ជំងឺ Mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មា៖ ពេទ្យសត្វបកស្រាយអំពីជំងឺដែលបណ្តាលមកពីចៃ
តារាងមាតិកា
នៅពេលនិយាយអំពីសុខភាពឆ្មារបស់អ្នក អ្នកមិនអាចប្រុងប្រយ័ត្នពេកទេ។ ទោះបីជាសត្វពាហនៈភាគច្រើនធំឡើងមានសុខភាពល្អក៏ដោយ ក៏យើងមិនអាចព្រងើយកន្តើយបានដែរថា សារពាង្គកាយរបស់សត្វឆ្មាក៏អាចវិវត្តទៅជាជំងឺដ៏គួរឱ្យព្រួយបារម្ភមួយចំនួនផងដែរ ដូចជាជំងឺ mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មាជាដើម។ ឈ្មោះអាចហាក់ដូចជាស្មុគស្មាញ ប៉ុន្តែរូបភាពគឺគ្មានអ្វីក្រៅពីប្រភេទនៃភាពស្លេកស្លាំងដែលអាចកាន់តែអាក្រក់ទៅៗតាមពេលវេលា។ ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់អំពីរបៀបដែលជំងឺនេះបង្ហាញរាងខ្លួនវានៅក្នុងខ្លួនរបស់ឆ្មា តើអ្វីជារោគសញ្ញាចម្បងរបស់វា និងរបៀបដែលជំងឺ mycoplasmosis ឆ្មាត្រូវបានព្យាបាល Patas da Casa បានសម្ភាសជាមួយពេទ្យសត្វ Matheus Moreira។ សូមមើលអ្វីដែលគាត់បានប្រាប់យើង ហើយជម្រះការសង្ស័យរបស់អ្នកទាំងអស់អំពីជំងឺនេះខាងក្រោម!
តើអ្វីទៅជាជំងឺ mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មា និងតើជំងឺនេះឆ្លងដោយរបៀបណា?
ជំងឺ Mycoplasmosis នៅក្នុងឆ្មា ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាជំងឺស្លេកស្លាំងឆ្លងរបស់សត្វឆ្មាគឺ ជំងឺដែលមិនមែនជារឿងធម្មតានោះទេ។ “Mycoplasma គឺជាបាក់តេរីដែលមានសក្តានុពលក្នុងការបង្កឱ្យមានភាពស្លេកស្លាំង និងស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀតនៅក្នុងសត្វឆ្មាក្នុងស្រុក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ភាគច្រើននៃពេលវេលាវាគឺជាលក្ខខណ្ឌ subclinical មានន័យថា feline មិនបង្ហាញរោគសញ្ញាថាវាត្រូវបានឆ្លង”, veterinarian ពន្យល់។ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក្តី វាគួរអោយកត់សំគាល់ថា mycoplasma របស់សត្វឆ្មាអាចបង្ហាញខ្លួនវាកាន់តែស្រួចស្រាវដែលបណ្តាលឱ្យមានភាពស្លេកស្លាំងប្រែប្រួលពីស្រាលទៅធ្ងន់ធ្ងរ។ នៅពេលដែលវាកើតឡើង រោគសញ្ញាកាន់តែច្បាស់ថាមានអ្វីមួយមិនល្អចំពោះសុខភាពសត្វចិញ្ចឹម។
អំពីការចម្លងនៃជំងឺនេះ Matheus ពន្យល់ថា “វាអាចកើតឡើងតាមរយៈរបួសដែលបណ្តាលមកពីខាំ ឈាម និងការចាក់បញ្ចូលឈាម។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ទម្រង់ទូទៅបំផុតគឺត្រូវបានបញ្ចូលដោយ arthropods hematophagous ដែលមានចៃជាវ៉ិចទ័រសំខាន់។ ដោយហេតុផលនេះ ការយកចិត្តទុកដាក់ពិសេសត្រូវតែធ្វើឡើងជាមួយនឹងការឆ្លងមេរោគដែលអាចកើតមាននៃចៃ និងឆ្ក និងជាមួយខាំអំឡុងពេលប្រយុទ្ធជាមួយឆ្មា (ជាពិសេសក្នុងករណីសត្វចៃដែលមិនត្រូវបានបន្សាប និងចាកចេញពីផ្ទះញឹកញាប់)។
