“মোৰ মেকুৰীটো মৰিল” আৰু “মোৰ কুকুৰটো মৰিল” এনেকুৱা বাক্যাংশ যিবোৰ জীৱনত কোনেও ক’ব নিবিচাৰিব। দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে জীৱ-জন্তু চিৰন্তন নহয়। এটা মেকুৰীৰ গড় আয়ুস ১৬ বছৰ। এই সময়ছোৱাৰ পিছত বিড়ালৰ পোৱালিৰ স্বাস্থ্য ভংগুৰ হোৱা আৰু অসুস্থতাৰ সম্ভাৱনা বেছি হোৱাটো সাধাৰণ কথা। প্ৰায়ে সেই গড়ৰ আগতেই বিড়ালৰ পোৱালিটোৱেও মৃত্যুবৰণ কৰিব পাৰে। কিটিৰ মৃত্যুৰ কাৰণ যিয়েই নহওক কিয়, শোক কৰাটো সদায় কঠিন। মেকুৰীৰ মৃত্যু হ’ল: এতিয়া কি? জন্তুটোৰ শৰীৰটোক কি কৰিব? এই কঠিন সময়ছোৱাত আপোনাক সহায় কৰিবলৈ পাটাছ দা কাছাই আপোনাৰ বিড়ালৰ পোৱালিটোৰ মৃত্যুৰ পিছত কি কৰিব পাৰি সেই বিষয়ে বুজাই দিয়ে আৰু আনকি শোক প্ৰক্ৰিয়াটো কেনেকৈ পাৰ কৰিব লাগে তাৰ কিছুমান টিপছও দিয়ে।

পোহন জন্তুৰ শ্মশান এটা ভাল ধাৰণা বিকল্প বিড়ালৰ পোৱালিৰ মৃত্যুৰ পিছত

মেকুৰীটো কেৱল পোহনীয়া জন্তু নহয়, পৰিয়ালৰ সদস্য। গতিকে পোহনীয়া জন্তুৰ মৃত্যুৰ পিছত এটা সাধাৰণ প্ৰশ্ন হ’ল: “মোৰ মেকুৰীটোৰ মৃত্যু হ’ল: মৃতদেহটোক কি কৰিম?”। পোহনীয়া জন্তুৰ শ্মশানটোৱেই হৈছে আটাইতকৈ পৰিচিত আৰু বিচৰা বিকল্প। যদিও সকলো চহৰতে ইয়াৰ অস্তিত্ব নাই, পোহনীয়া জন্তুৰ শ্মশান হৈছে মৃত্যু হোৱা পোহনীয়া জন্তুৰ সাৱধানে দাহ কৰাৰ বিশেষজ্ঞ স্থান। পোহনীয়া জন্তুৰ শ্মশানৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি আনকি ছাইখিনি দাহ কৰাৰ পিছত মালিকক ঘূৰাই দিব পাৰি। কিছুমানে অনুষ্ঠানৰ সৈতে ৱেক সেৱাও আগবঢ়ায়। যদি আপুনি “মোৰ মেকুৰীটো মৰিল” বা “মোৰ মেকুৰীটো মৰিল” বুলি এটা গোচৰৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈ আছে, তেন্তে ইয়াৰ মূল্য আছেআপোনাৰ অঞ্চলত পোহনীয়া জন্তুৰ শ্মশান আছে নে নাই সেইটো বিচাৰি উলিয়াওক।

পোহন জন্তুৰ কবৰস্থান আন এটা উপলব্ধ বিকল্প

পোহন জন্তুৰ শ্মশানৰ বিকল্প হ'ল পোহনীয়া জন্তুৰ কবৰস্থান। এটা জন্তু কবৰ দিবলৈ অতি যত্নৰ প্ৰয়োজন হয় কাৰণ, যদি ভুল ধৰণে কৰা হয়, তেন্তে পচি যোৱা জন্তুটো জনস্বাস্থ্যৰ বাবে বিপদজনক হৈ পৰিব পাৰে। পোহনীয়া জন্তুৰ কবৰস্থান হৈছে এনে এটা ঠাই য’ত এই সেৱা আগবঢ়াবলৈ চিটি হলৰ পৰা অনুমোদন আছে আৰু সকলো স্বাস্থ্যৰ মানদণ্ড সঠিকভাৱে মানি চলে। পোহনীয়া জন্তুৰ শ্মশানৰ দৰেই পোহনীয়া জন্তুৰ কবৰস্থানতো সাধাৰণতে এক প্ৰকাৰৰ জাগৰণৰ ব্যৱস্থা কৰা হয়।

