ເຈົ້າຮູ້ຫຍັງກ່ຽວກັບການວິພາກວິພາກຂອງແມວ? ມີຄົນຈໍານວນຫນ້ອຍທີ່ມີຄວາມສົນໃຈໃນປະເພດຂອງວິຊານີ້ແລະເຊື່ອວ່າພຽງແຕ່ນັກຊີວະວິທະຍາຫຼືຜູ້ຊ່ຽວຊານທີ່ເຊື່ອມຕໍ່ກັບສາຂາສັດຕະວະແພດເທົ່ານັ້ນຄວນເຂົ້າໃຈໃນຫົວຂໍ້ນີ້. ຖ້າທ່ານມີລູກແມວຢູ່ເຮືອນ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນຫຼາຍທີ່ຈະເຂົ້າໃຈວ່າຮ່າງກາຍຂອງລາວເຮັດວຽກແນວໃດ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບການດູແລທີ່ຈໍາເປັນສໍາລັບແຕ່ລະສ່ວນຂອງລາວ - ແລະນີ້ແມ່ນບ່ອນທີ່ວິພາກວິພາກຂອງແມວເຂົ້າມາ. ກະດູກ ແລະກ້າມຊີ້ນບໍ່ຄ່ອຍຖືກຄຳນຶງເຖິງໃນຊ່ວງເວລານີ້, ແຕ່ພວກມັນຍັງມີບົດບາດພື້ນຖານໃນອະໄວຍະວະຂອງສັດລ້ຽງ.

ຈະເຂົ້າໃຈອີກໜ້ອຍໜຶ່ງກ່ຽວກັບໂຄງກະດູກຂອງ feline ແລະກ້າມເນື້ອຂອງມັນໄດ້ແນວໃດ? ເພື່ອຊ່ວຍທ່ານໃນພາລະກິດນີ້, Paws of the House ໄດ້ຮວບຮວມຂໍ້ມູນຕົ້ນຕໍກ່ຽວກັບວິຊາດັ່ງກ່າວ, ເຊັ່ນ: ໜ້າທີ່, ຈໍານວນກະດູກແມວ ແລະຂໍ້ສົງໄສອື່ນໆຂອງສັດປີກຂອງສັດ. ມາກັບພວກເຮົາ!

ວິພາກວິພາກຂອງແມວ: ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບລະບົບຮ່າງກາຍຫຼັກຂອງສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າ

ກ່ອນທີ່ຈະເຂົ້າໃຈກ້າມຊີ້ນ ແລະໂຄງກະດູກຂອງແມວ, ມັນດີທີ່ຈະມີຄວາມຄິດທົ່ວໄປກ່ຽວກັບວິທີເຮັດວຽກຂອງມັນ. ແລະສິ່ງທີ່ເປັນລະບົບຕົ້ນຕໍທີ່ປະກອບເປັນອົງການຈັດຕັ້ງ feline. ດັ່ງນັ້ນ, ກວດເບິ່ງຂໍ້ມູນທີ່ສໍາຄັນບາງຢ່າງກ່ຽວກັບຫນ້າທີ່ແລະຄຸນລັກສະນະຂອງແຕ່ລະສ່ວນຂອງຮ່າງກາຍຂອງ kitty ຂ້າງລຸ່ມນີ້:

• ລະບົບກະດູກແລະກ້າມເນື້ອ:

ໂຄງປະກອບການໂຄງກະດູກແມ່ນຮັບຜິດຊອບຕົ້ນຕໍສໍາລັບການສະຫນັບສະຫນູນຮ່າງກາຍແລະຍັງມີຫນ້າທີ່ປົກປ້ອງອະໄວຍະວະພາຍໃນແລະເນື້ອເຍື່ອອ່ອນ.ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນເຮັດວຽກເປັນສະຫງວນຂອງເກືອແຮ່ທາດ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ລະບົບກ້າມຊີ້ນ, ຮັບປະກັນການເຄື່ອນໄຫວຂອງແມວ, ສົ່ງເສີມຄວາມຫມັ້ນຄົງຂອງຮ່າງກາຍ, ຊ່ວຍໃນການໄຫຼວຽນຂອງເລືອດແລະການຄວບຄຸມອຸນຫະພູມຂອງຮ່າງກາຍ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບເປັນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງການຕື່ມຂໍ້ມູນຂອງຮ່າງກາຍ, ຮັບປະກັນການສະຫນັບສະຫນູນຂອງມັນ. ຄວາມຢາກຮູ້ຢາກເຫັນແມ່ນວ່າກ້າມຊີ້ນຂອງແມວມີຄວາມສາມາດຫົດຕົວຢ່າງບໍ່ຫນ້າເຊື່ອ, ເຮັດວຽກໃນລັກສະນະທີ່ຄ້າຍຄືກັນກັບພາກຮຽນ spring.