មនុស្សមួយចំនួនអាច សូម្បីតែឆ្ងល់ថាតើជំងឺ mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មាត្រូវបានឆ្លងទៅមនុស្សឬអត់ ប៉ុន្តែមានតែសត្វឆ្មាប៉ុណ្ណោះដែលទទួលរងពីការឆ្លងមេរោគនេះ។ លើសពីនេះ ការសង្កេតដ៏សំខាន់មួយទៀតដែលធ្វើឡើងដោយពេទ្យសត្វគឺថា សត្វដែលឆ្លងមេរោគ retroviruses (FIV/FELV) មានភាពស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការវិវត្តន៍ និងបង្ហាញសញ្ញាគ្លីនិក។
រោគសញ្ញា 7 នៃជំងឺ mycoplasmosis នៅក្នុងឆ្មាដែលត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន
ឆ្មាភាគច្រើនមិនបង្ហាញរោគសញ្ញាគ្លីនិកថាពួកគេមានជំងឺ mycoplasmosis ឆ្មាទេ ហើយមិនចាំបាច់ព្យាបាលទេ។ Matheus និយាយថា "នៅក្នុងករណីទាំងនេះ mycoplasma ជាធម្មតាត្រូវបានរកឃើញតែនៅក្នុងការពិនិត្យជាប្រចាំប៉ុណ្ណោះ" ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលជំងឺនេះចាប់ផ្តើមបង្ហាញ និងកាន់តែអាក្រក់ សញ្ញាមួយចំនួនអាចត្រូវបានគេកត់សម្គាល់ឃើញដូចជា៖
សូមមើលផងដែរ: ឆ្មាញាក់៖ មូលហេតុ របៀបកំណត់អត្តសញ្ញាណ អ្វីដែលត្រូវធ្វើ និងវិធីជៀសវាង• ភាពស្លេកស្លាំង
• កង្វះចំណង់អាហារ
• ស្រកទម្ងន់
• ភ្នាសរំអិលស្លេក
• ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត
• រីកធំឡើង
• ជម្ងឺខាន់លឿង (តែក្នុងករណីខ្លះប៉ុណ្ណោះលក្ខណៈដោយការធ្វើឱ្យភ្នាសរំអិលមានពណ៌លឿង)
ជំងឺ Mycoplasma នៅក្នុងឆ្មា៖ តើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យត្រូវបានបង្កើតឡើងដោយរបៀបណា?
“យើងមានវិធីវិនិច្ឆ័យពីរសម្រាប់ជំងឺ mycoplasma ក្នុងឆ្មា៖ ទីមួយគឺការលាបឈាម ដែលធ្វើឡើងដោយការប្រមូលឈាមពីចុងត្រចៀក ប៉ុន្តែកម្រប្រើដោយសារតែភាពប្រែប្រួលទាបរបស់វា។ ទីពីរ យើងក៏មានបច្ចេកទេស PCR ដែលប្រើច្រើនបំផុត និងគួរឱ្យទុកចិត្តបំផុតក្នុងការរកឃើញមេរោគនៅក្នុងឆ្មា” បង្ហាញវេជ្ជបណ្ឌិត។ ដូច្នេះវាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការស្វែងរកជំនួយពីអ្នកជំនាញដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ និងគួរឱ្យទុកចិត្ត នៅពេលដែលមានអ្វីមួយខុសប្រក្រតីចំពោះសុខភាពកូនឆ្មារបស់អ្នក។ នេះគឺជាមធ្យោបាយសុវត្ថិភាព និងមានប្រសិទ្ធភាពបំផុត ដើម្បីទទួលបានការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យត្រឹមត្រូវ ហើយបន្ទាប់មកចាប់ផ្តើមការព្យាបាលដែលសមស្របបំផុតសម្រាប់ករណីនីមួយៗ (បើចាំបាច់)។ ទោះបីជាជំងឺ mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មាមិនតែងតែជារោគសញ្ញាក៏ដោយ ប៉ុន្តែការពិគ្រោះជាទម្លាប់អាចជួយកំណត់អត្តសញ្ញាណប្រភេទណាមួយនៃភាពមិនប្រក្រតីនៅក្នុងសត្វ។
