Feline rhinotracheitis သည် ကြောင်တုပ်ကွေး အမျိုးအစားဖြစ်သည်။ ဗိုင်းရပ်စ်ကြောင့်ဖြစ်ရတဲ့ အခြေအနေက တိရစ္ဆာန်ကို အားနည်းတဲ့ သို့မဟုတ် ပိုပြင်းထန်တဲ့ လက္ခဏာတွေ ပေးနိုင်ပါတယ်။ ကြောင်လေးတွေမှာ အဖြစ်များတဲ့ ရောဂါတစ်ခုဖြစ်ပေမယ့် မှန်ကန်တဲ့ စောင့်ရှောက်မှုနဲ့ ကုသမှုကို မလိုက်နာပါက အအေးမိတဲ့ ကြောင်လေးမှာ ဂရုစိုက်မှုနဲ့ ဂရုစိုက်မှု များစွာလိုအပ်ပါတယ်။ ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကြောင့်ဖြစ်တဲ့ အိမ်မှာ ကြောင်တစ်ကောင်ထက် ပိုမွေးတဲ့အခါလည်း တခြားသူတွေလည်း မကူးစက်အောင် ကာကွယ်ဖို့ ပိုဂရုစိုက်ဖို့ လိုပါတယ်။ တုပ်ကွေးရောဂါက ဘာလဲဆိုတာ နားလည်ပြီး ကြောင်ကို အအေးမိအောင် ဂရုစိုက်နိုင်စေဖို့ ဒါမှမဟုတ် ရောဂါပိုးမကူးစက်အောင် ကာကွယ်နိုင်ဖို့ ကြောင်လေးအကြောင်း သိလိုသမျှကို စုစည်းထားပါတယ်။

rhinotracheitis ဆိုတာဘာလဲ။ ကြောင်များတွင်ရှိပါသလား။

Feline rhinotracheitis သည် အိမ်မွေးကြောင်များကို ထိခိုက်စေသည့် အသက်ရှူလမ်းကြောင်းအပေါ်ပိုင်း ရောဂါပိုးဖြစ်သည်။ feline calicivirus နှင့် ဘက်တီးရီးယားအေးဂျင့်များနှင့်အတူ၊ Feline Herpesvirus 1 သို့မဟုတ် Feline Calicivirus ကြောင့်ဖြစ်သော ကူးစက်ရောဂါသည် ယခင်ရောဂါ၏အဓိကအကြောင်းရင်းဖြစ်သော်လည်း Feline Viral Respiratory Complex ၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ အခြားရေယုန်ဗိုင်းရပ်စ်များကဲ့သို့ပင်၊ ဤအမျိုးအစားသည် မျိုးစိတ်အလွန်တိကျပြီး အိမ်မွေးကြောင်များနှင့် တောကြောင်များတွင်သာ ရောဂါပိုးကူးစက်နိုင်သည်ဟု သိထားကြသည်။

ကြောင်ကလေးသည် တံတွေးနှင့်အညစ်အကြေးများတွင် ပျံ့နှံ့နေသော ဗိုင်းရပ်စ်အမှုန်အမွှားများနှင့် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့ခြင်းကြောင့် ကူးစက်ခံရပါသည်။ မျက်လုံးနဲ့ နှာခေါင်းကနေလက္ခဏာရှိသော ကယ်ရီယာရှိသော ကြောင်။ ထို့အပြင် ရောဂါပိုးရှိသော အရာဝတ္ထုများနှင့် တိုက်ရိုက်ထိတွေ့ပါက အစားအသောက်ပန်းကန်များ၊ သဲပုံးများနှင့် အရုပ်များကဲ့သို့သော ရောဂါများကိုလည်း ကူးစက်နိုင်သည်။ ရောဂါပိုးကူးစက်ခံရပြီးသည်နှင့် တိရစ္ဆာန်သည် တစ်သက်တာလုံး ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးသယ်ဆောင်သူဖြစ်လာပြီး စိတ်ဖိစီးမှုနှင့် ကိုယ်ခံစွမ်းအားကျဆင်းသည့်အချိန်များတွင် ရောဂါလက္ခဏာများ ထပ်မံဖြစ်ပေါ်စေနိုင်သည်။ အလွန်သေးငယ်သော ခွေးပေါက်လေးများ၊ FIV နှင့် FELV ကဲ့သို့သော နာတာရှည် သို့မဟုတ် ခုခံအားကျဆင်းမှုရောဂါများရှိသော သက်ကြီးရွယ်အိုကြောင်များနှင့် ကြောင်များတွင် ရောဂါသည် ပြင်းထန်ပြီး သေဆုံးသည်အထိ ဖြစ်နိုင်သည်။

