ਤੁਸੀਂ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਬਾਰੇ ਕੀ ਜਾਣਦੇ ਹੋ? ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਿਰਫ ਜੀਵ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਜਾਂ ਵੈਟਰਨਰੀ ਖੇਤਰ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਪੇਸ਼ੇਵਰਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇ ਵਿੱਚ ਖੋਜ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਬੱਚਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਹਰੇਕ ਹਿੱਸੇ ਲਈ ਲੋੜੀਂਦੀ ਦੇਖਭਾਲ - ਅਤੇ ਇਹ ਉਹ ਥਾਂ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਹੱਡੀਆਂ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਹੀ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਹ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੇ ਜੀਵ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੁਨਿਆਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵੀ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਨ।

ਮਾੜੀ ਦੇ ਪਿੰਜਰ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਮਾਸ-ਪੇਸ਼ੀਆਂ ਬਾਰੇ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਸਮਝਣਾ ਕਿਵੇਂ ਹੈ? ਇਸ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ, Paws of the House ਨੇ ਵਿਸ਼ੇ 'ਤੇ ਮੁੱਖ ਜਾਣਕਾਰੀ ਇਕੱਠੀ ਕੀਤੀ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਫੰਕਸ਼ਨ, ਬਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਦੀ ਸੰਖਿਆ ਅਤੇ ਬਿੱਲੀ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਕਈ ਹੋਰ ਉਤਸੁਕਤਾਵਾਂ। ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਆਓ!

ਬਿੱਲੀ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ: ਆਪਣੇ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਮੁੱਖ ਸਰੀਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਬਾਰੇ ਜਾਣੋ

ਕਿਸੇ ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਮਾਸ-ਪੇਸ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਪਿੰਜਰ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਸ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਚਾਰ ਰੱਖਣਾ ਚੰਗਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੱਖ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਕੀ ਹਨ ਜੋ ਬਿੱਲੀ ਜੀਵ ਬਣਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ, ਹੇਠਾਂ ਕਿਟੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਹਰੇਕ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਕਾਰਜਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਜਾਣਕਾਰੀ ਵੇਖੋ:

• ਪਿੰਜਰ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ:

ਪਿੰਜਰ ਬਣਤਰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਸਮਰਥਨ ਦੇਣ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਅੰਗਾਂ ਅਤੇ ਨਰਮ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਹ ਖਣਿਜ ਲੂਣ ਦੇ ਭੰਡਾਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਮਾਸਪੇਸ਼ੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ, ਬਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਦੀ ਗਾਰੰਟੀ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਸਰੀਰ ਦੀ ਸਥਿਰਤਾ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਖੂਨ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਨੂੰ ਨਿਯਮਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਨਾਲ ਹੀ ਸਰੀਰ ਦੇ ਭਰਨ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਕੇ, ਇਸਦੇ ਸਮਰਥਨ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਇੱਕ ਉਤਸੁਕਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੁੰਗੜਨ ਦੀ ਇੱਕ ਅਦੁੱਤੀ ਸਮਰੱਥਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਇੱਕ ਬਸੰਤ ਦੇ ਸਮਾਨ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ।

• ਨਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ:

ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੀ ਦਿਮਾਗੀ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਮਿਲਦੀ ਜੁਲਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਸੇਰੇਬ੍ਰਲ ਕਾਰਟੈਕਸ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 250 ਮਿਲੀਅਨ ਨਿਊਰੋਨਸ ਨਾਲ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਤੰਤੂਆਂ ਅਤੇ ਤੰਤੂਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇਹ ਸਬੰਧ ਉਹ ਹਨ ਜੋ ਸਰੀਰ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਗਤੀਵਿਧੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਲਮੇਲ ਅਤੇ ਨਿਯੰਤ੍ਰਿਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਚਾਹੇ ਸਵੈਇੱਛਤ ਜਾਂ ਅਣਇੱਛਤ। ਭਾਵ, ਇਹ ਕੇਂਦਰੀ ਨਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਹੈ, ਜੋ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਸਥਿਤ ਹੈ, ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਸੰਵੇਦਨਾਵਾਂ ਅਤੇ ਗਤੀਸ਼ੀਲਤਾ ਨੂੰ ਨਿਯੰਤਰਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਣਇੱਛਤ ਅੰਦੋਲਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਸਾਹ, ਦਿਲ ਦੀ ਧੜਕਣ ਅਤੇ ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਸਵੈ-ਇੱਛਤ ਹਰਕਤਾਂ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਹਰੀ ਉਤੇਜਨਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਅਤੇ ਗੰਧਾਂ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।

• ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ:

ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਕਈ ਅੰਗਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਪਾਚਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੂੰਹ, ਗਲੇ ਦੀ ਨਲੀ, ਅਨਾੜੀ, ਪੇਟ, ਪੈਨਕ੍ਰੀਅਸ ਅਤੇ ਛੋਟੀ ਅਤੇ ਵੱਡੀ ਆਂਦਰ। ਨਾਲੋਂ ਛੋਟੇ ਕਣਾਂ ਵਿੱਚ ਭੋਜਨ ਅਤੇ ਤਰਲ ਦੇ ਟੁੱਟਣ ਲਈ ਇਹ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈਜੀਵਾਣੂ ਦੁਆਰਾ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਸਮਾਈ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਓ, ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਸਿਹਤ ਦੇ ਰੱਖ-ਰਖਾਅ ਲਈ ਬੁਨਿਆਦੀ ਹੈ।

• ਕਾਰਡੀਓਰੇਸਪੀਰੇਟਰੀ ਸਿਸਟਮ:

ਸਾਹ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਵਿੱਚ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸਦਾ ਮੁੱਖ ਕੰਮ ਵਾਤਾਵਰਣ ਨਾਲ ਗੈਸ ਐਕਸਚੇਂਜ ਕਰਨਾ, ਕਾਰਬਨ ਡਾਈਆਕਸਾਈਡ ਛੱਡਣਾ ਅਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਗੈਸ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਪਰ, ਸਾਹ ਲੈਣ ਦੇ ਕਾਰਜ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਇਸ ਵਿੱਚ ਘ੍ਰਿਣਾਤਮਕ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲਤਾ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਸੁਗੰਧਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਬਚਾਅ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਯਾਨੀ, ਜੇਕਰ ਨੇੜੇ-ਤੇੜੇ ਕੋਈ ਖਰਾਬ ਭੋਜਨ ਹੈ, ਤਾਂ ਬਿੱਲੀ ਦਾ snout ਉਸ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਨਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।

ਕਾਰਡੀਓਵੈਸਕੁਲਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਖੂਨ ਦੀਆਂ ਨਾੜੀਆਂ ਅਤੇ ਦਿਲ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਖੂਨ ਨੂੰ ਪੰਪ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੈ। ਪੂਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ. ਉਹ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਇਕੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਰੇ ਸੈੱਲ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪੌਸ਼ਟਿਕ ਤੱਤ ਅਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ।

• ਪਿਸ਼ਾਬ ਅਤੇ ਪ੍ਰਜਨਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ:

ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੀ ਪਿਸ਼ਾਬ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਗੁਰਦੇ, ureters, ਬਲੈਡਰ ਅਤੇ ਯੂਰੇਥਰਾ ਦੁਆਰਾ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਗੁਰਦੇ ਅਤੇ ਯੂਰੇਟਰਸ ਉੱਪਰੀ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨਾਲੀ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਬਲੈਡਰ ਅਤੇ ਯੂਰੇਥਰਾ ਹੇਠਲੇ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨਾਲੀ ਨੂੰ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕੰਮ ਪਿਸ਼ਾਬ ਨੂੰ ਪੈਦਾ ਕਰਨਾ, ਸਟੋਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਜੀਵ ਲਈ ਕਈ ਜ਼ਹਿਰੀਲੇ ਮਿਸ਼ਰਣਾਂ ਨਾਲ ਬਣਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਜੋ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਸਰੀਰ ਅਤੇ ਹੋਰ ਪ੍ਰਣਾਲੀਆਂ ਦੀ ਸੰਤੁਲਿਤ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ।

ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਪ੍ਰਜਨਨ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਮਾਦਾ ਜਿਨਸੀ ਅੰਗਾਂ ਅਤੇਨਰ ਹੱਡੀਆਂ ਜੋ ਸਪੀਸੀਜ਼ ਦੇ ਪ੍ਰਜਨਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ?

ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਪਿੰਜਰ ਔਸਤਨ, 244 ਹੱਡੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਦੋ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ: ਧੁਰੀ ਪਿੰਜਰ ਅਤੇ ਅੰਤਿਕਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਹ ਸੰਖਿਆ ਜਾਨਵਰ ਤੋਂ ਜਾਨਵਰ ਤੱਕ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਹੱਡੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਕਈ ਕਾਰਕਾਂ 'ਤੇ ਨਿਰਭਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਉਮਰ ਉਹਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦਾ ਵਾਧਾ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਕੁਝ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਤੱਤ ਦੇ ਸੰਯੋਜਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਬੱਚੇ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਬਾਲਗ ਬਿੱਲੀ ਨਾਲੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੱਡੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।

ਹੋਰ ਕਾਰਕ ਜੋ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਪੂਛ ਦਾ ਆਕਾਰ ਕਿੰਨੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ 18 ਤੋਂ 24 ਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਧੁਰੀ ਬਿੱਲੀ ਦੇ ਪਿੰਜਰ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:

• ਖੋਪੜੀ
• ਮੈਂਡੀਬਲ
• ਸਟਰਨਮ
• 13 ਪਸਲੀਆਂ ਅਤੇ ਵਰਟੀਬ੍ਰਲ ਕਾਲਮ (7 ਸਰਵਾਈਕਲ, 13 ਥੌਰੇਸਿਕ, 7 ਲੰਬਰ, 3 ਸੈਕ੍ਰਲ ਅਤੇ 18 ਤੋਂ 24 ਤੱਕ ਕਉਡਲ)

ਅਪੇਂਡੀਕੂਲਰ ਪਿੰਜਰ ਵਿੱਚ ਉਪਰਲੇ ਅਤੇ ਹੇਠਲੇ ਅੰਗਾਂ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹਰੇਕ ਥੌਰੇਸਿਕ ਅੰਗ ਵਿੱਚ ਸਕੈਪੁਲਾ, ਹਿਊਮਰਸ, ਰੇਡੀਅਸ, ਉਲਨਾ, 8 ਕਾਰਪਲ ਹੱਡੀਆਂ, 5 ਮੇਟਾਕਾਰਪਲ ਹੱਡੀਆਂ ਅਤੇ 3 ਫਾਲੈਂਜ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਉਂਗਲ. ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਬਿੱਲੀਆਂ ਕੋਲ ਪੇਡੂ ਦੀ ਹੱਡੀ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਪੇਡੂ ਦੇ ਅੰਗਾਂ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਨ ਲਈ ਜ਼ਿੰਮੇਵਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਫੇਮਰ, ਪੇਟੇਲਾ, ਟਿਬੀਆ, ਫਾਈਬੁਲਾ, ਫਾਈਬੁਲਾ, 7 ਟਾਰਸਲ ਹੱਡੀਆਂ, 4 ਮੈਟਾਟਾਰਸਲ ਹੱਡੀਆਂ ਅਤੇਫਲੈਂਜਸ।

ਫ੍ਰੈਕਚਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਹੱਡੀ ਨੂੰ ਕੈਲਸੀਫਾਈ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ?

