কুকুৰৰ লিংগ সংবেদনশীল অঞ্চল আৰু অংগটোৰ সংস্পৰ্শলৈ অহাৰ বাবে ৰোগৰ প্ৰতি সহজলভ্য। কুকুৰৰ ফিম’ছিছ আৰু পেৰাফিম’ছিছ আপুনি ভবাতকৈ অধিক সাধাৰণ আৰু একে নামৰ সৈতেও, ইহঁত বিভিন্ন ৰোগ যিয়ে কেনিন অংগক প্ৰভাৱিত কৰে: ফিমোচিছে গ্লান্স উন্মোচন কৰাত অসুবিধাৰ সৃষ্টি কৰে যদিও পেৰাফিম’ছিছ হৈছে এনে এক জটিলতা য’ত অগ্ৰস্কিনৰ ছালখন পিছুৱাই যায় আৰু পোহনীয়া জন্তুটোৱে বাল্বটো ঢাকিব নোৱাৰে। ভাল খবৰটো হ’ল ইয়াৰ নিৰাময় আছে আৰু ইয়াৰ চিকিৎসা মানুহৰ অৱস্থাৰ যত্নৰ দৰেই।

See_also: কুকুৰৰ প্ৰস্ৰাৱৰ বিষয়ে সকলো: কৌতুহল, যত্ন আৰু দৈনন্দিন জীৱনত কি পৰ্যবেক্ষণ কৰিব লাগে

কিন্তু কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত অধিক মনোযোগৰ প্ৰয়োজন যাতে চিকিৎসা জটিল নহয়, যিটো যন্ত্ৰণাদায়ক হ’ব পাৰে। আমি কুকুৰৰ পেৰাফিম’ছিছ আৰু ফিম’ছিছৰ বিষয়ে কিছু তথ্য সংগ্ৰহ কৰিছো, ইয়াৰ উপৰিও দৈনন্দিন যত্নৰ পৰামৰ্শও। ইয়াক চাওক!

কেনিন ফিমোচিছ আৰু পেৰাফিম'ছিছ: পাৰ্থক্য কি?

কুকুৰৰ লিংগটো এটা গুহাযুক্ত পেশী যিটো আমি কেৱল উন্মুক্ত হ'লেহে দেখা পাওঁ। ফৰস্কিন (ছাল যিয়ে সমগ্ৰ অভ্যন্তৰীণ অঞ্চলটো আবৰি ৰাখে), শৰীৰ (অভ্যন্তৰীণ অংশ), শিপা (শৰীৰক ছাইটিক আৰ্চৰ সৈতে সংযোগ কৰে - এক প্ৰকাৰৰ কেনিন পেলভিছ) আৰু গ্লান্স (টিপ যিটো ইৰেকচনৰ সময়ত উন্মুক্ত হয়) দ্বাৰা গঠিত অংগটো হৈছে মূত্ৰনলীৰ গহ্বৰ আৰু ক্ৰছিঙৰ সময়ত বীৰ্য্য বাহিৰ কৰাৰ বাবে দায়বদ্ধ। ফিম’ছিছ আৰু পেৰাফিম’ছিছ হৈছে বিভিন্ন জটিলতা, যিবোৰে গ্লান্স আৰু শৰীৰৰ অগ্ৰস্কিনৰ জৰিয়তে উন্মোচিত হোৱা বা নথকাৰ বৈশিষ্ট্য। প্ৰতিটো অৱস্থাৰ মাজৰ পাৰ্থক্য বুজিব:

See_also: চাইবেৰিয়ান হাস্কিৰ স্বাস্থ্য কেনেকুৱা? কুকুৰৰ জাতটোত কোনো ৰোগ হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকেনে?