Feline rhinotracheitis- ရောဂါလက္ခဏာများသည် ရောဂါလက္ခဏာများနှင့် ဆင်တူသည်။ human flu

ကြောင် rhinotracheitis ၏ လက္ခဏာများသည် လူတွင်ရှိသော တုပ်ကွေးနှင့် ဆင်တူပြီး ပြင်းထန်မှုသည် ရောဂါပိုးရှိသော ကြောင်လေး၏ ခုခံအားစနစ် အခြေအနေပေါ် မူတည်ပါသည်။ ခွေးပေါက်ကလေးများနှင့် သက်ကြီးရွယ်အိုကြောင်များ နှင့် အခြားအခြေအနေများရှိသည့် ကြောင်များသည် ပုံမှန်အားဖြင့် ပိုမိုနုနယ်ပြီး ပိုပြင်းထန်ပြီး ပြင်းထန်သော လက္ခဏာများ ဖြစ်နိုင်ခြေရှိသည်။ feline viral rhinotracheitis ၏အစကို အောက်ပါတို့က မှတ်သားထားသည်-

• ကြောင်ဖျား
• မကြာခဏ နှာချေခြင်း
• မျက်လုံးရောင်ခြင်း (မျက်စိရောင်ခြင်း)
• အဖုံးရောင်ခြင်း နှာခေါင်း (rhinitis)
• အလွန်အကျွံ တံတွေးထွက်ခြင်း

အဖျားသည် 40.5°C သို့ရောက်ရှိနိုင်သော်လည်း လျော့နည်းသွားပြီးနောက် ဆီးသွားနိုင်သည်။ ကနဦးတွင်၊ ရောဂါသည် ကြောင်၏နှာခေါင်းနှင့် မျက်လုံးများမှ ကြည်လင်သော အရည်ထွက်ခြင်းကို ဖြစ်စေသော်လည်း ပမာဏ တိုးလာကာ စိမ်းပြာရောင် သို့မဟုတ် အဝါရောင် ချွဲနှင့် အဖုများ ပါဝင်လာသည်။ဤအချိန်တွင်၊ စာရင်းမဝင်သောကြောင်ကြောင်တွင် စိတ်ဓာတ်ကျခြင်းနှင့် အစာစားချင်စိတ်များ ထင်ရှားလာသည်။ ပြင်းထန်သော ကြောင်များသည် ခံတွင်းအနာများ ရောင်ရမ်းလာကာ အချို့ကြောင်များတွင်လည်း မျက်ကြည်လွှာ ရောင်ရမ်းမှု ဖြစ်ပွားနိုင်ကာ ယင်းဧရိယာတွင် အနာဖြစ်စေနိုင်သည်။ ရောဂါ၏အခြားလက္ခဏာများမှာ- အနံ့ပျောက်ခြင်း၊ အရည်ကျိတ်များကျယ်ခြင်းနှင့် အသက်ရှူရခက်ခဲခြင်းတို့ဖြစ်သည်။

calicivirus ကြောင့်ဖြစ်သော တုပ်ကွေးသည် အခြားလက္ခဏာများပြနိုင်သည်

calicivirus ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကြောင့်ဖြစ်ရတဲ့ ကူးစက်မှုမှာ တခြားလက္ခဏာတွေ ပေါ်လာနိုင်ပါတယ်။

Feline calicivirus သည် မကြာခဏဆိုသလို ပါးစပ်နှင့် အဆုတ်တစ်ရှူးများကို ထိခိုက်စေပါသည်။ feline calicivirus နှင့် ပတ်သက်သော မျိုးကွဲများစွာရှိသည်။ အချို့သောမျိုးကွဲများသည် ပါးစပ်တွင်အနာပေါက်စေပြီး အချို့သောမျိုးကွဲများသည် အဆုတ်အတွင်းအရည်များစုပုံခြင်း (အဆုတ်ရောင်ခြင်း) နှင့် feline pneumonia တို့ဖြစ်သည်။ feline calicivirus ကူးစက်မှုမှ feline herpesvirus ဗိုင်းရပ်စ် rhinotracheitis ကို မကြာခဏ ခွဲခြားရန် မဖြစ်နိုင်ပါ။

