মেকুৰীৰ স্বাস্থ্যৰ বিষয়ে চিন্তা কৰাৰ অৰ্থ হ’ল মেকুৰীক কেতিয়া সহায়ৰ প্ৰয়োজন হয়, আনকি লিছমেনিয়াছিছৰ দৰে নিৰৱ ৰোগৰ সৈতে মোকাবিলা কৰাৰ সময়তো পৰ্যবেক্ষণ আৰু বুজা। ৰিঅ’ ডি জেনেইৰ’ৰ লিছমেনিয়াছিছত উল্লেখ কৰা পশু চিকিৎসক ৰবাৰ্ট’ ডছ ছান্টোছ টেইচেইৰাৰ মতে এই অৱস্থা লিছমেনিয়া ইনফেণ্টাম নামৰ প্ৰ’ট’জ’ৱাৰ দ্বাৰা হয় আৰু মহৰ কামোৰৰ ফলত সংক্ৰমিত হয়। লিছমেনিয়াচিছ কুকুৰ আৰু মানুহক আক্ৰান্ত কৰে বুলি জনপ্ৰিয়ভাৱে জনা যায় যদিও বহু টিউটৰে ভাবিছে যে মেকুৰীও এই ৰোগত আক্ৰান্ত হ’ব পাৰে নেকি? অধিক তথ্যৰ বাবে আমি সাধাৰণ চিকিৎসক ৰবাৰ্টৰ সৈতে কথা পাতিলোঁ, যিয়ে আপোনাক তলত মেকুৰীৰ লিছমেনিয়াচিছৰ বিষয়ে জানিবলগীয়া সকলো কথা কয়!

লিছমেনিয়াছিছ: মেকুৰী ৰোগৰ দ্বাৰা আক্ৰান্ত হ’ব পাৰেনে?

Ao বিপৰীতে জনপ্ৰিয় বিশ্বাস যে লিছমেনিয়াছিছ হৈছে কুকুৰ আৰু মেকুৰী উভয়কে আক্ৰান্ত কৰিব পৰা ৰোগ যদিও মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱ বহু কম। যিহেতু ই মহৰ দ্বাৰা সংক্ৰমিত পৰজীৱী ৰোগ, সেয়েহে পশু চিকিৎসকে বুজাই দিয়ে যে কুকুৰৰ দৰেই ইয়াৰ সংক্ৰমণ সম্ভৱ। “মহে সংক্ৰমিত প্ৰাণীটোক কামোৰে আৰু আন এটা প্ৰাণীক কামোৰাৰ পৰাই ই ইয়ালৈ ৰোগটো সংক্ৰমিত কৰে”, তেওঁ বুজাই দিয়ে।

লিছমেনিয়াছিছৰ দৰে বিড়ালৰ জীৱই প্ৰকাশ পায় নিজেই?

ৰবাৰ্টৰ মতে মেকুৰীৰ লিছমেনিয়াছিছ কিছুমান বিশেষ ক্ষেত্ৰত লক্ষণবিহীন হ’ব পাৰে, অৰ্থাৎ কোনো ধৰণৰ লক্ষণ দেখা নাযায়, যাৰ বাবে ইয়াক কৰাটো কঠিন হৈ পৰেৰোগৰ ধাৰণা। কিন্তু তাই কিছুমান লক্ষণো দেখুৱাব পাৰে। ইয়াৰ ভিতৰত আটাইতকৈ সাধাৰণ হ’ল:

• ৰক্তহীনতা

• নাকৰ পৰা তেজ ওলোৱা

• ছালৰ ঘা

• ওজন কমি যোৱা

• ঘা চকু, যেনে কনজাংটিভাইটিছ

• আলচাৰ

উল্লেখযোগ্য যে, লক্ষণৰ উপস্থিতি যিয়েই নহওক কিয়, নিয়মিতভাৱে পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয় যাতে প্ৰাণীটোৰ স্বাস্থ্যৰ সাধাৰণ বিশ্লেষণে কৰিব পাৰে সম্পন্ন কৰা হ’ব। তেতিয়াহে আপুনি নিশ্চিত হ’ব পাৰিব যে আপোনাৰ চাৰি ভৰিৰ বন্ধুজনৰ কোনো বিপদ নাই।

লিছমেনিয়াছিছৰ নিদান

মেকুৰীটোৰ লিছমেনিয়াছিছ আছে নে নাই নিশ্চিত কৰিবলৈ পশু চিকিৎসকে সম্ভৱতঃ অধিক নিৰ্দিষ্ট তেজৰ পৰীক্ষাৰ অনুৰোধ কৰিব। ৰবাৰ্ট’ৰ মতে, এই নিৰ্দিষ্ট চেৰ’লজীয়ে প্ৰাণীটোৰ এন্টিব’ডি ধৰি ৰখাৰ কাম কৰে, যিটোৱেই ইয়াৰ শৰীৰত ৰোগটোৰ উপস্থিতি বা অনুপস্থিতিৰ ইংগিত দিব। এই পৰীক্ষাসমূহ প্ৰয়োজনীয় কাৰণ উল্লেখ কৰা অনুসৰি বিড়ালৰ লিছমেনিয়াছিছৰ লক্ষণ সদায় স্পষ্ট নহয়।

মেকুৰীৰ লিছমেনিয়াছিছৰ চিকিৎসা আৰু প্ৰতিৰোধ

ভেকচিন, লিছমেনিয়াছিছ আৰু চিকিৎসা দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে এনে শব্দ যিবোৰ একেলগে নাযায়, কিয়নো মেকুৰীৰ এই ৰোগৰ কোনো নিৰাময় নাই। “প্ৰশমনমূলক চিকিৎসা আছে, কিন্তু সেয়া যথেষ্ট নহয়”, পশু চিকিৎসকে স্পষ্ট কৰে। অৰ্থাৎ সেইবোৰ এনে ব্যৱস্থা যিয়ে মেকুৰীৰ জীৱনৰ মান উন্নত কৰাত সহায় কৰে আৰু যিবোৰে মেকুৰীটোক বাধা দিব পাৰেৰোগৰ ক্লিনিকেল লক্ষণ, কিন্তু যিয়ে লিছমেনিয়াছিছৰ চিকিৎসা নিজেই নকৰে। মেকুৰীটো এই ৰোগবিধৰ বাহক হৈয়েই থাকে আৰু ই আন প্ৰাণীৰ বাবে দূষণৰ উৎস হিচাপে কাম কৰিব পাৰে।

প্ৰতিৰোধৰ কথা ক’বলৈ গ’লে, ইয়াতো কৰিবলগীয়া বিশেষ একো নাই। আদৰ্শগতভাৱে মেকুৰীয়ে এই ৰোগ সংক্ৰমিত মহৰ সংস্পৰ্শৰ পৰা আঁতৰি থাকিব পাৰিব লাগে। কিন্তু ৰবাৰ্ট’ই বুজাই দিয়াৰ দৰে লিছমেনিয়াছিছ প্ৰতিৰোধৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা বিকৃতকাৰী ঔষধ মেকুৰীৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা নহয়। কাৰণ এই সামগ্ৰীসমূহৰ গঠনত মেকুৰীৰ বাবে বিষাক্ত পদাৰ্থ থাকে।