পহনীয়া জন্তুৰ পিতৃ-মাতৃৰ মাজত অতি সঘনাই সন্দেহৰ সৃষ্টি হয়। মোৰ মেকুৰী বা মেকুৰীটো মৰিল: পিছফালৰ চোতালত পুতিব পাৰিমনে? মাটি আৰু পানীৰ উৎস দূষিত হোৱাৰ আশংকা বেছি হোৱাৰ বাবে এই পদ্ধতি একেবাৰেই বাঞ্ছনীয় নহয়। পোহনীয়া জন্তুৰ কবৰস্থানৰ সেৱা ভাড়াত লোৱাত টকা খৰচ হ’লেও ই বহুত নিৰাপদ বিকল্প।

মোৰ মেকুৰীটোৰ মৃত্যু হ’ল: দাহ বা কবৰ দিবলৈ কিমান খৰচ হয় জন্তুটো ?

পোহনীয়া জন্তুৰ শ্মশান আৰু পোহনীয়া জন্তুৰ কবৰস্থান দুয়োটাতে ধন দিয়া হয়, কিন্তু শ্মশান সাধাৰণতে অলপ বেছি সুলভ। সাধাৰণতে পোহনীয়া জন্তুৰ শ্মশান সেৱাৰ মূল্য ৪০০ ডলাৰৰ পৰা ৬০০ ডলাৰলৈকে হয়। যদি আপুনি ৱেক ভাড়া কৰে তেন্তে দাম বৃদ্ধি পায়। ছাইৰ গন্তব্যস্থান (টিউটৰলৈ ঘূৰি আহিব নে নহয়) আৰু সমাধিস্থ কৰাটো ব্যক্তিগত বা সামূহিক হোৱাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিও মূল্যৰ ভিন্নতা থাকে। মন কৰিবলগীয়া যে মৰা জন্তুৰ ছাই ঠায়ে ঠায়ে পেলাই দিয়া(যেনে নদী আৰু মাটি) পৰিৱেশৰ অপৰাধ আৰু ইয়াৰ ফলত অতি বেছি জৰিমনা বিহা হ’ব পাৰে।

আনহাতে পোহনীয়া জন্তুৰ কবৰস্থানটো অধিক ব্যয়বহুল বিকল্প। সাধাৰণতে, সেৱাসমূহ প্ৰায় R$ 600 আৰু R$ 700, আৰু আপুনি ৱেক ভাড়া কৰিলে দাম বেছি হয়। আপুনি হয়তো এতিয়াই ভাবিছে, "মোৰ মেকুৰীটোক শোক কৰাটো যথেষ্ট মানসিক চাপৰ, আৰু খৰচৰ চিন্তাই প্ৰক্ৰিয়াটোক অধিক জটিল কৰি তোলে।" গতিকে এটা টিপছ হ’ল জন্তুটো জীয়াই থকাৰ সময়ত পোহনীয়া জন্তুৰ অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ পৰিকল্পনা ভাড়াত লোৱা। পৰিকল্পনাটোৱে মেকুৰীৰ স্বাস্থ্য পৰিকল্পনাৰ দৰেই কাম কৰে: আপুনি মাহিলী মাচুল (সাধাৰণতে ৫০ ডলাৰতকৈ কম) দিয়ে যিয়ে কিছুমান সেৱা সামৰি লয়। অন্ত্যেষ্টিক্ৰিয়াৰ পৰিকল্পনাৰ ক্ষেত্ৰত সেৱাসমূহ হ’ল সমাধি আৰু দাহ। এই ধাৰণাটোৱে সকলো টিউটৰকে সন্তুষ্ট নকৰে যদিও বিশেষকৈ যিসকলৰ কোনো অসুস্থতাৰ বাবে আয়ুস কম হোৱা বিড়ালৰ পোৱালি আছে তেওঁলোকৰ বাবে ই এটা ভাল ধাৰণা।

