Feline rhinotracheitis ແມ່ນປະເພດຂອງໄຂ້ຫວັດແມວ. ສາເຫດມາຈາກເຊື້ອໄວຣັສ, ສະພາບດັ່ງກ່າວສາມາດເຮັດໃຫ້ສັດມີອາການອ່ອນເພຍຫຼືຮຸນແຮງກວ່າ. ເຖິງວ່າຈະມີພະຍາດທີ່ພົບເລື້ອຍຫຼາຍໃນບັນດາລູກແມວ, ການດູແລແລະຄວາມສົນໃຈຫຼາຍແມ່ນຈໍາເປັນກັບ kitten ທີ່ເປັນຫວັດ, ຍ້ອນວ່າສະພາບອາດຈະຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າຖ້າການດູແລແລະການປິ່ນປົວທີ່ເຫມາະສົມບໍ່ໄດ້ປະຕິບັດຕາມ. ເນື່ອງຈາກວ່າມັນເປັນພະຍາດໄວຣັດ, ເຈົ້າຍັງຕ້ອງລະມັດລະວັງຫຼາຍຂຶ້ນເມື່ອທ່ານມີລູກແມວຫຼາຍກວ່າຫນຶ່ງຕົວຢູ່ເຮືອນເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ຄົນອື່ນຕິດເຊື້ອເຊັ່ນກັນ. ພວກເຮົາໄດ້ຮວບຮວມທຸກຢ່າງທີ່ເຈົ້າຕ້ອງການຮູ້ກ່ຽວກັບແມວທີ່ເປັນໄຂ້ຫວັດເພື່ອເຂົ້າໃຈວ່າພະຍາດແມ່ນຫຍັງ ແລະສາມາດເບິ່ງແຍງແມວເປັນຫວັດ ຫຼືພະຍາຍາມປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ຕິດເຊື້ອໄດ້.

rhinotracheitis ແມ່ນຫຍັງ. ຢູ່ໃນແມວບໍ?

Feline rhinotracheitis ເປັນການຕິດເຊື້ອທາງເດີນຫາຍໃຈສ່ວນເທິງທີ່ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ແມວບ້ານ. ຄຽງຄູ່ກັບ feline calicivirus ແລະຕົວແທນເຊື້ອແບັກທີເຣັຍ, ພະຍາດຕິດຕໍ່ທີ່ເກີດຈາກ Feline Herpesvirus 1 ຫຼື Feline Calicivirus ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງ Feline Viral Respiratory Complex, ເຖິງແມ່ນວ່າອະດີດເປັນສາເຫດຕົ້ນຕໍຂອງພະຍາດ. ເຊັ່ນດຽວກັນກັບເຊື້ອໄວຣັສ herpes ອື່ນໆ, ຊະນິດນີ້ແມ່ນສະເພາະຫຼາຍຊະນິດແລະເປັນທີ່ຮູ້ພຽງແຕ່ວ່າເຮັດໃຫ້ເກີດການຕິດເຊື້ອໃນທັງໃນແມວປ່າແລະແມວປ່າ.

ແມວໄດ້ຖືກຕິດເຊື້ອໂດຍການຕິດຕໍ່ໂດຍກົງກັບອະນຸພາກຂອງເຊື້ອໄວຣັສ, ເຊິ່ງແຜ່ຂະຫຍາຍຢູ່ໃນນໍ້າລາຍແລະສິ່ງເສດເຫຼືອ. ຈາກຕາ ແລະດັງຂອງ ກcat ທີ່​ເປັນ​ບັນ​ທຸກ​ອາ​ການ​. ນອກຈາກນັ້ນ, ການຕິດຕໍ່ໂດຍກົງກັບວັດຖຸທີ່ຕິດເຊື້ອຍັງສາມາດແຜ່ເຊື້ອພະຍາດເຊັ່ນ: ຖ້ວຍອາຫານ, ກ່ອງຊາຍແລະເຄື່ອງຫຼິ້ນ. ເມື່ອຕິດເຊື້ອແລ້ວ, ສັດຈະກາຍເປັນຜູ້ແຜ່ເຊື້ອໄວຣັດຕະຫຼອດຊີວິດ, ເຊິ່ງສາມາດຢູ່ໃນຕົວແລະເຮັດໃຫ້ເກີດອາການອີກເທື່ອຫນຶ່ງໃນໄລຍະເວລາຂອງຄວາມກົດດັນແລະການຫຼຸດລົງຂອງພູມຕ້ານທານ. ໃນລູກໝານ້ອຍຫຼາຍ, ແມວທີ່ສູງອາຍຸ ແລະ ແມວທີ່ມີພະຍາດຊຳເຮື້ອ ຫຼື ພູມຄຸ້ມກັນເຊັ່ນ: FIV ແລະ FELV, ພະຍາດດັ່ງກ່າວສາມາດພັດທະນາຢ່າງໜັກໜ່ວງ ແລະເຖິງຕາຍໄດ້. ໄຂ້ຫວັດມະນຸດ

ອາການຂອງ rhinotracheitis feline ແມ່ນຄ້າຍຄືກັນກັບໄຂ້ຫວັດໃຫຍ່ໃນມະນຸດແລະຄວາມຮຸນແຮງຈະຂຶ້ນກັບສະຖານະການຂອງລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງ kitten ຕິດເຊື້ອ. Puppies ແລະແມວອາວຸໂສ - ແລະຜູ້ທີ່ມີເງື່ອນໄຂອື່ນໆ - ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວແມ່ນມີຄວາມອ່ອນແອກວ່າແລະອາດຈະມີອາການທີ່ເຂັ້ມແຂງ, ຮ້າຍແຮງກວ່າ. ການເລີ່ມຕົ້ນຂອງ feline viral rhinotracheitis ແມ່ນຫມາຍໂດຍ:

• ໄຂ້ແມວ
• ຈາມເລື້ອຍໆ
• ຕາອັກເສບ (ຕາອັກເສບ)
• ການອັກເສບຂອງເສັ້ນປະສາດ. ຈາກດັງ (rhinitis)
• ນ້ຳລາຍຫຼາຍເກີນໄປ

ອາການໄຂ້ສາມາດສູງເຖິງ 40.5°C, ແຕ່ມັນຫຼຸດລົງ ແລະຈາກນັ້ນມັນກໍສາມາດໄປມາໄດ້. ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ພະຍາດດັ່ງກ່າວເຮັດໃຫ້ເກີດການໄຫຼທີ່ຊັດເຈນຈາກດັງແລະຕາຂອງແມວ, ແຕ່ມັນສາມາດເພີ່ມຂື້ນໃນປະລິມານແລະເລີ່ມມີຂີ້ມູກສີຂຽວຫຼືສີເຫຼືອງແລະຂີ້ມູກ.ໃນຈຸດນີ້, ອາການຊຶມເສົ້າແລະການສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານໄດ້ກາຍເປັນທີ່ຊັດເຈນໃນ kitten, ຜູ້ທີ່ກາຍເປັນ listless. ແມວທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຢ່າງຮ້າຍແຮງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດການອັກເສບຂອງປາກທີ່ມີບາດແຜ, ແລະການອັກເສບຂອງແກ້ວຕາຍັງເກີດຂື້ນໃນແມວບາງຊະນິດ, ເຊິ່ງສາມາດນໍາໄປສູ່ການເປັນບາດແຜໃນພື້ນທີ່. ອາການອື່ນໆຂອງພະຍາດແມ່ນ: ສູນເສຍກິ່ນ, ຕ່ອມນ້ຳເຫຼືອງຂະຫຍາຍໃຫຍ່ຂື້ນ ແລະ ຫາຍໃຈຍາກ.

ແມວທີ່ເປັນໄຂ້ຫວັດທີ່ເກີດຈາກ calicivirus ອາດຈະສະແດງອາການອື່ນໆ

ໃນກໍລະນີຂອງການຕິດເຊື້ອທີ່ເກີດຈາກເຊື້ອໄວຣັສ calicivirus, ອາການອື່ນໆອາດຈະປາກົດ.

feline calicivirus ສ່ວນຫຼາຍມັກຈະມີຜົນກະທົບຕໍ່ເນື້ອເຍື່ອຂອງປາກ ແລະປອດ. ມີຫຼາຍສາຍພັນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບ feline calicivirus. ບາງສາຍພັນເຮັດໃຫ້ເກີດບາດແຜໃນປາກ, ໃນຂະນະທີ່ບາງຊະນິດເຮັດໃຫ້ເກີດນໍ້າໃນປອດ (ປອດອັກເສບ) ແລະພະຍາດປອດບວມໃນ feline. ມັນມັກຈະເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ຈະຈໍາແນກເຊື້ອໄວຣັສ herpesvirus rhinotracheitis feline ຈາກການຕິດເຊື້ອ calicivirus feline.

ເມື່ອເຈັບປ່ວຍ, ແມວນ້ອຍມັກຈະອ່ອນເພຍຫຼາຍ, ມັນຢາກນອນ, ກິນອາຫານບໍ່ຖືກວິທີ, ໄອ ແລະຈາມຫຼາຍ. ຫາຍໃຈຝືດ ແລະ ໄຂ້ເປັນອາການທີ່ຕ້ອງເອົາໃຈໃສ່ຫຼາຍ. ຖ້າທ່ານສັງເກດເຫັນວ່າແມວຂອງທ່ານມີຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຫຼາຍໃນການຫາຍໃຈຫຼືຫາຍໃຈດ້ວຍປາກເປີດ, ທ່ານຈໍາເປັນຕ້ອງພາລາວໄປຫາສັດຕະວະແພດໄວເທົ່າທີ່ຈະໄວໄດ້. ອາການອາດຈະຄົງຢູ່ເປັນເວລາ 5 ຫາ 10 ມື້ໃນກໍລະນີເບົາບາງ ແລະເຖິງ 6 ອາທິດໃນກໍລະນີຮ້າຍແຮງ. ເມື່ອແມວບໍ່ໄດ້ຮັບການປິ່ນປົວທັນທີ, ການສູນເສຍນ້ໍາຫນັກສາມາດຮ້າຍແຮງ.

ການວິນິດໄສ rhinotracheitis ໃນແມວແນວໃດ?

ການບົ່ງມະຕິເບື້ອງຕົ້ນຂອງສັດຕະວະແພດແມ່ນອີງໃສ່ອາການປົກກະຕິຂອງ rhinotracheitis, ທີ່ອະທິບາຍໄວ້ຂ້າງເທິງ, ແລະການວິເຄາະປະຫວັດສຸຂະພາບຂອງສັດ. ລັກສະນະເຫຼົ່ານີ້ສາມາດເປັນການຍາກທີ່ຈະຈໍາແນກໄດ້ເມື່ອມີການຕິດເຊື້ອຫຼາຍກວ່າໜຶ່ງອັນ. ການວິນິດໄສທີ່ແນ່ນອນແມ່ນອີງໃສ່ການໂດດດ່ຽວແລະການກໍານົດຂອງເຊື້ອໄວຣັສໂດຍຜ່ານການທົດສອບໃນຫ້ອງທົດລອງແລະການທົດສອບທີ່ດໍາເນີນໂດຍໃຊ້ເຕັກນິກ PCR, ເຊິ່ງຖືກນໍາໃຊ້ເພື່ອກວດຫາ DNA ຂອງຕົວແທນສາເຫດຂອງຮູບພາບອາການໃນຕົວຢ່າງຂອງເຍື່ອເມືອກທາງປາກແລະດັງ, ຮູດັງ ຫຼື ນໍ້າຕົກຕາ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ການວິນິດໄສຂອງໂຣກ rhinotracheitis ໄວຣັສຂອງ feline ສາມາດເປັນເລື່ອງຍາກເພາະວ່າເຊື້ອໄວຣັສໄດ້ຖືກຫຼົ່ນລົງເປັນແຕ່ລະໄລຍະແລະຍ້ອນວ່າແມ້ແຕ່ແມວທີ່ບໍ່ມີອາການກໍ່ສາມາດສະແດງການປະກົດຕົວຂອງເຊື້ອໄວຣັສ.

ວິທີປ້ອງກັນ rhinotracheitis ໃນແມວ?

ຮູບແບບຕົ້ນຕໍຂອງການປ້ອງກັນ rhinotracheitis ແມ່ນການສັກຢາປ້ອງກັນແມວ. ວັກຊີນຕ້ານເຊື້ອໄວຣັສ herpesvirus ແລະ calicivirus ແມ່ນສ່ວນຫນຶ່ງຂອງຕາຕະລາງການສັກຢາປ້ອງກັນທີ່ແນະນໍາສໍາລັບລູກແມວທັງຫມົດຕັ້ງແຕ່ອາຍຸ 45 ມື້. ວັກຊີນທີ່ປ້ອງກັນພະຍາດແມ່ນ V3 ແລະ V4, ເອີ້ນວ່າວັກຊີນ polyvalent. ພວກເຂົາເຈົ້າແມ່ນບັງຄັບຢູ່ໃນອະນຸສັນຍາການສັກຢາ. ແຕ່ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະເນັ້ນຫນັກວ່າຈຸດປະສົງຂອງຢາວັກຊີນແມ່ນເພື່ອປ້ອງກັນອາການແຊກຊ້ອນທາງດ້ານການຊ່ວຍຂອງພະຍາດ, ມັນຫຼຸດຜ່ອນໂອກາດຂອງການປົນເປື້ອນໂດຍເຊື້ອໄວຣັສແລະການພັດທະນາຂອງພະຍາດ, ແຕ່ບໍ່ໄດ້ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ cat ຈາກການຕິດເຊື້ອ.

ນອກເໜືອໄປຈາກການສັກຢາວັກຊີນປະຈຳປີແລ້ວ, ວິທີໜຶ່ງເພື່ອຫຼີກລ່ຽງ rhinotracheitis ແມ່ນເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ແມວຂອງເຈົ້າຕິດຕໍ່ກັບສັດທີ່ຕິດເຊື້ອອື່ນໆ, ປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ລາວເຂົ້າເຖິງຖະໜົນ. ອີກວິທີໜຶ່ງເພື່ອປ້ອງກັນພະຍາດແມ່ນເພື່ອຮັກສາພູມຕ້ານທານຂອງແມວໃຫ້ສູງ. ສໍາລັບການນີ້, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະສະເຫນີອາຫານທີ່ສົມດູນ, ອຸດົມດ້ວຍສານອາຫານແລະວິຕາມິນ, ເພື່ອໃຫ້ feline ຂອງທ່ານຮັກສາພູມຕ້ານທານສູງ. ທ່ານຍັງສາມາດປະຕິບັດການເສີມວິຕາມິນແລະແຮ່ທາດເພື່ອເສີມໂພຊະນາການຂອງສັດລ້ຽງ, ໂດຍສະເພາະຖ້າລາວມີພະຍາດ, ແຕ່ສະເຫມີກັບຄໍາແນະນໍາຂອງສັດຕະວະແພດ. ຄວາມຊຸ່ມຊື່ນເປັນອີກປັດໃຈໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນໃນການຮັກສາພູມຄຸ້ມກັນຂອງສັດ, ສະນັ້ນ ລົງທຶນໃສ່ນ້ຳພຸຂອງແມວອ້ອມເຮືອນເພື່ອຊຸກຍູ້ໃຫ້ແມວມີນ້ຳຢູ່ສະເໝີ.

Feline rhinotracheitis: ການປິ່ນປົວແມ່ນເນັ້ນໃສ່. ກ່ຽວກັບການດູແລອາການຂອງພະຍາດ

ການປິ່ນປົວ rhinotracheitis feline ປົກກະຕິແລ້ວແມ່ນຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງອາການຂອງພະຍາດ, ແຕ່ຢາຕ້ານເຊື້ອໃນຂອບເຂດກວ້າງຍັງເປັນປະໂຫຍດຖ້າຫາກວ່າ kitty ມີການຕິດເຊື້ອເຊື້ອແບັກທີເຣັຍຂັ້ນສອງ. Antihistamines ອາດຈະຖືກກໍານົດໄວ້ໃນຕອນຕົ້ນຂອງພະຍາດເພື່ອບັນເທົາອາການປວດດັງແລະຕາ.ແນະນໍາໃຫ້ເຮັດການລ້າງດັງແລະຊ່ວຍກໍາຈັດຄວາມລັບທີ່ແຫ້ງແລະຫນາ. ຢາຂີ້ເຜິ້ງທີ່ມີຢາຕ້ານເຊື້ອອາດຖືກກໍານົດໄວ້ເພື່ອປ້ອງກັນການລະຄາຍເຄືອງຂອງແກ້ວຕາ, ເຊິ່ງເກີດມາຈາກສານລັບທີ່ແຫ້ງຈາກຕາ. ຖ້າລູກແມວຂອງເຈົ້າມີບັນຫາໃນການຫາຍໃຈຫຼາຍ, ເຈົ້າອາດຕ້ອງເອົາອົກຊີເຈນໃຫ້ລາວຊ່ວຍຫາຍໃຈ. ອີງຕາມສະພາບສຸຂະພາບຂອງ furry, ບາງຄັ້ງມັນຈໍາເປັນຕ້ອງປ່ອຍໃຫ້ລາວຢູ່ໃນຄລີນິກເພື່ອໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບການດູແລແລະການຊ່ວຍເຫຼືອທັງຫມົດທີ່ລາວຕ້ອງການ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ສ່ວນຫຼາຍແລ້ວ, ການດູແລຢູ່ເຮືອນ, ແນະນໍາໂດຍສັດຕະວະແພດ, ແມ່ນພຽງພໍ.

