختنه گاه متغیر است. درمان وجود دارد، اما نیاز به پیگیری دامپزشکی دارد.

آلت سگ: فیموز یا پارافیموز نیاز به درمان مناسب دارد

سگ مبتلا به فیموز نیاز به ارزیابی دامپزشکی برای شناسایی بهترین درمان داردبالینی یا جراحی در درمان بالینی، دامپزشک ماساژ با کرم‌ها و پمادهای ضد التهابی را برای تشویق خروج غده از پوست ختنه‌گاه توصیه می‌کند. استفاده از کمپرس گرم در ناحیه و مسکن موضعی نیز رایج است. فیموز به یک روال مراقبت در منزل نیاز دارد، جایی که لازم است پوست پوست ختنه‌گاهی که غده را پنهان می‌کند فشار داد. در جراحی فیموزیس، سگ تحت عملی به نام پستکتومی (معروف به ختنه) قرار می گیرد که شامل برداشتن پوست از پوست ختنه گاه به منظور تسهیل باز شدن است.

پس از تشخیص پارافیموز در سگ ها نیز لازم است به شدت رعایت شود. توصیه های دامپزشکی برای کنترل شدت مشکل. همانند فیموز، درمان پارافیموز شامل استفاده از پمادها و ماساژهایی است که فشرده شدن غده را به حالت طبیعی تحریک می کند. همچنین رعایت بهداشت موضعی برای جلوگیری از تجمع باکتری در غده ضروری است. جراحی پارافیموز در سگ ها نیز با برداشتن پوست انجام می شود که در این حالت پیاز را به سمت بیرون فشار می دهد.

مراقبت از ضربه و عفونت از فیموز یا پارافیموز در آلت تناسلی سگ جلوگیری می کند

آلت تناسلی سگ ناحیه حساسی است که ممکن است دچار صدمات و حتی بیماری های مقاربتی مانند تومور جنسی سگ یا بروسلوز باکتریایی شود. یکی دیگر از مشکلات احتمالی بالانوپوستیت سگ، التهاب آلت تناسلی ناشی از ضربه ناشی از دعوا یادر تماس با باکتری ها فیموز و پارافیموز، با این حال، هر نژادی از سگ، از سگ های ولگرد گرفته تا سگ های بزرگ مانند باکسر را تحت تاثیر قرار می دهد.

کاستراسیون رشد تومورها را کاهش می دهد و از غریزه مبارزه یا فرار که منجر به آسیب اندام می شود جلوگیری می کند. یکی از شرایط را ایجاد کند. در خانه مراقب علائمی مانند لیس زدن زیاد و ناراحتی باشید. نحوه تشخیص اینکه سگ درد دارد بسیار ساده است: او علاوه بر زوزه کشیدن و تغییر در رفتار، در راه رفتن مشکل خواهد داشت.