• কেনিন ফিমোচিছ - ফিমোচিছ থকা কুকুৰ এটাৰ হ’বফৰস্কিনৰ জৰিয়তে সদস্যটোক উন্মোচন কৰাত অসুবিধা (অৰ্থাৎ ইয়াক নুমুৱাই দিয়া), যিটো সমস্যাই বহুত বিষ আৰু অস্বস্তিৰ সৃষ্টি কৰে। ইয়াৰ চিকিৎসা সম্ভৱ যদিও অৱস্থাটো বেয়া নহ’বলৈ পশু চিকিৎসাৰ পৰামৰ্শৰ আশ্ৰয় লোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। কুকুৰৰ ফিম’ছিছ সাধাৰণতে জন্মগতভাৱে উৎপত্তি হয় যদিও আঘাতৰ পিছত বা প্ৰদাহৰ পৰা আৰোগ্য লাভ কৰাৰ পিছতো প্ৰাণীটোৱে ইয়াক বিকশিত কৰিব পাৰে। জন্মগত হ’লে ফিমোচিছৰ কোনো খোলা বা অতিৰিক্ত প্ৰিপুটিয়াল ছাল নথকাটো সাধাৰণ কথা। প্ৰস্ৰাৱ কৰাত অসুবিধা হোৱা আৰু কুকুৰৰ লিংগত নিঃসৰণ জমা হোৱাৰ দৰে লক্ষণ সাধাৰণতে দেখা যায়।

• কুকুৰৰ পেৰাফিম’ছিছ - ফিমোচিছৰ দৰে কুকুৰৰ পেৰাফিম’ছিছৰ বৈশিষ্ট্য হ’ল গ্লান্সৰ অতিমাত্ৰা সংস্পৰ্শ আৰু শৰীৰ। এনে অৱস্থাত লিংগটো আগফালৰ ছাললৈ ঘূৰাই অনাত অসুবিধা হয়। ই এটা সাধাৰণ কিন্তু অত্যন্ত বিষাদজনক বিকাৰ যিটো ঠাইৰ পৰা তেজ ওলাই যোৱাৰ বাবে আৰু কুকুৰৰ লিংগত সংক্ৰমণৰ আশংকাৰ বাবে গুৰুতৰ হৈ উঠিব পাৰে। বাল্বৰ সংস্পৰ্শলৈ অহা সময়েই পেৰাফিম’ছিছৰ পৰা ইৰেকচনক পৃথক কৰে - সাধাৰণতে ইৰেকচন ১৫ মিনিটৰ পৰা এঘণ্টালৈকে থাকে, আনহাতে পেৰাফিম’ছিছে এই সময়ছোৱা অতিক্ৰম কৰে। কাৰণবোৰ আঘাতৰ পৰা আৰম্ভ কৰি আগৰ ছালত ফুলালৈকে। ইয়াৰ নিৰাময় আছে, কিন্তু ইয়াৰ বাবে পশু চিকিৎসকৰ অনুসৰণৰ প্ৰয়োজন।

কুকুৰৰ লিংগ: ফিমোচিছ বা পেৰাফিম’ছিছৰ উপযুক্ত চিকিৎসাৰ প্ৰয়োজন

<০> ফিমোচিছ ৰোগত আক্ৰান্ত কুকুৰটোক পশু চিকিৎসাৰ মূল্যায়নৰ প্ৰয়োজন হয় যাতে সৰ্বোত্তম চিকিৎসা চিনাক্ত কৰিব পাৰি, যিটো হ’ব পাৰেক্লিনিকেল বা চাৰ্জিকেল। ক্লিনিকেল চিকিৎসাত পশু চিকিৎসকে এন্টি-ইনফ্লেমেটৰী ক্ৰীম আৰু মলমেৰে মালিচ কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়ে যাতে গ্লান্সক ফ’ৰস্কিনৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ উৎসাহিত হয়। সেই ঠাইত উষ্ণ কম্প্ৰেছ আৰু স্থানীয় বিষনাশক ব্যৱহাৰ কৰাটোও সাধাৰণ কথা। ফিম’ছিছৰ বাবে ঘৰুৱা যত্নৰ ৰুটিনৰ প্ৰয়োজন হয়, য’ত গ্লান্স লুকুৱাই ৰখা ফ’ৰস্কিনৰ ছালখন ঠেলি দিব লাগিব। ফিম’ছিছ অস্ত্ৰোপচাৰত কুকুৰটোক পষ্টেক্টমী (চুন্নত বুলি জনা যায়) নামৰ পদ্ধতি এটা কৰা হয় যিটোত ছালখন খোলাৰ সুবিধাৰ বাবে আগফালৰ ছালৰ পৰা আঁতৰাই পেলোৱা হয়।

