ফেলাইন ৰাইনোট্ৰেকেইটিছ হৈছে এক প্ৰকাৰৰ মেকুৰী ফ্লু। ভাইৰাছৰ ফলত হোৱা এই অৱস্থাৰ ফলত জন্তুটোৰ লক্ষণসমূহ দুৰ্বল বা অধিক তীব্ৰ হৈ পৰিব পাৰে। বিড়ালৰ পোৱালিৰ মাজত অতি সাধাৰণ ৰোগ হোৱাৰ পিছতো ঠাণ্ডা বিড়ালৰ পোৱালিৰ ক্ষেত্ৰত বহুত যত্ন আৰু মনোযোগৰ প্ৰয়োজন হয়, কিয়নো সঠিক যত্ন আৰু চিকিৎসা অনুসৰণ নকৰিলে অৱস্থাটো বেয়া হ’ব পাৰে। যিহেতু ই ভাইৰাছৰ ৰোগ, গতিকে ঘৰত এটাতকৈ অধিক বিড়ালৰ পোৱালি থাকিলেও আৰু অধিক সাৱধান হ’ব লাগিব যাতে আনকো দূষিত নহয়। আমি ফ্লু ৰোগী মেকুৰীটোৰ বিষয়ে জানিবলগীয়া সকলোখিনি গোটাই লৈছো যাতে এই ৰোগ কি বুজিব পাৰে আৰু চৰ্দিত মেকুৰীটোৰ যত্ন ল’ব পাৰে বা ইয়াক সংক্ৰমিত হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰে।

ৰাইনোট্ৰেচিয়াটিছ কি মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত?

ফেলাইন ৰাইনোট্ৰেকেইটিছ হৈছে ওপৰৰ শ্বাস-প্ৰশ্বাসৰ সংক্ৰমণ যিয়ে ঘৰচীয়া মেকুৰীক আক্ৰান্ত কৰে। ফেলাইন কেলিচিভাইৰাছ আৰু বেক্টেৰিয়াৰ এজেণ্টৰ লগতে ফেলাইন হাৰপিছভাইৰাছ ১ বা ফেলাইন কেলিচিভাইৰাছৰ দ্বাৰা সৃষ্টি হোৱা সংক্ৰামক ৰোগ ফেলাইন ভাইৰেল ৰেস্পিৰেটৰী কমপ্লেক্সৰ অংশ যদিও প্ৰথমটোৱেই এই ৰোগৰ মূল কাৰণ। আন হাৰপিছ ভাইৰাছৰ দৰেই এই প্ৰকাৰটোও অতি প্ৰজাতি নিৰ্দিষ্ট আৰু ই কেৱল ঘৰচীয়া আৰু বন্য মেকুৰী উভয়তে সংক্ৰমণ কৰে বুলি জনা যায়।

বিড়াল পোৱালিটো ভাইৰাছৰ কণিকাৰ প্ৰত্যক্ষ সংস্পৰ্শৰ দ্বাৰা সংক্ৰমিত হয়, যিটো লালা আৰু নিঃসৰণত বিয়পি পৰে চকু আৰু নাকৰ পৰা কমেকুৰী যিটো লক্ষণযুক্ত বাহক। ইয়াৰ উপৰিও সংক্ৰমিত বস্তুৰ প্ৰত্যক্ষ সংস্পৰ্শতো এই ৰোগ সংক্ৰমিত হ’ব পাৰে, যেনে খাদ্যৰ বাটি, বালিৰ বাকচ আৰু খেলনা আদি। এবাৰ সংক্ৰমিত হ’লে জন্তুটো আজীৱন ভাইৰাছৰ বাহক হৈ পৰে, যিয়ে নিদ্ৰাহীন হৈ থাকিব পাৰে আৰু মানসিক চাপৰ সময়ত পুনৰ লক্ষণৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে আৰু ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা কমি যায়। অতি সৰু কুকুৰ পোৱালি, বৃদ্ধ মেকুৰী আৰু দীৰ্ঘদিনীয়া বা ইমিউন’চাপ্ৰেচিভ ৰোগ, যেনে FIV আৰু FELV থকা মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত এই ৰোগ গুৰুতৰভাৱে বিকশিত হ’ব পাৰে আৰু আনকি মাৰাত্মকও হ’ব পাৰে।

বিড়ালৰ ৰাইনোট্ৰেক’ইটিছ: লক্ষণসমূহ ৰোগৰ বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ লক্ষণসমূহৰ সৈতে একে। মানৱ ফ্লু

বিড়ালৰ দৰে ৰাইনোট্ৰেকেইটিছৰ লক্ষণ মানুহৰ ফ্লুৰ দৰেই আৰু ইয়াৰ তীব্ৰতা সংক্ৰমিত বিড়ালৰ পোৱালিটোৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতাৰ পৰিস্থিতিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব। কুকুৰ পোৱালি আৰু জ্যেষ্ঠ মেকুৰী -- আৰু যিবোৰৰ অন্য অৱস্থা থাকে -- সাধাৰণতে অধিক ভংগুৰ আৰু ইয়াৰ লক্ষণসমূহ অধিক শক্তিশালী, অধিক গুৰুতৰ হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে। বিড়ালৰ ভাইৰাছৰ ৰাইনোট্ৰেকেইটিছৰ আৰম্ভণিৰ চিন হ’ল:

• মেকুৰী জ্বৰ
• সঘনাই হাঁচি অহা
• চকুৰ প্ৰদাহ (কনজাংটিভাইটিছ)
• আৱৰণৰ প্ৰদাহ নাকৰ পৰা (নাকৰ ৰোগ)
• অত্যধিক লালা ওলোৱা

জ্বৰ ৪০.৫ ডিগ্ৰী চেলছিয়াছ পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে, কিন্তু ই কমি যায় আৰু তাৰ পিছত ই আহিব আৰু যাব পাৰে। প্ৰথম অৱস্থাত এই ৰোগৰ ফলত মেকুৰীৰ নাক আৰু চকুৰ পৰা স্পষ্ট স্ৰাৱ ওলায় যদিও ইয়াৰ পৰিমাণ বৃদ্ধি হৈ সেউজীয়া বা হালধীয়া ৰঙৰ শ্লেষ্মা আৰু পূজ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰিব পাৰে।এইখিনিতে বিড়ালৰ পোৱালিটোৰ মাজত হতাশা আৰু ভোক হেৰুৱাই পেলোৱাটো স্পষ্ট হৈ পৰে, যিটো বিড়ালৰ পোৱালিটো অলস হৈ পৰে। গুৰুতৰভাৱে আক্ৰান্ত মেকুৰীৰ মুখত ঘাঁৰ সৈতে প্ৰদাহ হ’ব পাৰে, আৰু কিছুমান মেকুৰীৰ কৰ্ণিয়াৰ প্ৰদাহও হয়, যাৰ ফলত সেই ঠাইত আলচাৰ হ’ব পাৰে। ৰোগৰ আন লক্ষণসমূহ হ’ল: গোন্ধ নোহোৱা, লিম্ফ ন’ড বৃদ্ধি হোৱা আৰু উশাহ-নিশাহ লোৱাত অসুবিধা হোৱা।

কেলিচিভাইৰাছৰ ফলত হোৱা ফ্লু হোৱা মেকুৰীৰ অন্যান্য লক্ষণ দেখা দিব পাৰে

কেলিচিভাইৰাছ ভাইৰাছৰ দ্বাৰা সংক্ৰমণৰ ক্ষেত্ৰত অন্যান্য লক্ষণ দেখা দিব পাৰে।

বিড়ালৰ দৰে কেলিচিভাইৰাছে বেছিভাগ সময়তে মুখ আৰু হাওঁফাওঁৰ কলাবোৰক প্ৰভাৱিত কৰে। বিড়ালৰ কেলিচিভাইৰাছৰ লগত জড়িত বহুতো প্ৰজাতি আছে। কিছুমান ষ্ট্ৰেইনে মুখত ঘাঁৰ সৃষ্টি কৰে, আনহাতে কিছুমানে হাওঁফাওঁত তৰল পদাৰ্থ জমা (পালমোনাৰী ইডিমা) আৰু ফেলাইন নিউমোনিয়াৰ সৃষ্টি কৰে। বিড়ালৰ হাৰপিছভাইৰাছ ভাইৰাছৰ ৰাইনোট্ৰেচেইটিছৰ পৰা বিড়ালৰ কেলিচিভাইৰাছৰ সংক্ৰমণৰ মাজত পাৰ্থক্য কৰাটো প্ৰায়ে অসম্ভৱ।

বেমাৰ হ’লে বিড়ালৰ পোৱালিটো অতি দুৰ্বল হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, ই কেৱল শুব বিচাৰে, ভালদৰে খাব নোৱাৰে, কাহ আৰু হাঁচি বহুত কৰে। উশাহ-নিশাহৰ কষ্ট আৰু জ্বৰ ইতিমধ্যে এনে লক্ষণ যিবোৰৰ ওপৰত বহুত মনোযোগ দিয়াৰ প্ৰয়োজন। যদি আপুনি লক্ষ্য কৰে যে আপোনাৰ মেকুৰীটোৱে মুখ মেলি উশাহ ল’বলৈ বা উশাহ ল’বলৈ বহুত কষ্ট পাইছে, তেন্তে আপুনি ইয়াক অতি সোনকালে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাব লাগিব। লক্ষণসমূহ মৃদু ক্ষেত্ৰত ৫ৰ পৰা ১০ দিন আৰু ৬ সপ্তাহলৈকে থাকিব পাৰেগুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত। যেতিয়া মেকুৰীটোৱে লগে লগে চিকিৎসা লাভ নকৰে তেতিয়া ওজন কমি যোৱাটো গুৰুতৰ হ’ব পাৰে।

মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত ৰাইনোট্ৰেকিয়াইটিছ কেনেকৈ ধৰা পৰে?

পশু চিকিৎসকৰ প্ৰাৰম্ভিক নিদান ওপৰত বৰ্ণনা কৰা ৰাইনোট্ৰেকেইটিছৰ সাধাৰণ লক্ষণসমূহৰ ওপৰত আৰু প্ৰাণীটোৰ স্বাস্থ্যৰ ইতিহাসৰ বিশ্লেষণৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা হয়। এটাতকৈ অধিক সংক্ৰমণ থাকিলে এই বৈশিষ্ট্যসমূহ পৃথক কৰাটো কঠিন হ’ব পাৰে। পৰীক্ষাগাৰৰ পৰীক্ষাৰ জৰিয়তে ভাইৰাছৰ পৃথকীকৰণ আৰু চিনাক্তকৰণ আৰু পিচিআৰ কৌশল ব্যৱহাৰ কৰি কৰা পৰীক্ষাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এটা নিৰ্দিষ্ট নিদান কৰা হয়, যিটোৰ সহায়ত মৌখিক আৰু নাকৰ শ্লেষ্মাৰ আৱৰণৰ নমুনাত লক্ষণযুক্ত ছবিৰ কাৰণকাৰী কাৰকৰ ডিএনএ ধৰা পেলোৱা হয়, নাকৰ ফুটা বা চকুৰ স্ৰাৱ। কিন্তু ফেলাইন ভাইৰেল ৰাইনোট্ৰেকেইটিছৰ নিদান কঠিন হ’ব পাৰে কাৰণ ভাইৰাছটো মাজে মাজেহে ঢালি দিয়া হয় আৰু কাৰণ লক্ষণ নথকা মেকুৰীয়েও ভাইৰাছৰ উপস্থিতি উপস্থাপন কৰিব পাৰে।

মেকুৰীৰ ৰাইনোট্ৰেকেইটিছ কেনেকৈ প্ৰতিৰোধ কৰিব পাৰি?

ৰাইনোট্ৰেকেইটিছৰ প্ৰতিৰোধৰ মূল উপায় হ’ল মেকুৰীটোক টিকা দিয়া। হাৰপিছ ভাইৰাছ আৰু কেলিচিভাইৰাছৰ বিৰুদ্ধে ভেকচিন ৪৫ দিন বয়সৰ পৰা সকলো বিড়ালৰ পোৱালিৰ বাবে পৰামৰ্শ দিয়া টিকাকৰণৰ সময়সূচীৰ অংশ। এই ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰা ভেকচিনসমূহ হ’ল V3 আৰু V4, যাক পলিভেলেণ্ট ভেকচিন বুলি জনা যায়। টিকাকৰণ প্ৰট’কলত এইবোৰ বাধ্যতামূলক। কিন্তু এইখিনিতে জোৰ দি ক’ব লাগিব যে এই ভেকচিনৰ উদ্দেশ্য হৈছে প্ৰতিৰোধ কৰাৰোগৰ ক্লিনিকেল জটিলতাসমূহৰ বাবে ই ভাইৰাছৰ দ্বাৰা দূষণ আৰু ৰোগৰ বিকাশৰ সম্ভাৱনা হ্ৰাস কৰে, কিন্তু মেকুৰীটোক সংক্ৰমিত হোৱাত বাধা নিদিয়ে।

বাৰ্ষিক টিকাকৰণৰ উপৰিও ৰাইনোট্ৰেচেইটিছৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ এটা উপায় হ'ল আপোনাৰ মেকুৰীক অন্য আক্ৰান্ত বিড়ালৰ সৈতে সংস্পৰ্শলৈ অহাত বাধা দিয়া, যাৰ ফলত সি ৰাস্তাত প্ৰৱেশ কৰিব নোৱাৰে। এই ৰোগ প্ৰতিৰোধৰ আন এটা উপায় হ’ল আপোনাৰ মেকুৰীৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা উচ্চ কৰি ৰখা। ইয়াৰ বাবে সুষম খাদ্য, পুষ্টি আৰু ভিটামিনেৰে সমৃদ্ধ, যাতে আপোনাৰ বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে উচ্চ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বজাই ৰাখে। বিশেষকৈ যদি তেওঁৰ কোনো ৰোগ আছে তেন্তে পোহনীয়া জন্তুটোৰ পুষ্টিৰ পৰিপূৰক হিচাপে ভিটামিন আৰু খনিজ পদাৰ্থও দিব পাৰে, কিন্তু সদায় পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ অনুসৰি। হাইড্ৰেচন হৈছে প্ৰাণীটোৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বজাই ৰখাৰ আন এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কাৰক, গতিকে মেকুৰীটোক সদায় হাইড্ৰেট কৰিবলৈ উৎসাহিত কৰিবলৈ ঘৰৰ চাৰিওফালে মেকুৰীৰ পানীৰ ফোয়াৰাত বিনিয়োগ কৰক।

বিড়ালৰ ৰাইনোট্ৰেচেইটিছ: চিকিৎসাৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হয় ৰোগৰ লক্ষণসমূহৰ যত্ন লোৱাৰ ওপৰত

বিড়ালৰ দৰে ৰাইনোট্ৰেকেইটিছৰ চিকিৎসা সাধাৰণতে ৰোগৰ লক্ষণসমূহৰ প্ৰতি নিৰ্দেশিত হয়, কিন্তু বহল বৰ্ণালীৰ এন্টিবায়টিকসমূহো সহায়ক হয় যদিহে কিটিটোৰ সংক্ৰমণ গৌণ বেক্টেৰিয়াও থাকে। ৰোগৰ আৰম্ভণিতে এন্টিহিষ্টামিন ঔষধ দিব পাৰি যাতে নাক আৰু চকুৰ ভিৰ দূৰ হয়নাক ধোৱাৰ পৰামৰ্শ দিব লাগে আৰু শুকান আৰু ডাঠ নিঃসৰণ আঁতৰোৱাত সহায় কৰিব লাগে। চকুৰ পৰা শুকান নিঃসৰণৰ ফলত হোৱা কৰ্ণিয়াৰ বিষ ৰোধ কৰিবলৈ এন্টিবায়টিক যুক্ত চকুৰ মলমও দিব পাৰি।

যদি জন্তুটোৰ কৰ্ণিয়াৰ আলচাৰ হয় তেন্তে পশু চিকিৎসকে ঘাঁৰ চিকিৎসাৰ বাবে চকুৰ এন্টিবায়টিক প্ৰেছক্ৰিপচন দিব লাগে। যদি আপোনাৰ কিটিটোৱে উশাহ-নিশাহ লোৱাত বহুত অসুবিধা পাইছে, তেন্তে তাইৰ উশাহ-নিশাহত সহায় কৰিবলৈ আপুনি তাইক অক্সিজেন দিবলগীয়া হ’ব পাৰে। লোমশজনৰ স্বাস্থ্যৰ অৱস্থাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি কেতিয়াবা তেওঁক ক্লিনিকত থৈ যোৱাটো প্ৰয়োজনীয় হৈ পৰে যাতে তেওঁ প্ৰয়োজনীয় সকলো যত্ন আৰু সহায় লাভ কৰে। কিন্তু বেছিভাগ সময়তে পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ দিয়া ঘৰুৱা যত্ন যথেষ্ট।

ঘৰতে ফ্লু ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীৰ যত্ন কেনেকৈ ল’ব?

