Տանը ընտանի կենդանի ունենալը շատ ավելին է, քան զվարճանքի և սիրո փոխանակման պահերը: Կատվիկի մասին խնամելը նաև նշանակում է իմանալ, թե ինչպես բացահայտել, երբ նրա հետ ինչ-որ բան այն չէ: Ամենատարածված և լուրջ հիվանդությունների շարքում, որոնք կարող են ազդել կատվիկի վրա, են IVF, FeLV և կատվային PIF: Բացի դրանցից, ուշադրության կարիք ունեն նաև տոքսոպլազմոզը (կամ կատվի հիվանդությունը), քլամիդիոզը և կատուների քրոնիկ երիկամային անբավարարությունը, քանի որ դրանք կարող են լուրջ հետևանքներ ունենալ, եթե չբուժվեն կամ պատշաճ կերպով վերահսկվեն: Որպեսզի օգնի ձեզ ճանաչել ախտանիշները, Տան թաթերը հավաքեց հիմնական տեղեկատվությունը տնային կատուների այս հիվանդություններից յուրաքանչյուրի մասին: Բավական է:

1) Տոքսոպլազմոզը՝ «կատվի հիվանդությունը»

Կատուների տոքսոպլազմոզը, որը նաև հայտնի է որպես կատվի հիվանդություն, ինչ-որ չափով սխալմամբ կոչվում է այդպես: Չնայած լինելով Toxoplasma gondii-ի՝ հիվանդության առաջացման նախակենդանիների վերջնական հյուրընկալողներին, չի կարելի ասել, որ սա կատուների միջոցով փոխանցվող հիվանդություններից մեկն է: Կատվային կենդանիները, փաստորեն, օգտագործվում են միայն որպես նախակենդանիների բազմացման համար նախատեսված ջրամբար, սակայն դրանք ուղղակիորեն չեն փոխանցում հիվանդությունը։ Վարակվելու համար կատուները պետք է ուտեն վարակված կենդանու հում կամ թերխաշ միս, և Toxoplasma gondii-ի վերարտադրումը տևում է մոտ 15 օր:

Տոքսոպլազմոզը սկզբում չունի հստակ ախտանիշներ և երբեմն ասիմպտոմատիկ է, բայց ամենաառաջադեմ փուլըհնարավոր է նկատել որոշ կլինիկական նշաններ. Դրանք են՝

• Կատուների փսխում
• Դիարխիա
• Ջերմություն
• Շնչառության պակաս
• Անորեքսիա
• Հազ
• Մկանային ցավ

Կանխարգելում

Տոքսոպլազմոզը կանխելու համար ամենակարեւոր խնամքը պետք է լինի կենդանու սննդակարգը: Կատուներին չի կարելի կերակրել հում կամ թերի վիճակում: Իդեալականը հավասարակշռված և առողջ դիետա պահելն է՝ ընտանի կենդանու մարմնին համապատասխան լավ որակի կերերով և նախուտեստներով: Կարևոր է նաև կանխել կատվի որսորդական բնազդն ավելի բարձր խոսելուց, և նա փորձում է բռնել կենդանիներին, որոնք կարող են վարակված լինել, ինչպիսիք են կրծողները, թռչունները և այլ կենդանիներ:

2) Կատվային IVF

Feline IVF-ն, որը հայտնի է որպես ՁԻԱՀ կատուների մոտ, շատ բարդ հիվանդություն է: Նա առաջացել է կատվային իմունային անբավարարության վիրուսով և ուշադրության կարիք ունի, քանի որ այն ուղղակիորեն հարվածում է կատվիկի իմունային համակարգին: Հիվանդությունն ունի երեք տարբեր փուլ, և բացառությամբ երկրորդի (որն ասիմպտոմատիկ է), յուրաքանչյուրն ունի հատուկ ախտանիշներ:

Առաջին փուլում հիվանդ կատուն ներկայացնում է.

• Ջերմ
• Լիմֆյան հանգույցների մեծացում
• Անորեքսիա

Երբ կատվային IVF-ն հասնում է վերջին փուլին, մահվան ռիսկը մեծ է, և կատուների մոտ վարակի որոշ ախտանիշներ կարող են լինել դիտված, ինչպիսիք են՝

• Մաշկային ախտահարումներ
• Սեպսիս, որը ընդհանուր վարակ է
• Երկրորդային հիվանդություններ, որոնք կարող են ազդել լնդերի, բերանի խոռոչի, մարսողական համակարգի վրա,միզուղիները և մաշկը

Սակայն պատշաճ խնամքի դեպքում հնարավոր է ձեր չորքոտանի ընկերոջը կյանքի ավելի որակ առաջարկել և թույլ չտալ, որ նա հասնի կատվային IVF-ի քրոնիկ փուլին: Դրա համար անհրաժեշտ է 6 ամիսը մեկ այցելել անասնաբույժի` կատվի ձագի առողջական վիճակը և կատվի հիվանդության հնարավոր էվոլյուցիան գնահատելու համար:

Կանխարգելում

O Կատուների FIV-ի կանխարգելման ամենակարևոր միջոցը կատվին ստերջացնելն է: Սա խուսափում է տնից հնարավոր փախուստներից, հետևաբար՝ այլ թափառող կենդանիների հետ շփումից, քանի որ սա վարակված կատվի միջոցով փոխանցվող հիվանդություն է։ Կարևոր է նաև պաշտպանիչ էկրաններ տեղադրել պատուհանների, պատշգամբների և բակերի վրա:

3) Կատվային տենդի

FeLV-ը հայտնի է որպես կատվային լեյկոզ, քանի որ շատ նման է մարդուն ախտահարող հիվանդությանը: Այն առաջանում է ռետրովիրուսից և կարող է մի շարք խնդիրներ առաջացնել կենդանու օրգանիզմում: Վարակվելու համար կատուն պետք է անմիջական կապ ունենա մեկ այլ վարակված կատվայի հետ: Այս կոնտակտը ներառում է կաթսաների, տուփերի, խաղալիքների, թուքի և նույնիսկ խայթոցների և քերծվածքների փոխանակում: Կատուների այս հիվանդության դեպքում ամենատարածված ախտանիշներն են՝

• Անեմիա
• Ջերմություն
• Կատվի նիհարել
• Լնդային խանգարումներ
• Փոխում է վարքագիծը (ինչպես հուսահատված կատուն)

Կանխարգելում

Քանի որ դա խիստ վարակիչ հիվանդություն է, որը բուժում չունի, ամենալավ բանը, որ կարելի է անել, դա է. ընդունել որոշ չափումներկանխարգելել կատվային FeLV-ը: Կատուների համար հիվանդության դեմ պատվաստանյութ կա, սակայն անհրաժեշտ է արագ փորձարկում կատարել՝ համոզվելու համար, որ կենդանին չունի վիրուսը պատվաստումից առաջ։ Այլ գործողություններ, որոնք կարող են ձեռնարկվել, կատվի ամորձատումն է և նախապատվությունը փակ տարածքներում բուծման համար: FIP

Վարակիչ հիվանդությունների շարքում կատուները հատուկ ուշադրության կարիք ունեն կատվային FIP կամ կատվային վարակիչ պերիտոնիտով: Դա պայմանավորված է նրանով, որ չնայած բուժման և հատուկ բուժման բացակայությանը, անասնաբույժի կողմից տրված ախտորոշումը կարող է օգնել, և շատ բան: - վերահսկել հիվանդության կլինիկական նշանները. Կատվային FIP-ն առաջանում է կորոնավիրուսների ընտանիքի միկրոօրգանիզմից և կարող է դրսևորվել չոր կամ արտահոսող ձևերով:

Այն փոխանցվում է աղտոտված առարկաների, կղանքի և միջավայրի հետ շփման միջոցով, ինչպես նաև կարող է զարգանալ, երբ աղիքային հատվածում մուտացիա է տեղի ունենում: կորոնավիրուս (վիրուս, որը բնականաբար ապրում է կատվային աղիքներում): Սա կատուների տարածված հիվանդություններից մեկն է, որը խախտել է անձեռնմխելիությունը, և առավել հաճախակի ախտանշաններն են. 8>

Կանխարգելում

Կատուների մոտ FIP, ինչպես նաև FIV և FeLV, տեղի է ունենում երբ կա կենդանիների և աղտոտված միջավայրի հետ անմիջական շփում: Հետեւաբար, հիվանդ կատու ունենալու վտանգի տակ չդնելու համարդուք պետք է կանխեք այս շփումը: Վիրուսը, որն առաջացնում է կատվային FIP, կարող է առկա լինել մի քանի կատուների մոտ, որոնք չեն դրսևորում հիվանդությունը, այդ իսկ պատճառով այդքան դժվար է իմանալ՝ կատուն շփվել է վարակված ընտանի կենդանու հետ, թե ոչ: Կաստրացիան և տնային պայմաններում բուծումը լավագույն տարբերակներն են:

5) Կատվային քլամիդիոզը

Բակտերիաների հետևանքով առաջացած կատվային քլամիդիոզը վարակ է, որը սկզբում ազդում է կենդանիների աչքերի վրա: Այնուամենայնիվ, ի տարբերություն կոնյուկտիվիտի, քլամիդիոզը ունի նաև այլ ուղեկցող ախտանիշներ, որոնք կարող են որոշ դաստիարակների ստիպել մտածել, որ կատվիկը գրիպ է, բայց դա քլամիդիոզ է: Ուստի պետք է խուսափել ինքնաբուժումից, և առաջարկվում է կենդանուն տանել անասնաբուժական խորհրդատվության։ Կատուների այս հիվանդության բնորոշ կլինիկական նշաններն են՝