နေမကောင်းဖြစ်တဲ့အခါ ကြောင်က အရမ်းအားနည်းတတ်တယ်၊ အိပ်ချင်ရုံ၊ အစာကောင်းကောင်းမစားဘူး၊ ချောင်းဆိုးနှာချေတာများတယ်။ အသက်ရှုကြပ်ခြင်း နှင့် ဖျားခြင်းတို့သည် သတိထားရမည့် လက္ခဏာများ ဖြစ်နေပါပြီ။ သင့်ကြောင်သည် အသက်ရှုရခက်ခြင်း သို့မဟုတ် ပါးစပ်ဖွင့်၍ အသက်ရှုရခက်ခဲသည်ကို သတိပြုမိပါက၊ တတ်နိုင်သမျှ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ အမြန်ဆုံးပို့ဆောင်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ရောဂါလက္ခဏာများသည် အပျော့စားတွင် ၅ ရက်မှ ၁၀ ရက်အထိ ကြာနိုင်ပြီး ၆ ပတ်အထိ၊ပြင်းထန်သောကိစ္စများ။ ကြောင်သည် ချက်ချင်းကုသမှုမခံယူပါက ကိုယ်အလေးချိန် လျော့ကျသွားနိုင်သည်။

ကြောင်များတွင် rhinotracheitis ကို မည်သို့အတည်ပြုနိုင်သနည်း။

တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာ၏ ကနဦးရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိမှုသည် အထက်တွင်ဖော်ပြထားသော rhinotracheitis ၏ပုံမှန်လက္ခဏာများနှင့် တိရစ္ဆာန်၏ကျန်းမာရေးမှတ်တမ်းကို ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာမှုအပေါ် အခြေခံထားသည်။ ဤအင်္ဂါရပ်များသည် ကူးစက်မှုတစ်ခုထက်ပိုသည့်အခါတွင် ခွဲခြားရန်ခက်ခဲနိုင်သည်။ တိကျသောရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိမှုသည် ဓာတ်ခွဲခန်းစစ်ဆေးမှုများမှတစ်ဆင့် ဗိုင်းရပ်စ်၏ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းနှင့် ခွဲခြားသတ်မှတ်ခြင်းအပေါ်အခြေခံပြီး ပါးစပ်နှင့်နှာခေါင်းအမြှေးပါးနမူနာများတွင် ခံတွင်းနှင့်နှာခေါင်းအကျိအချွဲအမြှေးပါးများ၏နမူနာများတွင် ဖြစ်ပေါ်စေသောအေးဂျင့်၏ DNA ကိုထောက်လှမ်းရန်အသုံးပြုသည့်စမ်းသပ်မှုအပေါ်အခြေခံကာ၊ နှာခေါင်းပေါက်များ သို့မဟုတ် မျက်လုံးများထွက်ခြင်း။ သို့သော်လည်း ဗိုင်းရပ်စ် rhinotracheitis သည် အခါအားလျော်စွာသာ သွန်းခြင်းကြောင့်ဖြစ်ပြီး ရောဂါလက္ခဏာမရှိသော ကြောင်များပင်လျှင် ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးရှိနေနိုင်သောကြောင့် ရောဂါရှာဖွေရန် ခက်ခဲနိုင်သည်။

ကြောင်များတွင် rhinotracheitis ကို ဘယ်လိုကာကွယ်မလဲ။

လည်ချောင်းနာခြင်းကို ကာကွယ်ခြင်း၏ အဓိကပုံစံမှာ ကြောင်ကို ကာကွယ်ဆေးထိုးရန်ဖြစ်သည်။ herpesvirus နှင့် calicivirus ကာကွယ်ဆေးများသည် အသက် 45 ရက်မှ ကြောင်များအားလုံးအတွက် အကြံပြုထားသော ကာကွယ်ဆေးထိုးချိန်ဇယား၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်သည်။ ရောဂါကို ကာကွယ်နိုင်သော ကာကွယ်ဆေးများမှာ V3 နှင့် V4 ၊ polyvalent vaccines များဖြစ်သည်။ ၎င်းတို့သည် ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းပရိုတိုကောတွင် မဖြစ်မနေလိုအပ်ပါသည်။ သို့သော် ကာကွယ်ဆေး၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ကာကွယ်ရန်ဖြစ်ကြောင်း အလေးပေးဖော်ပြရန် အရေးကြီးပါသည်။ရောဂါ၏လက်တွေ့ရှုပ်ထွေးမှုများ၊ ၎င်းသည်ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးများမှတဆင့်ညစ်ညမ်းမှုအခွင့်အလမ်းများကိုလျော့နည်းစေသည်၊ သို့သော်ကြောင်ကိုကူးစက်ခြင်းမှမတားဆီးပါ။