• ລະບົບປະສາດ:

ລະບົບປະສາດຂອງແມວແມ່ນຄ້າຍຄືກັນກັບມະນຸດຫຼາຍ, ປະກອບດ້ວຍປະມານ 250 ລ້ານ neurons ໃນ cerebral cortex. ການເຊື່ອມຕໍ່ເຫຼົ່ານີ້ລະຫວ່າງເສັ້ນປະສາດແລະ neurons ແມ່ນສິ່ງທີ່ປະສານງານແລະຄວບຄຸມການເຄື່ອນໄຫວຂອງຮ່າງກາຍທັງຫມົດ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນການສະຫມັກໃຈຫຼືບໍ່ສະຫມັກໃຈ. ນັ້ນແມ່ນ, ມັນແມ່ນລະບົບປະສາດສ່ວນກາງ, ທີ່ຕັ້ງຢູ່ໃນສະຫມອງຂອງແມວ, ເຊິ່ງຄວບຄຸມຄວາມຮູ້ສຶກແລະການເຄື່ອນໄຫວຂອງບຸກຄົນທັງຫມົດ. ບາງຕົວຢ່າງຂອງການເຄື່ອນໄຫວທີ່ບໍ່ສະໝັກໃຈແມ່ນການຫາຍໃຈ, ການເຕັ້ນຂອງຫົວໃຈ ແລະຂະບວນການຍ່ອຍອາຫານ. ໃນທາງກົງກັນຂ້າມ, ການເຄື່ອນໄຫວແບບສະໝັກໃຈ, ປົກກະຕິເກີດຂຶ້ນຍ້ອນສິ່ງກະຕຸ້ນພາຍນອກ, ເຊັ່ນ: ສຽງ ແລະ ກິ່ນ.

• ລະບົບຍ່ອຍອາຫານ:

ແມວ ລະບົບຍ່ອຍອາຫານແມ່ນສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໂດຍອະໄວຍະວະຈໍານວນຫນຶ່ງທີ່ມີຄວາມສໍາຄັນໃນຂະບວນການຍ່ອຍອາຫານ, ເຊັ່ນ: ປາກ, pharynx, esophagus, ກະເພາະອາຫານ, pancreas ແລະລໍາໄສ້ນ້ອຍແລະຂະຫນາດໃຫຍ່. ມັນ​ເປັນ​ສ່ວນ​ໃຫຍ່​ທີ່​ຮັບ​ຜິດ​ຊອບ​ສໍາ​ລັບ​ການ​ແຍກ​ສະ​ບຽງ​ອາ​ຫານ​ແລະ​ຂອງ​ແຫຼວ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ພາກ​ສ່ວນ​ຂະ​ຫນາດ​ນ້ອຍ​ກ​່​ວາ​ຮັບປະກັນການດູດຊຶມສານອາຫານໂດຍອົງການຈັດຕັ້ງ, ເປັນພື້ນຖານສໍາລັບການບໍາລຸງຮັກສາສຸຂະພາບຂອງແມວ.

• ລະບົບຫາຍໃຈຫົວໃຈ:

ລະບົບຫາຍໃຈມີ ຫນ້າທີ່ຕົ້ນຕໍຂອງມັນແມ່ນປະຕິບັດການແລກປ່ຽນອາຍແກັສກັບສິ່ງແວດລ້ອມ, ການປ່ອຍອາຍແກັສຄາບອນໄດອອກໄຊແລະການຈັບອາຍແກັສອົກຊີເຈນ. ແຕ່, ນອກ ເໜືອ ໄປຈາກການເຮັດວຽກຂອງລະບົບຫາຍໃຈ, ມັນຍັງມີຄວາມອ່ອນໄຫວ olfactory ທີ່ຊ່ວຍ decipher ກິ່ນທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ແລະເຮັດຫນ້າທີ່ປ້ອງກັນຂອງຮ່າງກາຍ. ນັ້ນແມ່ນ, ຖ້າມີອາຫານທີ່ເສື່ອມເສຍຢູ່ໃກ້ໆ, ດັງຂອງແມວສາມາດຮັບຮູ້ແລະເຕືອນມັນບໍ່ໃຫ້ກິນສິ່ງນັ້ນ.

ລະບົບ cardiovascular ແມ່ນປະກອບດ້ວຍເສັ້ນເລືອດແລະຫົວໃຈ, ເຊິ່ງມີຫນ້າທີ່ໃນການສູບເລືອດ. ທົ່ວຮ່າງກາຍ. ພວກມັນເຮັດວຽກຮ່ວມກັນເພື່ອຮັບປະກັນວ່າຈຸລັງທັງໝົດໄດ້ຮັບສານອາຫານ ແລະອົກຊີເພື່ອເຮັດວຽກເປັນປົກກະຕິ.

• ລະບົບຂັບຖ່າຍ ແລະລະບົບຈະເລີນພັນ:

ລະບົບຂັບຖ່າຍຂອງແມວ ປະກອບດ້ວຍຫມາກໄຂ່ຫຼັງ, ureters, ພົກຍ່ຽວແລະ urethra. ໃນຂະນະທີ່ຫມາກໄຂ່ຫຼັງແລະ ureters ປະກອບເປັນທໍ່ຍ່ຽວເທິງ, ພົກຍ່ຽວແລະ urethra ປະກອບເປັນທໍ່ຍ່ຽວຕ່ໍາ. ຫນ້າທີ່ຕົ້ນຕໍຂອງລະບົບນີ້ແມ່ນການຜະລິດ, ເກັບຮັກສາແລະກໍາຈັດປັດສະວະ, ເຊິ່ງປະກອບດ້ວຍທາດປະສົມທີ່ເປັນພິດຫຼາຍສໍາລັບອົງການຈັດຕັ້ງຂອງ feline. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ຮັບປະກັນຄວາມສົມດູນຂອງຮ່າງກາຍຂອງແມວແລະລະບົບອື່ນໆ.

ໃນອີກດ້ານຫນຶ່ງ, ລະບົບການຈະເລີນພັນແມ່ນປະກອບດ້ວຍອະໄວຍະວະທາງເພດຂອງແມ່ຍິງແລະ.ກະດູກຂອງຜູ້ຊາຍທີ່ມີໜ້າທີ່ຊ່ວຍໃນການສືບພັນຂອງສາຍພັນ. ໂດຍ​ສະ​ເລ່ຍ​ແລ້ວ​ມີ 244 ກະ​ດູກ​ແລະ​ແບ່ງ​ອອກ​ເປັນ​ສອງ​ພາກ​ສ່ວນ​: skeleton axial ແລະ appendicular​. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຈໍານວນນີ້ສາມາດແຕກຕ່າງກັນຈາກສັດໄປຫາສັດ, ເນື່ອງຈາກວ່າຈໍານວນຂອງກະດູກແມ່ນຂຶ້ນກັບປັດໃຈຈໍານວນຫນຶ່ງ. ອາຍຸຂອງແມວແມ່ນໜຶ່ງໃນນັ້ນ, ເນື່ອງຈາກການເຕີບໃຫຍ່ ແລະ ການພັດທະນາຂອງແມວເຮັດໃຫ້ການລວມຕົວຂອງບາງອົງປະກອບຂອງກະດູກ, ສະນັ້ນ ແມວນ້ອຍມັກຈະມີກະດູກຫຼາຍກວ່າແມວຜູ້ໃຫຍ່.

ປັດໃຈອື່ນໆທີ່ສາມາດ ມີອິດທິພົນຕໍ່ຄຳຕອບວ່າມີກະດູກຂອງແມວຈຳນວນເທົ່າໃດຄືເພດ ແລະຂະໜາດຂອງຫາງ, ເນື່ອງຈາກພື້ນທີ່ນີ້ສາມາດບັນຈຸກະດູກສັນຫຼັງໄດ້ຕັ້ງແຕ່ 18 ຫາ 24 ກະດູກ.

ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ, ໂຄງກະດູກຂອງແມວໃນແກນມີ :<1

• ກະໂຫຼກ
• Mandible
• Sternum
• 13 ribs ແລະ vertebral column (7 cervical, 13 thoracic, 7 lumbar, 3 sacral and from 18 to 24 caudal)

ໂຄງກະດູກຂ້າງປະກອບດ້ວຍກະດູກຂອງແຂນຂາເທິງ ແລະລຸ່ມ, ແລະປະກອບດ້ວຍກະດູກສັນຫຼັງແຕ່ລະອັນ, ກະດູກຫັກ, humerus, radius, ulna, 8 ກະດູກ carpal, 5 ກະດູກ metacarpal ແລະ 3 phalanges ໃນ. ແຕ່ລະນິ້ວມື. ເພື່ອເຮັດສໍາເລັດ, ແມວຍັງມີກະດູກ pelvic, ເຊິ່ງຮັບຜິດຊອບສໍາລັບການສະຫນັບສະຫນູນແຂນຂາ, ບ່ອນທີ່ femur, patella, tibia, fibula, fibula, 7 ກະດູກ tarsal, 4 ກະດູກ metatarsal ແລະ.phalanges.