• Կարմիր և այտուցված կատվի աչք
• Շնչառական վարակ
• Քթից արտահոսք
• Փռշտոց
• Հազ

Կանխարգելում

Կատուների համար կա պատվաստանյութ, որն ունակ է պաշտպանել կատվային քլամիդիոզից, որը կատվային քառապատիկ է: Նա ունի նկարի հակագենը և լակոտների համար պարտադիր պատվաստանյութերից մեկն է (ավելի շատ, քանի որ սա չպատվաստված կատվի ձագերի տարածված հիվանդություններից է): Դրան զուգահեռ՝ աղտոտումից խուսափելու լավ միջոց է սահմանափակել ձեր կատվի շփումը հայտնի և մաքուր միջավայրերով:

6) Կատուների մոտ երիկամային անբավարարությունը

Կատուների մոտ երիկամային անբավարարությունը ևս մեկ մեծ խնդիր է, որը կարող էխանգարել ձագերի կյանքին. Հիվանդությունը կարող է ազդել կատուների վրա կյանքի ցանկացած փուլում, չնայած այն ավելի տարածված է տարեց կենդանիների մոտ: Հետևաբար, կարևոր է ուշադրություն դարձնել ցանկացած անսովոր նշանի վրա, որը կարող է վկայել կատվի հիվանդության մասին, որպեսզի հնարավոր լինի ախտորոշել և սկսել հիվանդության վերահսկում: Ախտանիշները, որոնք սովորաբար ցույց են տալիս պաթոլոգիան, հետևյալն են.

Կանխարգելում

Կատուների մոտ հնարավոր է կանխարգելել երիկամային անբավարարությունը: Ձեր կատվային կենդանուն ավելի շատ ջուր խմելու խրախուսելը հիվանդությունը կանխելու հիանալի միջոց է: Դրա համար հիանալի հուշում է կենդանիների համար ջրի աղբյուրներ ձեռք բերելը կամ նույնիսկ կատուների համար մրգեր առաջարկելը, որոնք իրենց բաղադրության մեջ շատ հեղուկ են պարունակում, օրինակ՝ ձմերուկ: Պայուսակները նաև մեծապես նպաստում են ընտանի կենդանիների խոնավացմանը, քանի որ դրանք ունեն ջրի բարձր խտություն:

Կատուների տարբեր հիվանդությունների համար բնորոշ ախտանիշներ

«Իմ կատուն հանկարծակի նիհարեց» և «թույլ». կատու ինչ անել» ընտանի կենդանու առողջությամբ մտահոգ դաստիարակի բնորոշ հարցումներ են, որոնք սովորաբար ուղեկցվում են հիվանդությունների հսկայական ցանկով: Տուժած կատուն, այսինքն՝ հիվանդ, թույլ կատուն, կարող է ունենալ մի շարք ախտանշաններ, որոնք կարող են ցույց տալ կատուների հասարակ վիրուսից մինչև ավելի լուրջ, օրինակ՝ վերը նշված հիվանդությունները:

Երբ նկատում եք ձեր կատուն մռայլ է, չի ցանկանում առաջադրանքներ կատարելսովորական կամ ավելի կոնկրետ ախտանիշներով, օրինակ՝ հետևի ոտքերի թուլություն ունեցող կատուն, կրկնապատկեք ուշադրությունը ընտանի կենդանու նկատմամբ և դիմեք անասնաբուժական օգնության: Տեսեք ախտանիշների ցանկը, որոնք կարող են ազդել ձեր ընտանի կենդանու վրա.

Ոտքերի թուլությամբ կատու - Այս նշանը սովորաբար կարող է ցույց տալ տարբեր իրավիճակներ, ինչպիսիք են ականջի վարակները, վնասվածքները և հոդերի կամ ողնաշարի խնդիրները:

Կաթվածահար կատու - «Հաշմանդամ» կատվի դեպքում, որն այլևս չի կարող շարժել իր ոտքերը, կաթվածը կարող է լինել ակնթարթային կամ մշտական: Դա կախված կլինի պատճառներից, որը պետք է գնահատի մասնագետը:

Քնկոտ կատու - Կատուները շատ բնական են քնում, բայց երբ այն գերազանցում է օրական 15 ժամը, լավ է պահել աչքի դուրս. Ավելորդ քնկոտությունը կարող է վկայել ցավի, ջերմության և տարբեր հիվանդությունների առկայության մասին, ինչպիսին է կատվի վիրուսը:

Շատ նիհար և թույլ կատու - Ավելորդ քաշի կորուստ, որը կարող է կատուն թողնել թուլության և թուլության: անորեքսիա, դա մի ախտանիշ է, որը կապված է մի քանի պայմանների հետ: Կատուների մոտ շաքարային դիաբետը, հիպերթիրեոզը, երիկամային անբավարարությունը և նույնիսկ ուռուցքները ուշադրության կետեր են:

Գլխապտույտ ունեցող կատու - Այս դեպքերում կարող է լինել ախորժակի բացակայությունը (և հետևաբար. , , անբավարար կերակրումը) կարող է կենդանուն գլխապտույտ և թուլություն առաջացնել: Երբ կատուն առանց որևէ ակնհայտ պատճառի չի ուզում ուտել, նա կարող է հիվանդ լինել: