'n Hond se swangerskap is 'n magiese oomblik vol veranderinge, beide in die lewe van die hond en in die lewens van die mense wat saam met haar woon. Dit is belangrik om die huis voor te berei om die hondjies te ontvang, asook om 'n voorgeboortelike opvolg te doen om seker te maak dat alles reg is met die gesondheid van die moeder en die babas. Die probleem is dat, in sommige gevalle, postpartum depressie by vroulike honde 'n struikelblok word nadat die hondjies gebore is, en dikwels weet die tutor nie hoe om hierdie tipe situasie te hanteer nie (of weet selfs van die bestaan ​​van die versteuring). Patas da Casa het met die veearts Renata Bloomfield, wat in dieregedrag spesialiseer, gesels om die belangrikste twyfel oor die onderwerp uit te klaar.

Honde het immers postpartum depressie of nie?

Ja, postpartum depressie kan voorkom na hondswangerskap. Onder die hoofredes vir die probleem kan 'n mens die hormonale veranderinge wat die hond gedurende hierdie tydperk ly, uitlig. "Daar is 'n aantal hormone wat help om hondswangerskap aan die gang te hou. Na bevalling is daar 'n baie skielike daling in die produksie van hierdie hormone, so buierigheid is algemeen. Vroulike honde wat egter 'n tekort aan enige van hierdie hormone het, ly uiteindelik aan postpartum depressie”, verduidelik Renata.

Boonop is daar ander redes waarom die afwyking voorkom. Na diesoms het die teef eenvoudig nie gewoond geraak aan die teenwoordigheid van die hondjies nie en verwerp hulle dus uiteindelik. “Die hond assosieer hondjies met pyn, wat verwerping veroorsaak. ’n Deel van borsvoeding is ook nie baie gemaklik nie, wat bydra tot hierdie gedrag”, sê die spesialis. Die omgewing waarin die teef met postpartum depressie ingesit word, maak ook baie verskil, want dit moet 'n stil en rustige plek wees.

Teef met postpartum depressie: hoe om die probleem te identifiseer?

Na die teef se dragtigheid is dit belangrik om aandag te gee aan die dier se gedrag. Een van die belangrikste aanduidings dat die hond aan postpartum depressie ly, is wanneer sy die hondjies verwerp, maar daar is ook ander faktore wat aandag moet kry. “As die hond nie wil eet nie en nie interaksie met mense in die gesin wil hê nie, is dit belangrik om haar dop te hou. Dit is die moeite werd om te onthou dat depressie nie net is wanneer die hond baie stil is nie, aggressiwiteit kan ook 'n probleem aandui.”

Dit is altyd goed om 'n parameter te hê om te weet hoe om te identifiseer wanneer die hond hulp nodig het of nie . So, wat is die "ideale" gedrag van 'n vroulike hond onder hierdie omstandighede? Hieroor verduidelik Renata: “Aan die einde van die hondswangerskap en naby geboorte begin die wyfie gewoonlik ’n plek soek om die hondjies te hê. Dis iets wat natuurlik en van haar gedrag verwag word. Wanneer begin diekontraksies begin sy haarself ook baie lek, en sodra die hondjie met die plasenta uitkom, lek die teef die baba. Dit wil sê, dit is 'n teef wat bekommerd is oor waar sy gaan beland en wat nie ophou om versigtig met die hondjie te wees nie - al is sy nog in kraam, aangesien gewoonlik meer as een hondjie gebore word. Na die teef se swangerskap is dit ook natuurlik vir haar om die hondjies naby haar borste te plaas om te begin borsvoed en altyd naby hulle te bly, en ook 'n gedwee gedrag met die familie te handhaaf.”

Het 'n hond met postpartum depressie mediese sorg nodig?

Ongeag van swangerskap of nie, is dit noodsaaklik om die hond te versorg. Swangerskap is geneig om meer ingewikkeld te wees, want dit veroorsaak baie hormonale veranderinge, so soos die veearts adviseer, is voorgeboortesorg noodsaaklik om die hond in hierdie delikate oomblik te help. Wanneer die hond simptome van postpartum depressie het, is dit belangrik om te weet hoe om die situasie op die beste moontlike manier te hanteer. Baie drastiese veranderinge in gedrag vereis soms kliniese evaluering, soos wanneer die dier nie wil eet nie of baie nukkerig is.

In sommige gevalle is dit egter moontlik om die situasie om te keer met eenvoudige dag-tot-dag sorg: “Die teef het 'n rustige omgewing nodig. Sy moet gerespekteer word en die hondjies moet weesgerespekteer. As sy nie wil hê dat iemand naby haar kinders moet kom nie, is dit belangrik om haar daardie ruimte te gee. As sy nie wil borsvoed nie, moet die voog die hondjies voorstel en die oomblik van borsvoeding omskep in iets vreedsaam, kalm en knus vir hierdie ma”.

Desondanks kan 'n mens nie die moontlikheid van 'n behandeling uitsluit nie, wat iets is wat baie van geval tot geval verskil. Benewens postpartum depressie by vroulike honde, is `n probleem wat dikwels verwar word met hierdie tipe versteuring wanneer nie al die hondjies gebore word nie. “Die hondjie bly binne-in die wyfie omdat daar geen voorgeboortelike sorg was nie, en dit besmet uiteindelik die ma se baarmoeder. Die teef word in hierdie gevalle moerig, wil nie eet nie en begin baie pyn voel. Daarom is dit belangrik dat die vroulike hond deur 'n veearts geëvalueer word indien enige verandering in gedrag waargeneem word."

Gesinspleegsorg is baie belangrik om postpartum depressie by vroulike honde te vermy

Daar is verskeie redes waarom die teef aan postpartum depressie ly. In sommige gevalle is endokriene veranderinge hiervoor verantwoordelik, maar ons kan ook nie ignoreer wanneer die rede van binne die huis kom nie. "Die toestand kan tewe wat nie 'n veilige omgewing het nie, beïnvloed. hulle kan uiteindelik die hondjies op een of ander manier verwerp en meer aggressief word Die vertroue in die familie en in die omgewing is baie belangrik, en die gemak wat die hond hetook deur die lewe. Dit maak die dier veiliger om hierdie tipe situasie te hanteer”, beklemtoon Renata.