နှစ်အလိုက် ကာကွယ်ဆေးများအပြင်၊ လည်ချောင်းနာခြင်းကို ရှောင်ရှားရန် နည်းလမ်းများထဲမှ တစ်ခုမှာ သင့်ကြောင်သည် အခြားရောဂါပိုးရှိသော ကြောင်များနှင့် ထိတွေ့ခြင်းမှ ကာကွယ်ရန်ဖြစ်ပြီး လမ်းပေါ်ဝင်ရောက်ခြင်းမှ တားဆီးရန်ဖြစ်သည်။ ရောဂါကို ကာကွယ်ရန် အခြားနည်းလမ်းမှာ သင့်ကြောင်၏ ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို မြင့်မားနေအောင် ထားရန်ဖြစ်သည်။ ဒီအတွက်၊ သင့်ကြောင်လေးတွေရဲ့ ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ဖို့ အာဟာရဓာတ်နဲ့ ဗီတာမင်တွေ ကြွယ်ဝတဲ့ မျှတတဲ့ အစားအစာကို ကျွေးဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ အထူးသဖြင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ အာဟာရကို ဖြည့်စွက်ရန် ဗီတာမင်နှင့် သတ္တုဓာတ် ဖြည့်စွက်စာများကို ပေးဆောင်နိုင်သည်၊ အထူးသဖြင့် သူ့တွင် ရောဂါရှိနေပါက၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာ၏ အကြံပြုချက်ဖြင့် အမြဲဆောင်ရွက်နိုင်ပါသည်။ ရေဓါတ်သည် တိရစ္ဆာန်၏ ကိုယ်ခံစွမ်းအားကို ထိန်းသိမ်းရာတွင် အရေးကြီးသောအချက်တစ်ချက်ဖြစ်သောကြောင့် ကြောင်ကို အမြဲရေဓါတ်ရရှိစေရန် အိမ်တစ်ဝိုက်ရှိ ကြောင်ရေစမ်းများတွင် မြှုပ်နှံပါ။

Feline rhinotracheitis- ကုသမှုကို အလေးထားပါသည်။ ရောဂါလက္ခဏာများကို ဂရုစိုက်ခြင်း

ကြောင်လေးတွင် ရောဂါပိုးဝင်ခြင်းမှ ဘက်တီးရီးယားပိုးများရှိနေပါက ရောဂါလက္ခဏာများကို ကုသခြင်းသည် များသောအားဖြင့် ရောဂါလက္ခဏာများကို ဦးတည်သော်လည်း ကျယ်ပြန့်သောရောင်စဉ် ပဋိဇီဝဆေးများသည်လည်း အထောက်အကူပြုပါသည်။ နှာစေးခြင်းနှင့် မျက်စိပိတ်ခြင်းတို့ကို သက်သာစေရန် ဖျားနာမှုတွင် စောစောစီးစီး ပဋိသန္ဓေတားဆေးများကို ညွှန်းပေးနိုင်ပါသည်။ nebuliser သို့မဟုတ် ဆားရည်နှာဆေးရည်များဖြင့် ကုသနိုင်ပါသည်။နှာခေါင်းဆေးကြောခြင်းနှင့် ခြောက်သွေ့ထူထပ်သော အညစ်အကြေးများကို ဖယ်ရှားရန် အကြံပြုအပ်ပါသည်။ ပဋိဇီဝဆေးများပါ၀င်သော မျက်လုံးဆီလိမ်းဆေးများကို မျက်စိမှထွက်သောအညစ်အကြေးများခြောက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်ရသည့် မျက်ကြည်လွှာယားယံခြင်းမှကာကွယ်ရန်လည်း ညွှန်ကြားနိုင်ပါသည်။

တိရစ္ဆာန်တွင် မျက်ကြည်လွှာအနာရှိနေပါက၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ဒဏ်ရာများကိုကုသရန် မျက်စိရောဂါပဋိဇီဝဆေးများကို ညွှန်ကြားသင့်ပါသည်။ သင့်ကြောင်လေးသည် အသက်ရှုကျပ်လာပါက ၎င်း၏အသက်ရှူခြင်းကို အထောက်အကူဖြစ်စေရန်အတွက် အောက်ဆီဂျင်ကို တပ်ဆင်ထားရန် လိုအပ်ပါသည်။ အမွေးများ၏ကျန်းမာရေးအခြေအနေပေါ် မူတည်၍ တခါတရံတွင်သူလိုအပ်သောစောင့်ရှောက်မှုနှင့်အကူအညီများအားလုံးကိုရရှိရန်ဆေးခန်းတွင်ထားခဲ့ရန်လိုအပ်သည်။ သို့သော်၊ အချိန်အများစုတွင် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ အကြံပြုထားသော အိမ်တွင်းစောင့်ရှောက်မှုသည် လုံလောက်ပါသည်။

တုပ်ကွေးမိသောကြောင်ကို အိမ်တွင် မည်သို့ပြုစုရမည်နည်း။

လည်ချောင်းနာခြင်းအတွက် အိမ်တွင်းကုသမှုမှာ၊ အခြေခံအားဖြင့်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှပေးသော ညွှန်ကြားချက်အားလုံးကို လိုက်နာပါ။ သို့သော် သင့်ကြောင်လေး ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာစေရန် သင်လုပ်ဆောင်နိုင်သည့်အရာများရှိပါသည်။

ကြောင်ကို ရေများများသောက်ပါ! အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ကို ရေဓာတ်မကြာခဏ ထိန်းပေးခြင်းသည် ခန္ဓာကိုယ်တွင်း အရည်များချို့တဲ့ခြင်းကြောင့် အခြေအနေကို ပိုဆိုးသွားစေသောကြောင့် ကုသမှုတွင် လိုအပ်ပါသည်။ အိမ်လုပ် whey သည် အဖြေတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်- ပြင်ဆင်မှုနည်းလမ်းသည် အလွန်ရိုးရှင်းပါသည်၊ ဓာတ်သတ္တုရေ ၁ လီတာ၊ ဆား လက်ဖက်ရည်ဇွန်း ၁ ဇွန်း၊ မုန့်ဖုတ်ဆိုဒါ လက်ဖက်ရည်ဇွန်း ၁/၂ ဇွန်း၊ သကြား ၃ ဇွန်းနှင့် သံပုရာရည် ၁/၂ တို့ကို ရောမွှေလိုက်ပါ။သင့်ကြောင်အိမ်လုပ်သွေးရည်ကြည်ကို သေးငယ်သောဆေးများဖြင့် ပူဇော်ရန် မမေ့ပါနှင့်။ သူ့အိုးခွက်ထဲက သဘာဝအတိုင်း မသောက်ချင်ရင်တော့ serum ကို ပါးစပ်ထဲကို တိုက်ရိုက်သွင်းဖို့ ဆေးထိုးဆေးကို သုံးနိုင်ပါတယ်။

ကြောင်ကလေး ကောင်းကောင်းစားကြောင်း သေချာပါစေ။ မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော အာဟာရများ ရရှိစေရန် သင့်ကြောင်၏ အစာစားချင်စိတ်ကို စောင့်ကြည့်ပါ။ ကြောင်ကလေးသည် အစာခြောက်မစားချင်ကြောင်း သင်သဘောပေါက်ပါက၊ အိတ်များနှင့် ပက်တီများကဲ့သို့သော ဆွဲဆောင်မှုရှိသော ရွေးချယ်စရာများကို ကမ်းလှမ်းကြည့်ပါ။ သူဆန္ဒအလျောက်မစားပါက၊ သင်သည် အစာကို ဆေးထိုးဆေးဖြင့် စီမံနိုင်ပြီး ကြောင်များကို သေချာကျွေးပါ။ ပြင်းထန်သောအခြေအနေများတွင်၊ ကြောင်သည် ရေသောက်ခြင်း သို့မဟုတ် အစာလုံးဝမကျွေးပါက၊ ၎င်းကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ အမြန်ပို့ဆောင်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

သင့်ကြောင်ကို နွေးနွေးထွေးထွေးထားပါ။ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ကြောင်အဝတ်အစား သို့မဟုတ် စောင်များဖြင့် နွေးနွေးထွေးထွေးထားရန်လည်း အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ ထို့အပြင်၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်သည် ၎င်း၏စွမ်းအင်ကို ပြန်လည်ရရှိရန် ကောင်းမွန်စွာအနားယူစေပြီး အညစ်အကြေးများခြောက်သွေ့ခြင်းနှင့် မသက်မသာဖြစ်စေသည့်အညစ်အကြေးများကိုကာကွယ်ရန် ၎င်း၏နှာခေါင်းနှင့်မျက်လုံးများကို သွေးရည်ကြည်ဖြင့် ကောင်းမွန်စွာဆေးကြောပေးပါ။