Շների լեյշմանիոզը հիվանդություն է, որն առաջանում է Լեյշմանիա կոչվող նախակենդանիի կողմից: Չնայած այն տարածված է կենդանիների մոտ, լեյշմանիոզը կարող է փոխանցվել նաև մարդկանց և, հետևաբար, դասակարգվում է որպես զոնոզ: Երկու դեպքում էլ այն հարձակվում է հիվանդի իմունային համակարգի վրա և կարող է այնքան թուլացնել մարմինը, որ մահացու լինի: Շների լեյշմանիոզի ախտանիշներից վերքերը շատ տարածված են, երբ հիվանդությունը մաշկային է: Եթե ​​դա վիսցերալ է՝ լեյշմանիոզի մեկ այլ դրսևորման տեսակ, ապա ախտանշանները հակված են ավելի ընդգրկուն լինել:

Բայց ինչպե՞ս է լեյշմանիոզը գործում օրգանիզմում: Ինչպե՞ս բուժել շների լեյշմանիոզի վերքերը և որո՞նք են այդ վիճակը կանխելու լավագույն միջոցները: Շների այս հիվանդության մասին ավելին խոսելու և լեյշմանիոզի, ինչի մասին է այն, վարակման, ախտանիշների, կանխարգելման և բուժման մասին կասկածները պարզելու համար մենք զրուցեցինք հոմեոպաթիկ անասնաբույժ Անա Ռեգինա Տորոյի հետ: Նայե՛ք:

Ի՞նչ է շների լեյշմանիոզը:

Շան մարմնում լեյշմանիայի գործողության հիմնական կենտրոնացումը կենդանու, այսինքն՝ նրա իմունային համակարգի պաշտպանության համար պատասխանատու բջիջների վրա է: «Շների լեյշմանիոզը հիվանդություն է, որը փոխանցվում է Լեյշմանիա կոչվող նախակենդանիով, որը վարակված շների արյան մեջ է: Ավազի ճանճը կծում է այս կենդանուն, կծկվում է այս մակաբույծի հետ և հաջորդ կծումով կվարակի մեկ այլ կենդանու կամ մարդու»,- բացատրում է անասնաբույժ Անա Ռեգինան: Այնտեղից,հիվանդությունը կարող է հասնել մարմնի մի շարք այլ օրգանների և մասերի՝ առաջացնելով լեյշմանիոզի տարբեր ախտանիշներ: մոծակ Ելակը (Lutzomyia longipalpis) ավազի ճանճ և հեմատոֆագ միջատ է, որը պատկանում է Psychodidae ընտանիքին: Նա մեծապես պատասխանատու է շների, մարդկանց և այլ կենդանիների լեյշմանիոզի փոխանցման համար: Սակայն միայն էգ ավազի ճանճերը սնվում են արյունով և կարող են փոխանցել նախակենդանի Լեյշմանիա, եթե վարակվեն դրանով:

Ավազճանճին ճանաչելը այնքան էլ դժվար չէ. հիշեցնում է ծղոտը. Նա փոքր է, բայց ունի երկար թեւեր՝ մարմնի շուրջը ցրված մի քանի մազերով։ Այս տեսակի մոծակները տարածված են խոնավ վայրերում, լույսի քիչ հաճախականությամբ և մոտակայքում շատ օրգանական նյութերով: Ծղոտե մոծակը նաև հայտնի է որպես tatuquira, birigüi, cangalhinha, սպիտակ թեւ, կոշտ թեւ և ծղոտ՝ կախված գտնվելու վայրից:

Գերակշռությունը ավելի մեծ է վայրի և գյուղական միջավայրերում, սակայն շների լեյշմանիոզը գնալով ավելի տարածված է դառնում: վերջին տարիներին գնալով ավելի «քաղաքային»: Բրազիլիայում Առողջապահության նախարարության տվյալները ցույց են տալիս, որ հյուսիսային և հյուսիսարևելյան շրջաններն ամենաշատն են տուժել, հիմնականում Ամազոնաս, Ակրե, Պարա, Մատո Գրոսո և Բաիա նահանգներում:

Շների լեյշմանիոզ. ախտանիշներընդգրկում է կենդանու ամբողջ մարմինը

Լեյշմանիոզի ախտանիշները տարբեր կլինեն՝ կախված հիվանդության դրսևորումից: «Լեյշմանիոզի երկու տեսակ կա՝ մաշկային և ներքին օրգաններ։ Մաշկի մեջ շների լեյշմանիոզի վերքերը չեն լավանում, հատկապես գլխի և ականջների եզրերին: Նրանք կարող են առաջանալ նաև քթի, բերանի և կոկորդի մեջ: Շան մազերը դառնում են տգեղ, յուղոտ, և մաշկը շերտավորվում է»,- բացատրեց Անա Ռեգինան:

Մյուս կողմից, շների լեյշմանիոզի ախտանիշները կարող են ավելի լայն լինել: Սա շների ներքին օրգանների լեյշմանիոզի ախտորոշման հիմնական դժվարություններից մեկն է: Մասնագետի խոսքով՝ վիսցերալ ձևով շների մոտ լեյշմանիոզի ախտանիշները սովորաբար լինում են՝

• Անորեքսիա
• Եղունգի աննորմալ աճ
• Ախորժակի կորուստ
• Ջերմություն
• Անեմիա
• Պոստրացիա
• Ավելացած ավիշ հանգույցներ ամբողջ մարմնում
• Փայծաղի և լյարդի մեծացում
Տես նաեւ: Պինշեր. ամեն ինչ գիտեք այս փոքրիկ շների ցեղի մասին
• Լյարդի ախտանշանները
• Հիվանդության նախատրամադրվածությունը հաճախ առանց որոշակի պատճառ գտնելու:

Նոր ախտանիշներ, ինչպիսիք են շան փսխումը, Դիարխիա և միզելու դժվարություն կարող են առաջանալ ըստ Լեյշմանիայի ախտահարված յուրաքանչյուր տարածքի: Մասնագետն ընդգծում է, որ շների մոտ վիսցերալ ձևն ավելի տարածված է, և շատ անգամ շների մոտ լեյշմանիոզի ախտանիշները ներառում են մաշկային և ներքին օրգանների ախտանիշները միասին։

Քանի որ դա հիվանդություն է, որը.ազդում է կենդանու իմունային համակարգի վրա, սովորական է նաև, որ նա այլ հիվանդություններով է հիվանդանում շների լեյշմանիոզով, քանի որ նրա մարմինը թուլացել է և չի կարող իրեն նորմալ պաշտպանել: Երբ կենդանին չի բարելավվում նույնիսկ բուժումից հետո, մասնագետը և դաստիարակները կարող են դա համարել շների մոտ լեյշմանիոզի ախտանիշներից մեկը:

Շների մոտ լեյշմանիոզ վերքերը շատ տարածված են

Վերք, լեյշմանիոզ, շուն. այս երեք բառերը միասին կատարյալ իմաստ ունեն, երբ կենդանու մոտ ախտորոշվում է մաշկային լեյշմանիոզ: Դա պայմանավորված է նրանով, որ շների մեջ լեյշմանիոզը կամ շների մեջ կալա-ազար խոցը, որը հիվանդության մեկ այլ հայտնի անվանումն է, շատ ավելի տարածված է, քան կարծում եք:

Բայց ինչպե՞ս են առաջանում շների խոցերը: Լեյշմանիոզը խայթոցի տեղում առաջացնում է վերք, որը ծածկված է կեղևներով և կարող է ուղեկցվել թարախային սեկրեցով։ Հնարավոր է նաև կալա-ազար վերք լինել շան մոտ, որը չի լավանում, հատկապես գլխի հատվածում, բացի շան ականջի վերքից: Լեյշմանիոզը, որոշ դեպքերում, կարող է ախտահարել բերանի, կոկորդի և քթի վրա:

Շների ներքին օրգանների լեյշմանիոզով շան լուսանկարներ փնտրելիս կարող եք գտնել մարմնի տարբեր մասերում մազաթափությամբ շների պատկերներ, որոնք թեփոտվում են: խոցեր և խոցեր մաշկի վրա. Սրանք կալա ազարի ակնհայտ նշաններն են, բայց դրանք կարող են վերաբերել նաև այլ հիվանդությունների, ինչպիսիք են ալերգիան:մաշկաբանական, օրինակ. Լեյշմանիոզով շունը չի փոխանցում հիվանդությունը, բայց մարդիկ կարող են այն բռնել

Շների լեյշմանիոզը վարակիչ չէ. փոխանցումը կախված է մեկ վեկտորից, որը ծղոտե մոծակն է: «Լեյշմանիոզով հիվանդ շները հիվանդությունը չեն փոխանցում ուղղակիորեն խայթոցների կամ կղանքի միջոցով կամ այլ կերպ։ Հիվանդության փոխանցման ձեւը մոծակների խայթոցն է։ Միջատը շատ փոքր է՝ քորոցի գլխի չափ»,- նշում է մասնագետը։ Քանի որ մոծակը սովորաբար ձվեր է դնում օրգանական նյութերով հարուստ վայրերում, պարզվում է, որ լեյշմանիոզը ավելի տարածված հիվանդություն է վատ տարրական սանիտարական պայմաններով տարածքներում:

Սակայն վախենալու ոչինչ չկա, եթե կասկածում եք ձեր շան հիվանդության մասին: . Լեյշմանիոզը ուղղակիորեն չի փոխանցվում մարդկանց: Այնուամենայնիվ, դուք պետք է հատկապես զգույշ լինեք այն տարածաշրջանի մոծակների հետ, որտեղ դուք ապրում եք, և վանող միջոցները կարևոր դեր են խաղում այս պաշտպանության գործում:

Եթե դուք լեյշմանիոզ եք հիվանդանում, ապա բուժումը կախված կլինի ձեր ունեցած հիվանդության տեսակից: Մաշկային լեյշմանիոզը սովորաբար չի պահանջում հատուկ դեղամիջոցներ, քանի որ վերքերը հակված են ինքնուրույն անհետանալու, սակայն հակամակաբույծ դեղամիջոցների օգտագործումը կարող է արագացնել հիվանդի ապաքինումը: Վիսցերալ լեյշմանիոզի դեպքում բժիշկը սովորաբար նշանակում է հնգավալենտ հակամոնալներ:

Լեյշմանիոզի ախտորոշումըdog

Հենց ախտանշանների բազմազանության պատճառով շների լեյշմանիոզը հիվանդություն է, որը հնարավոր չէ ճշգրիտ ախտորոշել միայն խորհրդակցելուց հետո: «Ցանկացած ախտահարման հիստոպաթոլոգիական հետազոտություն կամ բիոպսիա կարող է իրականացվել, և այնտեղ հայտնաբերվեն մակաբույծները կամ դրանց մասերը։ Կարելի է նաև արյան անալիզ անել։ Ամենատարածվածը սերոլոգիական թեստերն են, որոնք հակամարմիններ են փնտրում այդ գործակալների դեմ, և ՊՇՌ-ն, որտեղ հայտնաբերվում են լեյշմանիայի գենետիկական հաջորդականություններ»,- բացատրեց մասնագետը:

Լեյշմանիոզի ճշգրիտ ախտորոշման ամենատարածված թեստը ներառում է դիտարկումը: նախակենդանիների. նրանք կասկածելի վարակ ունեցող կենդանուց հեռացնում են մարմնի կամ բջիջների մի փոքր հատվածը թուլացած օրգանից և լաբորատոր վերլուծության միջոցով պարզում են, թե արդյոք վերցված նմուշում կա Լեյշմանիայի ազդեցություն, թե ոչ: Արյան թեստերը օգնում են պարզել, թե արդյոք կա Լեյշմանիայի ԴՆԹ կենդանու բջիջների մեջ, կամ հաշվում են հատուկ հակամարմինների մակարդակները՝ օրգանիզմում նախակենդանիների դեմ պայքարելու համար:

Հարկ է նշել, որ էնդեմիկ շրջաններում ցանկացած աննորմալ ախտանիշ կարող է լինել կասկածելի է, և անասնաբույժը շուտով պետք է թեստեր նշանակի: Հետևաբար ինտերնետում մի փնտրեք «շների լեյշմանիոզի ախտանիշները» կամ «շների լեյշմանիոզը»: Միշտ խորհուրդ է տրվում օգնություն խնդրել որակավորված մասնագետից:

Տես նաեւ: Կատու ուռած փորով. ինչ կարող է լինել դա:

Շների լեյշմանիոզը բուժում ունի:

Ինչպե՞ս է այն աշխատում:Վարակված կենդանին հյուրընկալում է լեյշմանիոզ առաջացնող նախակենդանիին, երկար ժամանակ, երբ հիվանդությունը ախտորոշվում էր, շունը զոհաբերում էին, քանի որ ամբողջական բուժում գոյություն չունի: «Մինչև 2016 թվականը վարակված շանը պահանջվում էր էֆթանազիայի ենթարկել։ Այսուհետ էվթանազիան պարտադիր չէ»,- բացատրում է մասնագետը։ Ներկայումս շների լեյշմանիոզի դեմ դեղամիջոց կա, որը բուժում է ախտանշանները և թույլ չի տալիս կենդանուն դառնալ լեյշմանիայի փոխանցող, նույնիսկ եթե նրան կծել է ծղոտե մոծակը:

«Կան դեղամիջոցներ, որոնք նվազեցնում են մակաբույծների բեռը և ախտանշանների դեմ դեղամիջոցներ. Շունը, ըստ երևույթին, կարելի է բուժել, բայց ժամանակի ընթացքում կարող է նորից հիվանդանալ»,- նշում է նա։ Այս կերպ ընտանի կենդանուն կարող է ավելի երկար ապրել ավելի առողջ և որակյալ, նույնիսկ շների լեյշմանիոզով: Այնուամենայնիվ, դեղը թանկ է, և վարակված կենդանին մշտական ​​մոնիտորինգի կարիք կունենա անասնաբույժի կողմից, ոչ միայն այն ժամանակ, երբ այն ախտորոշվի և պետք է բուժի դրսևորվող ախտանիշները:

Շների լեյշմանիոզ. արդյունավետ կանխարգելիչ միջոց

Քանի որ այն չի կարող լիովին բուժվել, կանխարգելումն ավարտվում է չափազանց կարևոր լեյշմանիոզի փոխանցման և ախտանիշների դեմ պայքարում: Դրա կանխարգելման հիմնական միջոցներից մեկը պատվաստումն է. շների լեյշմանիոզը այն հիվանդություններից է, որի դեմ ցուցված է իմունիզացիան երկրի տարածման կետերում ապրող կենդանիների համար։«Գոյություն ունի պատվաստանյութ, որը կարելի է կիրառել միայն շների վրա՝ առանց ախտանիշների և բացասական թեստով։ Հետաքրքիր է էնդեմիկ շրջաններում, և եթե մոտակայքում կան վարակված կենդանիներ»,- բացատրում է Անա Ռեգինան։

Շների լեյշմանիոզի դեմ պատվաստանյութը կարող է կիրառվել չորս ամսականից և բաժանվում է երեք դոզայի՝ 21 օր ընդմիջումով։ նրանցից յուրաքանչյուրը. Խոսեք ձեր անասնաբույժի հետ կիրառման անհրաժեշտության մասին:

Շների լեյշմանիոզի կանխարգելման 3 եղանակ

Բացի արդիական պատվաստումներից և կենդանու առողջությունը պահպանելուց, կարող եք նաև օգտագործել այլ հնարքներ ընկերոջդ լեյշմանիոզից պաշտպանելու համար. Շները հիվանդությամբ վարակվում են միայն էգ ավազաճանճի խայթոցով, ուստի հիմնական ուշադրությունը կծումից խուսափելն է՝ մասնագետի առաջնորդությամբ: Այս առումով խորհուրդներն են՝

1) Անտառների կամ լճերի եզրին կամ վարակված կենդանիների վայրերում, մթնշաղին և լուսադեմին շներին ապաստանեք փակ վայրում՝ մոծակների ցանցերով դռների և պատուհանների վրա, որոնք մոծակների ամենամեծ հարձակման ժամանակներն են:

2) Խուսափեք նշված ժամերին զբոսանքներից: Եթե ​​դուք գնում եք արշավի շների հետ, ապա լրացուցիչ պաշտպանություն դրեք նրանց ականջներին և մեջքին ցողող միջոցներով:

3) Օգտագործեք օձիք շների լեյշմանիոզի դեմ: Պահեք ձեր շանը օձիքով կամ պիպետտով դեղամիջոցով, որը պաշտպանում է մոծակներից, որոնք նկարագրված են թերթիկում և ուշադրություն դարձրեք կրկնակի կիրառման ամսաթվին՝ առաջնորդվելովարտադրող.

Շների հիվանդություն՝ լեյշմանիոզ և վիճակի հիմնական բնութագրիչները:

Հիվանդության պատճառ ՝ աղտոտված ավազի ճանճը, որը կծում է շանը

Ախտանիշներ . լեյշմանիոզը կարող է ունենալ տարբեր կլինիկական նշաններ՝ կախված տեսակից: Մաշկի դեպքում վերքերի առկայությունը տարածված է և շների լեյշմանիոզը հիմնականում ախտահարում է գլխի և ականջների ծայրերը։ Վիսցերալ լեյշմանիոզի դեպքում կան նաև այլ ախտանշաններ. շների լեյշմանիոզը ներառում է ջերմություն, անորեքսիա, ախորժակի կորուստ, ախորժակի կորուստ և անեմիա:

Բուժում . հիվանդությունը բուժվում է դեղամիջոցներով, որոնք ունեն ոչ թե բուժել հիվանդությունը, լեյշմանիոզը, այլ ախտանշանները պահել վերահսկողության տակ: Շները կարող են ապրել լավ որակով այս կերպ՝ առանց վարակը տարածելու:

Լեյշմանիոզի կանխարգելում . շներին կարելի է պաշտպանել հիմնականում պատվաստանյութով: Բացի այդ, մոծակների դեմ պաշտպանիչ էկրանները, վանող միջոցները և լեյշմանիոզի օձիքի օգտագործումը լավ ռազմավարություններ են ավազը թռչելուց հեռու պահելու համար: