Feline rhinotracheïtis is een soort kattengriep. Veroorzaakt door een virus, kan de aandoening het dier met zwakkere of intense symptomen achterlaten. Hoewel het een vrij veel voorkomende ziekte onder kittens is, is grote zorg en aandacht nodig met het verkouden kitten, omdat de aandoening kan verergeren als de juiste zorg en behandeling niet worden gevolgd. Omdat het een virale ziekte is, is het ookJe moet nog voorzichtiger zijn als je meer dan één kitten in huis hebt om te voorkomen dat de anderen besmet raken. We hebben alles wat je moet weten over kattengriep op een rijtje gezet om te begrijpen wat de ziekte inhoudt en om je kat met een verkoudheid te kunnen verzorgen of te proberen te voorkomen dat hij besmet raakt.

Wat is rhinotracheïtis bij katten?

Feline rhinotracheïtis is een infectie van de bovenste luchtwegen die bij huiskatten voorkomt. Samen met het feline calicivirus en bacteriële agentia maakt het deel uit van het Feline Viral Respiratory Complex, een infectieziekte die wordt veroorzaakt door ofwel het Feline Herpesvirus 1 of het Feline Calicivirus, hoewel het eerste de belangrijkste oorzaak van de ziekte is. Net als bij andere herpesvirussen is dittype is zeer soortspecifiek en veroorzaakt alleen infecties bij huiskatten en verwilderde katten.

Het kitten wordt besmet door direct contact met virusdeeltjes, die worden verspreid in het speeksel en de afscheidingen uit de ogen en neus van een kat die symptomatische drager is. Daarnaast kan direct contact met besmette voorwerpen de ziekte ook overbrengen, zoals voerbakjes, kattenbakken en speelgoed. Eenmaal besmet, wordt het dier levenslang drager van het virus, dat kanBij zeer jonge kittens, ouderen en katten met chronische of immunosuppressieve ziekten zoals FIV en FELV, kan de ziekte zich ernstig ontwikkelen en zelfs fataal zijn.

Rhinotracheïtis bij katten: symptomen lijken op die van griep bij mensen

De symptomen van rhinotracheïtis bij katten zijn vergelijkbaar met die van griep bij mensen en de ernst hangt af van de status van het immuunsysteem van het besmette katje. Kittens en oudere katten - en katten met andere aandoeningen - zijn meestal kwetsbaarder en hebben waarschijnlijk sterkere en ernstigere symptomen. Het begin van virale rhinotracheïtis bij katten wordt gekenmerkt door:

• kat met koorts
• vaak niezen
• ontstoken ogen (conjunctivitis)
• ontsteking van het slijmvlies van de neus (rhinitis)
• overmatig speekselen

De koorts kan oplopen tot 40,5°C, maar neemt af en kan komen en gaan. Aanvankelijk veroorzaakt de ziekte een heldere afscheiding uit de neus en ogen van de kat, maar dit kan in hoeveelheid toenemen en groenachtig of gelig slijm en pus worden. Op dit punt worden depressie en verlies van eetlust duidelijk bij het kitten, dat zich lusteloos gaat gedragen. Ernstig aangetaste katten kunnenEr ontstaan ontstekingen in de bek met zweertjes en bij sommige katten komt ook ontsteking van het hoornvlies voor, wat zweren in het gebied kan veroorzaken. Andere tekenen van de ziekte zijn reukverlies, vergrote lymfeklieren en ademhalingsmoeilijkheden.

Een kat met calicivirus kan andere symptomen van griep vertonen.

In het geval van een calicivirusinfectie kunnen andere symptomen optreden.

Het feline calicivirus tast meestal de weefsels van de mond en de longen aan. Er zijn veel stammen verwant aan het feline calicivirus. Sommige stammen veroorzaken mondzweren, terwijl andere stammen vochtophoping in de longen (longoedeem) en feline longontsteking veroorzaken. Het is vaak onmogelijk om feline herpesvirus virale rhinotracheïtis te onderscheiden van een feline calicivirusinfectie.

Als het kitten ziek is, heeft het de neiging om erg zwak te zijn, alleen maar te willen slapen, niet goed te eten, veel te hoesten en te niezen. Kortademigheid en koorts zijn al symptomen die veel aandacht nodig hebben. Als je merkt dat je kat veel moeite heeft met ademhalen of met open mond ademt, moet je er zo snel mogelijk mee naar de dierenarts. De symptomen kunnen bij ziekte 5 tot 10 dagen aanhouden.Als de kat niet onmiddellijk wordt behandeld, kan het gewichtsverlies ernstig zijn.

Hoe wordt rhinotracheïtis bij katten vastgesteld?

De eerste diagnose van de dierenarts is gebaseerd op de typische symptomen van rhinotracheïtis, zoals hierboven beschreven, en een analyse van de gezondheidshistorie van het dier. Deze kenmerken kunnen moeilijk te onderscheiden zijn als er meer dan één infectie aanwezig is. Een definitieve diagnose is gebaseerd op isolatie en identificatie van het virus door laboratoriumtests en onderzoek met behulp van de PCR-techniek,dat wordt gebruikt om het DNA van de veroorzaker van de symptomen op te sporen in monsters van mond- en neusslijmvlies, neusgaten of oogafscheiding. De diagnose van virale rhinotracheïtis bij katten kan echter moeilijk zijn omdat het virus slechts periodiek wordt uitgescheiden en omdat zelfs katten zonder symptomen de aanwezigheid van het virus kunnen aantonen.

Hoe voorkom je rhinotracheïtis bij katten?

De belangrijkste manier om rhinotracheïtis te voorkomen is je kat te vaccineren. Vaccins tegen herpesvirus en calicivirus maken deel uit van het aanbevolen vaccinatieschema voor alle kittens vanaf 45 dagen oud. De vaccins die de ziekte voorkomen zijn V3 en V4, bekend als polyvalente vaccins. Ze zijn verplicht in het vaccinatieprotocol. Maar het is belangrijk op te merken dat het vaccin niet verplicht is.Het doel van het vaccin is om klinische complicaties van de ziekte te voorkomen, het vermindert de kans op besmetting door de virussen en de ontwikkeling van de ziekte, maar voorkomt niet dat de kat besmet raakt.

Naast de jaarlijkse vaccinaties is een van de manieren om rhinotracheïtis te voorkomen dat je kat in contact komt met andere besmette katachtigen door te voorkomen dat hij op straat komt. Een andere manier om de ziekte te voorkomen is om de immuniteit van je kat hoog te houden. Hiervoor is het belangrijk om een uitgebalanceerd dieet aan te bieden dat rijk is aan voedingsstoffen en vitaminen, zodat je kat zijn immuniteit hoog houdt. Jij ookJe kunt vitamine- en mineralensupplementen toedienen om de voeding van het huisdier aan te vullen, vooral als het een ziekte heeft, maar altijd op advies van een dierenarts. Hydratatie is een andere cruciale factor in het behouden van de immuniteit van het dier, dus investeer in waterfonteinen voor katten in huis om het katje aan te moedigen altijd te hydrateren.

Feline rhinotracheïtis: de behandeling richt zich op het beheersen van de symptomen van de ziekte

De behandeling van rhinotracheïtis bij katten is vaak gericht op de symptomen van de ziekte, maar breedspectrumantibiotica zijn ook nuttig als het kitten ook secundaire bacteriële infecties heeft. In een vroeg stadium van de ziekte kunnen antihistaminica worden voorgeschreven om verstopping van de neus en de ogen te verlichten. Behandeling met verneveling of zoutoplossing neusdruppels kan worden aanbevolen om de neus te verlichten.Oogzalf met antibiotica kan ook worden voorgeschreven om irritatie van het hoornvlies te voorkomen, die wordt veroorzaakt door droge afscheiding uit het oog.

Als je kitten hoornvlieszweren heeft, kan je dierenarts antibiotica voorschrijven om de laesies te behandelen. Als je kitten moeite heeft met ademhalen, moet je hem misschien zuurstof toedienen om zijn ademhaling te verbeteren. Afhankelijk van de gezondheid van je kitten, moet je hem misschien in de kliniek houden om hem alle zorg en hulp te geven die hij nodig heeft. Maar in deMeestal is de thuiszorg van de dierenarts voldoende.

Hoe verzorg je een kat met griep thuis?

Thuisbehandeling voor rhinotracheïtis is in principe het volgen van alle richtlijnen van je dierenarts, maar er zijn een paar dingen die je kunt doen om je kitten te helpen herstellen.

Laat je kat meer water drinken! Het huisdier vaker gehydrateerd houden is essentieel in de behandeling, omdat het gebrek aan vocht in het lichaam de aandoening kan verergeren. Zelfgemaakt serum is ook een oplossing: de manier om het te bereiden is heel eenvoudig, meng gewoon 1 liter mineraalwater, 1 theelepel zout, 1/2 theelepel zuiveringszout, 3 eetlepels suiker en sap van 1/2 uitgeperste citroen. Vergeet niet om het serum aan te biedenAls je kat niet natuurlijk uit zijn bakje wil drinken, kun je een spuitje gebruiken om het serum direct in zijn bekje toe te dienen.

Zorg ervoor dat het kitten goed eet! Houd de eetlust van je kitten in de gaten, zodat het alle essentiële voedingsstoffen binnenkrijgt. Als je merkt dat het kitten het droogvoer niet wil eten, probeer dan aantrekkelijkere opties aan te bieden, zoals zakjes en patés. Als het niet vrijwillig eet, kun je het voer in een spuitje toedienen en ervoor zorgen dat het kitten zichzelf voedt. In extreme gevallen, als de katachtige geen water drinkt of zich voedt met voedsel.echt niet, je moet er dringend mee naar de dierenarts.

Houd je kat warm! Het is ook heel belangrijk dat je je huisdier warm houdt met kattenkleertjes of dekens waarin hij zich kan opkrullen en warm kan slapen. Laat je huisdier verder goed rusten om zijn energie terug te krijgen en maak zijn neus en ogen grondig schoon met een zoutoplossing om te voorkomen dat de afscheiding uitdroogt en ongemak veroorzaakt.