Դորի դա Լատան գրեթե «թվային ազդեցիկ» է և միշտ հայտնվում է սոցցանցերում՝ իր սիրելի բազկաթոռին համեղ քուն անելով կամ բոլորին տանը պատրաստելով: Յուրաքանչյուր ոք, ով չգիտի պատմությունը և տեսնում է, որ այս փոքրիկ շանը նորմալ կյանք է վարում, չի կարող պատկերացնել, թե ինչ բարի են հանդիպել նա և իր դաստիարակները: Դորին ախտից փրկված է: Հիվանդությունը հայտնաբերվել է Պեդրո Դրաբլի և Լաիս Բիթենկուրի կողմից որդեգրվելուց չորս օր անց, երբ նա դեռ լակոտ էր, սովորական հեմոգրաֆիայի միջոցով: Նույնիսկ անհապաղ բուժման դեպքում Դորին անցել է հիվանդության բոլոր փուլերը՝ ստամոքսային, թոքային և նյարդաբանական ախտանիշներ, և ունեցել է որոշակի հետևանքներ: Նրա աղբից ևս երկու ձագուկներ չեն փրկվել: Եթե ​​ձեր շունը ախտի զոհ է դարձել և վերապրել է բուժումը, ապա այժմ ժամանակն է սովորելու, թե ինչպես վարվել հիվանդության հետևանքների հետ և ապահովել ձեր ընկերոջը կյանքի ավելի լավ որակ: Կենդանին կարող է նորմալ ապրել շների ախտահարվելուց հետո: Իմացեք ավելին Դորիի պատմության մասին՝ այս յուրահատուկ փոքրիկ շան մասին, ով ուներ հիվանդությունը և տերերի ողջ սիրով ու հոգատարությամբ վերադարձավ բարձունքին:

Ի՞նչ է ախտը: Անասնաբույժը բացատրում է հիվանդությունը.

Թոքախտը շատ վարակիչ է և կարող է բազմաթիվ առողջական խնդիրներ առաջացնել շների համար: Մենք խոսեցինք անասնաբույժ Նատալիա Բրեդերի հետ, Ռիո դե Ժանեյրոյից, ով մեզ բացատրեց, թե ինչպես է առաջանում հիվանդությունը.ախտը տեղի է ունենում վիրուսի միջոցով, որը փոխանցվում է, և որը կարող է հանգեցնել շանը մահվան: Նրանք, ովքեր տառապում են այս հիվանդությունից, կարող են հետևանքներ ունենալ իրենց ողջ կյանքի ընթացքում: Այս վիրուսը ազդում է նյարդային համակարգի վրա՝ հարձակվելով նեյրոնների միելինային թաղանթի վրա»։

Թոքախտի ամենատարածված հետևանքը միոկլոնուսն է, որը մկանների ակամա սպազմ է կամ ցնցում: Կծկումները մնում են մինչև ընտանի կենդանու կյանքի վերջը, բայց դրանք կարող են մեղմվել թերապիայի միջոցով, ինչպիսիք են ասեղնաբուժությունը, օզոնիոթերապիան, ռեիկին և այլն: Մեկ այլ տարածված հետևանք է նոպաները, որոնք կարող են լինել ճշտապահ կամ շարունակական:

Շների ախտ. Դորին ունի «հաջողակի թաթ»՝ որպես հիվանդության հիշեցում

Նույնիսկ ամբողջ բուժման դեպքում, որը տևեց մոտ յոթ։ ամիսներ շարունակ Դորին դեռևս հետևանքներ ուներ. նրա ատամները սովորականից ավելի փխրուն են, նա դարձավ էպիլեպտիկ և միոկլոնուս ունի իր աջ առջևի թաթում: Հայտնվել են նաև մաշկի որոշ ալերգիաներ, որոնք կարող են կապված լինել նրա իմունային համակարգի փխրունության հետ։ Դորիի ծնողների առօրյան նվիրված է հատուկ խնամքին, բայց դրանցից ոչ մեկը կարևոր չէ: Նրանք միոկլոնուսին անվանեցին «հաջողակի թաթ», որպես հիշեցում հիվանդության դեմ տարած հաղթանակի մասին:

Դորիի դեպքում մարդկանց մեծամասնությունը նույնիսկ չի նկատում, որ նա ինչ-որ շարունակություն ունի, եթե ուշադրություն չդարձնեն: , հատկապես, եթե նա ազատ է և վազում է: Միակ բանը, որ նա իրականում չի կարող անել, ցատկելն էավելի բարձր տեղեր, քանի որ այն կարող է վատ ընկնել: Բացի այդ, Դորին նորմալ, հարմարավետ կյանք ունի:

Խախտ. պետք է հետևել հետևանքներին՝ ապահովելու համար շան բարեկեցությունը

Ոչ բոլոր շներն են, ովքեր ազատվում են այս հիվանդությունից, կարող են ունենալ նույն կյանքը, ինչ Դորին: Նատալիան բացատրում է, որ միոկլոնուսը մի քանի մակարդակ ունի, և որոշ դեպքերում մկանների կծկումները տեղի են ունենում ավելի մեծ ուժով և հաճախականությամբ, ինչը կարող է խանգարել կենդանուն նորից քայլել: Որոշ շների կարող են նաև վտանգվել նրանց կարիքները, ինչպիսիք են կերակրումը և տարհանումը:

Շատերը դեռ կարծում են, որ ախտի միակ տարբերակը էվթանազիան է: Բայց ճշմարտությունն այն է, որ կան բազմաթիվ բուժումներ, որոնք կարող են օգնել շան բարելավմանը: «Էվթանազիան կարող է լինել միայն այն դեպքում, երբ մենք այլևս չունենք ընտանի կենդանու կյանքը բարելավելու որևէ միջոց, և նա ամբողջովին կորցնում է իր կյանքի որակն ու բարեկեցությունը: Եթե ​​նա չի կարող ուտել, խմել, միզել կամ կղել, նրա ամբողջ կյանքը խաթարված է»,- բացատրում է Նատալիա Բրեդերը:

Կյանքը ախտից հետո. հատուկ՝ հետևանքների հետևանքով առաջացած կարիքներին համապատասխան, բացատրում է անասնաբույժը։ Դորիի դեպքում նա օրական երեք դեղամիջոց է ընդունում՝ երկուսն էպիլեպսիայի և մեկը մաշկային խնդիրների համար, նա ունի լոգանքի ռեժիմ՝ ալերգիայից խուսափելու համար: Բացի այդ, այն հետևում է կոնկրետ անասնաբույժների, ինչպիսիք եննյարդաբան, զոոտեխնիկ, սննդաբան և մաշկաբան: Դորին հատուկ բնական սննդակարգ ունի՝ ջղաձգական ճգնաժամերը հաղթահարելու համար, և լավ հավելումը կարող է օգնել ամրապնդել իմունային համակարգը:>

Արդեն իսկ կան մի քանի տեսակի բուժում թմբիրի դեմ: Մենք կարող ենք գտնել այլընտրանքային բուժում և նույնիսկ ցողունային բջիջներով բուժում: Նատալիան, օրինակ, աշխատում է օզոնային թերապիայի հետ, որը տեխնիկա է, որն օգտագործում է օզոնային գազը որպես հակաբորբոքային և անալգետիկ միջոց, ինչպես նաև թեթևացնում է ցավերը, ինչպիսիք են արթրիտը և արթրոզը: Նա նաև խորհուրդ է տալիս ասեղնաբուժություն՝ հնագույն տեխնիկա, որը կարող է օգնել կենդանուն նորից քայլել:

Ինչ բուժում էլ որ ընտրեք ձեր լակոտին օգնելու համար, առաջնահերթությունը նրան միշտ պատվաստված պահելն է և թարմացնել նրա սնունդն ու առողջությունը: Ուժեղացված իմունային համակարգը կարևոր է կենդանուն գրիպի կամ որևէ այլ հիվանդության դեպքում պահելու համար, որը կարող է թուլացնել նրան: Միշտ հիշեք, որ խորհրդակցեք վստահելի անասնաբույժի հետ:

Տես նաեւ: 6 պատճառ սև խառնակին որդեգրելու համար

Թոքախտ. պատվաստանյութ և այլ խնամք հիվանդությունից հետո

Բուժվելուց հետո կենդանին այժմ կարող է ստանալ ախտի դեմ պատվաստանյութ: Նախքան մեկ այլ կենդանու նույն միջավայր մտցնելը, անհրաժեշտ է սպասել առնվազն 6 ամիս վիրուսը տարածքից վերացնելու համար։ Այն վայրը, որտեղ ապրում էր ախտով շունը, պետք է հաճախակի մաքրել ախտահանիչով:չորրորդական ամոնիումային հիմք: Բացի այդ, նոր ընտանի կենդանուն պետք է արդեն ավարտված լինի պատվաստանյութի ամբողջ ցիկլը, ներառյալ ախտահարման դեմ պատվաստանյութը: Միշտ կարևոր է ներդրումներ կատարել պատվաստանյութում. շների մոտ ախտը բուժելի է, և իմունիզացիան կանխարգելման հիմնական ձևն է, հատկապես քոթոթների մոտ: