Οι πιο σοβαρές ασθένειες της γάτας μπορεί να εκδηλωθούν με διαφορετικά συμπτώματα. Ενώ ορισμένα είναι κοινά σε πολλά προβλήματα υγείας, άλλα βοηθούν να σημάνει συναγερμός για ορισμένες καταστάσεις. Η ανάλυση των κλινικών συμπτωμάτων είναι το κλειδί για να βοηθηθεί ο κτηνίατρος κατά τη διάρκεια της ανίχνευσης της ανωμαλίας, που είναι το πρώτο στάδιο της διαβούλευσης. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να χαρτογραφηθούν οι κυριότερες ασθένειες της γάτας με τα συμπτώματα,συμβάλλοντας στην ταχύτερη διάγνωση.

Και ποιες είναι οι κυριότερες ασθένειες της γάτας που πρέπει να γνωρίζει κάθε κηδεμόνας; Το FIV και ο FeLV είναι οι πιο γνωστές, αλλά παθήσεις όπως η σποροτρίχωση και η αιλουροειδής πανλευκοπενία χρειάζονται εξίσου μεγάλη προσοχή. Δείτε τι πρέπει να γνωρίζετε για αυτές τις ασθένειες της γάτας!

1) Ασθένεια της γάτας: η σποροτρίχωση προκαλείται από μύκητες και προσβάλλει το δέρμα

Η σποροτρίχωση στις γάτες είναι μια μυκητιασική ασθένεια που προκαλείται από τον μύκητα Sporothrix. Εισέρχεται στο ζώο μέσω πληγών ή τραυμάτων στο δέρμα και αποδυναμώνει σημαντικά τον οργανισμό του κατοικίδιου ζώου, ο οποίος μπορεί να εξελιχθεί σε μυκητιασική πνευμονία και να οδηγήσει στο θάνατο. Η ασθένεια αυτή των γατών θεωρείται ζωονόσος και χωρίζεται σε τρεις φάσεις: τοπική, λεμφική και διάχυτη.

Νωρίς, ο κηδεμόνας μπορεί να παρατηρήσει αλλοιώσεις στο δέρμα του κατοικίδιου ζώου (ιδίως στο κεφάλι, όπως τα αυτιά και η μύτη, και στα πόδια). Οι πληγές στις γάτες είναι μάλιστα πολύ εμφανείς και δεν επουλώνονται. Επιπλέον, εμφανίζονται ελκωτικές αλλοιώσεις με πύον και άλλα συμπτώματα καθώς η νόσος εξελίσσεται, όπως βήχας, δύσπνοια, πόνος κατά την αναπνοή και πυρετός.

2) Η τοξοπλάσμωση είναι μια ασθένεια της γάτας που δεν έχει πάντα σαφή συμπτώματα

Η τοξοπλάσμωση είναι μια ζωονόσος που συνήθως αναφέρεται ως "νόσος των γατών", αλλά αυτός ο τίτλος είναι μάλλον άδικος. Τα αιλουροειδή είναι οι οριστικοί ξενιστές της νόσου, αλλά δεν είναι άμεσοι μεταδότες. Στην πραγματικότητα, η μετάδοση στον άνθρωπο γίνεται μέσω της κατάποσης μολυσμένου νερού και τροφής, καθώς και μέσω της επαφής με μολυσμένα περιττώματα.

Για να μολυνθεί μια γάτα, πρέπει να φάει ωμό ή άψητο κρέας από μολυσμένο ζώο. Στην αρχή, το αιλουροειδές μπορεί να είναι ασυμπτωματικό, αλλά καθώς η ασθένεια της γάτας εξελίσσεται, ορισμένα ορατά συμπτώματα είναι: έμετος, πυρετός, διάρροια, δύσπνοια, ανορεξία και ατονία.

3) Η πανλευκοπενία των αιλουροειδών είναι εξαιρετικά μεταδοτική και ταχέως εξελισσόμενη.

Η πανλευκοπενία των αιλουροειδών προκαλείται από τον παρβοϊό των αιλουροειδών και είναι μία από τις σοβαρότερες ασθένειες των γατών. Πολύ μεταδοτική, η πάθηση μπορεί να αποβεί θανατηφόρα εάν δεν διαγνωστεί και δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Η μετάδοση γίνεται συνήθως μέσω της επαφής μεταξύ μιας υγιούς γάτας και των περιττωμάτων, των ούρων ή του σάλιου ενός μολυσμένου ζώου - και αυτό περιλαμβάνει κοινά αντικείμενα όπως μπολ με τροφή ή κουτιά άμμου.

Ο ιός που προκαλεί την πανλευκοπενία προσβάλλει τα αμυντικά κύτταρα του οργανισμού και συνήθως εγκαθίσταται στα λεμφοκύτταρα και τα κύτταρα του εντέρου, αποδυναμώνοντας γρήγορα ολόκληρο τον οργανισμό. Τα συμπτώματα ποικίλλουν και περιλαμβάνουν εμετό, διάρροια, ίκτερο, υψηλό πυρετό, έλλειψη όρεξης, κοιλιακή ευαισθησία, αφυδάτωση και ανορεξία.

4) FIP: η ασθένεια της γάτας είναι επικίνδυνη για νεαρούς ασθενείς ή άτομα με χαμηλή ανοσία

Η FIP των αιλουροειδών - ή απλά η λοιμώδης περιτονίτιδα των αιλουροειδών - είναι μια ιογενής νόσος που προκαλείται από έναν τύπο κοροναϊού (ο οποίος, αξίζει να θυμόμαστε, δεν έχει καμία σχέση με τον κοροναϊό της πανδημίας). Αυτή η νόσος των γατών εκδηλώνεται με ξηρές ή εκχυμωτικές μορφές και είναι συνήθως πιο συχνή σε ζώα με χαμηλή ανοσία.

Όσον αφορά τα συμπτώματα, μπορεί να είναι λίγο δύσκολο να εντοπιστεί η πάθηση. Η FIP στις γάτες είναι συχνά σιωπηλή και παρουσιάζει μάλλον μη ειδικά συμπτώματα. Μερικά από αυτά είναι: υψηλός πυρετός, προοδευτική απώλεια βάρους, δυσκολία στην αναπνοή, διογκωμένη κοιλιά, μεταξύ άλλων.

5) Η νεφρική ανεπάρκεια είναι μία από τις ασθένειες της γάτας που χρειάζονται τη μεγαλύτερη προσοχή

Η νεφρική ανεπάρκεια στις γάτες είναι μακράν ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που μπορεί να επηρεάσουν τα γατάκια. Τα νεφρά σταματούν να λειτουργούν σωστά, γεγονός που, εκτός από την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής του κατοικίδιου ζώου, μπορεί μακροπρόθεσμα να αποβεί και μοιραίο. Η παθολογία αυτή, που ονομάζεται επίσης χρόνια νεφρική νόσος, είναι πιο συχνή σε μεγάλη ηλικία των αιλουροειδών.

Σε αυτή την ασθένεια της γάτας, τα συμπτώματα είναι πολύ εμφανή. Ο κηδεμόνας μπορεί να παρατηρήσει ότι η γάτα αρχίζει να πίνει περισσότερο νερό και η συχνότητα της ούρησης αυξάνεται. Τα ούρα της γάτας γίνονται πολύ ανοιχτόχρωμα και υπάρχουν αλλαγές στην όρεξη του ζώου. Επιπλέον, το κατοικίδιο ζώο μπορεί να γίνει πιο απαθές και να έχει επαναλαμβανόμενους εμετούς.

6) FIV: η ασθένεια της γάτας περνάει από διάφορα στάδια

Το FIV των αιλουροειδών είναι γνωστό ως AIDS στις γάτες. Προκαλείται από τον ιό της ανοσοανεπάρκειας των αιλουροειδών, η ασθένεια θέτει σε κίνδυνο ολόκληρο τον οργανισμό του ζώου και χωρίζεται σε τρεις φάσεις. Στην πρώτη, η γάτα έχει ανεπαίσθητα συμπτώματα, όπως πυρετό, ανορεξία και διογκωμένους λεμφαδένες. Στη δεύτερη, γίνεται ασυμπτωματική. Στην τρίτη, ο οργανισμός γίνεται πολύ αδύναμος και εξασθενημένος, με συμπτώματα όπως λοιμώξεις (οι οποίες μπορεί ναμέχρι να εμφανιστεί γενικευμένη λοίμωξη), δερματικές βλάβες και δευτερογενείς ασθένειες.

Η τελευταία φάση θεωρείται η τελική φάση, καθώς τα προβλήματα υγείας αυξάνονται και ο κίνδυνος θανάτου του ζώου είναι ακόμη μεγαλύτερος. Όλα αυτά συμβαίνουν λόγω της χαμηλής ανοσίας. Η μετάδοση του FIV των αιλουροειδών γίνεται μετά από επαφή με σάλιο ή αίμα μολυσμένης γάτας.

7) Ασθένεια της γάτας: ο FeLV επιτίθεται στο ανοσοποιητικό σύστημα

Όπως είναι καλό να είστε προσεκτικοί με τον FIV, έτσι είναι και με τον FeLV. Η ασθένεια της γάτας ονομάζεται "λευχαιμία των αιλουροειδών" και είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ρετροϊική πάθηση. Η μετάδοση γίνεται μέσω της επαφής μεταξύ μιας υγιούς και μιας άρρωστης γάτας, η οποία μπορεί να συμβεί μέσω της ανταλλαγής σάλιου και εκκρίσεων ή μέσω της κοινής χρήσης αντικειμένων.

Ο ιός που προκαλεί τον FeLV επιτίθεται άμεσα στα αμυντικά κύτταρα του οργανισμού, αφήνοντας το ζώο απροστάτευτο και ευάλωτο σε διάφορες ασθένειες, με αποτέλεσμα μια απλή γρίπη να μπορεί να γίνει πραγματικό πρόβλημα για το κατοικίδιο ζώο. Ως εκ τούτου, τα συμπτώματα του FeLV είναι συχνά αρκετά ποικίλα, αλλά γενικά περιλαμβάνουν: αναιμία, απάθεια, ξαφνική απώλεια βάρους, πυρετό, διάρροια, στομαχικά προβλήματα, προβλήματαΑν έχετε αμφιβολίες, συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία και φροντίστε να εξετάσετε το γατάκι σας όταν το υιοθετήσετε. Αυτό ισχύει και για άλλες ασθένειες της γάτας!