ৰাইনোট্ৰেকিয়াইটিছৰ ঘৰুৱা চিকিৎসা হ’ল, মূলতঃ পশু চিকিৎসকে দিয়া সকলো নিৰ্দেশনা মানি চলক। অৱশ্যে আপোনাৰ বিড়ালৰ পোৱালিটোক সুস্থ হোৱাত সহায় কৰিবলৈ কিছুমান কাম কৰিব পাৰি।

মেকুৰীটোক অধিক পানী খাবলৈ দিয়ক! পোহনীয়া জন্তুটোক অধিক সঘনাই জলসিঞ্চিত কৰি ৰখাটো চিকিৎসাত অতি প্ৰয়োজনীয়, কিয়নো শৰীৰত তৰল পদাৰ্থৰ অভাৱে অৱস্থাটো আৰু বেয়া কৰি তুলিব পাৰে। ঘৰতে বনোৱা ৱেইও এটা সমাধান: প্ৰস্তুত কৰাৰ পদ্ধতিটো অতি সহজ, মাত্ৰ ১ লিটাৰ মিনাৰেল ৱাটাৰ, ১ চামুচ নিমখ, ১/২ চামুচ বেকিং চোডা, ৩ চামুচ চেনি আৰু ১/২ নেমু চেপি লোৱা ৰস মিহলাই লওক।মনত ৰাখিব আপোনাৰ মেকুৰীক ঘৰতে বনোৱা ছিৰাম সৰু মাত্ৰাত দিব। যদি তেওঁ নিজৰ পটিৰ পৰা প্ৰাকৃতিকভাৱে পান কৰিব নিবিচাৰে তেন্তে চিৰিঞ্জ ব্যৱহাৰ কৰি ছিৰামটো পোনে পোনে মুখত দিব পাৰে।

বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে ভালদৰে খাই থকাটো নিশ্চিত কৰক! আপোনাৰ মেকুৰীৰ ভোকৰ ওপৰত চকু ৰাখক যাতে ই সকলো প্ৰয়োজনীয় পুষ্টিকৰ উপাদান লাভ কৰে। যদি আপুনি উপলব্ধি কৰে যে বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে শুকান খাদ্য খাব নিবিচাৰে, তেন্তে চেচেট আৰু পেটেছৰ দৰে অধিক আকৰ্ষণীয় বিকল্প আগবঢ়াবলৈ চেষ্টা কৰক। যদি তেওঁ স্বেচ্ছাই খাদ্য গ্ৰহণ নকৰে তেন্তে আপুনি খাদ্যখিনি চিৰিঞ্জত দিব পাৰে আৰু নিশ্চিত কৰিব পাৰে যে কিটিটোৱে খাদ্য খুৱাইছে। চৰম ক্ষেত্ৰত, য'ত বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে পানী নাখায় বা একেবাৰেই খাদ্য গ্ৰহণ নকৰে, তেনে ক্ষেত্ৰত ইয়াক জৰুৰীভাৱে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱাটো প্ৰয়োজনীয়।

আপোনাৰ মেকুৰীক গৰম কৰি ৰাখক! আপুনি আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোক মেকুৰীৰ কাপোৰ বা কম্বলৰ সহায়ত গৰম কৰি ৰখাটোও অতি প্ৰয়োজনীয়, য'ত সি কুটিল হৈ গৰমকৈ শুব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও পোহনীয়া জন্তুটোক শক্তি ঘূৰাই পাবলৈ ভালদৰে জিৰণি ল’বলৈ দিয়ক আৰু নাক আৰু চকু ছিৰামেৰে ভালদৰে পৰিষ্কাৰ কৰক যাতে স্ৰাৱ শুকুৱাই অস্বস্তিৰ সৃষ্টি নকৰে।