"Pîsîka min mir" û "kuçikê min mir" hevokên ku kes naxwaze di jiyanê de bibêje. Mixabin, heywan ne herheyî ne. Jiyana pisîkê ya navîn 16 sal e. Piştî vê serdemê, pir gelemperî ye ku pitik di tenduristiya nazik de bin û bêtir bi nexweşiyê bibin. Pir caran, pitik dikare berî wê navînî jî derbas bibe. Sedema ku bû sedema mirina kitty çi dibe bila bibe, xemgîn kirin her gav dijwar e. Pisik mir: niha çi? Bi laşê heywanê re çi bikin? Ji bo ku hûn di vê dema dijwar de ji we re bibin alîkar, Patas da Casa rave dike ku piştî mirina piçika ​​we çi dikare were kirin û tewra hin şîretan dide ka meriv çawa di pêvajoya xemgîniyê re derbas dibe.

Crematoriuma heywanan vebijarkek ramanek baş e piştî mirina kêzikê

Pîsîk ne tenê heywanek heywanek e, lê endamê malbatê ye. Ji ber vê yekê, pirsek hevpar piştî mirina heywanek ev e: "pisîka min mir: bi laş re çi bikim?". Crematorium ya heywanan bijareya herî baş tê zanîn û lêgerîn e. Her çend ew li hemî bajaran tune be jî, crematoriuma heywanan cîhek pispor e di şewitandina baldar a heywanên ku mirine de ye. Li gorî crematoryona heywanan, ax dibe ku piştî şewitandinê jî ji xwediyê xwe re were vegerandin. Hin ji wan jî bi merasiman karûbarên şiyarbûnê pêşkêş dikin. Heke hûn di doza "pisîka min mir" an "pisîka min mir" re derbas dibin, hêja yezanibin ka li herêma we krematoriya heywanan heye yan na.

Goristana heywanan alternatîfek din a berdest e

Alternatîvek ji bo krematoriya heywanan goristana heywanan e. Di binaxkirina heywanekî de lênêrînek mezin hewce dike ji ber ku, ger bi rengek xelet were kirin, heywanê ku hilweşe dikare bibe xeterek tenduristiya gelemperî. Goristana heywanan cîhek e ku ji bo vê xizmetê ji şaredariyê destûr heye û hemî pîvanên tenduristiyê bi rêkûpêk dişopîne. Mîna krematoriya heywanan, goristana heywanan jî bi gelemperî cûreyek şiyarbûnê pêşkêş dike.

Di nav dê û bavên heywanên ku mirine de gumanek pir zêde heye. Pisîka min an pisîka min mir: ez dikarim wê li hewşa paşîn veşêrim? Ji ber metirsiya zêde ya qirêjkirina ax û çavkaniyên avê, ev pratîk bi tevahî nayê pêşniyar kirin. Her çend kirêkirina xizmetên goristana heywanan drav be jî, ew alternatîfek pir ewletir e.

Pisîka min mir: lêçûna şewitandin an veşartinê çiqas e heywan ?

Hem crematoriuma heywanan û hem jî goristana heywanan tê dayîn, lê şewitandin bi gelemperî hinekî bihatir e. Bi gelemperî, karûbarên krematoriya heywanan ji 400 R$ heya 600 R$ lêçûn. Heke hûn şiyarek bikirin, biha zêde dibe. Nirx jî li gorî meqseda axê diguhere (gelo ew vedigere mamosteyê an na) û gelo definkirin ferdî an kolektîf e. Hêjayî balkişandinê ye ku li cihan axên heywanekî mirî diavêjin(wek çem û ax) sûcek jîngehê ye û dibe sedema cezayên pir giran.

Ji hêla din ve, goristana heywanan vebijarkek bihatir e. Bi gelemperî, karûbar li dor 600 R$ û 700 R$ ne, û gava ku hûn şiyariyê digirin bihayên bilindtir in. Dibe ku hûn niha bifikirin, "Şîna pisîka min têra xwe stres e, û xema lêçûnê tenê pêvajoyê tevlihevtir dike." Ji ber vê yekê, serişteyek ev e ku gava ku heywan hîn sax be, planek cenazeya heywanan bikirin. Plan bi heman rengî wekî plansaziyek tenduristiya pisîkê dixebite: hûn mûçeyek mehane (bi gelemperî ji 50 R$ kêmtir) didin ku hin karûbaran vedigire. Di çarçoveya plansaziya cenaze de, xizmetên veşartin û şewitandin. Fikir ji hemî mamosteyan razî nabe, lê ew ramanek baş e bi taybetî ji bo wan kesên ku ji ber hin nexweşiyan xwedan kitek bi bendewariya jiyanê kêmtir e.

Çend serişteyan binihêrin ka meriv çawa xemgîn dibe gava pisîka ku em jê hez dikin dimire

Girîngbûn her gav dijwar e. Gato mir û ew bi qasî windakirina endamekî malbatê xemgîn e. Em ji dîtina wî her roj li kêleka xwe karanîn e, qebûlkirina dûrbûnê zehmet dike. Ji ber vê yekê, gava ku pisîkek ku em jê hez dikin dimire, gava yekem ev e ku em qebûl bikin ku xemgînî beşek ji wê ye, her çend gelek kes dibêjin ku windakirina heywanek ne tiştek wusa giran e. Qonaxa şînê ji bo pisîkê derbasdar e ûpêwîst. Ji bo hin kesan, girîng e ku xatirxwestin. Ger ew doza we ye, netirsin ku hûn pîrozbahiyek amade bikin an şiyar bibin, her çend hêsan be jî. Tiştekî din ê ku dikare bibe alîkar dema ku pisîkek ku hûn jê hez dikin bimire ev e ku hûn li ser pirsgirêkê bi yekî re bipeyivin, ka ew endamê malbatê, hevalek nêzîk an psîkolog be. Di vê demê de ji daxwaza alîkariyê netirse û xwe jî nexebite, ji ber ku te her tiştê ku ji destê te hat kirin û hemû hezkirina xwe da dema ku keçika te sax bû.

Ger zarokên we li malê hebin, bijardeya herî baş ew e ku hûn rastiyê ji wan re bibêjin û rave bikin ku kitik mir. Tesbîtkirina ku ew reviyaye an nebêje, hem ji bo we hem jî ji bo zarokan xerabtir e. Ger pisîkek we zêdetir be, bila bala xwe bidinê, ji ber ku gava pisîkek dimire, ya din jî bêriya wê dike û xemgîn dibe. Di dawiyê de, hewl bidin ku pêşde biçin û hêdî hêdî vegerin ser rûtîniya xwe, rêzgirtina dema xwe. Gelek mamoste dixwazin piştî wendakirina pisîkê dîsa pisîkekê bipejirînin û ew dikare pir xweş be! Tenê pê ewle bine ku we pêvajoya xemgîniyê derbas kiriye ji bo keçika ku mir berî ku yekî din bipejirîne, da ku jiyana we bi heywanê nû re bi bextewariyê dagirtî be.

Verastkirin: Mariana Fernandes