ការព្យាបាលសម្រាប់ជំងឺ mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មាគឺអាចធ្វើទៅបានតែជាមួយនឹងការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ
ជាសំណាងល្អ mycoplasmosis felina អាចជា អាចព្យាបាលបាន ប្រសិនបើព្យាបាលបានត្រឹមត្រូវ យោងទៅតាម Matheus៖ "វាអាចទៅរួចក្នុងការសម្រេចបាននូវការព្យាបាលតាមគ្លីនិកសម្រាប់ជំងឺនេះ។ ការព្យាបាលត្រូវបានធ្វើដោយថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិច និងថ្នាំជំនួយ ដែលនឹងត្រូវបានចង្អុលបង្ហាញតាមរោគសញ្ញាដែលបានបង្ហាញ”។ អាស្រ័យលើភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃស្ថានភាព អ្នកឯកទេសសង្កត់ធ្ងន់ថា វាអាចចាំបាច់ដើម្បីអនុវត្ត កការបញ្ចូលឈាម។
គួរកត់សំគាល់ផងដែរថា ទោះបីជាការកើតឡើងវិញនៃជំងឺនេះមិនមែនជារឿងធម្មតាក៏ដោយ វាអាចកើតឡើង។ ក្នុងករណីណាក៏ដោយ វាជារឿងសំខាន់ដែលមិនត្រូវចុះចាញ់នឹងការល្បួងឱ្យប្រើថ្នាំដោយខ្លួនឯងនោះទេ ព្រោះវាអាចនាំឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពសត្វ។ តែងតែស្វែងរកជំនួយពីនរណាម្នាក់ដែលមានសមត្ថភាព ទោះបីជាសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នកធ្លាប់ជួបប្រទះបញ្ហានេះពីមុនមកក៏ដោយ។
តើអាចការពារជំងឺ mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មាបានទេ?
វាអាចទៅរួចទាំងស្រុងក្នុងការអនុវត្តវិធានការបង្ការមួយចំនួននៅពេលនិយាយអំពីជំងឺ mycoplasmosis feline! ដោយសារវ៉ិចទ័រសំខាន់នៃជំងឺនេះគឺចៃឆ្កេ ដូច្នេះវិធីល្អបំផុតក្នុងការការពារមិត្តជើងបួនរបស់អ្នកពីការឆ្លងគឺត្រូវកំចាត់រាល់លទ្ធភាពនៃការឆ្លងប៉ារ៉ាស៊ីត។ ការប្រើកអាវចៃអាចមានប្រយោជន៍ច្រើន បន្ថែមពីលើការសម្អាតបរិស្ថានដែលឆ្មារស់នៅញឹកញាប់។ ការចោលឆ្មាគឺជាវិធានការមួយផ្សេងទៀតដែលបញ្ចប់ដោយការជួយការពារជំងឺ mycoplasmosis របស់សត្វឆ្មា (និងជំងឺជាច្រើនផ្សេងទៀតផងដែរ) ដោយសារឆ្មាកាត់បន្ថយការប៉ុនប៉ងរត់គេច ហើយជាលទ្ធផល លទ្ធភាពនៃការប្រយុទ្ធជាមួយសត្វក្ងានដទៃទៀតនៅតាមផ្លូវ។
សូមមើលផងដែរ: ទ្វារមាសឆ្កែ៖ ដឹងទាំងអស់អំពីសរីរាង្គបន្តពូជរបស់ស្ត្រី