«Իմ կատուն մահացավ» և «իմ շունը մահացավ» արտահայտություններ են, որոնք կյանքում ոչ ոք չէր ցանկանա ասել: Ցավոք, կենդանիները հավերժ չեն: Կատվի կյանքի միջին տեւողությունը 16 տարի է։ Այս ժամանակահատվածից հետո սովորական է, որ կատվի ձագերը փխրուն առողջություն ունեն և ավելի հակված են հիվանդությունների: Հաճախ կատվիկը կարող է մահանալ նույնիսկ այդ միջինից առաջ: Ինչ էլ որ լինի պատճառը, որը հանգեցրեց կատվիկի մահվանը, միշտ դժվար է տխրել: Կատուն մեռավ: Իսկ հիմա ինչ: Ի՞նչ անել կենդանու մարմնի հետ. Այս դժվար ժամանակաշրջանում ձեզ օգնելու համար Patas da Casa-ն բացատրում է, թե ինչ կարելի է անել ձեր կատվի ձագի հետ նրա մահից հետո և նույնիսկ մի քանի խորհուրդ է տալիս, թե ինչպես անցնել վիշտը:

Ընտանի կենդանիների դիակիզարանը լավ գաղափար է: կատվի ձագի մահից հետո

Կատուն պարզապես ընտանի կենդանի չէ, այլ ընտանիքի անդամ: Հետևաբար, ընտանի կենդանու մահից հետո տարածված հարցը հետևյալն է. «Իմ կատուն սատկել է. ի՞նչ անել մարմնի հետ»: Կենդանիների դիակիզարանն ամենահայտնի և պահանջված տարբերակն է: Չնայած այն գոյություն չունի բոլոր քաղաքներում, կենդանիների դիակիզարանը մի վայր է, որը մասնագիտացած է սատկած ընտանի կենդանիների խնամքով դիակիզման գործում: Կախված ընտանի կենդանիների դիակիզարանից, մոխիրը նույնիսկ դիակիզումից հետո կարող է վերադարձվել տիրոջը: Նրանցից ոմանք առաջարկում են նաև արթնացման ծառայություններ՝ արարողություններով: Եթե ​​դուք անցնում եք «իմ կատուն սատկել է» կամ «իմ կատուն մահացել է», արժեպարզեք, թե արդյոք ձեր տարածքում կա կենդանիների դիակիզարան:

Ընտանի կենդանիների գերեզմանատունը ևս մեկ հասանելի այլընտրանք է

Ընտանի կենդանիների դիակիզարանի այլընտրանքը կենդանիների գերեզմանոցն է: Կենդանին թաղելը մեծ խնամք է պահանջում, քանի որ սխալ ձևով վարվելու դեպքում քայքայվող կենդանին կարող է վտանգ դառնալ հանրային առողջության համար: Ընտանի կենդանիների գերեզմանատունն այն վայրն է, որն ունի քաղաքապետարանի կողմից այս ծառայությունը կատարելու թույլտվություն և ճիշտ հետևում է առողջապահական բոլոր չափանիշներին։ Ինչպես կենդանիների դիակիզարանը, այնպես էլ ընտանի կենդանիների գերեզմանոցը սովորաբար առաջարկում է մի տեսակ արթնացում:

Շատ հաճախակի կասկածներ կան մահացած ընտանի կենդանիների հայրերի և մայրերի շրջանում: Իմ կատուն կամ կատուն սատկել է. կարո՞ղ եմ նրան թաղել բակում: Այս պրակտիկան ընդհանրապես խորհուրդ չի տրվում հողերի և ջրի աղբյուրների աղտոտման բարձր ռիսկի պատճառով: Նույնիսկ եթե ընտանի կենդանիների գերեզմանատան ծառայությունները վարձելը գումար արժե, դա շատ ավելի ապահով այլընտրանք է:

Իմ կատուն սատկել է. որքան արժե դիակիզելը կամ թաղելը: կենդանին?

