ພະຍາດແມວທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດສາມາດສະແດງອອກດ້ວຍອາການທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ເຖິງວ່າຈະມີບາງບັນຫາສຸຂະພາບທົ່ວໄປ, ແຕ່ບາງອັນກໍ່ຊ່ວຍປຸກເຕືອນສໍາລັບບາງເງື່ອນໄຂ. ການວິເຄາະອາການທາງຄລີນິກແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນທີ່ຈະຊ່ວຍໃຫ້ສັດຕະວະແພດໃນໄລຍະ anamnesis, ເຊິ່ງເປັນຂັ້ນຕອນທໍາອິດຂອງການປຶກສາຫາລື. ນີ້ສາມາດຊ່ວຍສ້າງແຜນທີ່ພະຍາດແມວຕົ້ນຕໍທີ່ມີອາການ, ປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການວິນິດໄສໄວຂຶ້ນ.

ແລະພະຍາດແມວຕົ້ນຕໍທີ່ເຈົ້າຂອງທຸກຄົນຄວນຮູ້ແມ່ນຫຍັງ? FIV ແລະ FeLV ແມ່ນເປັນທີ່ຮູ້ຈັກດີທີ່ສຸດ, ແຕ່ pathologies ເຊັ່ນ sporotrichosis ແລະ feline panleukopenia ຕ້ອງການຄວາມສົນໃຈເທົ່າທຽມກັນ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ເຈົ້າຕ້ອງຮູ້ກ່ຽວກັບພະຍາດແມວເຫຼົ່ານີ້!

1) ພະຍາດແມວ: sporotrichosis ແມ່ນເກີດມາຈາກເຊື້ອເຫັດແລະຜົນກະທົບຕໍ່ຜິວຫນັງ

Sporotrichosis ໃນແມວແມ່ນພະຍາດທີ່ເກີດຈາກເຊື້ອເຫັດ Sporotrichix. ມັນເຂົ້າໄປໃນສັດໂດຍຜ່ານບາດແຜຫຼືການບາດເຈັບທີ່ຜິວຫນັງແລະເຮັດໃຫ້ອະໄວຍະວະຂອງສັດລ້ຽງອ່ອນແອລົງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ແລະສາມາດພັດທະນາໄປສູ່ພະຍາດປອດອັກເສບຂອງເຊື້ອເຫັດແລະນໍາໄປສູ່ສັດຕາຍ. ພະຍາດແມວນີ້ຖືວ່າເປັນໂຣກ zoonosis ແລະແບ່ງອອກເປັນສາມຂັ້ນຕອນ: ທ້ອງຖິ່ນ, lymphatic ແລະການແຜ່ກະຈາຍ.

ໃນຕອນເລີ່ມຕົ້ນ, ເຈົ້າຂອງອາດຈະສັງເກດເຫັນບາດແຜຢູ່ຜິວຫນັງຂອງສັດລ້ຽງ (ໂດຍສະເພາະຫົວ, ເຊັ່ນ: ຫູ. ແລະດັງ, ແລະ paws). ບາດແຜໃນແມວ, ລວມທັງ, ແມ່ນສັງເກດເຫັນຫຼາຍແລະບໍ່ປິ່ນປົວ. ນອກຈາກນັ້ນ, lesions ulcerated ກັບໜອງ ແລະອາການອື່ນໆທີ່ພະຍາດດຳເນີນໄປ, ເຊັ່ນ: ໄອ, ຫາຍໃຈບໍ່ສະດວກ, ເຈັບເມື່ອຫາຍໃຈ ແລະເປັນໄຂ້.

2) Toxoplasmosis ເປັນພະຍາດແມວທີ່ບໍ່ມີອາການຈະແຈ້ງສະເໝີໄປ

Toxoplasmosis ມັນເປັນ zoonosis ທົ່ວໄປເອີ້ນວ່າ "ພະຍາດແມວ", ແຕ່ຫົວຂໍ້ນັ້ນບໍ່ຍຸຕິທໍາຫຼາຍ. Felines ເປັນເຈົ້າພາບທີ່ແນ່ນອນຂອງພະຍາດ, ແຕ່ພວກມັນບໍ່ແມ່ນຕົວສົ່ງໂດຍກົງ. ແທ້ຈິງແລ້ວ, ການຕິດຕໍ່ກັບຄົນເກີດຂຶ້ນໂດຍການກິນນ້ໍາແລະອາຫານທີ່ປົນເປື້ອນ, ນອກເຫນືອຈາກການຕິດຕໍ່ກັບອາຈົມທີ່ປົນເປື້ອນ.

ເພື່ອໃຫ້ແມວຕິດເຊື້ອ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງກິນຊີ້ນດິບຫຼືຊີ້ນບໍ່ປຸງແຕ່ງຈາກສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ. ໃນຕອນທໍາອິດ, feline ອາດຈະບໍ່ມີອາການ, ແຕ່ຍ້ອນວ່າພະຍາດໃນແມວມີຄວາມຄືບຫນ້າ, ບາງອາການທີ່ສັງເກດເຫັນແມ່ນ: ຮາກ, ໄຂ້, ຖອກທ້ອງ, ຫາຍໃຈສັ້ນ, anorexia ແລະຄວາມອຶດອັດ.

3) Feline panleukopenia ຕິດເຊື້ອຫຼາຍແລະ ມີການວິວັດທະນາການຢ່າງໄວວາ

Feline panleukopenia ແມ່ນເກີດມາຈາກ feline parvovirus ແລະເປັນຫນຶ່ງໃນພະຍາດແມວທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດ. ການຕິດເຊື້ອຫຼາຍ, ສະພາບການສາມາດຕາຍໄດ້ຖ້າບໍ່ກວດຫາໂຣກນີ້ແລະປິ່ນປົວໃຫ້ທັນເວລາ. ການຕິດເຊື້ອມັກຈະເກີດຂຶ້ນໂດຍການຕິດຕໍ່ລະຫວ່າງແມວທີ່ມີສຸຂະພາບດີກັບອາຈົມ, ນໍ້າປັດສະວະ ຫຼືນໍ້າລາຍຂອງສັດທີ່ຕິດເຊື້ອ - ແລະນີ້ລວມມີວັດຖຸທີ່ໃຊ້ຮ່ວມກັນເຊັ່ນ: ຖ້ວຍອາຫານ ຫຼື ກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອ.

ເຊື້ອໄວຣັດທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດພະຍາດ panleukopenia ໂຈມຕີເຊລປ້ອງກັນຂອງຮ່າງກາຍ. ແລະປົກກະຕິແລ້ວ lodges ໃນ lymphocytes ແລະຈຸລັງລໍາໄສ້, ອ່ອນເພຍທັງຫມົດອົງການຈັດຕັ້ງຢ່າງໄວວາ. ອາການຕ່າງໆແມ່ນແຕກຕ່າງກັນ ແລະປະກອບມີອາການປວດຮາກ, ຖອກທ້ອງ, ເຫຼືອງ, ໄຂ້ສູງ, ຂາດຄວາມຢາກອາຫານ, ທ້ອງອືດ, ຂາດນໍ້າ ແລະ ເບື່ອອາຫານ.

4) FIP: ພະຍາດແມວແມ່ນອັນຕະລາຍ. ສໍາລັບຄົນເຈັບໄວຫນຸ່ມຫຼືຄົນເຈັບທີ່ມີພູມຕ້ານທານຕ່ໍາ

Feline FIP - ຫຼືພຽງແຕ່ feline infectious peritonitis - ເປັນພະຍາດໄວຣັສທີ່ເກີດຈາກປະເພດຂອງໂຣກ coronavirus (ເຊິ່ງ, ມັນເປັນມູນຄ່າທີ່ຈື່, ບໍ່ມີຫຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບໂຣກ coronavirus ຂອງໂລກລະບາດ. ). ພະຍາດແມວນີ້ປະກົດຕົວໃນຮູບແບບທີ່ແຫ້ງ ຫຼື ໄຫຼອອກ ແລະມັກພົບຫຼາຍໃນສັດທີ່ມີພູມຕ້ານທານຕໍ່າ.

ກ່ຽວກັບອາການ, ມັນສາມາດເປັນການຍາກທີ່ຈະລະບຸສະພາບໄດ້. FIP ໃນແມວມັກຈະງຽບແລະມີອາການທີ່ບໍ່ສະເພາະຫຼາຍ. ບາງສ່ວນຂອງພວກມັນຄື: ໄຂ້ສູງ, ນໍ້າໜັກຫຼຸດລົງ, ຫາຍໃຈຍາກ, ທ້ອງໃຫຍ່, ແລະອື່ນໆ. ໃນແມວແມ່ນມາຮອດປັດຈຸບັນຫນຶ່ງໃນບັນຫາທີ່ຮ້າຍແຮງທີ່ສຸດທີ່ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ແມວ. ຫມາກໄຂ່ຫຼັງຢຸດເຮັດວຽກຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ເຊິ່ງນອກຈາກຈະເປັນອັນຕະລາຍຕໍ່ຄຸນນະພາບຊີວິດຂອງສັດລ້ຽງ, ຍັງສາມາດເປັນອັນຕະລາຍເຖິງຊີວິດໃນໄລຍະຍາວ. ຍັງເອີ້ນວ່າພະຍາດຫມາກໄຂ່ຫຼັງຊໍາເຮື້ອ, pathology ແມ່ນພົບເລື້ອຍໃນ feline ຜູ້ສູງອາຍຸ.

ໃນພະຍາດ cat ນີ້, ອາການແມ່ນເຫັນໄດ້ຊັດເຈນຫຼາຍ. tutor ສາມາດສັງເກດເຫັນວ່າ cat ເລີ່ມດື່ມນ້ໍາຫຼາຍແລະຄວາມຖີ່ຂອງການຍ່ຽວເພີ່ມຂຶ້ນ. cat pee ໄດ້ຮັບສີທີ່ຊັດເຈນຫຼາຍແລະມີການປ່ຽນແປງຄວາມຢາກອາຫານຂອງສັດ. ນອກຈາກນັ້ນ, ສັດລ້ຽງສາມາດມີອາການງ້ວງຊຶມຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະມີອາການຮາກຊ້ຳໆອີກ.

6) FIV: ພະຍາດແມວຜ່ານຂັ້ນຕອນຕ່າງໆ

Feline FIV ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນນາມ Aids ໃນແມວ. ສາເຫດມາຈາກເຊື້ອໄວຣັສ immunodeficiency feline, ພະຍາດດັ່ງກ່າວມີຜົນກະທົບຕໍ່ຮ່າງກາຍຂອງສັດທັງຫມົດແລະແບ່ງອອກເປັນສາມຂັ້ນຕອນ. ໃນຕອນທໍາອິດ, ແມວມີອາການອ່ອນເພຍເຊັ່ນ: ໄຂ້, ເບື່ອອາຫານ ແລະຕ່ອມນ້ຳເຫຼືອງ. ໃນຄັ້ງທີສອງ, ລາວກາຍເປັນ asymptomatic. ໃນໄລຍະທີສາມ, ຮ່າງກາຍຈະອ່ອນເພຍແລະອ່ອນເພຍຫຼາຍ, ມີອາການຕ່າງໆເຊັ່ນ: ການຕິດເຊື້ອ (ການຕິດເຊື້ອທົ່ວໄປອາດຈະເກີດຂື້ນ), ບາດແຜຕາມຜິວຫນັງແລະພະຍາດຮອງ.

ໄລຍະສຸດທ້າຍແມ່ນຖືວ່າເປັນໄລຍະປາຍ, ນັບຕັ້ງແຕ່ການ ບັນຫາສຸຂະພາບເພີ່ມຂຶ້ນ ແລະຄວາມສ່ຽງຕໍ່ການຕາຍຂອງສັດກໍ່ຍິ່ງຫຼາຍຂຶ້ນ. ທັງໝົດນີ້ເກີດຂຶ້ນຍ້ອນພູມຕ້ານທານຕໍ່າ. ການແຜ່ເຊື້ອ Feline FIV ເກີດຂຶ້ນຫຼັງຈາກການສໍາຜັດກັບນໍ້າລາຍ ຫຼືເລືອດຂອງແມວທີ່ປົນເປື້ອນ.

7) ພະຍາດແມວ: FeLV ໂຈມຕີລະບົບພູມຄຸ້ມກັນ

ເນື່ອງຈາກວ່າມັນເປັນການດີທີ່ຈະລະມັດລະວັງກັບ FIV, ດຽວກັນກັບ FeLV. . ພະຍາດແມວແມ່ນເອີ້ນວ່າ "leukemia feline" ແລະເປັນເງື່ອນໄຂ retroviral ແຜ່ຫຼາຍ. ການຕິດເຊື້ອເກີດຂຶ້ນຜ່ານການຕິດຕໍ່ຂອງແມວທີ່ມີສຸຂະພາບດີກັບໂຕທີ່ເຈັບປ່ວຍອີກໂຕໜຶ່ງ, ເຊິ່ງສາມາດເກີດຂຶ້ນໄດ້ໂດຍການແລກນ້ຳລາຍ ແລະ ສິ່ງຂອງລັບ ຫຼື ການແບ່ງປັນສິ່ງຂອງຕ່າງໆ.

ເຊື້ອໄວຣັດທີ່ເປັນສາເຫດຂອງພະຍາດ.FeLV ໂດຍກົງໂຈມຕີຈຸລັງປ້ອງກັນຂອງຮ່າງກາຍ. ດ້ວຍວິທີນີ້, ສັດຖືກປະໄວ້ໂດຍບໍ່ໄດ້ປ້ອງກັນແລະມີຄວາມສ່ຽງຕໍ່ພະຍາດຕ່າງໆ, ດັ່ງນັ້ນພະຍາດໄຂ້ຫວັດໃຫຍ່ສາມາດກາຍເປັນບັນຫາທີ່ແທ້ຈິງສໍາລັບສັດລ້ຽງ. ດັ່ງນັ້ນ, ອາການຂອງ FeLV ມັກຈະມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍ, ແຕ່ປົກກະຕິປະກອບມີ: ພະຍາດເລືອດຈາງ, ວິນຫົວ, ນ້ຳໜັກຫຼຸດລົງຢ່າງກະທັນຫັນ, ມີໄຂ້, ຖອກທ້ອງ, ທ້ອງອືດ, ຫາຍໃຈບໍ່ສະດວກ. ເມື່ອມີຄວາມສົງໃສ, ໃຫ້ປຶກສາຜູ້ຊ່ຽວຊານແລະໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າຈະທົດສອບລູກແມວຂອງເຈົ້າໃນເວລາລ້ຽງມັນ. ອັນນີ້ຍັງໃຊ້ກັບພະຍາດແມວອື່ນໆນຳ!