ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးသည် ခွေးများ၏ ကျန်းမာရေး၊ ကျန်းမာရေးနှင့် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ ကျွန်တော်တို့နိုင်ငံမှာ ဥပဒေအရ မဖြစ်မနေဆောင်ရွက်ရပေမယ့် လူတော်တော်များများက ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သံသယရှိနေတုန်းပါပဲ။ ရောဂါဖြစ်စေသောဗိုင်းရပ်စ်သည် အဓိကအားဖြင့် ၎င်းသည် zoonosis ဖြစ်သောကြောင့်၊ လူကိုလည်းကူးစက်နိုင်သောရောဂါတစ်ခုဖြစ်သောကြောင့် မေးခွန်းပေါင်းများစွာကို ပေါ်ပေါက်စေပါသည်။ ဒါပေမယ့် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးကို ဘယ်အသက်အရွယ်မှာ ထိုးသင့်လဲ။ ကာကွယ်ဆေးထိုးဖို့ နှောင့်နှေးဖို့ အဆင်ပြေပါသလား။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးသည် သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို မည်သို့ကာကွယ်သနည်း။ အောက်တွင် ဤမေးခွန်းများအတွက် အဖြေများနှင့် ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးအကြောင်း နောက်ထပ်အချက်အလက်များဖြစ်သည်။

ခွေးရူးပြန်ရောဂါဆိုသည်မှာ ဘာလဲ?

သင့်ခွေးတွင်ရနိုင်သော အန္တရာယ်အရှိဆုံးရောဂါတစ်ခုမှာ ခွေးရူးပြန်ခွေးဖြစ်သည်။ ဤပြင်းထန်သော ဗိုင်းရပ်စ်ကူးစက်ရောဂါသည် နို့တိုက်သတ္တဝါအားလုံးကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်၏ဗဟိုအာရုံကြောစနစ်သို့ရောက်ရှိရန် အဓိကရည်ရွယ်ချက်ဖြစ်သော Rabhdoviridae မျိုးစုမှ genus Lyssavirus ၏ပြင်းထန်သောဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကြောင့် ဖြစ်ပွားရခြင်းဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် လူ့ခန္ဓာကိုယ်အတွင်း အညီအမျှ သိမ်မွေ့သော zoonosis တစ်ခုဖြစ်သည်။ ရောဂါကူးစက်မှုသည် အဓိကအားဖြင့် အကိုက်ခံရသော တိရစ္ဆာန်များ၏ တံတွေးမှတဆင့် လူသို့ ကူးစက်ခြင်းဖြစ်သည်။ အကောင်းဆုံးကတော့ ကာကွယ်ဆေးနဲ့ ပတ်သက်ပြီး သင်တတ်နိုင်သမျှ ရှာဖွေဖို့ ကြိုးစားသင့်ပါတယ်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါသည် အန္တရာယ်ရှိသောရောဂါဖြစ်ပြီး တစ်နိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာဖြင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးရန်မဖြစ်မနေလိုအပ်ပါသည်။

ခွေးရူးပြန်ရောဂါသည် ပျောက်ကင်းနိုင်ပါသလား။

ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းသည် ၎င်းကိုကာကွယ်နိုင်သည့်တစ်ခုတည်းသောနည်းလမ်းဖြစ်သည်။တိရိစ္ဆာန်များအတွက် ကုသဆေးမရှိသေး၍ ရောဂါရှာဖွေပြီးနောက် ဖော်ပြထားသော ကုသမှုသည် များသောအားဖြင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များတွင် euthanasia ဖြစ်သောကြောင့် သင့်သူငယ်ချင်းကို ရောဂါမှကာကွယ်ပါ။ ရောဂါ၏ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်သည် အများအားဖြင့် အလွန်လျင်မြန်ပြီး လူနာများ၏ 100% နီးပါးကို သေဆုံးစေသည်။ ဤအဖြစ်မှန်ကြောင့် ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးဖြင့် ကာကွယ်ဆေးထိုးရန် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ သို့မှသာ သင့်ခွေးကို ကာကွယ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ သို့သော်၊ အာရုံကြောဆိုင်ရာရောဂါများစွာသည် ရောဂါနှင့်ဆင်တူသောလက္ခဏာများပြသနိုင်ပြီး ခွေးကလေးသည် ရောဂါတကယ်ခံစားနေရခြင်းရှိမရှိကို တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှသာလျှင် ခွဲခြားသိရှိနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ခန္ဓာကိုယ်တွင် မည်သို့လုပ်ဆောင်သနည်း။

ညစ်ညမ်းမှုမရှိသော ခန္ဓာကိုယ်သို့ လိမ်းပြီးနောက် ခွေးများတွင် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးသည် တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် ဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကို ဆန့်ကျင်သည့် ပဋိပစ္စည်းများ ထုတ်ပေးသည်။ ပထမဆေးကို မှန်ကန်စွာ သုံးစွဲသောအခါ နှစ်ပတ်အတွင်း စတင်အကျိုးသက်ရောက်ပြီး ထိရောက်မှု အကန့်အသတ်ရှိသည်။ ဤအကြောင်းကြောင့် အတိအကျပြောရလျှင် ခွေးများတွင် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေး မြှင့်တင်ပေးခြင်းများသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်- ၎င်းတို့သည် တိရစ္ဆာန်များ၏ ဘဝအရည်အသွေးနှင့် ကျန်းမာရေးကို မြှင့်တင်ပေးရန်အတွက် တာဝန်ရှိပါသည်။

ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ရှိပါသလား။ ကာကွယ်ဆေး မဖြစ်မနေထိုးရမလား? ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးသည် ခွေးများအတွက် မည်မျှကြာကြာခံမည်နည်း။

ကာကွယ်ဆေး၊ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ၊ ခွေး- ဤစကားလုံးများသည် အမြဲတွဲနေရမည်။ အကြောင်းမှာ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးသည် ခွေးများတွင် မဖြစ်မနေ ကာကွယ်ဆေးထိုးရမည့် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သောကြောင့် ခွေးများကို ကာကွယ်ရန် တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းဖြစ်သောကြောင့်၊ဥပဒေအရ လိုအပ်သောတစ်ခုတည်းသော၊ တစ်နိုင်ငံလုံး အတိုင်းအတာဖြင့် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေး ထိုးနှံပေးသည့် ကမ်ပိန်းများကို နှစ်စဉ် ပြုလုပ်လျက်ရှိပြီး ခွေးများကို ကာကွယ်ဆေး ထိုးနှံပေးပါသည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးသည် ပြည်သူ့ကျန်းမာရေးပြဿနာဖြစ်သောကြောင့် အတိအကျဖြစ်ရခြင်းဖြစ်သည်- ခွေးရူးပြန်ရောဂါသည် ကျွန်ုပ်တို့၏မျိုးစိတ်များနှင့် နီးစပ်သောကြောင့် လူသို့ကူးစက်နိုင်သော အဓိကရောဂါဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ ကာကွယ်ဆေးထိုးထားသော တိရစ္ဆာန်သည် မဖျားမနာဖြစ်ပြီး အကျိုးဆက်အနေဖြင့် — တိရစ္ဆာန်ဖြစ်စေ လူဖြစ်စေ အခြားမည်သူ့ကိုမျှ ရောဂါမကူးစက်စေပါ။

ခွေးခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေး၏ ထိရောက်မှုမှာ တစ်နှစ်အထိ ကြာရှည်သည်- အကယ်၍ တိရစ္ဆာန်သည် ခွေးရူးပြန်ရောဂါနှင့် ထိတွေ့မိပါက ဤအချိန်အတွင်းတွင် ရောဂါကူးစက်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ လူသားများအတွက် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးလည်း ရှိသည်ကို မှတ်သားထိုက်ပါသည်။

ခွေးပေါက်များနှင့် အရွယ်ရောက်ပြီးသူများတွင် ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးထိုးမည့်အချိန်ဇယားကို နားလည်ပါ

အခြားကာကွယ်ဆေးများကဲ့သို့ပင် မဖြစ်မနေထိုးသင့်သည်ဖြစ်စေ၊ မထိုးသင့်သည်ဖြစ်စေ သင့်ခွေးသည် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။ ရောဂါဖြစ်စေသော အရာများနှင့် ထိတွေ့ခြင်းမပြုမီ ကာကွယ်ပါ။ ထိုသို့ပြုလုပ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ တိရစ္ဆာန်၏အသက်၏ပထမလများတွင်ဖြစ်သည်- မိခင်၏ပဋိပစ္စည်းသည် အာနိသင်ဖြတ်တောက်ရန် အစွမ်းမရှိတော့သောအခါ ခွေးရူးပြန်ရောဂါအတွက် ပထမဆုံးထိုးရမည့် ကာကွယ်ဆေးကို ရက်ပေါင်း 120 (လေးလသားအရွယ်) မှ စတင်ထိုးရပါမည်။ . အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်သည် မြေကြီးနှင့် ထိတွေ့ပြီး လမ်းပေါ်၌ လမ်းလျှောက်ခြင်းမပြုမီ ၎င်းသည် ဖြစ်ပေါ်လာသင့်သည်။အခြားတိရစ္ဆာန်များ။ ဤကာကွယ်ဆေးကို ကာကွယ်ဆေးထိုးလှုံ့ဆော်မှုများတွင်ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် သီးသန့်၊ သင်၏ယုံကြည်စိတ်ချရသောတိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ဖြင့်ဖြစ်စေ နှစ်စဉ်အားဖြည့်ပေးရမည်- သင့်အတွက် ပိုလက်တွေ့ဖြစ်သမျှသည် မှန်ကန်ပါသည်။ တိရိစ္ဆာန်သည် ကာကွယ်ဆေးထိုးမည်ကိုမျှ လက်လွတ်မခံရန် သို့မဟုတ် နှောင့်နှေးခြင်းမရှိစေရန် အရေးကြီးပါသည်။

ခွေးအား လမ်းဘေးမှ ကယ်တင်ခြင်း သို့မဟုတ် ဤအဆင့်ပြီးသွားသောအခါတွင် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ စစ်ဆေးရန် လိုအပ်ပါသည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ပိုးမ၀င်သေးလားဆိုတာ ရှာဖွေပါ။ မသိပါက ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးကို ပုံမှန်အတိုင်း ထိုးသင့်သည်- ပထမအကြိမ် တတ်နိုင်သမျှ အမြန်ဆုံး နှင့် အသက်ဆုံးသည်အထိ နှစ်စဉ် ထိုးပေးပါသည်။

ခွေးရူးပြန်ရောဂါ၏ ဆိုးကျိုးများကား အဘယ်နည်း။ ကာကွယ်ဆေး? ခွေးရူးပြန်ရောဂါ?

ပြီးနောက်၊ ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးကြောင့် တုံ့ပြန်မှုများ ရှိပါသလား။ ခွေးတွေမှာ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေ ရှိနိုင်လား။ ကာကွယ်ဆေးထိုးခြင်းကဲ့သို့ပင်၊ ခွေးများအတွက် ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးသည် တိရစ္ဆာန်အတွက် ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးအချို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးတွင် furry's immune system တွင် ပဋိပစ္စည်းများဖွဲ့စည်းရန် ရည်မှန်းထားသော အစိတ်အပိုင်းများ ပါရှိသောကြောင့် ၎င်းသည် အလွန်ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးကို မတုံ့ပြန်နိုင်သော အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ ရှိပါသည်၊ ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်၏ သက်ရှိများအပေါ်တွင် မူတည်ပါသည်။ ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေးနှင့် ပတ်သက်လာလျှင် ခွေးသည် အောက်ပါ လက္ခဏာများ ပေါ်လာနိုင်သည်-

• နာလိုစိတ်
• ခွေးရူးပြန်ရောဂါ ကာကွယ်ဆေး ထိုးသည့်နေရာ၌ အနည်းငယ် ရောင်ရမ်းခြင်း
• ခန္ဓာကိုယ်တွင် နာကျင်မှုရှိသော ခွေး
• အဖျား
• စက်စက်ကာကွယ်ဆေးဒေသရှိဆံပင်

ယေဘုယျအားဖြင့်၊ ၎င်းတို့သည် ကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက် အပျော့စားဆုံးလက္ခဏာများဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့သည် ခွေးရူးပြန်ရောဂါကာကွယ်ဆေးထိုးပြီးနောက် 24 နာရီထက်ပို၍မဖြစ်ပွားပါက၊ ကျူရှင်ဆရာမှ စိတ်မပူသင့်ပါ။ . အချို့သော အာနိသင်များသည် ပိုမိုပြင်းထန်နိုင်ပြီး အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အလွန်အကျွံ တံတွေးထွက်ခြင်း၊ တက်ခြင်း၊ ယားယံခြင်း၊ တုန်လှုပ်ခြင်း၊ ဖောရောင်ခြင်းစသည့် တုံ့ပြန်မှုများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ ဤကိစ္စများတွင် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ခေါ်ဆောင်သွားကြောင်း ညွှန်ပြပါသည်။