डोरी दा लता जवळजवळ एक "डिजिटल प्रभावशाली" आहे आणि सोशल मीडियावर नेहमी तिच्या आवडत्या आरामखुर्चीवर मस्त डुलकी घेताना किंवा घरी सर्वांना तयार करताना दिसते. ज्याला ही कथा माहित नाही आणि या लहान कुत्र्याला सामान्य जीवन जगताना दिसत आहे, तो तिला आणि तिच्या शिक्षकांना किती त्रास सहन करावा लागला याची कल्पना करू शकत नाही. डोरी एक डिस्टेम्पर सर्व्हायव्हर आहे! पेड्रो ड्रॅबल आणि लाइस बिटेनकोर्ट यांनी दत्तक घेतल्यानंतर चार दिवसांनी हा आजार आढळून आला, जेव्हा ते अजूनही पिल्लू होते, नियमित हिमोग्राममध्ये. तात्काळ उपचार करूनही, डोरीने रोगाच्या सर्व टप्प्यांतून - गॅस्ट्रिक, पल्मोनरी आणि न्यूरोलॉजिकल लक्षणे - पार केल्या आणि काही परिणाम झाले. तिच्या केरातून, इतर दोन पिल्ले जगली नाहीत.

डिस्टेंपर बरा होऊ शकतो! जर तुमचा कुत्रा अस्वस्थतेचा बळी असेल आणि उपचारातून वाचला असेल, तर आता रोगाच्या परिणामांना कसे सामोरे जावे आणि तुमच्या मित्राला चांगले जीवन कसे द्यावे हे शिकण्याची वेळ आली आहे. कॅनाइन डिस्टेंपरने प्रभावित झाल्यानंतर प्राणी सामान्यपणे जगू शकतो. डोरी या खास लहान कुत्र्याच्या कथेबद्दल अधिक जाणून घ्या, ज्याला हा आजार झाला होता आणि तिच्या मालकांच्या सर्व प्रेमाने आणि काळजीने परत आला होता.

डिस्टेम्पर म्हणजे काय? पशुवैद्य रोग स्पष्ट करतात!

डिस्टेंपर हा अत्यंत संसर्गजन्य आहे आणि त्यामुळे कुत्र्यांसाठी अनेक आरोग्य समस्या उद्भवू शकतात. आम्ही रिओ डी जनेरियो येथील पशुवैद्य नथालिया ब्रेडर यांच्याशी बोललो, ज्यांनी आम्हाला हा रोग कसा होतो हे स्पष्ट केले: “दडिस्टेंपर हा विषाणूद्वारे होतो, जो संक्रमित आहे आणि ज्यामुळे कुत्र्याचा मृत्यू होऊ शकतो. ज्यांना या आजाराने ग्रासले आहे त्यांचे परिणाम आयुष्यभर होऊ शकतात. हा विषाणू मज्जासंस्थेवर परिणाम करतो, न्यूरॉन्सच्या मायलिन आवरणावर हल्ला करतो.”

डिस्टेंपरचा सर्वात सामान्य परिणाम म्हणजे मायोक्लोनस, जे अनैच्छिक स्नायू उबळ किंवा हादरे असतात. पाळीव प्राण्याचे आयुष्य संपेपर्यंत आकुंचन टिकून राहते, परंतु अॅक्युपंक्चर, ओझोनियोथेरपी, रेकी यासारख्या उपचारपद्धतींनी ते मऊ केले जाऊ शकतात. आणखी एक सामान्य परिणाम म्हणजे फेफरे येणे, जे वक्तशीर किंवा सतत असू शकते.

कॅनाइन डिस्टेंपर: डोरीला या आजाराची आठवण म्हणून "भाग्यवान पंजा" आहे

सर्व उपचारानंतरही, जे सुमारे सात टिकले काही महिने, डोरीचे अजूनही सिक्वेल होते: तिचे दात सामान्यपेक्षा अधिक नाजूक आहेत, तिला अपस्मार झाला आणि तिच्या उजव्या पुढच्या पंजात मायोक्लोनस आहे. काही त्वचेची ऍलर्जी देखील दिसू लागली, जी त्याच्या रोगप्रतिकारक शक्तीच्या नाजूकपणाशी संबंधित असू शकते. डोरीच्या पालकांची दिनचर्या विशिष्ट काळजीसाठी समर्पित आहे, परंतु त्यापैकी काहीही महत्त्वाचे नाही. रोगाविरुद्धच्या विजयाची आठवण म्हणून त्यांनी मायोक्लोनसला “भाग्यवान पंजा” असे नाव दिले.

डोरीच्या बाबतीत, बहुतेक लोक लक्ष देत नाहीत तर तिच्याकडे काही प्रकारचा सिक्वेल आहे हे देखील लक्षात येत नाही. , विशेषतः जर ती सैल आणि धावत असेल. ती खरोखर करू शकत नाही फक्त गोष्ट पासून उडी आहेउच्च स्थाने, कारण ते खराब मार्गाने पडू शकते. त्याशिवाय, डोरीचे सामान्य, आरामदायी जीवन आहे.

डिस्टेंपर: कुत्र्याचे आरोग्य सुनिश्चित करण्यासाठी त्याचे परिणाम पाळले पाहिजेत

या रोगापासून मुक्त झालेले सर्व कुत्रे डोरीसारखेच जीवन जगू शकत नाहीत. नॅथलिया स्पष्ट करतात की मायोक्लोनसमध्ये अनेक स्तर असतात आणि काही प्रकरणांमध्ये, स्नायूंचे आकुंचन अधिक ताकद आणि वारंवारतेसह होते - जे प्राणी पुन्हा चालण्यापासून रोखू शकते. काही कुत्र्यांच्या गरजांशी तडजोड देखील होऊ शकते, जसे की आहार देणे आणि बाहेर काढणे.

अनेक लोकांना अजूनही वाटते की अस्वस्थतेसाठी एकमेव पर्याय इच्छामरण आहे. परंतु सत्य हे आहे की अनेक उपचार आहेत जे कुत्र्याच्या सुधारणेस मदत करू शकतात. “इच्छामरण हा फक्त तेव्हाच पर्याय असू शकतो जेव्हा पाळीव प्राण्याचे जीवन सुधारण्यासाठी आपल्याकडे यापुढे कोणताही मार्ग नसतो आणि तो त्याचे जीवनमान आणि आरोग्य पूर्णपणे गमावतो. जर तो खाऊ शकत नाही, पिऊ शकत नाही, लघवी करू शकत नाही किंवा शौचास करू शकत नाही, तर त्याचे संपूर्ण आयुष्य बिघडते", नथालिया ब्रेडर स्पष्ट करतात.

डिस्टेंपर नंतरचे जीवन: डोरीला सतत पाठपुरावा आवश्यक आहे

डिस्टेंपर रोगानंतरचा उपचार sequelae मुळे गरजेनुसार विशिष्ट, पशुवैद्य स्पष्ट करते. डोरीच्या बाबतीत, ती दिवसातून तीन औषधे घेते - दोन एपिलेप्सीसाठी आणि एक त्वचेच्या समस्यांसाठी -, ऍलर्जी टाळण्यासाठी तिचा आंघोळ करण्याचा नियम आहे. याव्यतिरिक्त, ते विशिष्ट पशुवैद्यांसह पाठपुरावा करते, जसे कीन्यूरोलॉजिस्ट, प्राणीतंत्रज्ञ, पोषणतज्ञ आणि त्वचाशास्त्रज्ञ. डोरीला झटके हाताळण्यासाठी एक विशिष्ट नैसर्गिक आहार आहे आणि चांगल्या पूरक आहारामुळे रोगप्रतिकारक शक्ती मजबूत होण्यास मदत होते.

डिस्टेंपर: प्राण्याला उपचार आवश्यक आहे

डिस्टेंपरवर आधीच अनेक प्रकारचे उपचार आहेत. आम्ही पर्यायी उपचार आणि स्टेम सेल उपचार देखील शोधू शकतो. उदाहरणार्थ, नथालिया, ओझोन थेरपीसह कार्य करते, जे एक तंत्र आहे जे ओझोन वायूचा वापर दाहक-विरोधी आणि वेदनाशामक म्हणून करते, तसेच संधिवात आणि आर्थ्रोसिस सारख्या वेदना कमी करते. ती अॅक्युपंक्चरची देखील शिफारस करते, एक प्राचीन तंत्र जे प्राण्यांना पुन्हा चालण्यास मदत करू शकते.

तुमच्या कुत्र्याच्या पिल्लाला मदत करण्यासाठी तुम्ही कोणताही उपचार निवडलात तरी त्याला लसीकरण करून घेणे आणि त्याचे अन्न आणि आरोग्य अद्ययावत ठेवणे हे नेहमीच प्राधान्य असते. फ्लू किंवा इतर कोणत्याही आजारामुळे प्राण्याला कमकुवत होऊ शकते अशा परिस्थितीत त्याला धरून ठेवण्यासाठी प्रबलित रोगप्रतिकार प्रणाली आवश्यक आहे. विश्वासू पशुवैद्यकांचा सल्ला घेणे नेहमी लक्षात ठेवा!

डिस्टेंपर: लस आणि आजारानंतर इतर काळजी

एकदा बरा झाल्यानंतर, प्राण्याला आता डिस्टेंपर लस मिळू शकते. त्याच वातावरणात दुसर्‍या प्राण्याची ओळख करून देण्यापूर्वी, त्या भागातून विषाणू नष्ट करण्यासाठी किमान 6 महिने प्रतीक्षा करणे आवश्यक आहे. डिस्टेंपर असलेल्या कुत्र्याचे वास्तव्य असलेली जागा वारंवार जंतुनाशकाने स्वच्छ करणे आवश्यक आहे.चतुर्थांश अमोनियम बेस. याव्यतिरिक्त, नवीन पाळीव प्राण्याने आधीच संपूर्ण लस चक्र पूर्ण केलेले असणे आवश्यक आहे, ज्यामध्ये डिस्टेंपर लसीचा समावेश आहे. लसीमध्ये गुंतवणूक करणे नेहमीच महत्त्वाचे असते: कुत्र्यांमधील डिस्टेंपर उपचार करण्यायोग्य आहे आणि लसीकरण हा प्रतिबंधाचा मुख्य प्रकार आहे, विशेषत: पिल्लांमध्ये.