La gravedeco de hundo estas magia momento plena de ŝanĝoj, kaj en la vivo de la hundo kaj en la vivo de la homoj, kiuj vivas kun ŝi. Gravas prepari la domon por ricevi la hundidojn, kaj ankaŭ fari antaŭnaskan sekvadon por certigi, ke ĉio estas en ordo kun la sano de la patrino kaj la beboj. La problemo estas, ke, en iuj kazoj, postnaska depresio ĉe hundoj fariĝas malhelpo post la naskiĝo de la hundidoj, kaj ofte la gvidinstruisto ne scias kiel trakti ĉi tiun tipon de situacio (aŭ eĉ scias pri la ekzisto de la malordo). Patas da Casa parolis kun bestkuracistino Renata Bloomfield, kiu specialiĝas pri besta konduto, por klarigi la ĉefajn dubojn pri la temo.

Finfine, hundoj havas postnaskan depresion aŭ ne ?

Jes, postnaska depresio povas okazi post hunda gravedeco. Inter la ĉefaj kialoj de la problemo, oni povas reliefigi la hormonajn ŝanĝojn, kiujn la hundo suferas dum ĉi tiu periodo. "Ekzistas kelkaj hormonoj, kiuj helpas daŭrigi hundan gravedecon. Post akuŝo, estas tre subita falo en la produktado de ĉi tiuj hormonoj, do kutimas humoroŝanĝoj. Tamen, hundoj, kiuj mankas en iu ajn el ĉi tiuj hormonoj, finas suferi postnaskan depresion”, klarigas Renata.

Krome estas aliaj kialoj por ke la malordo okazas. Al lafoje la hundino simple ne alkutimiĝis al la ĉeesto de la hundidoj kaj tial finas malakcepti ilin. "La hundo asocias hundidojn kun doloro, kiu generas malakcepton. Parto de mamnutrado ankaŭ ne estas tre komforta, kio kontribuas al ĉi tiu konduto”, diras la specialisto. La medio en kiu estas enmetita la hundino kun postnaska depresio ankaŭ faras multe da diferenco, ĉar ĝi devas esti trankvila kaj paca loko.

Hundino kun postnaska depresio: kiel identigi la problemon?

Post la gravedeco de la hundino, gravas atenti la konduton de la besto. Unu el la ĉefaj indikoj, ke la hundo suferas postnaskan depresion, estas kiam ŝi malakceptas la hundidojn, sed estas ankaŭ aliaj faktoroj, kiuj bezonas atenton. “Se la hundo ne volas manĝi kaj ne volas interagi kun homoj en la familio, estas grave teni okulon sur ŝi. Indas memori, ke depresio estas ne nur kiam la hundo estas tre kvieta, agresemo ankaŭ povas indiki problemon.”

Ĉiam estas bone havi parametron por scii identigi kiam la hundo bezonas helpon aŭ ne. . Do kio estas la "ideala" konduto de hundo en ĉi tiuj cirkonstancoj? Pri tio, Renata klarigas: “Je la fino de la hunda gravedeco kaj proksime de la akuŝo, la ino kutime komencas serĉi lokon por havi la idojn. Ĝi estas io natura kaj atendata de ŝia konduto. Kiam komenci lakuntiriĝoj, ŝi ankaŭ komencas multe leki sin, kaj tuj kiam la hundido eliras kun la placento, la hundino lekas la bebon. Tio estas, ĝi estas hundino, kiu maltrankviliĝas pri kie ŝi alvenos kaj kiu ne ĉesas esti singarda kun la hundido – eĉ se ŝi estas ankoraŭ en akuŝo, ĉar normale naskiĝas pli ol unu hundido. Post la gravedeco de la hundino ankaŭ estas nature por ŝi meti la hundidojn proksime al siaj mamoj por komenci mamnutradon kaj ĉiam resti proksime al ili, ankaŭ konservante obeeman konduton kun la familio.”

Ĉu hundo kun postnaska depresio bezonas medicinan prizorgon?

Sendepende de gravedeco aŭ ne, estas esence prizorgi la hundon. Gravedeco tendencas esti pli komplika, ĉar ĝi kaŭzas multajn hormonajn ŝanĝojn, do kiel konsilas la bestkuracisto, antaŭnaska zorgado estas esenca por helpi la hundon en ĉi tiu delikata momento. Kiam la hundo havas simptomojn de postnaska depresio, gravas scii kiel trakti la situacion en la plej bona maniero. Tre drastaj ŝanĝoj en konduto foje postulas klinikan taksadon, kiel kiam la besto ne volas manĝi aŭ estas tre malĝoja.

Tamen en kelkaj kazoj eblas renversi la situacion per simpla ĉiutaga zorgo: “La hundino bezonas trankvilan medion. Ŝi devas esti respektata kaj la hundidojrespektata. Se ŝi ne volas, ke iu proksimiĝu al siaj infanoj, gravas doni al ŝi tiun spacon. Se ŝi ne volas mamnutri, la gardisto devas prezenti la hundidojn kaj transformi la momenton de mamnutrado en ion pacan, trankvilan kaj komfortan por ĉi tiu patrino”.

Eĉ tiel, oni ne povas ekskludi la eblecon de kuracado, kio estas io, kio multe varias de kazo al kazo. Krom postnaska depresio en hundoj, problemo, kiu ofte estas konfuzita kun ĉi tiu speco de malordo, estas kiam ne ĉiuj hundidoj naskiĝas. “La hundido restas ene de la ino ĉar ne estis antaŭnaska zorgo, kaj ĉi tio finas infekti la uteron de la patrino. La hundino en ĉi tiuj kazoj fariĝas sulka, ne volas manĝi kaj komencas senti multe da doloro. Tial, estas grave ke la hundo estas taksita de bestokuracisto se iu ŝanĝo en konduto estas observita."

Familia vartado estas tre grava por eviti postnaskan deprimon ĉe hundoj

Estas gravega. plurajn kialojn, kial la hundino suferas postnaskan depresion. En iuj kazoj, endokrinaj ŝanĝoj respondecas pri tio, sed ni ankaŭ ne povas ignori, kiam la kialo venas de interne de la domo. "La kondiĉo povas influi hundinojn, kiuj ne havas sekuran medion, do. ili povas fini malakcepti la hundidojn iel kaj fariĝi pli agresemaj.La fido al la familio kaj al la medio estas tre grava, kaj la komforto, kiun havas la hundo.ankaŭ dum la tuta vivo. Ĉi tio igas la beston pli sekura por trakti ĉi tiun tipon de situacioj”, emfazas Renata.