ကြောင်ရောဂါအများစုသည် မတူညီသော လက္ခဏာများဖြင့် ထင်ရှားနိုင်ပါသည်။ အချို့သည် ကျန်းမာရေးပြဿနာများစွာတွင် အဖြစ်များသော်လည်း အချို့သောအခြေအနေများအတွက် နှိုးဆော်သံမြှင့်ရန် ကူညီပေးသည်။ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးမှု၏ပထမအဆင့်ဖြစ်သည့် anamnesis ကာလအတွင်း တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာကို ကူညီရန် ဆေးခန်းလက္ခဏာများကို ပိုင်းခြားစစ်ဆေးခြင်းသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ ၎င်းသည် ရောဂါလက္ခဏာများနှင့်အတူ အဓိကကြောင်ရောဂါများကို မြေပုံဆွဲရန် ကူညီပေးနိုင်ပြီး ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိမှုကို ပိုမိုမြန်ဆန်စေသည်။

ထို့ပြင် ပိုင်ရှင်တိုင်းသိထားသင့်သည့် အဓိကကြောင်ရောဂါများကား အဘယ်နည်း။ FIV နှင့် FeLV တို့သည် လူသိများသော်လည်း sporotrichosis နှင့် feline panleukopenia ကဲ့သို့သော ရောဂါဗေဒများတွင် တူညီသောအာရုံစိုက်မှု လိုအပ်ပါသည်။ ဤကြောင်ရောဂါများအကြောင်း သင်သိထားရမည့်အချက်မှာ ဤအရာဖြစ်သည်။

၁) ကြောင်ရောဂါ- Sporotrichosis သည် မှိုကြောင့်ဖြစ်ပြီး အရေပြားကို ထိခိုက်စေသည်

ကြောင်များတွင် Sporotrichosis သည် Sporotrix မှိုကြောင့်ဖြစ်သော မှိုရောဂါဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဒဏ်ရာများ သို့မဟုတ် အရေပြားဒဏ်ရာများမှတစ်ဆင့် တိရိစ္ဆာန်ထဲသို့ ဝင်ရောက်ကာ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ဇီဝရုပ်များကို အားနည်းစေပြီး မှိုတက်စနမိုးနီးယားအဖြစ် ပြောင်းလဲကာ တိရစ္ဆာန်ကို သေစေနိုင်သည်။ ဤကြောင်ရောဂါကို zoonosis အဖြစ်သတ်မှတ်ထားပြီး အဆင့်သုံးဆင့်ခွဲထားသည်- ဒေသန္တရပြုခြင်း၊ ရည်ကျိုခြင်းနှင့် ဖြန့်ကျက်ခြင်းတို့ဖြစ်သည်။

အစတွင်၊ ပိုင်ရှင်သည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏အရေပြားပေါ်ရှိဒဏ်ရာများကို သတိပြုမိနိုင်သည် (အထူးသဖြင့် ဦးခေါင်း၊ နားရွက်၊ နှာတံနှင့် ခြေသည်းများပေါ်တွင်)။ ကြောင်များအပါအဝင် ကြောင်များတွင် ဒဏ်ရာများမှာ အလွန်သိသာပြီး ပျောက်ကင်းခြင်းမရှိပါ။ ထို့အပြင် ulcerated lesions နှင့်အတူချောင်းဆိုးခြင်း၊ အသက်ရှုကြပ်ခြင်း၊ အသက်ရှုခြင်းနှင့် အဖျားရှိသည့်အခါ နာကျင်ခြင်းစသည့် ရောဂါလက္ခဏာများနှင့် အခြားလက္ခဏာများ။

၂) Toxoplasmosis သည် အမြဲတမ်းရှင်းလင်းသောလက္ခဏာများမရှိသော ကြောင်ရောဂါ

Toxoplasmosis ၎င်းသည် “ကြောင်ရောဂါ” ဟုခေါ်တွင်လေ့ရှိသော zoonosis ဖြစ်သည်၊ သို့သော် ထိုခေါင်းစဉ်သည် အလွန်တရားမျှတမှုမရှိပါ။ Felines များသည် ရောဂါ၏ တိကျသေချာသောအိမ်ရှင်များဖြစ်သော်လည်း ၎င်းတို့သည် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်သူများမဟုတ်ပါ။ အမှန်မှာ၊ ညစ်ညမ်းသောရေနှင့် အစားအစာများကို စားသုံးမိခြင်းကြောင့် လူသို့ကူးစက်ခြင်းဖြစ်ပြီး ညစ်ညမ်းသောမစင်များနှင့် ထိတွေ့မိခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပွားပါသည်။

ကြောင်တစ်ကောင်တွင် ကူးစက်ခံရရန်၊ ရောဂါပိုးရှိသော တိရစ္ဆာန်မှ မချက်ပြုတ်ရသေးသော အသားစိမ်းစားရန် လိုအပ်ပါသည်။ အစပိုင်းတွင် ကြောင်သည် ရောဂါလက္ခဏာမပြနိုင်သော်လည်း ကြောင်များတွင် ရောဂါတိုးလာသည်နှင့်အမျှ အချို့သောမြင်သာသောလက္ခဏာများမှာ- အော့အန်ခြင်း၊ ဖျားခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အသက်ရှုကြပ်ခြင်း၊ မောပန်းနွမ်းနယ်ခြင်းနှင့် သတိမမူမိခြင်းတို့ဖြစ်သည်။

၃) ကြောင်များတွင် ဝမ်းသွားခြင်းမှာ အလွန်ကူးစက်တတ်ပါသည်။ လျင်မြန်သောဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်

Feline panleukopenia သည် feline parvovirus ကြောင့်ဖြစ်ပြီး အဆိုးရွားဆုံးကြောင်ရောဂါများထဲမှတစ်ခုဖြစ်သည်။ အလွန်ကူးစက်တတ်ပြီး အချိန်မီ မကုသပါက သေစေနိုင်သည်။ ကျန်းမာသောကြောင်နှင့် မစင်များ၊ ဆီး သို့မဟုတ် တံတွေးတို့ကြားတွင် ကူးစက်ခြင်းမှာ များသောအားဖြင့် ရောဂါပိုးရှိသော တိရစ္ဆာန်၏ ဆီး သို့မဟုတ် တံတွေးများကြားတွင် ဖြစ်ပွားတတ်သည် - ၎င်းတွင် အစားအစာပန်းကန်လုံးများ သို့မဟုတ် အမှိုက်ပုံးများကဲ့သို့သော မျှဝေထားသော အရာများ ပါဝင်သည်။

Panleukopenia ဖြစ်စေသော ဗိုင်းရပ်စ်သည် ခန္ဓာကိုယ်၏ ကာကွယ်ရေးဆဲလ်များကို တိုက်ခိုက်ပါသည်။ အများအားဖြင့် lymphocytes နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆဲလ်များတွင် နေထိုင်ကြပြီး တစ်ခုလုံးကို အားနည်းစေသည်။သက်ရှိတွေ မြန်မြန်။ လက္ခဏာများ ကွဲပြားပြီး အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အသားဝါခြင်း၊ အဖျားကြီးခြင်း၊ အစာစားချင်စိတ်မရှိခြင်း၊ ဝမ်းဗိုက်နူးညံ့ခြင်း၊ ရေဓာတ်ခမ်းခြောက်ခြင်းနှင့် မောပန်းနွမ်းနယ်ခြင်းတို့ ပါဝင်ပါသည်။

4) FIP- ကြောင်ရောဂါသည် အန္တရာယ်ရှိသည်။ ငယ်ရွယ်သောလူနာများ သို့မဟုတ် ကိုယ်ခံအားနည်းသောလူနာများအတွက်

Feline FIP - သို့မဟုတ် ရိုးရိုး feline infectious peritonitis - သည် ကိုရိုနာဗိုင်းရပ်အမျိုးအစားကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ဗိုင်းရပ်စ်ရောဂါဖြစ်သည် (မှတ်သားထိုက်သည်မှာ၊ မှတ်သားထိုက်သည်မှာ၊ ကပ်ရောဂါ၏ coronavirus နှင့်ဘာမှမဆိုင်ပါ။ ) ဤကြောင်ရောဂါသည် ခြောက်သွေ့သော သို့မဟုတ် ပွက်ပွက်ဆူနေသောပုံစံဖြင့် ထင်ရှားပြီး ကိုယ်ခံစွမ်းအားနည်းသောတိရစ္ဆာန်များတွင် ပို၍အဖြစ်များပါသည်။

ရောဂါလက္ခဏာများနှင့် ပတ်သက်၍ အခြေအနေကိုသိရှိရန် အနည်းငယ်ခက်ခဲနိုင်သည်။ ကြောင်များတွင် FIP သည် မကြာခဏ တိတ်ဆိတ်နေပြီး အလွန်တိကျသော လက္ခဏာများရှိသည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ အချို့မှာ- အဖျားကြီးခြင်း၊ ကိုယ်အလေးချိန် ကျဆင်းခြင်း၊ အသက်ရှုရခက်ခဲခြင်း၊ ဝမ်းဗိုက်ကျယ်ခြင်း စသည်တို့ဖြစ်သည်။

5) ကျောက်ကပ်ပျက်ကွက်မှုသည် ကြောင်များ၏ အာရုံစိုက်မှုအလိုအပ်ဆုံးရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။

ကျောက်ကပ်ပျက်ကွက်ခြင်း၊ ကြောင်များတွင် ကြောင်များကို ထိခိုက်စေနိုင်သည့် အဆိုးရွားဆုံး ပြဿနာများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ကျောက်ကပ်သည် ကောင်းမွန်စွာ အလုပ်မလုပ်တော့ဘဲ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ၏ ဘဝအရည်အသွေးကို ထိခိုက်စေသည့်အပြင် ရေရှည်တွင် အသက်ဆုံးရှုံးနိုင်သည်။ နာတာရှည်ကျောက်ကပ်ရောဂါဟုလည်း ခေါ်သည်၊ ရောဂါဗေဒသည် သက်ကြီးပိုင်းကြောင်များတွင် ပို၍အဖြစ်များပါသည်။

ဤကြောင်ရောဂါတွင် ရောဂါလက္ခဏာများမှာ အလွန်ထင်ရှားပါသည်။ ကြောင်သည် ရေပိုသောက်လာပြီး အကြိမ်ရေ ပိုသောက်လာသည်ကို ကျူရှင်ဆရာက သတိပြုမိနိုင်သည်။ဆီးသွားခြင်း။ ကြောင်သွားရည်သည် အလွန်ကြည်လင်သောအရောင်ရှိပြီး တိရစ္ဆာန်၏ အစာစားချင်စိတ်တွင် အပြောင်းအလဲများရှိပါသည်။ ထို့အပြင်၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်သည် ပို၍ ထုံထိုင်းလာပြီး ထပ်တလဲလဲ အန်နိုင်သည်။

6) FIV- ကြောင်ရောဂါသည် အဆင့်အမျိုးမျိုးသို့ ဖြတ်သန်းသွားသည်

Feline FIV ကို ကြောင်များတွင် Aids ဟုခေါ်သည်။ ကြောင်များတွင် ခုခံအားကျဆင်းမှုဗိုင်းရပ်စ်ပိုးကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော ရောဂါသည် တိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို သက်ရောက်မှုရှိပြီး အဆင့်သုံးဆင့် ခွဲခြားထားသည်။ အစပိုင်းမှာတော့ ကြောင်မှာ အဖျားတက်ခြင်း၊ မောပန်းနွမ်းနယ်ခြင်းနဲ့ အရည်ကြည်ဖုများ ကျယ်လာခြင်းစတဲ့ သိမ်မွေ့တဲ့ လက္ခဏာတွေ ရှိပါတယ်။ ဒုတိယတွင်၊ သူသည်ရောဂါလက္ခဏာမပြပါ။ တတိယအဆင့်တွင်၊ ရောဂါပိုးဝင်ခြင်း (အထွေထွေရောဂါကူးစက်မှု)၊ အရေပြားဒဏ်ရာများနှင့် ဒုတိယအဆင့်ရောဂါများကဲ့သို့သော လက္ခဏာများနှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်သည် အလွန်အားနည်းလာပြီး အားပျော့လာပါသည်။

နောက်ဆုံးအဆင့်ကို terminal အဆင့်ဟု သတ်မှတ်သည်၊ ကျန်းမာရေးပြဿနာတွေ တိုးလာပြီး တိရိစ္ဆာန်တွေ သေဆုံးနိုင်ခြေက ပိုများလာပါတယ်။ ဤအရာအားလုံးသည် ကိုယ်ခံစွမ်းအားနည်းခြင်းကြောင့် ဖြစ်တတ်ပါသည်။ Feline FIV သည် ညစ်ညမ်းနေသော ကြောင်တံတွေး သို့မဟုတ် သွေးနှင့် ထိတွေ့ပြီးနောက် ဖြစ်ပွားသည်။

7) ကြောင်ရောဂါ- FeLV သည် ခုခံအားစနစ်ကို တိုက်ခိုက်သည်

FIV ကို သတိထားရန်ကောင်းသောကြောင့် FeLV အတွက် အတူတူပင်ဖြစ်သည် . ကြောင်ရောဂါကို "feline leukemia" ဟုခေါ်ပြီး အလွန်ကူးစက်နိုင်သော ပြန်ပေါက်ရောဂါတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ တံတွေးနှင့် လျှို့ ဝှက်ပစ္စည်းများ လဲလှယ်ခြင်း သို့မဟုတ် အရာဝတ္တုများကို မျှဝေခြင်းဖြင့်ဖြစ်စေ ကျန်းမာသောကြောင်တစ်ကောင်နှင့် အခြားဖျားနာသောတစ်ကောင်နှင့် ထိတွေ့ခြင်းမှ ကူးစက်ဖြစ်ပွားနိုင်သည်။

ရောဂါဖြစ်စေသောဗိုင်းရပ်စ်FeLV သည် ခန္ဓာကိုယ်၏ ကာကွယ်ရေးဆဲလ်များကို တိုက်ရိုက်တိုက်ခိုက်သည်။ ဤနည်းအားဖြင့်၊ တိရစ္ဆာန်သည် အကာအကွယ်မရှိဘဲ အမျိုးမျိုးသောရောဂါများကို ခံနိုင်ရည်ရှိသောကြောင့် ရိုးရိုးတုပ်ကွေးသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များအတွက် တကယ့်ပြဿနာဖြစ်လာနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် FeLV ၏ လက္ခဏာများသည် မကြာခဏ ကွဲပြားသော်လည်း အများအားဖြင့် ပါဝင်သည်- သွေးအားနည်းခြင်း၊ ဂရုမစိုက်ခြင်း၊ ရုတ်တရက် ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်း၊ ဖျားခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်း၊ အစာအိမ်ပြဿနာများ၊ အသက်ရှုပြဿနာများ ပါဝင်သည်။ သံသယရှိလျှင် ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်နှင့် တိုင်ပင်ပြီး ၎င်းကိုမွေးစားသည့်အခါ သင့်ကြောင်ကို သေချာစမ်းသပ်ပါ။ ၎င်းသည် အခြားကြောင်ရောဂါများနှင့်လည်း သက်ဆိုင်ပါသည်။