Alvarlegustu kattasjúkdómarnir geta komið fram með mismunandi einkennum. Þó að sumt sé algengt fyrir mörg heilsufarsvandamál, hjálpa aðrir til við að vekja athygli á sumum aðstæðum. Greining klínískra einkenna er nauðsynleg til að aðstoða dýralækninn meðan á blóðleysinu stendur, sem er fyrsta stig samráðsins. Þetta getur hjálpað til við að kortleggja helstu kattasjúkdóma með einkennunum og stuðla að hraðari greiningu.

Og hverjir eru helstu kattasjúkdómar sem allir eigandi ættu að vita? FIV og FeLV eru þekktust, en sjúkdómar eins og sporotrichosis og kattarfrumnafæð þurfa jafna athygli. Hér er það sem þú þarft að vita um þessa kattasjúkdóma!

1) Kattasjúkdómur: sporotrichosis stafar af sveppum og hefur áhrif á húðina

Sporotrichosis í köttum er sveppasjúkdómur sem orsakast af sveppnum Sporothrix. Það kemst inn í dýrið í gegnum sár eða húðmeiðsli og veikir mjög lífveru gæludýrsins og getur þróast í sveppalungnabólgu og leitt dýrið til dauða. Þessi kattasjúkdómur er talinn dýrasjúkdómur og er skipt í þrjú stig: staðbundið, sogæða og dreifð.

Beint í upphafi gæti eigandinn tekið eftir sárum á húð gæludýrsins (sérstaklega á höfði, svo sem eyrum). og nef og á loppum). Sár hjá köttum, þar á meðal, eru mjög áberandi og gróa ekki. Auk þess sár meðgröftur og önnur einkenni eftir því sem sjúkdómurinn ágerist, svo sem hósti, mæði, verkir við öndun og hiti.

2) Toxoplasmosis er kattasjúkdómur sem hefur ekki alltaf skýr einkenni

Toxoplasmosis. þetta er dýrasjúkdómur sem almennt er kallaður „kattasjúkdómur“ en sá titill er frekar ósanngjarn. Kattir eru endanlegir hýslar sjúkdómsins, en þeir eru ekki beinir smitandi. Reyndar á sér stað smit til manna með inntöku mengaðs vatns og matar, auk þess að komast í snertingu við mengaðan saur.

Til þess að köttur geti smitast þarf hann að borða hrátt eða vansoðið kjöt af sýktu dýri. Í fyrstu getur katturinn verið einkennalaus, en eftir því sem sjúkdómurinn ágerist hjá köttum eru nokkur sýnileg einkenni: uppköst, hiti, niðurgangur, mæði, lystarleysi og sinnuleysi.

3) Feline panleukopenia er mjög smitandi og hefur hraða þróun

Harðafrumnafæð katta er af völdum kattaparvoveiru og er einn alvarlegasti kattasjúkdómurinn. Mjög smitandi, ástandið getur verið banvænt ef það er ekki greint og meðhöndlað í tíma. Smit á sér venjulega stað með snertingu á milli heilbrigðs kattar og saurs, þvags eða munnvatns sýkts dýrs - og þetta felur í sér sameiginlega hluti eins og matarskálar eða ruslakassa.

Veiran sem veldur hvítfrumnafæð ræðst á varnarfrumur líkamans. og festist venjulega í eitilfrumum og þarmafrumum, sem veikir alltlífveru fljótt. Einkenni eru mismunandi og eru uppköst, niðurgangur, gula, hár hiti, lystarleysi, eymsli í kviðarholi, ofþornun og lystarleysi.

4) FIP: kattasjúkdómur er hættulegur fyrir unga sjúklinga eða sjúklinga með lítið ónæmi

FIP - eða einfaldlega smitandi kviðbólga í katta - er veirusjúkdómur af völdum tegundar kransæðaveiru (sem vert er að muna, hefur ekkert með kórónuveiruna heimsfaraldurs að gera ). Þessi kattasjúkdómur lýsir sér í þurru eða útstreymandi formi og hefur tilhneigingu til að vera algengari hjá dýrum sem hafa lítið ónæmi.

Varðandi einkennin getur verið svolítið erfitt að greina ástandið. FIP hjá köttum er oft hljóðlaust og hefur mjög ósértæk einkenni. Sumir þeirra eru: hár hiti, stigvaxandi þyngdartap, öndunarerfiðleikar, stækkað kviður, meðal annarra.

5) Nýrnabilun er einn af þeim sjúkdómum katta sem mest þarfnast athygli

Nýrnabilun hjá köttum er lang alvarlegasta vandamálið sem getur haft áhrif á ketti. Nýrun hætta að virka sem skyldi, sem, auk þess að skaða lífsgæði gæludýrsins, getur einnig verið banvænt til lengri tíma litið. Einnig kallaður langvarandi nýrnasjúkdómur, meinafræðin er algengari hjá öldruðum kattardýrum.

Í þessum kattasjúkdómi eru einkenni mjög áberandi. Kennarinn getur tekið eftir því að kötturinn byrjar að drekka meira vatn og tíðniþvaglát eykst. Köttapiss fær mjög skýran lit og breytingar verða á matarlyst dýrsins. Þar að auki getur gæludýrið orðið daufara og fengið endurteknar uppköst.

6) FIV: kattasjúkdómur fer í gegnum mismunandi stig

FIV í kattadýrum er þekkt sem hjálp í köttum. Sjúkdómurinn, sem stafar af kattaónæmisbrestsveiru, hefur áhrif á allan líkama dýrsins og er skipt í þrjá fasa. Í fyrstu er kötturinn með lúmsk einkenni eins og hita, lystarleysi og stækkaða eitla. Í öðru lagi verður hann einkennalaus. Í þriðja áfanga verður líkaminn mjög veikburða og veikist, með einkennum eins og sýkingum (almenn sýking getur jafnvel komið fram), húðskemmdir og afleiddir sjúkdómar.

Síðasti áfanginn er talinn lokafasinn, þar sem vandamál heilsufarsvandamál aukast og hættan á að dýrið deyi er enn meiri. Allt þetta gerist vegna lágs ónæmis. FIV smit á sér stað eftir snertingu við mengað kattamunnvatn eða blóð.

7) Kattasjúkdómur: FeLV ræðst á ónæmiskerfið

Þar sem gott er að fara varlega með FIV, gildir það sama um FeLV . Kattasjúkdómur er kallaður „hvítblæði katta“ og er mjög smitandi afturveirusjúkdómur. Smit á sér stað með því að snerta heilbrigðan kött við annan veikan, sem getur gerst með því að skiptast á munnvatni og seyti eða með því að deila hlutum.

Veiran sem veldur sjúkdómnumFeLV ræðst beint á varnarfrumur líkamans. Þannig er dýrið skilið eftir óvarið og viðkvæmt fyrir ýmsum sjúkdómum, þannig að einföld flensa getur orðið raunverulegt vandamál fyrir gæludýrið. Þess vegna eru einkenni FeLV oft mjög fjölbreytt, en eru venjulega: blóðleysi, sinnuleysi, skyndilegt þyngdartap, hiti, niðurgangur, magavandamál, öndunarerfiðleikar. Ef þú ert í vafa skaltu ráðfæra þig við fagmann og vertu viss um að prófa kettlinginn þinn þegar þú ættleiðir hann. Þetta á líka við um aðra kattasjúkdóma!