Dory da Lata ເກືອບເປັນ “ຜູ້ມີອິດທິພົນທາງດ້ານດິຈິຕອນ” ແລະປະກົດຕົວຢູ່ສະເໝີໃນສື່ສັງຄົມເພື່ອນອນຫຼັບສະບາຍຢູ່ໃນຕັ່ງນັ່ງທີ່ນາງມັກ ຫຼືເຮັດໃຫ້ທຸກຄົນກຽມພ້ອມຢູ່ເຮືອນ. ໃຜກໍ່ຕາມທີ່ບໍ່ຮູ້ເລື່ອງແລະເຫັນຫມານ້ອຍນີ້ນໍາໄປສູ່ຊີວິດປົກກະຕິ, ບໍ່ສາມາດຈິນຕະນາການແຖບທີ່ນາງແລະຄູສອນຂອງນາງໄດ້ປະເຊີນຫນ້າ. Dory ເປັນ​ຜູ້​ລອດ​ຊີ​ວິດ​ທີ່ distemper​! ພະຍາດດັ່ງກ່າວໄດ້ຖືກຄົ້ນພົບສີ່ມື້ຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບການຮັບຮອງເອົາໂດຍ Pedro Drable ແລະ Laís Bittencourt, ໃນເວລາທີ່ລາວຍັງເປັນລູກຫມາ, ໃນ hemogram ປົກກະຕິ. ເຖິງແມ່ນວ່າມີການປິ່ນປົວທັນທີທັນໃດ, Dory ໄດ້ຜ່ານທຸກຂັ້ນຕອນຂອງພະຍາດ - ອາການກະເພາະລໍາໄສ້, pulmonary ແລະ neurological - ແລະມີ sequelae ບາງ. ຈາກເຫຍື່ອຂອງນາງ, ລູກໝາອີກສອງໂຕບໍ່ລອດ.

ພະຍາດສາມາດປິ່ນປົວໄດ້! ຖ້າຫມາຂອງເຈົ້າຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງຄວາມລໍາບາກແລະລອດຊີວິດຈາກການປິ່ນປົວ, ເວລານີ້ແມ່ນເວລາທີ່ຈະຮຽນຮູ້ວິທີການຮັບມືກັບຜົນສະທ້ອນຂອງພະຍາດແລະໃຫ້ເພື່ອນຂອງເຈົ້າມີຄຸນນະພາບຊີວິດທີ່ດີກວ່າ. ສັດສາມາດດໍາລົງຊີວິດຕາມປົກກະຕິຫຼັງຈາກໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກພະຍາດ canine distemper. ຮຽນ​ຮູ້​ເພີ່ມ​ເຕີມ​ກ່ຽວ​ກັບ​ເລື່ອງ​ຂອງ Dory, ຫມາ​ນ້ອຍ​ພິ​ເສດ​ນີ້​ຜູ້​ທີ່​ເປັນ​ພະ​ຍາດ​ແລະ​ໄດ້​ກັບ​ຄືນ​ໄປ​ບ່ອນ​ທີ່​ມີ​ຄວາມ​ຮັກ​ແລະ​ການ​ດູ​ແລ​ຈາກ​ເຈົ້າ​ຂອງ​ທັງ​ຫມົດ.

distemper ແມ່ນ​ຫຍັງ? ສັດຕະວະແພດອະທິບາຍພະຍາດ!

Distemper ແມ່ນຕິດເຊື້ອສູງ ແລະສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດບັນຫາສຸຂະພາບຫຼາຍຢ່າງສຳລັບໝາ. ພວກເຮົາໄດ້ໂອ້ລົມກັບສັດຕະວະແພດ Nathalia Breder, ຈາກ Rio de Janeiro, ຜູ້ທີ່ອະທິບາຍໃຫ້ພວກເຮົາຮູ້ວ່າພະຍາດດັ່ງກ່າວເກີດຂື້ນແນວໃດ: "distemper ເກີດ​ຂຶ້ນ​ໂດຍ​ຜ່ານ​ການ​ເຊື້ອ​ໄວຣ​ັ​ສ​, ຊຶ່ງ​ເປັນ​ການ​ຕິດ​ຕໍ່​, ແລະ​ທີ່​ສາ​ມາດ​ເຮັດ​ໃຫ້​ຫມາ​ເຖິງ​ຕາຍ​. ຜູ້ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກພະຍາດສາມາດສົ່ງຜົນສະທ້ອນໄປຕະຫຼອດຊີວິດ. ເຊື້ອໄວຣັສນີ້ສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບປະສາດ, ໂຈມຕີກະເພາະ myelin ຂອງ neurons."

ສາເຫດທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດຕໍ່ກັບອາການຊຶມເສົ້າແມ່ນ myoclonus, ເຊິ່ງເປັນການກະຕຸກຂອງກ້າມຊີ້ນທີ່ບໍ່ສະໝັກໃຈ ຫຼື ສັ່ນ. ການຫົດຕົວຍັງຄົງຢູ່ຈົນກ່ວາໃນຕອນທ້າຍຂອງຊີວິດຂອງສັດລ້ຽງ, ແຕ່ສາມາດອ່ອນລົງດ້ວຍການປິ່ນປົວເຊັ່ນ: ການຝັງເຂັມ, ການປິ່ນປົວດ້ວຍ ozoniotherapy, reiki, ແລະອື່ນໆ. ອີກປະການຫນຶ່ງທີ່ພົບເລື້ອຍແມ່ນການຊັກ, ເຊິ່ງອາດຈະເປັນເວລາຫຼືຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ.

Canine distemper: Dory ມີ “paw ໂຊກດີ” ເປັນການແຈ້ງເຕືອນຂອງພະຍາດ

ເຖິງແມ່ນວ່າມີການປິ່ນປົວທັງຫມົດ, ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາປະມານເຈັດ. ເດືອນ, Dory ຍັງມີເລື່ອງຕໍ່ໆມາ: ແຂ້ວຂອງນາງມີຄວາມອ່ອນແອຫຼາຍກ່ວາປົກກະຕິ, ນາງໄດ້ກາຍເປັນພະຍາດບ້າຫມູແລະມີ myoclonus ໃນ paw ດ້ານຂວາຂອງນາງ. ອາການແພ້ຜິວຫນັງບາງຢ່າງຍັງປາກົດ, ເຊິ່ງອາດຈະກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມອ່ອນແອຂອງລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງລາວ. ປົກກະຕິຂອງພໍ່ແມ່ຂອງ Dory ແມ່ນອຸທິດຕົນເພື່ອການດູແລສະເພາະ, ແຕ່ບໍ່ມີບັນຫານັ້ນ. ພວກເຂົາເຈົ້າໄດ້ຂະຫນານນາມ myoclonus ວ່າ " paw ໂຊກດີ", ເປັນການເຕືອນເຖິງໄຊຊະນະຕໍ່ຕ້ານພະຍາດ.

ໃນກໍລະນີຂອງ Dory, ປະຊາຊົນສ່ວນໃຫຍ່ບໍ່ໄດ້ສັງເກດເຫັນວ່ານາງມີບາງປະເພດຂອງການສືບເນື່ອງຖ້າຫາກວ່າເຂົາເຈົ້າບໍ່ເອົາໃຈໃສ່. , ໂດຍສະເພາະຖ້ານາງວ່າງແລະແລ່ນ. ສິ່ງດຽວທີ່ນາງບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້ແມ່ນເຕັ້ນໄປຫາສະຖານທີ່ທີ່ສູງກວ່າ, ເພາະວ່າມັນສາມາດຕົກໃນທາງທີ່ບໍ່ດີ. ນອກເຫນືອຈາກນັ້ນ, Dory ມີຊີວິດປົກກະຕິ, ສະດວກສະບາຍ.

Distemper: ຈະຕ້ອງສັງເກດຜົນສະທ້ອນເພື່ອຮັບປະກັນສຸຂະພາບຂອງໝາ

ບໍ່ແມ່ນໝາທຸກໂຕທີ່ກໍາຈັດພະຍາດນີ້ຈະສາມາດມີຊີວິດຄືກັນກັບ Dory. Nathalia ອະທິບາຍວ່າ myoclonus ມີຫຼາຍລະດັບແລະ, ໃນບາງກໍລະນີ, ການຫົດຕົວຂອງກ້າມຊີ້ນເກີດຂື້ນດ້ວຍຄວາມເຂັ້ມແຂງແລະຄວາມຖີ່ຫຼາຍ - ເຊິ່ງສາມາດປ້ອງກັນບໍ່ໃຫ້ສັດຍ່າງອີກເທື່ອຫນຶ່ງ. ໝາບາງໂຕອາດເຮັດໃຫ້ຄວາມຕ້ອງການຂອງພວກມັນຖືກຫຼຸດໜ້ອຍລົງ ເຊັ່ນ: ການໃຫ້ອາຫານ ແລະ ການອົບພະຍົບ.

ຫຼາຍຄົນຍັງຄິດວ່າທາງເລືອກດຽວສໍາລັບ distemper ແມ່ນ euthanasia. ແຕ່ຄວາມຈິງແມ່ນວ່າມີການປິ່ນປົວຫຼາຍຢ່າງທີ່ສາມາດຊ່ວຍປັບປຸງຫມາໄດ້. "Euthanasia ພຽງແຕ່ສາມາດເປັນທາງເລືອກໃນເວລາທີ່ພວກເຮົາບໍ່ມີວິທີການປັບປຸງຊີວິດຂອງສັດລ້ຽງອີກຕໍ່ໄປແລະລາວສູນເສຍຄຸນນະພາບຊີວິດແລະສະຫວັດດີການຂອງລາວຢ່າງສົມບູນ. ຖ້າລາວບໍ່ສາມາດກິນ, ດື່ມ, ຍ່ຽວຫຼືຖ່າຍຍາກ, ຊີວິດຂອງລາວມີຄວາມພິການ,” Nathalia Breder ອະທິບາຍ. ສະເພາະຕາມຄວາມຕ້ອງການທີ່ເກີດຈາກ sequelae, ສັດຕະວະແພດອະທິບາຍ. ໃນກໍລະນີຂອງ Dory, ນາງກິນຢາສາມຄັ້ງຕໍ່ມື້ - ສອງຄັ້ງສໍາລັບພະຍາດບ້າຫມູແລະຫນຶ່ງສໍາລັບບັນຫາຜິວຫນັງ -, ນາງມີການອາບນ້ໍາເປັນປົກກະຕິເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການແພ້. ນອກຈາກນັ້ນ, ມັນຕິດຕາມກັບສັດຕະວະແພດສະເພາະ, ເຊັ່ນ:neurologist, zootechnician, ໂພຊະນາການແລະແພດຜິວຫນັງ. Dory ມີອາຫານທໍາມະຊາດສະເພາະເພື່ອຮັບມືກັບອາການຊັກແລະການເສີມທີ່ດີສາມາດຊ່ວຍເສີມສ້າງລະບົບພູມຕ້ານທານໄດ້.

Distemper: ການປິ່ນປົວແມ່ນຈໍາເປັນສໍາລັບສັດ

ມີແລ້ວຫຼາຍປະເພດຂອງການປິ່ນປົວສໍາລັບ distemper. ພວກເຮົາສາມາດຊອກຫາວິທີການປິ່ນປົວທາງເລືອກແລະແມ້ກະທັ້ງການປິ່ນປົວຈຸລັງລໍາຕົ້ນ. ສໍາລັບຕົວຢ່າງ, Nathalia ເຮັດວຽກກັບການປິ່ນປົວດ້ວຍໂອໂຊນ, ເຊິ່ງເປັນເຕັກນິກທີ່ໃຊ້ອາຍແກັສໂອໂຊນເປັນຢາຕ້ານການອັກເສບແລະຢາແກ້ປວດ, ຍັງບັນເທົາຄວາມເຈັບປວດເຊັ່ນ: ໂລກຂໍ້ອັກເສບແລະຂໍ້ອັກເສບ. ນາງຍັງໄດ້ແນະນໍາການຝັງເຂັມ, ເຕັກນິກວັດຖຸບູຮານທີ່ສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ສັດຍ່າງອີກເທື່ອຫນຶ່ງ.

ບໍ່ວ່າທ່ານຈະເລືອກການປິ່ນປົວອັນໃດເພື່ອຊ່ວຍລູກໝາຂອງເຈົ້າ, ບຸລິມະສິດແມ່ນໃຫ້ລາວໄດ້ຮັບວັກຊີນສະເໝີ ແລະ ຮັກສາອາຫານ ແລະ ສຸຂະພາບຂອງລາວໃຫ້ທັນສະ ໄໝ. ລະບົບພູມຕ້ານທານທີ່ເສີມສ້າງແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນທີ່ຈະຮັກສາສັດໃນກໍລະນີເປັນໄຂ້ຫວັດໃຫຍ່ຫຼືພະຍາດອື່ນໆທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ມັນອ່ອນແອລົງ. ຈື່ໄວ້ສະເໝີທີ່ຈະປຶກສາສັດຕະວະແພດທີ່ເຊື່ອຖືໄດ້!

Distemper: ວັກຊີນແລະການດູແລອື່ນໆຫຼັງຈາກເຈັບປ່ວຍ

ເມື່ອປິ່ນປົວດີແລ້ວ, ສັດສາມາດໄດ້ຮັບວັກຊີນ distemper. ກ່ອນທີ່ຈະນໍາສັດອື່ນເຂົ້າໄປໃນສະພາບແວດລ້ອມດຽວກັນ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງລໍຖ້າຢ່າງຫນ້ອຍ 6 ເດືອນເພື່ອກໍາຈັດເຊື້ອໄວຣັສອອກຈາກພື້ນທີ່. ສະຖານທີ່ທີ່ຫມາທີ່ມີອາການປວດຮາກອາໄສຢູ່ຕ້ອງໄດ້ຮັບການອະນາໄມດ້ວຍຢາຂ້າເຊື້ອໂລກເລື້ອຍໆ.ຖານ ammonium quaternary. ນອກຈາກນັ້ນ, ສັດລ້ຽງໃຫມ່ຕ້ອງມີວົງຈອນວັກຊີນທັງຫມົດແລ້ວ, ລວມທັງວັກຊີນ distemper. ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນທີ່ຈະຕ້ອງລົງທຶນໃສ່ວັກຊີນສະ ເໝີ: ອາການຄັນຄາຍໃນໝາແມ່ນສາມາດປິ່ນປົວໄດ້ແລະການສັກຢາປ້ອງກັນແມ່ນຮູບແບບຕົ້ນຕໍຂອງການປ້ອງກັນ, ໂດຍສະເພາະໃນລູກໝາ.