Canine leishmaniasis ແມ່ນພະຍາດທີ່ເກີດຈາກໂປຣໂຕໂຊນທີ່ເອີ້ນວ່າ Leishmania. ເຖິງແມ່ນວ່າມັນເປັນເລື່ອງທົ່ວໄປໃນສັດ, leishmaniasis ຍັງສາມາດຕິດຕໍ່ກັບຄົນໄດ້ແລະດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຖືກຈັດປະເພດເປັນ zoonosis. ໃນທັງສອງກໍລະນີ, ມັນໂຈມຕີລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງຄົນເຈັບແລະສາມາດເຮັດໃຫ້ຮ່າງກາຍອ່ອນແອລົງພຽງພໍທີ່ຈະເສຍຊີວິດ. ໃນບັນດາອາການຂອງ leishmaniasis canine, ບາດແຜແມ່ນພົບເລື້ອຍຫຼາຍເມື່ອພະຍາດຖືກຕັດອອກ. ຖ້າມັນເປັນ visceral - ປະເພດຂອງການສະແດງອອກຂອງ leishmaniasis -, ອາການມັກຈະມີຄວາມສົມບູນຫຼາຍ.

ແຕ່ leishmaniasis ປະຕິບັດແນວໃດໃນອົງການຈັດຕັ້ງ? ວິທີການປິ່ນປົວບາດແຜ leishmaniasis ຂອງ canine ແລະວິທີການທີ່ດີທີ່ສຸດເພື່ອປ້ອງກັນສະພາບການແມ່ນຫຍັງ? ເພື່ອສົນທະນາເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບພະຍາດຫມານີ້ແລະຊີ້ແຈງຄວາມສົງໃສກ່ຽວກັບ leishmaniasis, ມັນແມ່ນຫຍັງ, ການຕິດເຊື້ອ, ອາການ, ການປ້ອງກັນແລະການປິ່ນປົວ, ພວກເຮົາໄດ້ໂອ້ລົມກັບ Ana Regina Torro, ທ່ານຫມໍສັດຕະວະແພດ homeopathic. ລອງເບິ່ງ!

ໂຣກ leishmaniasis ແມ່ນຫຍັງ? “ໂຣກ leishmaniasis Canine ແມ່ນພະຍາດຕິດຕໍ່ໂດຍ protozoan ທີ່ເອີ້ນວ່າ Leishmania, ເຊິ່ງຢູ່ໃນເລືອດຂອງຫມາທີ່ຕິດເຊື້ອ. ສັດ​ຕະ​ວະ​ແພດ Ana Regina ອະທິບາຍ​ວ່າ ແມງ​ວັນ​ຊາຍ​ເພດ​ຍິງ​ຈະ​ກັດ​ແມ່​ກາຝາກ​ນີ້ ແລະ​ໃນ​ການ​ກັດ​ຄັ້ງ​ຕໍ່​ໄປ ຈະ​ຕິດ​ເຊື້ອ​ສັດ​ໂຕ​ອື່ນ​ຫຼື​ຄົນ​ອື່ນ.” ຈາກ​ນັ້ນ,ພະຍາດດັ່ງກ່າວສາມາດໄປເຖິງອະໄວຍະວະອື່ນໆ ແລະພາກສ່ວນຕ່າງໆຂອງຮ່າງກາຍ, ເຊິ່ງກໍ່ໃຫ້ເກີດອາການຂອງພະຍາດ leishmaniasis ທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. mosquito Strawberry (Lutzomyia longipalpis) ແມ່ນແມງວັນຊາຍແລະແມງໄມ້ hematophagous ທີ່ຂຶ້ນກັບຄອບຄົວ Psychodidae. ລາວເປັນສ່ວນໃຫຍ່ຮັບຜິດຊອບສໍາລັບການສົ່ງຕໍ່ leishmaniasis ໃນຫມາ, ມະນຸດແລະສັດອື່ນໆ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ແມງວັນຊາຍຍິງເທົ່ານັ້ນທີ່ກິນເລືອດ ແລະສາມາດຖ່າຍທອດ protozoan Leishmania ໄດ້ຖ້າພວກມັນຕິດເຊື້ອມັນ.

ມັນບໍ່ຍາກຫຼາຍທີ່ຈະຮັບຮູ້ແມງວັນຊາຍ: ດັ່ງທີ່ຊື່ຂອງມັນລະບຸໄວ້ແລ້ວ, ແມງໄມ້ມີສີເຫຼືອງ. ຄ້າຍຄືເຟືອງ. ລາວ​ມີ​ຂະໜາດ​ນ້ອຍ, ແຕ່​ມີ​ປີກ​ຍາວ​ມີ​ຂົນ​ບໍ່​ຫຼາຍ​ປານ​ໃດ​ກະ​ແຈກ​ກະຈາຍ​ຢູ່​ທົ່ວ​ຮ່າງກາຍ. ຍຸງຊະນິດນີ້ພົບເລື້ອຍໃນບ່ອນທີ່ມີຄວາມຊຸ່ມຊື່ນ, ມີແສງໜ້ອຍ ແລະ ມີທາດອິນຊີຫຼາຍຢູ່ໃກ້ຄຽງ. ຍຸງເຟືອງຍັງເປັນທີ່ຮູ້ຈັກໃນນາມ tatuquira, birigüi, cangalhinha, ປີກສີຂາວ, ປີກແຂງ ແລະເຟືອງ, ຂຶ້ນກັບສະຖານທີ່.

ຄວາມເດັ່ນແມ່ນຫຼາຍກວ່າໃນສະພາບແວດລ້ອມທໍາມະຊາດ ແລະຊົນນະບົດ, ແຕ່ພະຍາດ leishmaniasis ໃນ canine ກາຍເປັນເລື່ອງປົກກະຕິຫຼາຍຂຶ້ນ. "ຕົວເມືອງ" ເພີ່ມຂຶ້ນໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້. ໃນປະເທດບຣາຊິນ, ຂໍ້ມູນຈາກກະຊວງສາທາລະນະສຸກເປີດເຜີຍວ່າເຂດພາກເໜືອ ແລະ ພາກຕາເວັນອອກສຽງເໜືອໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຫຼາຍທີ່ສຸດ, ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຢູ່ໃນລັດ Amazonas, Acre, Pará, Mato Grosso ແລະ Bahia.

Canine leishmaniasis: ອາການກ່ຽວຂ້ອງກັບຮ່າງກາຍຂອງສັດທັງຫມົດ

ອາການຂອງ leishmaniasis ຈະແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມການນໍາສະເຫນີຂອງພະຍາດ. “ມີສອງປະເພດຂອງ leishmaniasis: ຜິວໜັງ ແລະ visceral. ໃນຜິວຫນັງ, ບາດແຜ leishmaniasis ໃນຫມາບໍ່ປິ່ນປົວ, ໂດຍສະເພາະຢູ່ຫົວແລະແຄມຂອງຫູ. ພວກມັນຍັງສາມາດເກີດຂື້ນໃນດັງ, ປາກແລະຄໍ. Ana Regina ອະທິບາຍວ່າ, ຜົມຂອງໝາກາຍເປັນຂີ້ຮ້າຍ, ມີນໍ້າຕານ ແລະຜິວໜັງຈະເປື່ອຍອອກ,”, Ana Regina ອະທິບາຍ. ນີ້ແມ່ນ ໜຶ່ງ ໃນຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຕົ້ນຕໍໃນການວິນິດໄສໂຣກ leishmaniasis visceral canine. ອີງຕາມຜູ້ຊ່ຽວຊານ, ໃນຮູບແບບ visceral, ອາການຂອງ leishmaniasis ໃນຫມາແມ່ນປົກກະຕິແລ້ວ:

• Anorexia
• ການຂະຫຍາຍຕົວເລັບຜິດປົກກະຕິ
• ສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານ
• ເປັນໄຂ້
• ພະຍາດເລືອດຈາງ
• Prostration
• lymph ເພີ່ມຂຶ້ນ ເສັ້ນປະສາດໃນທົ່ວຮ່າງກາຍ
• ການຂະຫຍາຍໂຕຂອງມ້າມ ແລະ ຕັບ
• ອາການຕັບອັກເສບ
• ການເກີດຄວາມເຈັບເປັນເລື້ອຍໆໂດຍບໍ່ໄດ້ຊອກຫາສາເຫດທີ່ແນ່ນອນ.
ເບິ່ງ_ນຳ: ຮຽນຮູ້ທັງໝົດກ່ຽວກັບສາຍພັນ LaPerm: ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄຸນລັກສະນະຂອງແມວຊະນິດນີ້!

ອາການໃໝ່ໆ ເຊັ່ນ: ໝາຮາກ , ຖອກທ້ອງ ແລະ ຖ່າຍຍາກ ອາດຈະເກີດຂຶ້ນຕາມແຕ່ລະພື້ນທີ່ທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກ Leishmania. ຜູ້ຊ່ຽວຊານເນັ້ນຫນັກວ່າ, ໃນຫມາ, ຮູບແບບ visceral ແມ່ນພົບເລື້ອຍກວ່າແລະ, ຫຼາຍຄັ້ງ, ອາການຂອງ leishmaniasis ໃນຫມາປະກອບມີຮູບແບບ cutaneous ແລະ visceral ຮ່ວມກັນ.

ເນື່ອງຈາກວ່າມັນເປັນພະຍາດທີ່.ຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບພູມຕ້ານທານຂອງສັດ, ມັນຍັງເປັນເລື່ອງປົກກະຕິສໍາລັບລາວທີ່ຈະຕິດພະຍາດອື່ນໆໃນຂະນະທີ່ລາວເປັນໂຣກ leishmaniasis, ຍ້ອນວ່າຮ່າງກາຍຂອງລາວອ່ອນແອແລະບໍ່ສາມາດປ້ອງກັນຕົນເອງໄດ້ຕາມປົກກະຕິ. ໃນເວລາທີ່ສັດບໍ່ປັບປຸງເຖິງແມ່ນວ່າຫຼັງຈາກການປິ່ນປົວ, ຜູ້ຊ່ຽວຊານແລະຄູສອນສາມາດເລີ່ມຕົ້ນພິຈາລະນານີ້ເປັນຫນຶ່ງໃນອາການຂອງ leishmaniasis ໃນຫມາ.

ບາດແຜ Leishmaniasis ໃນຫມາແມ່ນພົບເລື້ອຍຫຼາຍ

ບາດແຜ, leishmaniasis, ຫມາ: ສາມຄໍານີ້ຮ່ວມກັນເຮັດໃຫ້ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ສົມບູນແບບໃນເວລາທີ່ສັດໄດ້ຖືກກວດພົບວ່າເປັນ leishmaniasis ຜິວຫນັງ. ນັ້ນເປັນຍ້ອນວ່າພະຍາດ leishmaniasis ໃນຫມາ - ຫຼືບາດແຜ kala-azar ໃນຫມາ, ເປັນຊື່ທີ່ນິຍົມຂອງພະຍາດ - ແມ່ນມີຫຼາຍຫຼາຍກ່ວາທີ່ທ່ານຄິດ.

ແຕ່ວ່າບາດແຜຂອງຫມາແມ່ນເກີດຂຶ້ນແນວໃດ? Leishmaniasis ເຮັດໃຫ້ເກີດບາດແຜຢູ່ບ່ອນຖືກກັດ, ເຊິ່ງຖືກປົກຄຸມດ້ວຍເປືອກຫຸ້ມນອກແລະອາດຈະປະກອບດ້ວຍຄວາມລັບທີ່ມີ purulent. ອາດຈະມີບາດແຜ kala-azar ໃນຫມາທີ່ບໍ່ປິ່ນປົວ, ໂດຍສະເພາະໃນບໍລິເວນຫົວ, ນອກເຫນືອຈາກບາດແຜທີ່ຫູຂອງຫມາ. Leishmaniasis, ໃນບາງກໍລະນີ, ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ປາກ, ຄໍ, ແລະດັງ.

ເມື່ອຊອກຫາຮູບຂອງໝາທີ່ມີພະຍາດ leishmaniasis visceral canine, ເຈົ້າຈະພົບເຫັນຮູບພາບຂອງໝາທີ່ມີຜົມຫຼົ່ນໃນສ່ວນຕ່າງໆຂອງຮ່າງກາຍ, ມີຮອຍແຕກ. muzzles ແລະບາດແຜໃນຜິວຫນັງ. ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນອາການທີ່ປາກົດຂື້ນຂອງ kala azar, ແຕ່ພວກເຂົາຍັງສາມາດຫມາຍເຖິງພະຍາດອື່ນໆເຊັ່ນ: ອາການແພ້.ຜິວໜັງ, ຕົວຢ່າງ.

ໝາທີ່ເປັນພະຍາດ leishmaniasis ບໍ່ໄດ້ແຜ່ເຊື້ອພະຍາດ, ແຕ່ມະນຸດສາມາດຈັບມັນໄດ້

ໂຣກ leishmaniasis ຂອງ Canine ບໍ່ຕິດເຊື້ອ: ການຕິດຕໍ່ແມ່ນຂຶ້ນກັບ vector ດຽວ, ເຊິ່ງແມ່ນຍຸງເຟືອງ. “ໝາທີ່ເປັນພະຍາດ leishmaniasis ບໍ່ໄດ້ແຜ່ເຊື້ອໂດຍກົງໂດຍການກັດ ຫຼືອາຈົມ ຫຼືໃນທາງອື່ນ. ຮູບແບບການຕິດຕໍ່ຂອງພະຍາດແມ່ນຜ່ານການກັດຂອງຍຸງ. ແມງໄມ້ມີຂະຫນາດນ້ອຍຫຼາຍ, ຂະຫນາດຂອງຫົວຂອງ pin”, ຊີ້ໃຫ້ເຫັນຜູ້ຊ່ຽວຊານ. ເນື່ອງຈາກຍຸງປົກກະຕິແລ້ວວາງໄຂ່ໃນສະຖານທີ່ທີ່ອຸດົມສົມບູນໄປດ້ວຍສານອິນຊີ, leishmaniasis ກາຍເປັນພະຍາດທີ່ພົບເລື້ອຍໃນພື້ນທີ່ທີ່ມີສຸຂາພິບານພື້ນຖານທີ່ບໍ່ດີ.

ແຕ່ບໍ່ມີຫຍັງທີ່ຕ້ອງຢ້ານຖ້າທ່ານສົງໃສວ່າພະຍາດໃນຫມາຂອງທ່ານ. . Leishmaniasis ບໍ່ໄດ້ຕິດຕໍ່ໂດຍກົງກັບມະນຸດ. ຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ທ່ານຄວນລະມັດລະວັງເປັນພິເສດກັບຍຸງໃນພາກພື້ນທີ່ທ່ານອາໄສຢູ່ - ແລະຢາຂ້າແມງໄມ້ມີບົດບາດສໍາຄັນໃນການປົກປ້ອງນີ້.

ຖ້າທ່ານເປັນພະຍາດ leishmaniasis, ການປິ່ນປົວແມ່ນຂຶ້ນກັບປະເພດຂອງພະຍາດທີ່ທ່ານມີ. ພະຍາດ leishmaniasis ຕາມຜິວຫນັງປົກກະຕິບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງໃຊ້ຢາສະເພາະ, ຍ້ອນວ່າບາດແຜມັກຈະຫາຍໄປເອງ, ແຕ່ການໃຊ້ຢາຕ້ານເຊື້ອສາມາດເລັ່ງການຟື້ນຕົວຂອງຄົນເຈັບ. ໃນ leishmaniasis visceral, ທ່ານຫມໍມັກຈະສັ່ງຢາ antimonials pentavalent.

