O pene do can é unha rexión sensible e susceptible a enfermidades debido á exposición do órgano. A fimose e a parafimose nos cans son máis frecuentes do que se pensa e, aínda con nomes similares, son diferentes patoloxías que afectan ao órgano canino: mentres que a fimose dificulta a exposición do glande, a parafimose é unha complicación na que a pel do prepucio se retrae. e a mascota non pode cubrir o bulbo. A boa noticia é que existe cura e o tratamento é semellante ao coidado das condicións no ser humano.

Sen embargo, no caso do can, é necesario máis atención para non complicar a terapia, que pode ser doloroso. Recollimos información sobre a parafimose e a fimose en cans, ademais de recomendacións de coidados no día a día. Mírao!

Fimosis e parafimosis caninas: cal é a diferenza?

O pene do can é un músculo cavernoso que só vemos cando está exposto. Formado polo prepucio (pel que cobre toda a rexión interna), o corpo (área interna), a raíz (conecta o corpo co arco ciático - unha especie de pelve canina) e o glande (punta que queda exposta durante a erección), o órgano é a cavidade da uretra e a responsable de expulsar o seme durante o cruzamento. A fimose e a parafimose son complicacións diferentes, que caracterizan a exposición ou non do glande e do corpo a través do prepucio. Comprenda a diferenza entre cada condición:

• Fimosis canina - Un can con fimosis terádificultade para expor o membro a través do prepucio (é dicir, apagalo), un problema que causa moita dor e molestias. É tratable, pero é importante recorrer ás recomendacións veterinarias para evitar o empeoramento da condición. A fimose nos cans adoita ter unha orixe conxénita, pero o animal tamén pode desenvolvela despois dun trauma ou despois da recuperación dunha inflamación. Cando é conxénita, é común que a fimose non teña abertura ou exceso de pel prepucial. Son comúns síntomas como dificultades para orinar e acumulación de secreción no pene do can.

• Parafimosis en cans - A diferenza da fimose, a parafimose nos cans caracterízase pola sobreexposición do glande. e corpo. Neste caso, hai dificultades para retraer o pene ata o prepucio. É un trastorno común pero extremadamente doloroso que pode chegar a ser grave debido ao drenaxe de sangue do sitio e ao risco de infección no pene do can. O tempo de exposición do bulbo é o que diferencia a erección da parafimose: normalmente a erección dura de 15 minutos a unha hora, mentres que a parafimose supera este período. As causas van desde traumas ata inchazo do prepucio. Hai cura, pero precisa dun seguimento veterinario.

Pene do can: a fimose ou a parafimose precisan tratamentos axeitados

O can con fimose necesita unha avaliación veterinaria para identificar o mellor tratamento, que pode serclínica ou cirúrxica. No tratamento clínico, o veterinario recomenda masaxes con cremas e ungüentos antiinflamatorios para favorecer a saída do glande do prepucio. Tamén é común o uso de compresas quentes na zona e analxésicos tópicos. A fimose require unha rutina de coidados na casa, onde será necesario empurrar a pel do prepucio que oculta o glande. Na cirurxía da fimose, o can sométese a un procedemento chamado postectomía (coñecido como circuncisión) que consiste na extracción da pel do prepucio para facilitar a apertura.

Tras o diagnóstico de parafimose en cans, tamén é necesario un seguimento estrito. as recomendacións veterinarias para conter a gravidade do problema. Do mesmo xeito que coa fimose, o tratamento da parafimose consiste no uso de pomadas e masaxes que estimulan a compresión do glande ata o seu estado natural. Tamén é necesaria a hixiene local para evitar a acumulación de bacterias no glande. A cirurxía da parafimose en cans tamén se realiza con extirpación da pel que, neste caso, presiona o bulbo cara a fóra.

Os coidados ante traumatismos e infeccións evitan a fimosis ou a parafimose no pene do can

O pene do can é unha rexión sensible que pode sufrir lesións e mesmo enfermidades de transmisión sexual, como un tumor venéreo canino ou a brucelose bacteriana. Outro posible problema é a balanopostite canina, a inflamación do pene derivada de traumas de pelexas ouen contacto con bacterias. A fimosis e a parafimose, porén, afectan a calquera raza de can, desde cans vagabundos ata cans grandes, como o Boxer.

A casteración reduce o desenvolvemento de tumores e evita o instinto de loita ou fuxida que provoca danos nos órganos que poden causar unha das condicións. Na casa, vixía síntomas como lambetadas excesivas e molestias. Como saber se o can ten dor é ben sinxelo: terá dificultades para camiñar, ademais de ouveos e cambios de comportamento.