কুকুৰৰ পেৰাফিম’ছিছ ধৰা পৰাৰ পিছত কঠোৰভাৱে মানি চলাটোও প্ৰয়োজনীয় সমস্যাৰ গুৰুত্ব নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ পশু চিকিৎসাৰ পৰামৰ্শসমূহ। ফিম’ছিছৰ দৰেই পেৰাফিম’ছিছৰ চিকিৎসাত মলম আৰু মালিচৰ ব্যৱহাৰ কৰা হয় যিয়ে গ্লান্সৰ সংকোচনক ইয়াৰ প্ৰাকৃতিক অৱস্থালৈ উদ্দীপিত কৰে। গ্লান্সত বেক্টেৰিয়া জমা হোৱা ৰোধ কৰিবলৈ স্থানীয় পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাও প্ৰয়োজনীয়। কুকুৰৰ পেৰাফিম’ছিছৰ অস্ত্ৰোপচাৰ ছালখন আঁতৰাইও কৰা হয়, যিয়ে এই ক্ষেত্ৰত বাল্বটোক বাহিৰলৈ হেঁচা মাৰি ধৰে।

আঘাত আৰু সংক্ৰমণৰ বিৰুদ্ধে যত্ন লোৱাটোৱে কুকুৰৰ লিংগত ফিমোচিছ বা পেৰাফিম’ছিছ ৰোধ কৰে

কুকুৰৰ লিংগ এটা সংবেদনশীল অঞ্চল যিয়ে আঘাতৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে আনকি যৌন সংক্ৰামক ৰোগও, যেনে কেনিন ভেনিয়েল টিউমাৰ বা বেক্টেৰিয়াৰ ব্ৰুচেল’ছিছ আদিও ভুগিব পাৰে। আন এটা সম্ভাৱ্য সমস্যা হ’ল কেনিন বেলানোপ’ষ্টাইটিছ, যুঁজৰ ফলত হোৱা আঘাতৰ ফলত লিংগৰ প্ৰদাহ বা...বেক্টেৰিয়াৰ সংস্পৰ্শত। ফিমোচিছ আৰু পেৰাফিমোচিছে অৱশ্যে যিকোনো জাতৰ কুকুৰক প্ৰভাৱিত কৰে, বিপথগামী কুকুৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ডাঙৰ কুকুৰ, যেনে বক্সাৰলৈকে।

কেষ্টাৰেচনে টিউমাৰৰ বিকাশ হ্ৰাস কৰে আৰু যুঁজ বা উৰণৰ প্ৰবৃত্তিক বাধা দিয়ে যিয়ে অংগৰ ক্ষতি কৰিব পাৰে ইয়াৰে এটা অৱস্থাৰ সৃষ্টি কৰে। ঘৰত অত্যধিক চেলেকি আৰু অস্বস্তি আদি লক্ষণৰ ওপৰত চকু ৰাখিব। কুকুৰটোৰ বিষ হৈছে নে নাই কেনেকৈ জানিব সেয়া যথেষ্ট সহজ: খোজ কাঢ়িবলৈও অসুবিধা হ’ব, ইয়াৰ উপৰিও হাউলি উঠা আৰু আচৰণৰ পৰিৱৰ্তন হ’ব।