ວິທີເບິ່ງແຍງແມວທີ່ເປັນໄຂ້ຫວັດຢູ່ເຮືອນ?

ການປິ່ນປົວໃນເຮືອນສໍາລັບ rhinotracheitis ແມ່ນ, ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວ, ປະຕິບັດຕາມຄໍາແນະນໍາທັງຫມົດທີ່ໃຫ້ໂດຍສັດຕະວະແພດ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມີບາງສິ່ງທີ່ທ່ານສາມາດເຮັດໄດ້ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ kitten ຂອງທ່ານຟື້ນຕົວ.

ເຮັດໃຫ້ແມວດື່ມນ້ຳຫຼາຍຂຶ້ນ! ການຮັກສາໃຫ້ສັດລ້ຽງມີນ້ຳຫຼາຍຂື້ນເລື້ອຍໆແມ່ນມີຄວາມຈຳເປັນໃນການປິ່ນປົວ, ເພາະວ່າການຂາດນ້ຳໃນຮ່າງກາຍຈະເຮັດໃຫ້ສະພາບດັ່ງກ່າວຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ. whey ທີ່ເຮັດເອງກໍ່ເປັນທາງອອກ: ວິທີກະກຽມແມ່ນງ່າຍດາຍຫຼາຍ, ພຽງແຕ່ປະສົມນ້ໍາແຮ່ທາດ 1 ລິດ, ເກືອ 1 ບ່ວງກາເຟ, ເນດ 1/2 ບ່ວງກາເຟ, ້ໍາຕານ 3 ບ່ວງແລະນ້ໍານາວ 1/2 ບີບ.ຈືຂໍ້ມູນການສະເຫນີ serum homemade ແມວຂອງທ່ານໃນປະລິມານຂະຫນາດນ້ອຍ. ຖ້າລາວບໍ່ຢາກດື່ມນ້ຳຕາມທຳມະຊາດຈາກກະປ໋ອງຂອງລາວ, ທ່ານສາມາດໃຊ້ syringe ເພື່ອເອົາເຊລັມເຂົ້າໄປໃນປາກຂອງລາວໂດຍກົງ.

ກວດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າລູກແມວກິນດີ! ເຝົ້າລະວັງຄວາມຢາກອາຫານຂອງແມວເພື່ອໃຫ້ມັນໄດ້ຮັບສານອາຫານທີ່ຈຳເປັນທັງໝົດ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ວ່າລູກແມວບໍ່ຢາກກິນອາຫານແຫ້ງ, ລອງສະເໜີທາງເລືອກທີ່ໜ້າສົນໃຈກວ່າເຊັ່ນ: ຖົງ ແລະ ແພແລັດ. ໃນກໍລະນີທີ່ລາວບໍ່ກິນດ້ວຍຄວາມສະໝັກໃຈ, ທ່ານສາມາດເອົາອາຫານໃສ່ໃນເຂັມສັກຢາ ແລະ ໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າລູກແມວກິນ. ໃນກໍລະນີຮ້າຍແຮງ, ເມື່ອແມວບໍ່ດື່ມນໍ້າ ຫຼື ກິນນໍ້າເລີຍ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງພາມັນໄປຫາສັດຕະວະແພດຢ່າງຮີບດ່ວນ.

ໃຫ້ແມວຂອງເຈົ້າອຸ່ນ! ມັນຍັງສຳຄັນຫຼາຍທີ່ເຈົ້າເຮັດໃຫ້ສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າອົບອຸ່ນດ້ວຍເຄື່ອງນຸ່ງແມວ ຫຼື ຜ້າຫົ່ມທີ່ລາວສາມາດກິ້ງຂຶ້ນ ແລະ ນອນໃຫ້ອົບອຸ່ນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ໃຫ້ສັດລ້ຽງໄດ້ພັກຜ່ອນໃຫ້ດີເພື່ອຟື້ນຟູພະລັງງານ ແລະ ເຮັດຄວາມສະອາດດັງ ແລະ ຕາຂອງມັນດ້ວຍເຊຣັມເພື່ອປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ນໍ້າຕົກຄ້າງແຫ້ງ ແລະເຮັດໃຫ້ເກີດອາການບໍ່ສະບາຍ.