আমি ভালপোৱা মেকুৰী এটাৰ মৃত্যু হ’লে কেনেকৈ শোক কৰিব লাগে তাৰ কিছুমান টিপছ চাওক

শোক কৰাটো সদায় কঠিন। গাটোৰ মৃত্যু হ’ল আৰু সেয়া পৰিয়ালৰ কোনো সদস্যক হেৰুৱাৰ দৰেই দুখৰ কথা। আমি প্ৰতিদিনে তেওঁক কাষত দেখাত অভ্যস্ত হৈ পৰিছো, যাৰ ফলত দূৰত্ব গ্ৰহণ কৰাটো কঠিন হৈ পৰিছে। গতিকে আমি ভালপোৱা মেকুৰী এটাৰ মৃত্যু হ’লে প্ৰথম পদক্ষেপটো হ’ল দুখ যে ইয়াৰ অংশ বুলি মানি লোৱা, যদিও বহুতে পোহনীয়া জন্তু হেৰুৱাটো ইমান গুৰুতৰ কথা নহয় বুলি কয়। মেকুৰীটোৰ বাবে শোকৰ পৰ্যায় বৈধ আৰু...প্ৰয়োজন। কিছুমান মানুহৰ বাবে বিদায় লোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। যদি আপোনাৰ তেনেকুৱাই হয়, তেন্তে যিমানেই সহজ নহওক কিয়, উদযাপন বা জাগৰণ প্ৰস্তুত কৰিবলৈ ভয় নকৰিব। আপুনি ভালপোৱা মেকুৰী এটাৰ মৃত্যু হ’লে সহায় কৰিব পৰা আন এটা কথা হ’ল কাৰোবাৰ লগত সমস্যাটোৰ বিষয়ে কথা পতা, সেয়া পৰিয়ালৰ সদস্যই হওক, ঘনিষ্ঠ বন্ধুৱেই হওক বা মনোবিজ্ঞানীয়েই হওক। এই সময়ত সহায় বিচাৰিবলৈ ভয় নকৰিব, আৰু নিজকেও মাৰপিট নকৰিব, কাৰণ আপোনাৰ বিড়ালৰ পোৱালিটো জীয়াই থকাৰ সময়ত আপুনি যিমান পাৰে কৰিলে আৰু আপোনাৰ সকলো মৰম দিলে।

যদি আপোনাৰ ঘৰত সন্তান আছে, তেন্তে তেওঁলোকক সঁচা কথা কোৱা আৰু বিড়ালৰ পোৱালিটোৰ মৃত্যু হোৱা বুলি বুজাই দিয়াটোৱেই আটাইতকৈ উত্তম বিকল্প। সি পলাই গ’ল বুলি মেক আপ কৰাটো বা একো নক’লে আপোনাৰ আৰু ল’ৰা-ছোৱালী দুয়োটাৰে বাবে বেছি বেয়া। যদি আপোনাৰ এটাতকৈ অধিক বিড়ালৰ পোৱালি আছে, তেন্তে নিশ্চয়কৈ ইয়াৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়ক, কাৰণ যেতিয়া এটা মেকুৰীৰ মৃত্যু হয়, তেতিয়া আনটোৱেও ইয়াক হেৰুৱাই পেলায় আৰু দুখীও হয়। শেষত আগবাঢ়ি যাবলৈ চেষ্টা কৰক আৰু সময়ক সন্মান জনাই অলপ অলপকৈ নিজৰ ৰুটিনলৈ ঘূৰি আহিবলৈ চেষ্টা কৰক। বহু টিউটৰে বিড়ালৰ পোৱালি হেৰুৱাৰ পিছত পুনৰ মেকুৰী এটা দত্তক ল’ব বিচাৰে আৰু সেয়া বৰ ভাল হ’ব পাৰে! মাত্ৰ নিশ্চিত হওক যে আপুনি আন এটা দত্তক লোৱাৰ আগতে মৃত্যু হোৱা বিড়ালৰ পোৱালিটোৰ বাবে শোক প্ৰক্ৰিয়াটোৰ মাজেৰে পাৰ হৈ গৈছে, নতুন পোহনীয়া জন্তুটোৰ সৈতে আপোনাৰ জীৱনটো সুখেৰে ভৰি থকাটো নিশ্চিত কৰিবলৈ।

সম্পাদনা: মাৰিয়ানা ফাৰ্নাণ্ডেছ