ਕੈਲਸੀਫੀਕੇਸ਼ਨ ਇੱਕ ਜੀਵ-ਵਿਗਿਆਨਕ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਗਠਨ ਦੌਰਾਨ ਕੈਲਸ਼ੀਅਮ ਲੂਣ ਜਮ੍ਹਾਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਿੱਲੀ ਜਦੋਂ ਹੱਡੀ ਟੁੱਟਣ ਜਾਂ ਸੱਟ ਲੱਗਦੀ ਹੈ - ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਪੂਛ ਵਾਲੀ ਬਿੱਲੀ -, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟਿਊਟਰ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇੱਕ ਪਾਲਤੂ ਜਾਨਵਰ ਦੀ ਹੱਡੀ ਨੂੰ ਕੈਲਸੀਫਾਈ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਵਿੱਚ ਥੋੜਾ ਸਮਾਂ ਲੱਗ ਸਕਦਾ ਹੈ: ਲਗਭਗ ਦੋ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਹੱਡੀ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਫ੍ਰੈਕਚਰ ਦੇ ਸਿਰੇ ਦਾ ਮਿਲਾਪ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਬਰਕਰਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ. ਛੇ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਬਾਅਦ, ਫਿਸ਼ਰ ਗਾਇਬ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਕੈਲਸੀਫੀਕੇਸ਼ਨ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਆਖਰੀ ਪੜਾਅ ਹੈ, ਕੁਝ ਮਹੀਨਿਆਂ ਤੱਕ ਚੱਲ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਵੈਟਰਨਰੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

5 ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਜੋ ਹੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਿੱਲੀ

1) ਕਮਰ ਡਿਸਪਲੇਸੀਆ

ਇਹ ਕਮਰ ਦੇ ਜੋੜ ਦੀ ਇੱਕ ਖਰਾਬੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਫੀਮਰ (ਲੱਤ ਦੀ ਹੱਡੀ) ਦਾ ਸਿਰ ਕਿਸੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਫਿੱਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ। ਪੇਡੂ ਦਾ ਐਸੀਟਾਬੁਲਮ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਸੰਯੁਕਤ ਅਸਥਿਰਤਾ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕੋਮੋਸ਼ਨ ਨੂੰ ਮੁਸ਼ਕਲ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਅੰਦੋਲਨ ਕਮਜ਼ੋਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਕਮਰ ਦੇ ਡਿਸਪਲੇਸੀਆ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮੁੱਖ ਲੱਛਣਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਜਾਨਵਰ ਲੰਗੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਦਰਦ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਠੀਕ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਤੁਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਹੈ।

2) ਪੇਟਲਰ ਲਕਸੇਸ਼ਨ

ਇਹ ਇੱਕ ਹੈ ਆਰਥੋਪੀਡਿਕ ਬਿਮਾਰੀ ਜੋ ਉਦੋਂ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਪਟੇਲਾ ਆਪਣੀ ਆਮ ਸਥਿਤੀ ਤੋਂ ਵਿਸਥਾਪਿਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸਦੇ ਜੋੜਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਘਨ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਪੰਜੇ ਦੇ ਸਮਰਥਨ ਵਿੱਚ ਦਰਦ ਅਤੇ ਅਸੁਰੱਖਿਆ ਨਾਲ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਮੋਟੀਆਂ ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਅਕਸਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਡਿੱਗਣ, ਸਦਮੇ ਅਤੇ ਦੁਰਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।

3) ਡੀਜਨਰੇਟਿਵ ਜੋੜਾਂ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ

ਓਸਟੀਓਆਰਥਾਈਟਿਸ ਵਜੋਂ ਵੀ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਬਿਮਾਰੀ ਡੀਜਨਰੇਟਿਵ ਜੋੜਾਂ ਦੀ ਬਿਮਾਰੀ (ਡੀਏਡੀ) ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਧਦੀ ਆਮ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣੀ ਪੈਥੋਲੋਜੀ ਹੈ ਜੋ ਜੋੜਾਂ ਦੇ ਉਪਾਸਥੀ ਅਤੇ ਟਿਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਵਿਗਾੜ ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਜੋੜ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਰਦ, ਕਠੋਰਤਾ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਕੰਮਕਾਜ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।