ການວິນິດໄສຂອງ leishmaniasis ໃນໝາ

ຢ່າງແນ່ນອນເນື່ອງຈາກອາການທີ່ຫຼາກຫຼາຍ, ພະຍາດ leishmaniasis ຂອງ canine ແມ່ນພະຍາດທີ່ບໍ່ສາມາດກວດຫາໄດ້ຢ່າງຖືກຕ້ອງຫຼັງຈາກປຶກສາຫາລືເທົ່ານັ້ນ. "ການກວດກາທາງຊີວະວິທະຍາຫຼືການກວດຊີວະພາບຂອງ lesion ໃດໆສາມາດປະຕິບັດໄດ້ແລະແມ່ກາຝາກຫຼືສ່ວນຂອງພວກມັນຈະພົບເຫັນຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ການກວດເລືອດອາດຈະເຮັດໄດ້ເຊັ່ນກັນ. ທົ່ວໄປທີ່ສຸດແມ່ນການທົດສອບ serological, ເຊິ່ງຊອກຫາພູມຕ້ານທານຕໍ່ຕົວແທນ, ແລະ PCR, ບ່ອນທີ່ລໍາດັບພັນທຸກໍາຂອງ leishmania ໄດ້ຖືກພົບເຫັນ, "ຜູ້ຊ່ຽວຊານອະທິບາຍ. ຂອງ protozoan: ພວກມັນເອົາອອກຈາກສັດທີ່ສົງໃສວ່າຕິດເຊື້ອ, ຊິ້ນສ່ວນຂະຫນາດນ້ອຍຂອງຮ່າງກາຍຫຼືຈຸລັງຈາກອະໄວຍະວະທີ່ອ່ອນແອແລະ, ຜ່ານການວິເຄາະຫ້ອງທົດລອງ, ກໍານົດວ່າມີອິດທິພົນຂອງ Leishmania ໃນຕົວຢ່າງທີ່ເອົາມາຫຼືບໍ່. ການກວດເລືອດຊ່ວຍກວດຫາວ່າມີ Leishmania DNA ຢູ່ໃນຈຸລັງໃນສັດ ຫຼືນັບລະດັບຂອງພູມຕ້ານທານສະເພາະເພື່ອຕໍ່ສູ້ກັບໂປຣໂຕຊົວໃນຮ່າງກາຍໄດ້.

ເປັນທີ່ຄວນສັງເກດວ່າໃນບໍລິເວນທີ່ເກີດອາການຜິດປົກກະຕິສາມາດເປັນໄດ້. ສົງໃສ ແລະສັດຕະວະແພດຄວນສັ່ງໃຫ້ກວດທັນທີ. ເພາະສະນັ້ນ, ຢ່າຊອກຫາ "ອາການ leishmaniasis ສໍາລັບຫມາ" ຫຼື "leishmaniasis ສໍາລັບຫມາ" ໃນອິນເຕີເນັດ. ແນະນຳໃຫ້ຊອກຫາຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອຈາກຜູ້ຊ່ຽວຊານທີ່ມີຄຸນວຸດທິສະເໝີ.

ໂຣກ leishmaniasis ຂອງ Canine ມີວິທີປິ່ນປົວບໍ?

ມັນເຮັດວຽກແນວໃດ?ສັດທີ່ຕິດເຊື້ອເປັນເຈົ້າພາບຂອງ protozoan ທີ່ເຮັດໃຫ້ເກີດ leishmaniasis, ເປັນເວລາດົນ, ເມື່ອກວດພົບວ່າມີພະຍາດ, ຫມາໄດ້ຖືກເສຍສະລະເພາະວ່າບໍ່ມີການປິ່ນປົວຢ່າງສົມບູນ. "ຈົນກ່ວາ 2016, ຫມາທີ່ຕິດເຊື້ອໄດ້ຖືກຂໍໃຫ້ຖືກ euthanized. ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນມາ, euthanasia ແມ່ນບໍ່ບັງຄັບ,”, ຜູ້ຊ່ຽວຊານອະທິບາຍ. ປະຈຸ​ບັນ, ມີ​ຢາ​ປິ່ນປົວ​ພະຍາດ​ຂີ້ທູດ​ທີ່​ສາມາດ​ປິ່ນປົວ​ອາການ​ແລະ​ປ້ອງ​ກັນ​ສັດ​ບໍ່​ໃຫ້​ກາຍ​ເປັນ​ພະຍາດ leishmania ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ມັນ​ຈະ​ຖືກ​ຍຸງ​ເຟືອງ​ກັດ​ແລ້ວ​ກໍ່ຕາມ. ຢາປິ່ນປົວອາການ. ໝາສາມາດປິ່ນປົວໄດ້ຢ່າງເຫັນໄດ້ຊັດ, ແຕ່ມັນອາດເຈັບອີກຕາມເວລາ,” ລາວຊີ້ອອກ. ດ້ວຍວິທີນີ້, ສັດລ້ຽງສາມາດມີຊີວິດທີ່ມີສຸຂະພາບດີແລະມີຄຸນນະພາບຂອງຊີວິດເປັນເວລາດົນນານ, ເຖິງແມ່ນວ່າມີ leishmaniasis canine. ເຖິງຢ່າງນັ້ນ, ຢາດັ່ງກ່າວມີລາຄາແພງ ແລະສັດທີ່ຕິດເຊື້ອຈະຕ້ອງມີການຕິດຕາມຢ່າງບໍ່ຢຸດຢັ້ງໂດຍສັດຕະວະແພດ - ບໍ່ພຽງແຕ່ເມື່ອມັນຖືກກວດຫາ ແລະ ຕ້ອງການປິ່ນປົວອາການທີ່ສະແດງອອກເທົ່ານັ້ນ.

Canine leishmaniasis: ວັກຊີນມັນເປັນຢາ ມາດຕະການປ້ອງກັນທີ່ມີປະສິດຕິຜົນ

ເນື່ອງຈາກວ່າມັນບໍ່ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້ຢ່າງສົມບູນ, ການປ້ອງກັນແມ່ນມີຄວາມສໍາຄັນຫຼາຍໃນການຕໍ່ສູ້ກັບການຕິດຕໍ່ແລະອາການຂອງ leishmaniasis. ຫນຶ່ງໃນວິທີຕົ້ນຕໍທີ່ຈະປ້ອງກັນມັນແມ່ນວັກຊີນ: leishmaniasis canine ແມ່ນພະຍາດຫນຶ່ງທີ່ການສັກຢາປ້ອງກັນແມ່ນຊີ້ໃຫ້ເຫັນເຖິງສັດທີ່ອາໄສຢູ່ໃນຈຸດທີ່ຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງປະເທດ.“ມີວັກຊີນ, ເຊິ່ງສາມາດນຳໃຊ້ໄດ້ກັບໝາເທົ່ານັ້ນທີ່ບໍ່ມີອາການ ແລະ ກວດຫາທາງລົບ. ມັນຫນ້າສົນໃຈຢູ່ໃນເຂດທີ່ເກີດຈາກເຊື້ອພະຍາດແລະຖ້າມີສັດທີ່ຕິດເຊື້ອຢູ່ໃກ້ໆ", Ana Regina ອະທິບາຍ.

ວັກຊີນ leishmaniasis canine ສາມາດນໍາໃຊ້ໄດ້ຕັ້ງແຕ່ອາຍຸສີ່ເດືອນແລະແບ່ງອອກເປັນສາມຄັ້ງທີ່ມີໄລຍະຫ່າງ 21 ມື້ລະຫວ່າງ ແຕ່ລະຄົນ. ລົມກັບສັດຕະວະແພດຂອງທ່ານກ່ຽວກັບຄວາມຕ້ອງການສໍາລັບການສະຫມັກ!

3 ວິທີເພື່ອປ້ອງກັນ leishmaniasis canine

ນອກຈາກການສັກຢາທີ່ທັນສະໄຫມແລະການຮັກສາສຸຂະພາບຂອງສັດ, ທ່ານຍັງສາມາດນໍາໃຊ້ໄດ້. tricks ອື່ນໆເພື່ອປົກປ້ອງເພື່ອນຂອງທ່ານຈາກ leishmaniasis. ຫມາແມ່ນຕິດເຊື້ອພະຍາດພຽງແຕ່ໂດຍການກັດຂອງແມງວັນຊາຍຂອງແມ່ຍິງ, ສະນັ້ນຈຸດສຸມຕົ້ນຕໍແມ່ນເພື່ອຫຼີກເວັ້ນການກັດ, ຕາມຄໍາແນະນໍາຂອງຜູ້ຊ່ຽວຊານ. ໃນຄວາມໝາຍນີ້, ຄຳແນະນຳມີດັ່ງນີ້:

1) ໃນສະຖານທີ່ຢູ່ແຄມປ່າ ຫຼື ທະເລສາບ ຫຼື ບ່ອນທີ່ມີສັດປົນເປື້ອນ, ໃຫ້ໝາທີ່ພັກອາໄສໃນບ່ອນປິດທີ່ມີຜ້າມ່ານຢູ່ຕາມປະຕູ ແລະ ປ່ອງຢ້ຽມໃນເວລາກາງຄືນ ແລະ ຮຸ່ງອາລຸນ. ຊຶ່ງເປັນເວລາຂອງການໂຈມຕີຂອງຍຸງທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດ.

ເບິ່ງ_ນຳ: ພວກເຮົາລາຍຊື່ 100 ຂໍ້ເທັດຈິງທີ່ມ່ວນກ່ຽວກັບແມວ. ເຫັນແລ້ວແປກໃຈ!

2) ຫຼີກເວັ້ນການຍ່າງໃນເວລາທີ່ໄດ້ກ່າວມາ. ຖ້າເຈົ້າໄປຍ່າງປ່າກັບໝາ, ໃຫ້ໃສ່ການປົກປ້ອງພິເສດດ້ວຍການສີດພົ່ນໃສ່ຫູ ແລະ ຫຼັງຂອງພວກມັນ. ຮັກສາຫມາຂອງທ່ານດ້ວຍຄໍຫຼືຢາ pipette ທີ່ປ້ອງກັນຍຸງທີ່ອະທິບາຍໄວ້ໃນໃບຍ່ອຍແລະເອົາໃຈໃສ່ກັບວັນທີການສະຫມັກຄືນໃຫມ່ໂດຍຄໍາແນະນໍາ.ຜູ້ຜະລິດ.

ພະຍາດໝາ: leishmaniasis ແລະລັກສະນະຕົ້ນຕໍຂອງສະພາບ!

ສາເຫດຂອງພະຍາດ : ແມງວັນທີ່ປົນເປື້ອນດິນຊາຍທີ່ກັດຫມາ

ອາການ : leishmaniasis ສາມາດມີອາການທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ຂຶ້ນກັບຊະນິດ. ໃນກໍລະນີຂອງຜິວຫນັງ, ການປະກົດຕົວຂອງບາດແຜແມ່ນທົ່ວໄປແລະ leishmaniasis canine ສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນຜົນກະທົບຕໍ່ຫົວແລະແຄມຂອງຫູ. ໃນກໍລະນີຂອງ leishmaniasis visceral, ມີອາການອື່ນໆ: leishmaniasis ໃນຫມາປະກອບມີໄຂ້, ເບື່ອອາຫານ, ສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານ, prostration ແລະພະຍາດເລືອດຈາງ.

ການປິ່ນປົວ : ພະຍາດແມ່ນປິ່ນປົວດ້ວຍຢາທີ່ເຮັດ. ບໍ່ປິ່ນປົວພະຍາດ leishmaniasis, ແຕ່ຮັກສາອາການພາຍໃຕ້ການຄວບຄຸມ. ໝາສາມາດດຳລົງຊີວິດຢ່າງມີຄຸນນະພາບຊີວິດດ້ວຍວິທີນີ້, ໂດຍບໍ່ມີການແຜ່ລະບາດ.

ການປ້ອງກັນພະຍາດ leishmaniasis : ໝາສາມາດປ້ອງກັນໄດ້ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ດ້ວຍວັກຊີນ. ນອກຈາກນັ້ນ, ຫນ້າຈໍປ້ອງກັນຍຸງ, ຢາຕ້ານເຊື້ອ ແລະການໃຊ້ຄໍ leishmaniasis ແມ່ນຍຸດທະສາດທີ່ດີທີ່ຈະຮັກສາດິນຊາຍໃຫ້ບິນອອກໄປ.