ມັນໃຊ້ເວລາດົນປານໃດເພື່ອ calcify ກະດູກແມວຫຼັງຈາກກະດູກຫັກ?

Calcification ບໍ່ມີຫຍັງນອກ ເໜືອ ຈາກຂະບວນການທາງຊີວະພາບທີ່ປະກອບດ້ວຍການຝາກເກືອແຄຊຽມໃນລະຫວ່າງການສ້າງກະດູກ . ແມວໃນເວລາທີ່ທົນທຸກກະດູກຫັກຫຼືການບາດເຈັບ - ຄ້າຍຄືແມວທີ່ມີຫາງຫັກ -, tutors ຫຼາຍຄົນສົງໄສວ່າມັນໃຊ້ເວລາດົນປານໃດເພື່ອ calcify ກະດູກສັດລ້ຽງ. ຂະບວນການດັ່ງກ່າວສາມາດໃຊ້ເວລາຫນ້ອຍຫນຶ່ງ: ໃນປະມານສອງອາທິດ, ສະຫະພັນຂອງປາຍກະດູກຫັກກັບສ່ວນຂອງກະດູກແມວທີ່ຍັງຄົງຢູ່ກໍ່ເກີດຂື້ນ. ຫົກອາທິດຕໍ່ມາ, ຮອຍແຕກຫາຍໄປ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຂະບວນການ calcification, ເຊິ່ງເປັນໄລຍະສຸດທ້າຍ, ສາມາດແກ່ຍາວເຖິງສອງສາມເດືອນແລະຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ຕິດຕາມສັດຕະວະແພດ.

5 ພະຍາດທີ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ກະດູກຂອງ cat

1) Hip dysplasia

ນີ້ແມ່ນການຜິດປົກກະຕິຂອງຂໍ້ຕໍ່ສະໂພກ, ດັ່ງນັ້ນຫົວຂອງ femur (ກະດູກຂາ) ບໍ່ເຫມາະຢ່າງສົມບູນໃນພື້ນທີ່ໃດຫນຶ່ງ. ຂອງ pelvis ເອີ້ນວ່າ acetabulum. ນີ້ເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມບໍ່ສະຖຽນລະພາບຮ່ວມກັນແລະເຮັດໃຫ້ການເຄື່ອນທີ່ມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ເນື່ອງຈາກວ່າການເຄື່ອນໄຫວມີຄວາມບົກຜ່ອງ. ຫນຶ່ງໃນອາການຕົ້ນຕໍທີ່ບົ່ງບອກເຖິງ hip dysplasia ໃນແມວແມ່ນໃນເວລາທີ່ສັດກາຍເປັນຂາ, ຮູ້ສຶກເຈັບປວດແລະບໍ່ສາມາດຍ່າງໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງ.

2) Patellar luxation

ມັນແມ່ນການ ພະຍາດ orthopedic ທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນເວລາທີ່ patella ໄດ້ຖືກຍົກຍ້າຍຈາກຕໍາແຫນ່ງປົກກະຕິຂອງຕົນ, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດການ disengagement ໃນຮ່ວມຂອງຕົນ. ນັ້ນສະ​ພາບ​ການ​ແມ່ນ​ສະ​ເພາະ​ອາ​ການ​ເຈັບ​ປວດ​ແລະ​ຄວາມ​ບໍ່​ປອດ​ໄພ​ໃນ​ການ​ສະ​ຫນັບ​ສະ​ຫນູນ paw ໄດ້​. ມັນເປັນເລື້ອຍໆໃນແມວທີ່ອ້ວນ, ແຕ່ມັນຍັງສາມາດເກີດຈາກການລົ້ມ, ການບາດເຈັບແລະອຸປະຕິເຫດ. ພະຍາດ Degenerative Joint Disease (DAD) ເປັນບັນຫາທີ່ພົບເລື້ອຍໃນກະດູກແມວ. ມັນເປັນ pathology ຊໍາເຮື້ອທີ່ມີລັກສະນະການເສື່ອມສະພາບຂອງ cartilage ຮ່ວມແລະແພຈຸລັງທີ່ອ້ອມຮອບຮ່ວມກັນ. ມັນເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເຈັບປວດຫຼາຍ, ແຂງແລະສາມາດນໍາໄປສູ່ການສູນເສຍການເຮັດວຽກ.

4) Osteomyelitis

ມັນເປັນການອັກເສບທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍ່ກະດູກຫນຶ່ງຫຼືຫຼາຍກວ່ານັ້ນ. cat, ແລະສາມາດເປັນຊໍາເຮື້ອຫຼືສ້ວຍແຫຼມ. ມັນມັກຈະເກີດຈາກການຕິດເຊື້ອແບັກທີເລຍ ຫຼືເຊື້ອເຫັດທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ກະດູກຫັກເປີດ ຫຼືເມື່ອກະດູກຖືກເປີດເຜີຍເປັນເວລາດົນນານ.

5) ເນື້ອງອກຂອງກະດູກ

ເນື້ອງອກໃນແມວ ເປັນອີກບັນຫາຫນຶ່ງທີ່ບໍ່ສາມາດປະຕິເສດໄດ້, ແລະສ່ວນໃຫຍ່ຂອງເວລາທີ່ເຂດທີ່ຖືກກະທົບແມ່ນກະດູກ, tumor ມັກຈະເປັນອັນຕະລາຍ. ທົ່ວໄປທີ່ສຸດແມ່ນ osteosarcoma, ແລະມັນສາມາດຖືກວິນິດໄສໂດຍຜ່ານການທົດສອບຮູບພາບທີ່ຮ້ອງຂໍໂດຍສັດຕະວະແພດ.

Feline anatomy: ກ້າມຊີ້ນມີບົດບາດສໍາຄັນໃນຄວາມຍືດຫຍຸ່ນຂອງແມວ

ກະດູກຂອງແມວລວມກັບຂໍ້ຕໍ່ແລະ ກ້າມຊີ້ນ, ພວກເຂົາເຈົ້າໃຫ້ felines ມີຄວາມຍືດຫຍຸ່ນສູງ. ເນື່ອງຈາກຖັນກະດູກສັນຫຼັງບໍ່ມີ ligaments, ແຕ່ກ້າມຊີ້ນຢູ່ໃນສະຖານທີ່, ແຜ່ນກະດູກສັນຫຼັງແລະກະດູກສັນຫຼັງໂດຍລວມແມ່ນມີຄວາມຍືດຫຍຸ່ນສູງ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ແມວສັງເກດເຫັນຢ່າງລະມັດລະວັງທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງທີ່ເກີດຂຶ້ນຢູ່ອ້ອມຮອບມັນ, ສາມາດຫັນຫົວຂອງມັນໄປໃນທິດທາງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ.

ຈຸດສໍາຄັນອີກຢ່າງໜຶ່ງແມ່ນວ່າ felines ບໍ່ມີກະດູກຄໍ, ແຕ່ເປັນກະດູກອ່ອນທີ່ຕິດຢູ່ກັບກ້າມຊີ້ນທີ່ຊ່ວຍໃຫ້ພວກມັນເຄື່ອນຍ້າຍ, ຍືດຕົວ, ບິດເບືອນ ແລະເຂົ້າໄປໃນບ່ອນທີ່ເຄັ່ງຕຶງຂຶ້ນ. ນັ້ນແມ່ນເຫດຜົນທີ່ພວກເຂົາມີຄວາມສາມາດທີ່ບໍ່ຫນ້າເຊື່ອທີ່ຈະຊ່ອນຢູ່ໃນບ່ອນທີ່ບໍ່ຫນ້າເຊື່ອທີ່ສຸດ, ແລະແມ້ແຕ່ຢູ່ໃນພື້ນທີ່ຂະຫນາດນ້ອຍຫຼາຍ.

ກ້າມເນື້ອຂອງສັດເຫຼົ່ານີ້ຍັງມີຄວາມສາມາດສູງສໍາລັບການຂະຫຍາຍແລະການຫົດຕົວ, ດັ່ງນັ້ນບາງຄັ້ງຮ່າງກາຍຂອງພວກມັນເບິ່ງຄືວ່າເປັນພາກຮຽນ spring. ນີ້ແມ່ນເຖິງແມ່ນເຫດຜົນທີ່ວ່າແມວສາມາດໂດດໄດ້ເຖິງ 7 ເທົ່າຄວາມສູງຂອງມັນ ແລະສາມາດບັນລຸໄດ້ປະມານ 50 ກິໂລແມັດຕໍ່ຊົ່ວໂມງໃນໄລຍະທີ່ສັ້ນກວ່າ - ສອງ cat curiosities ທີ່ຫນ້າສົນໃຈຫຼາຍ!