4) ਓਸਟੀਓਮਾਈਲਾਈਟਿਸ

ਇਹ ਇੱਕ ਸੋਜ ਹੈ ਜੋ ਇੱਕ ਜਾਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੱਡੀਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਬਿੱਲੀ, ਅਤੇ ਗੰਭੀਰ ਜਾਂ ਗੰਭੀਰ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੈਕਟੀਰੀਆ ਜਾਂ ਫੰਗਲ ਇਨਫੈਕਸ਼ਨ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਖੁੱਲ੍ਹੇ ਫ੍ਰੈਕਚਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਾਂ ਜਦੋਂ ਹੱਡੀ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਲਈ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।

5) ਹੱਡੀਆਂ ਦੇ ਟਿਊਮਰ

ਬਿੱਲੀਆਂ ਵਿੱਚ ਟਿਊਮਰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਮਾਂ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਖੇਤਰ ਹੱਡੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਟਿਊਮਰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਘਾਤਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਭ ਤੋਂ ਆਮ ਓਸਟੀਓਸਾਰਕੋਮਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਪਤਾ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦੇ ਡਾਕਟਰ ਦੁਆਰਾ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੇ ਗਏ ਇਮੇਜਿੰਗ ਟੈਸਟਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਫਿਲਿਨ ਸਰੀਰ ਵਿਗਿਆਨ: ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਬਿੱਲੀ ਦੀ ਲਚਕਤਾ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ

ਬਿੱਲੀ ਦੀਆਂ ਹੱਡੀਆਂ ਜੋੜਾਂ ਅਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ, ਉਹ ਫਿਲੀਨ ਨੂੰ ਉੱਚ ਲਚਕਤਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਵਰਟੀਬ੍ਰਲ ਕਾਲਮ ਵਿੱਚ ਲਿਗਾਮੈਂਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ, ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਤੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਵਰਟੀਬ੍ਰਲ ਡਿਸਕਸ ਅਤੇਰੀੜ੍ਹ ਦੀ ਹੱਡੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਚਕਦਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਬਿੱਲੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਵਾਪਰਨ ਵਾਲੀ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਦਿਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਮੋੜ ਸਕਦਾ ਹੈ।

ਇੱਕ ਹੋਰ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਨੁਕਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਕਾਲਰਬੋਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਉਪਾਸਥੀ ਜੋ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ, ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ, ਕੰਟ੍ਰੋਟ ਕਰਨ ਅਤੇ ਸਖ਼ਤ ਸਥਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਅਸੰਭਵ ਥਾਵਾਂ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀਆਂ ਥਾਵਾਂ 'ਤੇ ਵੀ ਛੁਪਣ ਦੀ ਅਦੁੱਤੀ ਯੋਗਤਾ ਹੈ।

ਇਹਨਾਂ ਜਾਨਵਰਾਂ ਦੀ ਮਾਸ-ਪੇਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਫੈਲਣ ਅਤੇ ਸੁੰਗੜਨ ਦੀ ਉੱਚ ਸਮਰੱਥਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਸਰੀਰ ਕਈ ਵਾਰ ਝਰਨੇ ਵਰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਬਿੱਲੀਆਂ ਆਪਣੀ ਉਚਾਈ ਤੋਂ ਸੱਤ ਗੁਣਾ ਤੱਕ ਛਾਲ ਮਾਰ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਛੋਟੀਆਂ ਦੂਰੀਆਂ 'ਤੇ ਲਗਭਗ 50 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪ੍ਰਤੀ ਘੰਟਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ - ਬਿੱਲੀਆਂ ਦੀਆਂ ਦੋ ਬਹੁਤ ਦਿਲਚਸਪ ਉਤਸੁਕਤਾਵਾਂ!