Ե՛վ կենդանիների դիակիզարանը, և՛ կենդանիների գերեզմանոցը վճարովի են, բայց դիակիզումը սովորաբար մի փոքր ավելի մատչելի է: Սովորաբար կենդանիների դիակիզարանի ծառայություններն արժեն 400-ից մինչև 600 ռուալ դոլար: Արժեքները նույնպես տարբերվում են՝ կախված մոխրի նպատակակետից (կվերադառնա այն դաստիարակին, թե ոչ) և արդյոք թաղումը անհատական ​​է, թե հավաքական: Հատկանշական է, որ սատկած կենդանու մոխիրը տեղ-տեղ նետելը(ինչպիսիք են գետերը և հողը) բնապահպանական հանցագործություն է և կարող է հանգեցնել շատ բարձր տուգանքների:

Մյուս կողմից, կենդանիների գերեզմանոցն ավելի թանկ տարբերակ է։ Սովորաբար, ծառայությունները կազմում են շուրջ 600 ռուալ և 700 ռուալ դոլար, իսկ գները ավելի բարձր են, երբ վարձում եք ալիքը: Դուք կարող եք հենց հիմա մտածել. «Իմ կատվին սգելը բավականաչափ սթրեսային է, իսկ ծախսերի մասին անհանգստանալը պարզապես ավելի է բարդացնում գործընթացը»: Հետևաբար, խորհուրդ է տրվում վարձել ընտանի կենդանիների թաղման ծրագիր, երբ կենդանին դեռ կենդանի է: Ծրագիրը գործում է այնպես, ինչպես կատուների առողջության պլանը. դուք վճարում եք ամսական վճար (սովորաբար 50 R$-ից պակաս), որը ծածկում է որոշ ծառայություններ: Հուղարկավորության պլանի դեպքում ծառայություններն են հուղարկավորությունը և դիակիզումը։ Գաղափարը դուր չի գալիս բոլոր դաստիարակներին, բայց դա լավ գաղափար է հատկապես նրանց համար, ովքեր ունեն որոշակի հիվանդության պատճառով ավելի ցածր կյանքի տեւողությամբ ձագ:

Ստուգեք մի քանի խորհուրդ, թե ինչպես տխրել, երբ մեր սիրելի կատուն սատկում է

Վշտացնելը միշտ դժվար է: Գաթոն մահացավ, և դա նույնքան տխուր է, որքան ընտանիքի որևէ անդամի կորուստը: Մենք սովոր ենք նրան ամեն օր տեսնել մեր կողքին՝ դժվարացնելով հեռավորությունը։ Հետևաբար, երբ մեր սիրելի կատուն սատկում է, առաջին քայլն այն է, որ ընդունենք, որ տխրությունը դրա մի մասն է, թեև շատերն ասում են, որ ընտանի կենդանու կորուստն այնքան էլ լուրջ բան չէ: կատվի համար սգո փուլը վավերական է ևանհրաժեշտ. Որոշ մարդկանց համար կարևոր է հրաժեշտ տալը: Եթե ​​դա ձեր դեպքն է, մի վախեցեք պատրաստել տոնակատարություն կամ արթնանալ, որքան էլ պարզ լինի դա: Մեկ այլ բան, որը կարող է օգնել, երբ ձեր սիրած կատուն սատկում է, խնդրի մասին խոսելն է ինչ-որ մեկի հետ՝ լինի դա ընտանիքի անդամի, մտերիմ ընկերոջ կամ հոգեբանի: Մի՛ վախեցեք օգնություն խնդրել այս պահին և մի՛ ծեծեք ինքներդ ձեզ, քանի որ դուք արեցիք այն ամենը, ինչ կարող էիք և տվեցիք ձեր ողջ սերը, քանի դեռ ձեր ձագը կենդանի էր:

Եթե տանը երեխաներ ունեք, լավագույն տարբերակը նրանց ճշմարտությունն ասելն ու բացատրելն է, որ ձագը սատկել է: Հորինելով, որ նա փախել է կամ ոչինչ չասելն ավելի վատ է և՛ քո, և՛ երեխաների համար։ Եթե ​​դուք ունեք մեկից ավելի ձագ, անպայման ուշադրություն դարձրեք դրան, քանի որ երբ մի կատուն սատկում է, մյուսը կարոտում է նրան և նույնպես տխուր է: Ի վերջո, փորձեք առաջ շարժվել և կամաց-կամաց վերադառնալ ձեր առօրյային՝ հարգելով ձեր ժամանակը։ Շատ դաստիարակներ ցանկանում են նորից կատու որդեգրել կատվի ձագին կորցնելուց հետո, և դա կարող է հիանալի լինել: Պարզապես համոզվեք, որ անցել եք կատվի ձագին սատկելու գործընթացը, որը սատկել է նախքան մեկ այլ ձագ որդեգրելը, որպեսզի ձեր կյանքը նոր ընտանի կենդանու հետ լի լինի երջանկությամբ:

Խմբագրում` Մարիանա Ֆերնանդես